Katja en Katja

Zaterdag

Met al het bezoek en gereis van de afgelopen week zijn mijn gewichtenroutines er nogal bij ingeschoten. De hoogste tijd dus om vanochtend mijn verschillende Fitness routines open te slaan en er een half uur goed tegenaan te gaan met die gewichten!

Meike en Cosmo vinden het altijd erg leuk, dat ik nu veel op hun niveau bezig ben, en komen over en onder me door lopen. Dat werkt zo op mijn lachspieren, dat ik mijn "plank" (buikspieroefening) niet kan houden en pardoes bovenop Meike val. Met een harde miauw van schrik komt ze er gelukkig verder heelhuids vanaf! Wel is ze, aan haar zwiepende staart te zien, zeer gebelgd!

Langzaam komt de rest van het gezin tot leven. Omdat we ieder jaar met zijn allen gaan en Katja het ook zo leuk vindt, staat het Renaissance Festival op het programma. Eigenlijk wilde ik, de vroege vogel van de vijf, om elf uur vertrekken.

Rick is daar ook wel voor en we denken, dat iedereen met een uurtje wel klaar kan zijn, dus wekken de kinderen om tien uur. Fout gedacht! Door alle drie moet er eerst nog uitgebreid gedoucht en ontbeten worden, dus pas om kwart voor twaalf rijden we weg. Ach, maakt niet uit, als we maar rond lunchtijd bij het festival zijn, want de lekkernijen daar zijn een van de grootste trekpleisters voor ons kroost.

Nadat Rick het adres van het festival in de GPS van de van heeft getypt, gaan we eindelijk op weg. Het blijkt wel weer, dat je, als je ergens al vaak geweest bent, beter geen GPS kunt gebruiken. Dat is niet goed voor de relatie! Rick heeft zijn geijkte route en die wijkt af van de GPS (waar ik het mee eens ben).

Tegen het advies van de GPS en mij in, keert hij om en gaat "zijn" weg. Op de website van het festival (die ik van Rick moest raadplegen) zie ik, dat zij ook de weg van de GPS en mij aanbevelen wegens minder verkeer. Vooral later in het seizoen (dit is het een na laatste weekend van het festival), staat er, wordt het erg druk en die weg is minder druk. Maar nu zijn we al te ver de andere kant op en maar een paar mijl van het festival verwijderd.

En dan...staan we stil, twee mijl voor ons doel. De kinderen klagen, dat ze honger hebben, maar wij doen vijf minuten over iedere tiende mijl. Gelukkig is de omgeving prachtig, al zijn de kinderen daar niet van gecharmeerd.

Eindelijk draaien we een uur later de grasparkeerplaats op. We moeten ver van het festival parkeren en eenmaal binnen de poorten (letterlijk, want dit is Middeleeuws dorpje, tenslotte) wordt duidelijk waarom. We hebben het nog nooit zo druk gezien! Busch Gardens met Halloween is er niets bij en dat is het drukst, dat ik ooit een Amerikaans park heb gezien.


Even moet ik de neiging verdrukken om voor te stellen rechtsomkeerts te maken. Als ik ergens een hekel aan heb is het hutje mutje schuifelen en in rijen staan! Maar de anderen hebben er zin in en ik verbijt me, want ook mijn maag rommelt.

Wonder boven wonder vinden we in het eetgedeelte een helft van een tafel open. De kinderen weten al precies, wat ze graag willen eten: ribbon fries (een soort chips "lint"), gefrituurde zoete aardappel en sausage on a stick. Ok, naar calorieen werd in de Renaissance ook niet gekeken, zullen we maar denken.

Maar ik leef in de eenentwintigste eeuw en houd het dus bij een sandwich gemarineerde portobella. Die paddestoel is zo groot als een fikse hamburger! En het smaakt nog lekker ook, ondanks de gruwelende blikken van de omstanders (de rij voor deze sandwich was verreweg het kortst, ha ha!).

Na het eten lopen de laantjes met winkeltjes door. Het dorpje is permanent en is mooi gelegen in het bos. Het weer kan niet beter voor half oktober, wat ook wel zal bijdragen aan de enorme menigte. Overal is muziek, worden stukjes opgevoerd en lopen mensen historisch verkleed rond. Hele gezinnen zijn verkleed.


Je kunt bij binnenkomst ook kostuums huren. Wij hebben dat nooit gedaan, maar ik denk, dat veel van de mensen, die hier rondlopen dat wel doen. De kostuums, althans degenen, die hier verkocht worden, kosten namelijk soms wel honderden dollars. En toch, financiele crisis of niet, zie ik bij een paar winkels mensen zulke fluwelen jurken met accessoires kopen. En dat voor een keer (of op zijn hoogst een paar keer) per jaar.

Terwijl Katja en Saskia in de rij wachten om de "Wench" te "drenchen" (zo'n ding, waar je een bal op een knop gooit en het meisje valt in het water) gaat Rick voor mij op zoek naar een glaasje echt middeleeuws bereide Mead (honingwijn). Dit is de perfekte omgeving om van mijn jaarlijkse glaasje daarvan te genieten.

De winkeltjes hier bestaan uit fantasie produkten van mensen, die zeer getalenteerd zijn. Er zijn zeer echt uitziende draakjes, die je op je schouder kunt dragen (en waarvan Saskia en ik er best een zouden willen hebben, ware het niet, dat de goedkoopste $35 is), juwelen, feetjes, prenten en veel en veel meer! Wat een talent hebben al die mensen, ik kan daar weleens jaloers op worden. Het ziet er zo professioneel uit allemaal!

Intussen hebben we met zijn vijven ook grote lol. De meisjes gooien hun ballen ver naast het doel, dus het meisje blijft droog. Rick en Saskia proberen samen het kruisbogen schieten en alle drie de kinderen vinden nog ergens ruimte in hun magen voor een cheesecake on a stick.


Net voor we bij de uitgang zijn vindt Katja nog een leuke pentekening van een Scuba duikende draak met een schildpad voor haar kamer bij Virginia Tech. De terugweg verloopt veel sneller, dan de heenweg, gelukkig.

In Vienna stoppen we nog even bij Party Mania. Zij hebben een nieuwe winkel vol kostuums, waar voorheen een van de drie (!) matrassenwinkels in ons kleine stadje was. De competitie heeft die laatste er kennelijk uitgewerkt, het was ons altijd al onduidelijk, dat wij Viennezen zoveel matrassen nodig zouden hebben.

Katja wil een sexy kostuum voor Halloween en die hebben ze wel, maar er is (nog) geen kleedkamer. De medewerkster biedt wel met hun dozen een privacy kamertje te maken, maar daar wil Katja niet van horen. Eigenlijk wil ze al helemaal niet, dat haar vader haar in een sexy kostuum ziet, bedenk ik me.

Maar schoenen wil ze wel met haar vader gaan uitzoeken. Ze gaan samen naar DSW en op de terugweg halen ze spullen om te barbecuen. Dat is het perfecte avondeten voor een zomerse dag als vandaag. Hamburgers, hot dogs, corn on the cob (maiskolven), Amerikaanser kan het niet en we smullen er allemaal van.

Zondag

Uitslaapdag! Althans, dat hoopten Rick, Saskia en ik. Maar de hond van de achterburen gooit roet in het eten. Al om half negen blaft Dave zijn kleine hondenhoofd eraf in de achtertuin en Cosmo moet dan ook onze tuin verdedigen. Ach ja, zo hebben we een langere zondag, dat is het positieve aan dit verhaal.

Samen gaan we naar Starbucks, ons zondagse ontbijtje bestellen. Tot onze verbazing hebben ze een nieuwe "warme" sandwich, nogal vreemd voor een bedrijf, dat aan het einde van het jaar zal ophouden met de verkoop van warme sandwiches.

Na het ontbijt gaan we ook samen wandelen met Cosmo. De herfstkleuren beginnen echt te komen. Ik neem mijn fototoestel mee, maar vind nog niet veel materiaal. Meer en meer tuinen zijn versierd met Halloween spullen. Hornsby, het felroze varken in de tuin van een van onze overburen, is dit jaar een mummie (en Cosmo is er bang van).


Hornsby, het varken



De eerste herfstkleuren

Aangestoken door anderen en het mooie weer haal ik de rest van de Halloween spullen van zolder. Er zijn "graven", bekers met doodshoofden, een schattig spookje en natuurlijk de "spinnenwebben". Die laatsten breng ik aan, zodat er (hopelijk) geen vlinders of bijen in kunnen vliegen.

Intussen is Kai in opdracht van Rick bezig takken van onze magnolia te knippen. Daarbij heeft hij mijn hulp wel nodig, want die takken zitten flink hoog. Wat een struik moet zijn is deze zomer een hele boom geworden! En zo zijn we lekker buiten bezig.

Voor Katja terug gaat naar Virginia Tech wil ze nog met zijn allen gaan lunchen. Grappig is, hoe ze tijd met het hele gezin nu veel belangrijker vindt, dan voor ze uit huis ging. Op het terrasje van Tequila Grande eten we heerlijke quesadilla's. We genieten van het feit, dat we op 12 oktober nog op een terrasje kunnen zitten.

Na het eten neemt Katja Aoife en Saskia mee naar Party City. Daar hoopt zij zelf een kostuum te vinden en gaat Aoife op zoek naar kostuum van een stripfiguur, waar ik nog nooit van heb gehoord. Helaas voor hen komen ze een uurtje later onverrichterzake terug. Katja zal dus in Blacksburg of Christiansburg moeten zoeken.

Inmiddels zitten mijn vriendin Katja B. en ik lekker op het deck. We hebben heel wat bij te kletsen, want we hebben elkaar voor het laatst voor de zomer gezien! Dit is het weekend van de Katja's, dus.

Als we afscheid hebben genomen van de twee Katja's gaat Rick in de garage werken. Hij vindt een hoorn van Saskia en blaast erop. Ik zit buiten te internetten en hoor opeens een heel gegil en geschreeuw. Er blijkt een (al lang) dode chipmunk in die hoorn te hebben gezeten. Arme Rick wast zijn mond meteen uit en de hele buurt komt gruwelen. Het stinkt ook nog flink, bah!

Saskia gaat bij Kaylee logeren en dus zijn Rick, Kai en ik alleen voor het avondeten. Rick haalt Thais eten en we eten buiten. Ok, het is wel wat fris, maar nog lekker genoeg.

Dan kijken we samen de opgenomen eerste aflevering van dit seizoen van "Starter Wife". Vorig seizoen heb ik niet gezien, maar als Rick me het verhaal vertelt herken ik het van vorige zomer. Ik heb dat boek toen als luisterboek gekocht en gedeeltelijk op weg naar Pennsylvania geluisterd. Grappig en de show met Debra Messing is ook erg leuk!

En natuurlijk is de afsluiting van zondagavond "Desperate Housewives". "We" leven nu vijf jaar later, dan vorig jaar, en dat geeft zeker nieuw leven aan de show.