Onze webcam

Cul-de-sac Cam

donderdag, november 06, 2008

Hondenmijlpaal

Saskia had gistermiddag en vannacht weer een erge hoofdpijn en is doodmoe als de wekker gaat. Ik bel de school om te zeggen, dat ze later zal komen. Gelukkig komt Laura vanmiddag, zodat ze Saskia ook kan masseren. Ik vind het echt erg, dat Sas al op zo'n jonge leeftijd deze spierproblemen heeft. Waar ze vandaan komen is een raadsel. Haar houding is nagekeken en is prima, het is puur spanningshoofdpijn, maar ze functioneert verder prima op school.

Midden in de nacht word ik wakker met een gevoel alsof er messen tussen mijn schouderbladen steken. Al meer dan een week heb ik hier last van en de gewoonlijke truukjes met tennisballen en dergelijke lijken niets uit te halen.

Des te blijer ben ik, dat donderdag nu Pilates dag is. Het hele groepje is weer aanwezig. Een probleempje is, dat de klassen steeds populairder worden en het lokaal te klein is. De lessen zijn dus erg gezellig, hutje mutje op elkaar. Er wordt aan gewerkt, een muur zal worden verwijderd. Aan de andere kant zal dat intieme "koffie"klets gevoel dan misschien ook verdwenen zijn.

Sharon geeft dit keer heel moeilijke oefeningen, vooral veel met onze schouders. Natuurlijk is Pilates heel goed voor de buikspieren, die de rugspieren ook weer helpen. Maar later op de middag hoor ik van Laura, dat die schouderoefeningen precies de reden kunnen zijn, dat de spieren daar nu erger aanvoelen, dan zij ooit bij mij heeft gevoeld. Zucht! Toch ga ik ermee door, misschien moeten mijn spieren gewoon sterker worden, mijn schouders en nek zijn altijd mijn zwakte geweest.

Saskia staat thuis al klaar en ik breng haar naar school. Ze lijkt gelukkig een stuk uitgeruster. Net als ik de garage binnenrijd, komt Kirsten aanrijden. Samen lopen we door de met bladeren bedekte straten van de buurt. Op bepaalde plekken liggen ze heel diep, want het heeft vannacht flink gewaaid, waardoor een heel aantal bomen nu helaas kaal zijn.


Toch nog wat herfstkleur



Dit is veel vroeger, dan vorig jaar, toen er begin december nog bladeren aan de bomen zaten! Maar vooral in onze cul de sac is het nu echt prachtig met de feloranje maples en de felgele hoge bomen achter de huizen.


Het is wel lekker om erin te rollen natuurlijk!


De wandeling kan vandaag helaas niet zo lang zijn, want ik moet om kwart voor twaalf in Reston zijn. Op Ricks kantoor worden gratis griepprikken gegeven en daar willen wij profijt van nemen.

Andere jaren kregen we de prik tegelijk met de kinderen bij de kinderarts, maar die vragen er $40 voor, die de verzekering niet betaalt. Natuurlijk zouden we naar de supermarkt of drugstore kunnen gaan, dat is goedkoper, maar ik kan mezelf er gewoon niet toe brengen om tussen het boodschappen doen door een prik te halen!

Twee verpleegsters zitten met spuiten te wachten. We vullen een formulier in en nemen dan plaats naast ze. Ik moet zeggen, dat de prik pijn doet, al laat ik dat niet merken. De verpleegsters bij de kinderarts prikten vrijwel gevoelloos. Maar ach, het is de $40 waard en gedaan.

Rick en ik nemen de gelegenheid waar om gezellig even samen te gaan lunchen. Reston Town Center, waar hij werkt, heeft heel wat restaurants. Wij proberen de American Taproom. Ondanks de relatief warme temperaturen buiten is het druilerig, dus het gezellig brandende haardvuur maakt het gezellig.

Gelukkig is de service snel en de zalmsalade met asperge, feta en prosciutto smaakt erg lekker. We genieten van het samen zijn en hebben van alles te bespreken. Al te gauw is het tijd voor Rick om terug te gaan, want hij heeft om half twee een afspraak.

Nu ben ik even dankbaar voor mijn GPS, want ik heb de dichtstbijzijnde Petsmart of Petco nodig. De filialen, die ik ken, zijn ver weg van Reston.

Petco blijkt het dichtstbij te zijn. Ik heb vooral eten voor Cosmo nodig. En dit is een mijlpaal: voor het eerst koop ik Eukanuba voor volwassen honden van meer dan 50 lbs. Hiervoor kreeg Cosmo nog puppy eten, maar hij wordt 15 november alweer twee.

Het is raar, maar ik voel er even een vleugje nostalgie bij, net als toen de kinderen van ledikant naar volwassen bed gingen, bijvoorbeeld. Rick vindt dat maar belachelijk, maar Cosmo is echt een beetje mijn vierde kind.

Behalve het eten koop ik ook, alweer, een riem. Zijn ijzeren riem van nu is maar zo'n anderhalve meter lang en dat vind ik wel erg kort. De medewerkster van Petco raadt een koordriem aan en zegt, dat ik hem terug kan brengen, als Cosmo er doorheen bijt. Ook kan een bezoek aan de dierenwinkel niet zonder botjes voor meneer mee te nemen, dit keer met pindakaassmaak.

Bij de Exxon haal ik benzine. Het is werkelijk onvoorstelbaar, hoe de prijzen van benzine de afgelopen maanden gekelderd zijn. De economie is slecht, maar de benzineprijzen absoluut niet! Ik betaal $2,35 per gallon (bijna 4 liter) bij dit station. Nog geen jaar geleden was dat $4.

Na nog een recept voor mijn schildkliermedicijn te hebben opgehaald bij Rite Aid, begroet een heel blije Cosmo me weer thuis. Hij haalt geen kattekwaad (wat een rare uitdrukking, als je het over een hond hebt!) uit, als ik weg ben, maar leuk vindt hij het volgens mij ook weer niet. Zodra ik er ben, krijg ik zijn "bal" aangeboden, een vies modderig vod inmiddels. Ook dat doet me aan de kinderen denken, hoe viezer, hoe dierbaarder.

Laura arriveert met haar lang verwachte massagetafel. Mensen hebben het over een massage "krijgen", voor mij is een betere uitdrukkingen "een massage ondergaan". Het voelt soms of Laura mijn rug breekt en ik voel de spieren onder haar druk wegspringen. Het is echt erg! Wat daar nu weer de reden voor is? Ik had gehoopt de massages permanent te kunnen verminderen tot eens per maand om de kosten te drukken. Alles zit echter zo vast, dat we voorlopig maar weer even teruggaan naar eens per week, zucht!

Ook bij Saskia vindt Laura heel wat triggerpoints (weet het Nederlandse woord daarvoor niet). Het helpt Saskia wel duidelijk heel goed, want die voelt zich vanavond super.

Een kennis met fibromyalgie kwam net terug uit Curacao en schreef, hoe heerlijk het was om vrijwel pijnloos te zijn. Ook realiseerde ze zich, hoe vermoeiend het hebben van pijn is. Ik herken dat helemaal, in Aruba voel ik me ook vrijwel normaal en opeens kan ik zoveel meer aan!

Na de griepprik en de massage van vandaag is mijn energie op. Ik heb nog geluk, want ik ben, behalve de pijnen van de fibromyalgie en langzame schildklier, gezond. Anderen met deze autoimmuun aandoening hebben nog zoveel meer bijkomende problemen. Als ik soms de verhalen lees, wat een myserie! Gelukkig is er wel onderzoek gaande naar de oorzaak van de pijnen en dit onderzoek kwam recentelijk uit. Hopelijk helpt dat ook weer de zoektocht naar nieuwe medicijnen.

Rick komt thuis met heerlijke sushi, precies waar ik zin in had! Hoe hij het toch weet? De pasta maaltijd, die ik gepland had, blijft dus nog even in de ijskast. Op tv is Gordon Ramsey's heel vermakelijke (vinden wij) "Kitchen Nightmares".

8 reacties:

Anja zei

Als ik last van mijn rug heb gebruik ik ook tennisballen.
Wat vervelend dat Saskia zo jong al spierproblemen heeft.
Heeft zij ook een vorm van fibromyalgie?
Ik kan me je nostalgische gevoelens over Cosmo wel voorstellen, mannen zijn daar te nuchter voor misschien.

Annemiek zei

Rottig die pijnen.
Ik zie jullie nog een keer naar Aruba emigreren na pensioen :)

Anoniem zei

Het is wel meer gebleken dat mensen met bepaalde lichamelijke problemen het beter doen in andere landen of delen van het land.

Zo had ik ineens sinds wij in Amerika wonen geen last meer van mijn jaarlijkse hooikoorts, iets dat in Nederland vreselijk was. Mijn vrouw had in Nederland nooit hooikoorts, maar heeft het juist in Amerika ontzettend erg.

Had ik in Nederland 2 keer per jaar een ontzettende griep/koorts en verkoudheid (lopende neus) en kon echt minstens een volle week niets anders doen dan in bed blijven, in die 4 jaar dat we in Amerika wonen heb ik dit nog niet een dag gehad!

Misschien moet je inderdaad eens proberen om naar Aruba te verhuizen! LOL!

Gordon Ramsey is geweldig! Ik kijk daar ook graag naar. Zowel 'Kitchen Nightmares' als 'Hells Kitchen' zijn echt verslavend om te kijken. 'Hells Kitchen' vind ik echt spannend, zeker de paar laatste afleveringen.

Anoniem zei

Het lijkt wel of Cosmo in rozenblaadjes is aan het rollen, zulke mooie kleuren!

Sterkte met de pijnen, ook voor Saskia!

Anoniem zei

Da's best goed nieuws over dat onderzoek naar fibromyalgie; het geeft je misschien weer een beetje extra moed voor de toekomst! Knap hoor trouwens, dat je toch nog zoveel positieve dingen uit zo'n pijndag weet te melden.

Gordon Ramsey's programma's vind ik ook erg leuk, al zou hij van mij het F-woord wel een pietsie minder mogen gebruiken....:-))

Wij eten vanavond ook 'schuif'pasta (maaltijd was voor gisteren bedoeld, maar we hebben ook iets anders gegeten)

Becs zei

Wat naar al die pijnen bij jullie thuis.... jijzelf en nu Saskia.... Veel sterkte voor beide!

Margo zei

Zou je 'trigger points' met drukpunten kunnen vertalen? Komen die klachten 's winters vanwege de temperatuur denk je of de veranderde luchtvochtigheid? Wat je erover schrijft, geeft waarschijnlijk maar een klein deel weer van wat je dagelijks meemaakt. Zoals Ali B zou zeggen: RESPECT!
Laatst was Gordon Ramsey te gast bij de talkshow van Jonathan Ross op de BBC en tijdens zo'n gewoon gesprek was hij veel minder agressief en netter met zijn taalgebruik. Ik vond hem op YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=zwSFELJfK2o. Part 2 van het interview staat bovenaan bij related videos, en als je dan toch aan het kijken bent, Sarah Silverman was er ook die avond en dat was ook erg leuk!

Fijn weekend

Anoniem zei

Petra S. was mij voor met Cosmo in rozenblaadjes... leuke foto!
Ik hoop voor jou en Saskia dat het weekend voor jullie met minder ongemakken gepaard gaat!