Warme bakker (letterlijk)

Na een paar weken afwezigheid, omdat ze voor een verlengde Thanksgiving viering naar haar moeder in Arizona waren, is Shelly vandaag terug om te lopen. We hebben dus heel wat bij te kletsen en ik benijd haar de week in de warmte daar wel! Vooral vandaag, want mijn spieren spelen weer voor barometer.

We lopen precies een uur, want zij moet nog folders gaan vullen bij de basisschool. Stiekem ben ik blij, dat ik van die verplichtingen af ben. Alleen het kunstprogramma, Artsmart, mis ik wel. Dat was erg leuk om te doen. In middle en high school wordt er veel minder op de ouders geleund.

Met Cosmo in de auto ga ik Vienna in. Hij vindt het altijd heerlijk in de auto en ziet zo ook eens wat anders, dan de binnenkant van ons huis. Aussies zijn nieuwsgierig en dat is te zien, want de achterruiten worden helemaal vies van zijn snuit, die er tegenaan gedrukt zit.

Bij het postkantoor, waar een lange rij staat, maak ik gebruik van de automaat voor mijn postzegels. Ik krijg leuke Notenkraker postzegels voor de kaarten binnen de VS, maar er wordt een saaie postzegel uitgeprint voor de buitenlandse kaarten. Excuses aan degenen, die er een ontvangen en postzegels sparen. Maar dit gaat vele malen sneller, dan de rij.

Saskia heeft van haar Grandpa voor haar verjaardag (a.s. donderdag) een cheque voor $50 gekregen. Bij de Suntrust drive thru cash ik die in. Gelukkig heb ik nog geen slechte berichten over deze bank gehoord, want het is ook een van de grotere in de VS.

Bij de Dollarstore ga ik kijken, of ik leuke Kerstverpakking kan vinden. En die zijn er volop. Ik vind er zelfs de plastic zak, waar we de Kerstboom in kunnen weggooien, waar we overal naar hebben gezocht.

Het publiek in deze winkel valt me op. Ik ben verreweg het best verzorgd hier. De dame voor me heeft niet genoeg geld bij zich om al haar dingen te betalen en ziet eruit, alsof ze dat geld ook gewoon niet heeft. Ik zou graag bijspringen, maar ik weet niet, hoe dat ontvangen zal worden. Meteen neem ik me weer voor meer te geven. Iedere keer, als ik bij Giant koop, scan ik een $5 coupon voor behoevende families erbij. Maar dat is maar een druppel.

De volgende stop is Baskin Robbins. Saskia houdt niet van gewone cake (zo moeder, zo dochter), maar ijs vindt ze heerlijk. Ze had gevraagd om aardbeiencheesecake ijs, maar dat maken ze niet meer.

De heel aardige man adviseert mij om de New York cheesecake niet te nemen, die is niet lekker (bedankt voor de eerlijkheid!). Hij raadt een smaak met kersen gedoopt in chocolade aan. Hij biedt mij er een lepeltje van aan en ik vind het heerlijk! Maar niet iets voor kinderen, die toch een wat moeilijkere smaak hebben.

Dan laat hij mij de "icing on the cake" smaak proeven. Perfect! Daar bestel ik een cake mee. Allerlei keuzes volgen: welke kleur cake, vanille of chocolade: vanille; welke kleur icing: blauw; welke smaak ijs in de mini ijshoorntjes bovenop: verschillende. Ik bestel een ronde cake, maar als Saskia thuiskomt vertelt ze, dat ze vorig jaar een rechthoekige cake hadden. Met meer dan twintig kinderen een beter idee, dus ik verander de bestelling gauw!

Twee deuren naast Baskin Robbins ligt Cenan's Bakery. Dit is een Turkse warme bakkerij. De hele dag door wordt hier vers brood gebakken en dat ruik je bij binnenkomst.

Vanavond willen we heel simpel soep met brood eten, maar dan wel lekker brood. Het is moeilijk kiezen, want er zijn veel lekkere keuzes. Ik neem een stokbrood met knoflook, peper, bacon en Parmezaanse kaas mee, mijn favoriet. Rick is dol op hun olijfbrood en de kinderen zullen genieten van de verse ciabatta.

Als ik de tas met broden oppak, voel ik, dat die warm is. Het blijkt, dat de ciabatta net uit de oven komt! Hij is bijna te heet om aan te pakken, zelfs. Daar moet ik natuurlijk van eten, het ruikt te lekker en wat is er nu lekkerder, dan versgebakken brood? Vanavond zullen ze dus moeten eten van een brood, waar de muisjes aan geknabbeld hebben.

Mijn laatste stop is Whole Foods. Cosmo heeft het verse brood allang geroken en ik kon het niet laten hem mee te laten proeven. Maar om de hond op het brood te binden gaat me ook weer te ver. Dus het brood gaat mee de supermarkt in.

Rick had me verteld, dat hij wel zin heeft in een vissoep. Er zijn vier keuzes, dus ik bel hem even op (lang leve mobiele telefoons). We kiezen de zalm chowder voor ons tweeen. Voor Kai en Saskia neem ik wat "gewoners" mee, kippensoep (wel met groentes e.d.).

Bij "T" laat ik mijn nagels weer netjes maken. Dit keer een vrolijke kleur rood, die hoort bij de Kerst. Ook deze Vietnamese dames lijden onder de economie. "T" vertelt me, dat er veel minder klanten zijn.

Zelf heb ik ook tot het laatste moment gewacht en overwogen om mijn nagels weer natuurlijk te laten zijn. Maar ik vind netjes verzorgde nagels toch ook wel erg fijn, dus ik help de economie en "T" een beetje door ze toch weer netjes te laten maken.

Rick is vroeg thuis gekomen, want hij wil met Kai zijn "gitaar carriere" meemaken. Kai heeft een auditie bij School of Rock. De lessen daar zijn nogal duur en wij willen eerst Kai's schoolprestaties (lees, zijn studeertijd) omhoog zien gaan. Dat hij dat kan, weten we, hij besteedt er ronduit niet genoeg tijd aan.

De soepmaaltijd wordt goed ontvangen. Whole Foods maakt heerlijke soep, kan ik zeggen! En Cenan's brood is helemaal vers.

Intussen luisteren we naar Kerstmuziek. Ik ben er dol op (hoewel sommige liedjes irritant zijn). Eindelijk ken ik alle woorden van "Winter Wonderland" en altijd al vind "Angels we have heard on high" prachtig.

Maar de nieuwere liedjes "Christmas Canon" en "Believe" geven me ook kippenvel. Ik ben wel benieuwd naar welke Kerstmuziek er in Nederland wordt geluisterd. Dus: wat is jullie favoriete Kerstmuziek?

Na een aantal klassieke Kersttekenfilms gekeken te hebben, kijk ik naar de Biggest Loser. Volgende week is de finale, waar mijn personal trainer ook bij aanwezig zal zijn. Ik hoop, dat "zijn" mensen het meeste gewicht verloren zullen hebben.