Bijna Thanksgiving alweer!

Alweer houdt Cosmo ons de halve nacht wakker. Niet alleen heeft hij diarrhee, maar het regent ook, dus hij komt onder de modder naar binnen. Mag ik even: $%*&#(q*&@ tapijt!!! We hebben net een paar honderd dollar aan het reinigen ervan besteed en dat is in een nacht teniet gedaan. En toch kan ik mijn man er niet van overtuigen hout of tegels te nemen!!

Vanochtend lijkt Cosmo wat beter. Hij heeft in ieder geval nog steeds zijn gewoonlijke energie. Daarom denken we, dat zijn darmstoornis echt door iets, wat hij gegeten heeft, komt. We besluiten dus nog niet naar de dierenarts te gaan en het nog even aan te kijken. Hopelijk krijgen we daar geen spijt van.

Intussen heb ik een vraag voor mensen, die ook een langharige hond hebben. Als je aan het eten bent even dit stukje overslaan! Als Cosmo diarrhee heeft, blijft alles in zijn "broek" hangen. De enige manier om het schoon te wassen is de tuinslang erop zetten, maar dat is natuurlijk niet lekker voor de hond. Maar anders is het ook zo ontzettend vies! Wat doen jullie? Ik wil hem volgende week naar de hondensalon nemen en flink laten trimmen.

Rick en ik voelen ons bijna weer, zoals vroeger met kleine kinderen, die ziek waren. Een half doorwaakte nacht en dus staan we geradbraakt op. Gelukkig heeft Rick vandaag vrij, alleen Kai en Saskia moeten nog naar school, dus we moeten er bijtijds uit.

Het is weer miezerig weer, bah! Ik besluit naar de fitness te gaan, terwijl Rick nog wat bijslaapt. Op de stairmaster doe ik een half uur "fat blaster". Of het programma zijn naam eer aandoet valt nog te bezien, maar ik vind het in ieder geval een half uur flink afzien! Daarna "beloon" ik mezelf met een half uur op de elliptische machine. Ook intensief, maar het haalt niet bij dat trappenmonster (al voelt het wel goed om meer dan 130 verdiepingen te hebben gelopen).

Terwijl ik op de stairmaster sta heb ik goed uitzicht op Church Street buiten. Opeens overvalt me zo'n "Nederlands gevoel", anders kan ik het niet beschrijven. Het is miezerig weer buiten, tegenover ons staat een gebouwtje met apartementen, dat er best Europees uitziet. De lantaarns hebben Kerstversieringen hangen en op de bakstenen stoep lopen mensen, die winkel in, winkel uit gaan. Hier zijn de warme bakkerij en allerlei specialiteitenwinkeltjes. Het zou zo een willekeurige straat ergens in Nederland kunnen zijn (wel in een wat nieuwere wijk).

Thuis tref ik Rick helemaal klaar om te gaan winkelen voor onze Thanksgiving maaltijd. Hij wil daarvoor naar Wegmans. Daar is het een drukte van jewelste en het duurt even voor we een parkeerplaats vinden.

Het is lunchtijd, dus we beginnen met wat te eten uit te zoeken. Er is ruime keuze van sushi tot een Chinees of Indiaans buffet tot verschillende sandwiches. Alles is ook nog eens heel erg redelijk geprijsd. Ik kies de halve sandwich met tonijnsalade en een kopje linzensoep. Rick neemt de rosbief met kaas sandwich. Het smaakt, zoals altijd, voortreffelijk.

Dan storten we ons in "de menigte". Nu is die voor Nederlandse begrippen echt niets, hoor, want bij de kassa's staat hoogstens een persoon te wachten. Wij zijn gewoon niet aan drukke supermarkten gewend.

Langzaam werken we Ricks lijstje af. Intussen zoek ik ook nog naar leuke dingetjes voor in de schoen, die ik de kinderen ergens dit lange weekend wil laten zetten. Zo heeft Wegmans mini parfummetjes als Tommy, Anais Anais en anderen, perfect voor de meisjes. Alleen voor Kai vind ik niets.

Zelfs na zo lang hier verbaas ik me soms over de eindeloze keuze aan bepaalde produkten. Neem nu verse jus d'orange, Appelsientje, dat is toch gewoon het sap van een sinaasappel in een pak, zou je denken. Maar nee, er zijn tig soorten!

Katja wil het met een beetje vruchtvlees, dus ik lees de etiketten van de vier aanwezige merken (Tropicana, Minute Maid, Florida's Natural en Wegmans eigen merk). Ze zijn er zonder vruchtvlees, met toegevoegde calcium en vitamine D, met Omega 3 toegevoegd, met een beetje vruchtvlees en veel vruchtvlees, om van alle mengsels met andere vruchten nog maar niet te spreken! Ik ben blij de halve gallon met een beetje vruchtvlees in het "bos" te vinden!

Uiteindelijk vinden wel alles op ons lijstje, zelfs de haricots verts, die ik veel lekkerder vind, dan de kleffe "French style" boontjes, die hier meestal worden verkocht. Rick is dit jaar ook wat avontuurlijker en probeert eens wat anders met de zoete aardappelen (hoera, geen marshmallows!). Wie weet vind ik het Thanksgiving diner dit jaar wat appetijtelijker.

Katja en Kai zijn er meteen voor te vinden, als we voorstellen de Disney 3D film "A Christmas Carol" te gaan zien. Saskia komt met Laura thuis uit school en wil per se niet mee.

Het is dinsdagmiddag en de scholen zijn nog niet vrij, dus het is heel rustig in de bioscoop. Zo rustig, dat wij even de enigen in de zaal zijn. Later komen er nog vier mensen bij. Rick, Katja en ik delen een zakje popcorn, wat na de hele rits van komende 3D films voorafjes helemaal op is. 3D is heel populair op het moment. Sommige films willen we zeker zien, anderen zijn minder interessant.

"A Christmas Carol" begint heel klassiek met de eerste bladzijde in het boek. Jim Carrey speelt Scrooge en de geest van Jacob Marley, zowel als de drie spoken. Het is allemaal enorm goed gedaan, bij tijd en wijlen zelfs eng. Ik zou er mijn kleintje niet heennemen en vraag me zelfs af, of Saskia dit te intens zou vinden.

Eerlijk gezegd was ik er niet heel happig op het te zien. Dit verhaal hebben we al zo vaak en in zoveel versies gezien, ik was bang me te vervelen. Nou, dat gebeurde geen moment! Misschien waren het de 3D effecten, of Jim Carrey met zijn gekke bekken, die je in de animatie duidelijk terugziet zo af en toe. Al doe ik het nooit, als deze film is afgelopen wil ik eigenlijk applaudisseren, gewoon, omdat het zo ontzettend goed gedaan is! Een enorme aanrader is het, wat mij betreft.

Katja heeft een paar feesten voor de boeg en heeft daar een jurk voor nodig. Ze heeft er een op het oog bij Express en wil die, nu we hier zijn, ook aanproberen. Kai en Rick gaan lijdzaam mee en ik probeer Katja's keuze in goede (en snelle!) banen te leiden. De jurk, die ze leuk vond, zit niet goed, maar ze slaagt met een heel flatteus strak rood jurkje.

Dan gaan we naar Chili's om een hapje te eten. Saskia heeft inmiddels spijt, dat ze niet mee is gegaan. Soms is het nodig haar te laten weten, dat ze keuzes maakt en daar consequenties aan vastzitten, zoals niet mee uit eten bij Chili's (dat naast de bioscoop ligt, dus we gaan haar zeker niet ophalen).

Dat valt niet in goede aarde, maar wij vonden het ook niet leuk, dat Saskia haar vriendin boven een uitje met het gezin verkoos, vooral nu Katja alleen deze week thuis is. Dat hebben we haar voor we weggingen ook duidelijk gezegd. Volgens Saskia hadden wij haar moeten dwingen Laura naar huis te sturen, dan was ze wel meegegaan. Zo ken ik er nog een paar! Feit is, dat zij nu niet bij haar geliefde Chili's kan eten. Volgende keer zal ze hopelijk een andere keuze maken. Tieners!

Thuis treffen we een moeie Saskia op haar bed aan. Van de nare dingen, die ze eerder zei, is niets meer over. Dat is ook zo herkenbaar, explosief en dan tot reden vatbaar. In ieder geval gaat de meegebrachte hamburger met kaas er goed in. Een volgende keer zal ze zonder morren meegaan, daar ben ik van overtuigd.

We hopen vannacht geen ziek hondenkind te hebben, anders moeten we morgen toch echt naar de dierenarts. Cosmo lijkt wel iets beter, maar dat dachten we gisteren ook. Kennelijk komt alle narigheid pas 's nachts. Kai heeft er vertrouwen in en neemt Cosmo mee naar boven om bij hem te slapen vannacht. Ik hoop net na middernacht geen gehijg naast mijn bed te horen (ok, niet dat van Cosmo althans).