IJs en vogelgezang

Voor het eerst deze week gaat de wekker weer om kwart over zes af. Eigenlijk vind ik het wel fijn om na anderhalve week weer in een ritme te komen. Vooral om weer naar de sportschool te gaan en iedereen daar weer te zien.

Voor Rick naar zijn werk vertrekt roept hij me naar buiten. Natuurlijk hebben wij een redelijk groot dak en door verwarming en dergelijke smelt al die sneeuw nu. Daardoor hangen er enorme ijspegels in de struik naast de garage. De helft daarvan is een ijsbeeld geworden!


Alsof ik weken weg ben geweest word ik door de dames van core training terugverwelkomd. Iedereen wil weten, hoe mijn reis naar Alabama was, zo attent! Intussen maakt Sharon er weer een pittige gewichtentraining van, dit keer vooral met de grote ballen.

Na afloop vraagt Pat me, of ik haar wil helpen met de Girl Scout cookies (ik vind het altijd leuk Amerikanen erop attent te maken, dat "cookie" een Nederlands woord is). Ieder jaar worden hier door de meisjespadvinders koekjes verkocht.

Die koekjes zijn heel populair. Als niet-koekjesliefhebster moet ik toegeven, dat de Samoa's (koekjes met caramel, kokos en chocola) en Thin Mints (chocolade koekje met mintsmaak) wel lekker zijn. De rest van mijn gezin is er dol op en een doosje is zo op. Ik wil altijd het goede doel wel helpen, maar we kennen zoveel padvindsters, dat we voor we het weten tientallen dozen in huis hebben!

Enfin, Pats dochter heeft dus 241 dozen koekjes verkocht! En daarvoor moet het geld nu geteld worden. Om de een of andere reden hebben we de hele tijd precies $3,50, de prijs van een doos koekjes tekort. We tellen wel vijf keer! Dan verdeelt Pat het geld op een andere manier en opeens is de $3,50 er. Duidelijk zit er geen accountant in mij verscholen!

In ieder geval is alles nu compleet, het geld geteld en Pat kan haar koekjes gaan ophalen. Ze vraagt of ik mee wil, maar het is al na elven en Cosmo heeft zijn wandeling nog tegoed.

Die gaat maar al te graag mee naar buiten. Het is schitterend weer, geen wolkje aan de lucht. En voor het eerst in een paar dagen komt het kwik boven het vriespunt uit. Mij kan de sneeuw nu niet snel genoeg smelten. Veel stoepen zijn nu in een ijsbaan veranderd, dus ik loop voornamelijk op de wegen. Gelukkig zijn die nogal breed en ik ben goed zichtbaar in mijn rode jack.

Als ik weer op ons huis aanloop, hoor ik een cardinaaltje zingen in de maple voor ons huis. Gewoonlijk zijn deze vogeltjes heel schichtig en vliegen, zodra ze iemand op zich af zien komen, op. Deze blijft zitten en ik grijp gauw mijn fototoestel. Hij geeft me een mooie serenade en de kans om een aantal foto's te nemen. Prachtige vogeltjes zijn het!


Laura komt om mij een massage te geven. Na het bezoek aan de chiropractor zijn mijn spieren niet blij, dus het is goede timing. Ik moet dan ook regelmatig diep zuchten om de pijnen aan te kunnen. Laura is zeker op haar best!

Laura zou Laura niet zijn, als ze geen verschrikkelijk verhaal te vertellen had! Werkelijk, die vrouw trekt volgens mij het ongeluk aan. Donderdagochtend, vertelt ze, heeft de 38-jarige zoon van haar buurvrouw zichzelf in haar voortuin in het hart geschoten! Het zal je toch gebeuren??

De man was psychisch gestoord en had nog 911 gebeld om om hulp te vragen. Men denkt, dat hij niet de bedoeling had zelfmoord te plegen, hoewel hij zijn hart perfect vond met de kogel. Tot overmaat van ramp lag hij daar zo'n vijf uur onbedekt in haar voortuin, terwijl de politie (waar Laura weinig goeds over te zeggen heeft) onderzoek deed. Zoiets vergeet je nooit weer! Verschrikkelijk triest!

Als avondeten probeer ik weer eens een nieuw crockpot recept uit. Van tevoren dacht ik al, dat het erg lekker zou zijn, en het wordt inderdaad toegevoegd aan mijn favorieten! Het hele gezin smult er ook van, wat ook altijd gunstig is.

Hier het recept:
1 pond kipfilet in centimeter stukken gesneden
2 blikken (Am. maat 14,5 oz) tomaten, in stukjes gesneden (met jalapenos, maar zonder kan ook)
1 blik Cheddar kaassoep (geen idee, of je dat in Nederland kunt krijgen)
1 12 oz zakje bevroren mais

Doe alles bij elkaar in de crockpot. Kook 4-5 uur op laag of 2-3 uur op hoog. Serveer met geraspte cheddar en tortilla chips.