Menselijke barometers

Zijn Saskia en ik dat? Ik vraag het me weleens af. Er komt een zwaar lage drukgebied aan en allebei worden we met heel erge hoofdpijn wakker. Van mezelf weet ik, dat ik erg word beinvloed door het weer, qua pijnen. Saskia heeft er ook wat verhoging bij, dus ik bel de school, dat ze niet zal komen.

Vreemd, dat Saskia nu opeens weer zo'n hoofdpijn heeft. Het nieuwe schoolkwartaal is begonnen en ze heeft nu weer gym. Vorig kwartaal heeft ze nauwelijks hoofdpijn gehad en had ze "health" (leren over je veranderende lichaam, seksuele voorlichting e.d.), dus geen lichamelijke oefening. Ik ga het wel in de gaten houden of de hoofdpijnen nu weer vaker gaan komen. Anders zou het weleens met die gym te maken kunnen hebben. Wat weet ik niet, want houdingsproblemen zou de chiropractor moeten verbeteren. Maar wie weet is het gewoon een virusje, dit keer.

Wetend, dat beweging helpt, besluit ik een interval te gaan doen vandaag. Het miezert buiten en echt zin heb ik niet. Eenmaal buiten met Cosmo ben ik blij, dat ik ben gegaan. Cosmo is degene, die telkens niet verder wil. Ik rek het tot vijf kilometer in 35 minuten en daarna nog tien minuten uitlopen.

Iets, wat mooi is, als het zo miezert, zijn de druppels op de bloemen en planten. Ik kan niet anders, dan mijn fototoestel pakken, de macrolens erop zetten en wat kleur fotograferen. Onze achtertuin begint uit te lopen, wat een mooi palet aan kleuren geeft. De dogwoods en redbuds (de paarse boom) zijn bijna uit. Dat is het mooie, van eind maart tot begin mei staat er van alles in bloei.


De achtertuin, kleurig, ondanks het grijze weer



De dogwoods zijn bijna uit!

Saskia hangt maar wat op de bank en in ons bed. Ze is duizelig, als ze opstaat, en ik vind haar er erg pips uitzien. Ze wil eigenlijk niet eten, maar als ik voorstel haar favoriete (kip met kaas, vrij licht) burrito bij Chipotle te gaan halen, wil ze dat wel graag. Daarvan gaat ook maar een beetje op, maar het is in ieder geval iets.

De schoonmaaksters zijn bezig in huis, dus ik wil weer naar buiten. Hoe meer ik beweeg, hoe minder pijn ik heb. Onze buren hebben een prachtige tulpentuin en die roept mijn naam. Met druppels erop zijn tulpen prachtig en ik wil ook wat abstracte foto's maken, waarvoor ze perfect zijn.

Na een half uurtje fotograferen begint het echt te regenen, dus ik word gedwongen mijn camera naar binnen te nemen. Fotograferen vind ik heerlijk en ik ben zo blij, dat de kleur terug is in de natuur! Gewoonlijk zou zo'n sombere dag echt een saaie pijndag zijn. De pijn is er nog in volle mate, maar de kleuren en het creatief bezig zijn maken, dat ik ermee om kan gaan.


Soms vraag ik me af, of ik wel een blog zal schrijven, als mijn dag voornamelijk wordt besteed aan het verwerken van de pijnen. Het kan niet leuk zijn, daarover te lezen. Maar dit blog is niet alleen bedoeld om anderen op de hoogte te houden van ons leven. Het is ook (en vooral) een dagboek voor mij. Het helpt mij van tijd tot tijd te zien hoe vaak ik zulke slechte dagen heb en ik kan dat dan ook aan mijn reumatologe berichten. Even geduld, dus, de vrolijke berichten volgen snel weer.

Rick stelt voor om lasagna te bestellen van Pizza Hut voor het avondeten. Maar dat vind ik belachelijk, als je bij Safeway een heel lekkere lasagna van Stouffer's kunt krijgen voor nog geen $10! Ik haal dus de lasagna daar en ook een zakje met haricots verts, die in de microwave gestoomd kunnen worden.

Dat wordt een lekker maaltje, moet ik zeggen. Zelfs Saskia vindt de haricots verts niet zo erg als "gewone" boontjes. Daar ben ik het helemaal mee eens! Soms hoeft lekker eten niet heel veel werk te zijn. Met de slow cooker (vanavond niet in gebruik) neemt het al helemaal geen tijd om iets lekkers te bereiden.

American Idol heeft vanavond liedjes uit films. Ik moet zeggen, dat ik het dit jaar moeilijk vind te kiezen. Er is heel veel talent aanwezig! Misschien leren de juryleden ook echt de crema de la creme te selecteren, want er was vanavond, wat mij betreft, geen duidelijke verliezer. Ja, Simon houdt niet van R&B, maar dat betekent niet, dat Lil slecht zong. We zullen morgen zien, wie er nu naar huis gaat.