Een beer!

Petra en ik beginnen de dag met nog een gewichtenroutine in de tuin. Het is drukkend warm en we transpireren wat af! Cosmo komt zo af en toe kijken, wat we in "zijn" tuin aan het uitstukken zijn. Het halve uur is snel voorbij en als we opkijken zien we een vervaarlijk donkere lucht!

Binnen zijn de anderen zich ook klaar aan het maken voor de avonturen van vandaag. Niet lang nadat Petra en ik binnen zijn barst het onweer los. Dit was niet voorspeld, maar gelukkig zijn onze plannen voor vandaag niet heel weersafhankelijk.

Het regent nog licht als we rond kwart voor elf op weg gaan. Kai en Saskia gaan dit keer ook mee, dus we vertrekken met een volle Kia van. Katja blijft als enige thuis, want die moet misschien werken.

Via de interstate 66 rijden we naar Front Royal. Onze eerste stop zijn de Skyline Caverns. Door het pittoreske oude stadje rijden we erheen.

De parkeerplaats is vrijwel leeg. Binnen kopen we de tickets en horen, dat de volgende rondleiding over een kwartier begint. We nemen een kopje gratis koffie, dat niet eens als thee smaakt, maar best lekker is.

Sean wordt onze gids, ik schat hem op een jaar of twintig. Petra en ik hebben deze rondleiding twee jaar geleden ook gedaan en Sean maakt dezelfde "corny" grapjes, als de vrouwelijke gids, die wij destijds hadden. Alleen hoeven we gelukkig niet naar het religieuze gedoe bij de "adelaar" te luisteren, zoals toen. Misschien hebben ze daar klachten over gehad? Mogen we hopen? We staan helemaal klaar om ons te onderwerpen aan het gebed en dan gebeurt het niet. Petra en ik zijn helemaal opgelucht en de anderen hebben geen idee, waar we het over hebben. Zeer vermakelijk.


Grot reflecties



Deze grot blijft mijn favoriet in dit gebied. In andere grotten zijn er misschien mooiere formaties, maar de reflecties in de "meertjes" vind ik prachtig. En de grote attractie hier zijn natuurlijk de "anthodites", bloemachtige spierwitte formaties. Deze "bloemen" zijn toverachtig mooi en komen maar in heel weinig grotten voor en in deze grot zijn er de meeste ter wereld.




Ook de kinderen vinden het duidelijk interessant. Ik hoor Saskia opeens niet meer klagen over haar vermoeidheid. Voor haar is het vele jaren geleden, dat ze in deze grot was, dus helemaal nieuw. Kai is er al vaker geweest, maar is altijd in dit soort dingen geinteresseerd. Voor Lisa en Robin is het natuurlijk helemaal nieuw.

We bedanken Sean voor zijn corny jokes met een goede fooi en gaan dan op zoek naar lunch. Die vinden we bij de Subway in Front Royal. De broodjes gaan er heel goed in!

Als onze magen weer gevuld zijn rijden we naar de ingang van het Shenandoah National Park. Het is de bedoeling, dat we de Skyline Drive gaan rijden tot de eerste uitgang. Ik laat weer mijn America the Beautiful pas zien en we besparen daarmee $15 entree.

Het is heel erg rustig in het park vandaag, het stilst, dat ik het gezien heb. Als we naar binnen rijden merk ik op tegen Erik en Petra, dat iedereen hier altijd beren ziet, maar wij, na vele malen hier geweest te zijn, nog nooit!

We stoppen bij alle uitkijkpunten en genieten van het diepgroene park. Het weer is na het onweer super mooi geworden, knalblauwe lucht, warm en weinig vochtigheid. Wild zien we niet, helaas. Maar net als we willen stoppen om een stukje op het Appalachian trail (het langste wandelpad in de VS) te lopen, zien we een gestopte auto en mensen met fototoestellen. Dat betekent meestal een dier.


Als ik het bos in kijk, zie ik daar toch echt een beer lopen! Even denk ik nog het verkeerd gezien te hebben, maar als we omdraaien zien we inderdaad een zwarte beer op zijn of haar gemak rondlopen. We kunnen nog net een paar foto's schieten voor hij ons zijn rug toekeert en verder het bos inloopt.


Onvoorstelbaar! Ik heb tijdens talloze bezoeken aan dit park in de vijfentwintig jaar, dat ik hier woon, nog nooit een beer gezien en nu zo heel dicht bij de weg! Fantastisch!

Opgewonden rijden we verder en stoppen bij de volgende parkeerplaats. Erik, Petra en ik lopen een stukje op het Appalachian trail en komen een groepje jongens met rugzakken tegen. Duidelijke trekkers, maar er is geen volwassene bij en ze zijn niet ouder dan vijftien! We nemen maar aan, dat er een ouder ergens op hen wacht.

Net als we weer verder willen rijden staat er een auto uit New Jersey recht voor ons stil. Al gauw zien we waarom: een beer (wellicht dezelfde als eerder) loopt op zijn gemak over de weg. Hij gaat eens even op het stenen muurtje hangen om het uitzicht te bewonderen en sjokt dan weer op zijn dooie gemak de weg op. Pas als er een tegenliggende auto aankomt rent hij de bossen weer in.




Wij zijn nu in heel wat nationale parken geweest en hebben in Yellowstone beren gezien. Maar die waren lang niet zo dichtbij als deze! Helaas heb ik vandaag natuurlijk mijn SLR camera niet mee, maar ook mijn kleine toestelletje doet het goed.

Vol van deze bijzondere ontmoeting rijden we het park uit. Via de mooie 211, door glooiend landschap, langs historische plaatsjes en wijngaarden, bereiken we Warrenton. Hier bezoeken we de wijngaard Pearmund Cellars.


Dit is een van mijn favorieten in dit gebied. De weg erheen is mooi, je rijdt tussen de wijnranken door. De mensen zijn heel vriendelijk en, natuurlijk het belangrijkst, de wijnen zijn er lekker.

Petra, Erik en ik doen een proeverij van acht wijnen. Erik en ik vinden ze allemaal lekker, de een wat meer dan de ander, natuurlijk. Petra houdt eigenlijk alleen van zoete witte wijn. En dat is hun Riesling, waarvan we dan ook twee flessen meenemen.

De kinderen vermaken zich intussen met de lieve honden. Na de proeverij kijken we nog wat verder rond bij de wijnvaten en nemen buiten nog wat foto's van de mooie wijngaard.


Dan rijden we terug naar huis. Daar wachten we tot Rick thuis komt. De keuze voor het avondeten is gevallen op de Cheesecake Factory.

Daar kunnen we met zijn negenen zo aan tafel. We bestellen een aantal voorafjes en die zijn eigenlijk al bijna genoeg! Maar ook de hoofdgerechten gaan er nog allemaal heel goed in. Dit is zo'n restaurant, waar ik bijna altijd hetzelfde bestel: de Luau salade zonder vinaigrette. Ook vandaag is die weer super lekker!

Rick neemt vier van de vijf kinderen (Lisa blijft thuis) mee bowlen en de rest van ons kijkt tv. We kijken America's Got Talent, altijd onderhoudend. Morgen is er weer een druk schema!