Als het geen kind is, is het een hond

Het miezerige weer, dat gisteren niet bewaarheid werd, is er vandaag. Ik ben blij met de Pilatesklas vanochtend, anders was ik volgens mij mijn bed niet uitgekomen. Kennelijk hebben anderen daar ook moeite mee, want alleen Emily en ik zijn er. Sharon begint vast en langzamerhand druppelen de anderen ook binnen.

Het uur gaat snel voorbij en als we klaar zijn is het miezeren overgegaan in regen. Ik besluit mijn cardio dus binnen te doen, want ik weet nu al, dat Cosmo niet ver zal willen lopen. Hij heeft een hekel aan nattigheid.

Het leuke van deze sportschool blijf ik vinden, dat er zoveel mensen uit de buurt komen. Er zijn altijd wel mensen, die ik ken. Na tien minuten op de elliptische machine doe ik een twintig minuten interval op de stairmaster. Zo'n interval gaat sneller, dan "gewoon" trappen lopen, en ik ben werkelijk drijfnat naderhand, het is een zware inspanning, duidelijk.

Saskia is nog steeds ziek. Zoals Rick zegt, we weten, dat het "echt" is, omdat ze anders toch altijd wel naar buiten wil, maar ze hangt lamlendig op de bank. Het is niets ernstigs, maar zolang ze verhoging heeft, mag ze niet naar school. Heel vervelend, dat ze meteen al zoveel moet missen.

Het is weer tijd om naar Whole Foods te gaan (alsof dat een straf is). Behalve Sam-E en Good Belly, haal ik ook avondeten hier. Ik zie namelijk, dat ze zalm bereid met appel hebben. Die heb ik nog nooit gegeten en ik ben dol op zalm, terwijl de rest niet zo gek op vis is.

Voor mezelf koop ik dus een stuk zalm en voor Rick, Kai en Saskia Parmezaanse kip, ook al van tevoren bereid. Daarbij eten we dan chipotle zoete aardappel frietjes (uit de oven) en spinazie. Rick is wel niet dol op zoete aardappel, maar de rest wel en ik word moe van alle moeilijkheden qua eten.

Van nu af aan ga ik gewoon maken, wat ik lekker vind. Als de anderen dat niet vinden, eten ze maar een boterham. Dit is een van de redenen, waarom ik niet van koken houd. Altijd dat neus optrekken voor iets, waar ik mijn best op heb gedaan.

Saskia wil al de hele tijd Chipotle voor haar lunch, dus ik besluit daar vandaag aan toe te geven.

In datzelfde winkelcentrum(pje) bevindt zich Noodles and Company en met dit sombere weer heb ik daar wel zin in. Dit keer bestel ik Indonesian Peanut Saute. Wat er Indonesisch aan is, weet ik niet, waarschijnlijk de pindasaus. Het smaakt wel erg lekker en is pittig!

Een paar weken geleden had Cisca op haar blog een grappige actie. Wie er reageerde moest een cadeautje sturen naar degene, die na haar of hem reageerde. Dat leek me leuk, dus ik deed mee. De bedoeling is iets kleins of zelf gemaakts op te sturen. Mijn cadeautje zal naar Belgie gaan en ik stuur zowel iets zelf gemaakts, als iets Amerikaans gekochts.

Het zelf gemaakte deel is iets, wat ik alweer een tijdje niet heb gedaan. Ik maak wijnbedeltjes, namelijk. Hier zijn die heel populair. Je hebt een feestje en verschillende mensen gebruiken hetzelfde model wijnglas (of cocktailglas). Om te onderscheiden van wie welk glas is, doe je er een wijnbedel omheen. Nu maar hopen, dat mijn ontvangster ook weleens een feestje geeft en daarbij dan wijn of cocktails serveert.


Wijnbedeltjes

Met Cosmo ga ik op weg. Het is koel genoeg om hem mee te nemen en hij vindt autoritjes altijd fantastisch. Mijn eerste stop is Barnes and Noble, want ik moet gewoon Dan Brown's nieuwe boek "The Lost Symbol" hebben! Dat boek speelt hier in Washington en van degenen, die het al gelezen hebben, hoor ik allerlei positieve berichten.

De man bij de kassa lacht, als hij ziet, wat ik koop. De standaard vraag luidt: "Heb ik alles gevonden, wat ik zocht?" (een enkele keer moet ik daar "nee" op antwoorden en dan weet degene achter de kassa ook niet, wat hij of zij daaraan kan doen). Ik wijs op het boek en zeg, dat dat duidelijk het geval is. Hij lacht weer en merkt op, dat Dan Brown heel wat fans heeft. Vrijwel iedereen koopt zijn boek op het moment. Hopelijk is het de $17 waard.

De volgende stop is waar Cosmo (onbewust natuurlijk) op gewacht heeft. We gaan naar de Petsmart, waar hij vanaf zijn puppytijd lessen heeft gevolgd. Zodra hij de parkeerplaats ziet, herkent hij het en begint te hijgen. Vlak voor de winkel moet hij natuurlijk zijn geur even aan het perkje, waar iedere andere hond ook zijn behoefte heeft gedaan, geven.

Binnen is er zoveel te ruiken voor Cosmo, ik laat hem maar zijn gang gaan. Intussen kijk ik naar de Halloween costuums, maar die vind ik wel erg duur. Opeens hoor ik: "Eh, Ma'am?". Ik kijk op en de medewerker van Petsmart knikt richting Cosmo, die... plast op een stapeltje keurig opgevouwen honden t-shirtjes!

Even ga ik vijftien jaar of meer terug, toen de kinderen iets deden, wat me door de grond wilde doen gaan! Hij heeft verdorie net buiten geplast, maar heeft nog genoeg in zijn blaas om de t-shirts te besproeien? Dat niet alleen, maar Cosmo licht bijna nooit zijn poot op, meestal gaat hij door zijn knieen. Je raadt het al, dit keer licht hij, heel mannelijk, zijn poot helemaal op!

Gelukkig is er schoonmaakpapier en desinfecterend spul aanwezig in de winkel. Tenslotte is Cosmo niet de enige incontinente hond (terwijl hij dat thuis dus nooit is!). Maar ik betwijfel dat veel honden zo bewust op een produkt urineren! De t-shirts zijn, de hemel zij gedankt, in plastic verpakt, dus maar een enkeling is echt nat geworden. Het is nog een heel gedoe om het allemaal te drogen, niet vergemakkelijkt met een hond aan de lijn, die ook nog van alles te besnuffelen en ontdekken heeft.

Het moet gezegd, dat de mensen om mij heen enkel vriendelijk zijn. De Petsmart medewerker helpt met het afsponsen en voorbijgangers maken begrijpende opmerkingen. Toch ben ik blij, als ik heb afgerekend en Cosmo nog een laatste markering kan doen op het veldje voor de winkel.

Gauw rijd ik naar Target. Hier ben ik vooral om sporttopjes voor een Nederlandse vriendin te vinden, maar die hebben ze niet. Target is zo'n winkel, waar je zo uren in doorbrengt!

Saskia wil graag een Webkinz en ik vind een leuk cadeautje voor het kleine Belgische jochie met leukemie. In het Halloween gedeelte geniet ik. Dat vind ik wel zo leuk hier, ik zie er nu al naar uit onze tuin weer te versieren.

Hier hebben ze een betere selectie van hondencostuums, maar ze zijn al bijna uitverkocht! Ik heb de keuze tussen een bananencostuum en een eekhoorncostuum voor Cosmo. Beiden kosten $9,99 (meer zou ik er niet voor uitgeven). In overleg met Saskia wordt het de eekhoorn.

Een paar van Saskia's zieke vriendinnen hebben H1N1 (Mexicaanse griep, of zoals we het hier noemen swine flu), blijkt na testen. Rick wil, dat Saskia ook getest wordt. Ik denk, dat men, met zulke milde symptomen, verder niets zal doen, al heeft zij het. Maar hij wil er per se achteraan, dus ik laat hem maar.