Twilight manie

Tot onze vreugde slaapt Cosmo de hele nacht rustig bij Kai. Hij is weer helemaal beter. Het is dus echt het eten van het feest geweest, dat hem ziek maakte, gelukkig niets anders ernstigs. Nu wordt het uitkijken geblazen met de Thanksgiving lekkernijen, want Cosmo heeft zich duidelijk tot een gewiekste voedseldief ontwikkeld!

Het hele gezin is vrij vroeg op. Kai en Saskia moeten nog naar school en Rick rijdt Saskia en Parker, onze buurjongen, naar de middle school, zodat ze niet met de "crazy" schoolbuschauffeur meehoeven. Er zijn dit schooljaar allerlei problemen met die busroute. Jeanne, Parkers moeder, zal de kinderen vanmiddag ophalen.

Katja heeft vandaag de hele dag oppasbaantjes geregeld. Eerst bij de peuter in Falls Church, waar ze deze zomer iedere week heeft opgepast, daarna bij Cammy, waar Katja dol op is. Vanavond gaat ze samen met Saskia oppassen bij de buren twee deuren verderop.

Rick heeft op de terugweg van Saskia's school Starbucks gehaald en we ontbijten gezellig samen. Ik kan er erg van genieten, als Rick "gewoon" vrij is. Meestal gaan we op reis, als hij vrij neemt. Gewoon lekker rustig thuis zijn gebeurt eigenlijk alleen met Thanksgiving en Kerst. Let wel, ik ben dol op reizen, maar vind deze tijd samen ook altijd erg fijn.

Het miezert nog steeds en ik besluit net als gisteren naar de fitness te gaan. De rest van de week zijn de klassen afgelast vanwege Thanksgiving, maar ik vind het ook wel lekker om van de apparatuur gebruik te maken. Dit keer doe ik tien minuten cardio op afwisselende machines (elliptische, trap, fiets en lopende band) afgewisseld met tien minuten gewichten, ook de machines voor de verandering (eerst benen, dan bovenlichaam, dan rug- en buikoefeningen).

Het valt me op, dat het helemaal niet druk is. Op een gegeven moment zijn de vijf lopende banden bezet, maar dat duurt maar even. Ik vind het toch wel weer wat hebben om ergens te sporten, waar andere mensen zijn. De Sports Active is goed, maar afwisseling is wat ik nodig heb. Gelukkig heb ik die opties, dat maakt dagelijks sporten, waar ik eigenlijk helemaal geen fan van ben, te doen.

Op de terugweg ga ik langs Whole Foods, waar het een drukte van jewelste is! Er staat een rij om bestelde kalkoenen op te halen. Vanavond maken we het ons gemakkelijk met worstjes, broodjes en tomatensoep, zodat Rick al aan de maaltijd van morgen kan werken. Dat is ieder jaar helemaal zijn ding.

Dit keer heeft hij mij gevraagd te kijken of Whole Foods ook nog wat interessante bijgerechten heeft. Mijn zeer traditionele man begint opeens wat avontuurlijker te worden omtrent deze feestmaaltijd. Ik kies gegrilde butternut squash, spinazie met room en een stuffing met appel en rozijnen.

Zodra de dames thuis zijn uit school ga ik met Saskia en Laura naar Tysons Corner. Bij AMC willen we om tien voor twee de film "New Moon" gaan zien. Ik heb echter niet op de populariteit van die film gerekend, want hij is uitverkocht!

Dat is flink balen, want de volgende voorstelling is pas om tien over drie. Ik weet, dat er bij Fairfax Corner een om half drie is, maar het is ook de woensdag voor Thanksgiving, de ergste verkeersdag van het jaar, vooral richting Fairfax!

De meisjes zijn enorm teleurgesteld, want ze zagen zo naar deze film uit. Ik besluit het dan toch maar te wagen. Terwijl ik in de file sta in Vienna bel ik Rick om te kijken, of die voorstelling nog wel kaartjes heeft. Dat is het geval en gauw kopen we er drie online. Lang leve het internet!

De hele weg (zo'n tien kilometer) zie ik de minuten wegtikken. Het duurt een volle vijftig minuten om bij Fairfax Corner te komen, wat gewoonlijk niet meer dan twintig minuten duurt. Gelukkig ken ik de sluiproutes, anders hadden we de film helemaal niet gezien. We komen te laat aan, maar er zijn zoveel previews (stukjes van films, die gaan komen), dat we zelfs nog wat te drinken en popcorn kunnen kopen voor New Moon begint.

Dit was mijn minst favoriete boek in de serie, dus ik weet niet, of ik de film wel leuk ga vinden. Dat valt alles mee, al rol ik af en toe met mijn ogen en moet ik lachen om het overdrevene. Als Taylor Lautner (Jacob) zijn t-shirt uittrekt, gaat er een collectieve zucht door het publiek. Hij is dan ook buitengewoon gespierd!

Diezelfde zucht volgt niet, als Robert Pattinson (Edward) zijn shirt uittrekt in Italie. Toch ziet hij er ook niet slecht uit, het is gewoon niet zo spectaculair (zijn gezicht maakt dat dan weer goed voor de tieners, begrijp ik van Saskia). Het is een film vol spanning en speciale effecten en ik verveel me zeker niet. Ik zou waarschijnlijk niet gegaan zijn, als ik geen tienerfan had, maar een opoffering is het absoluut ook niet.

Na Laura thuis te hebben afgezet eten we snel met zijn allen. Daarna gaan de meisjes dus samen oppassen. Saskia vindt het duidelijk prachtig met haar oudere zus. Katja heeft me vanochtend toegefluisterd, dat ze het allemaal best alleen aan zou kunnen, maar het ook leuk vindt om Saskia erbij te hebben. Het doet me enorm goed te zien, dat de zusjes zonder ons ook een goede relatie onderhouden.

Morgen is het dus Thanksgiving. Een feestdag, die weinig commercieel is, behalve dan het vele eten, dat er doorheen gaat. De gedachte erachter staat me echter heel erg aan. Waarom niet (tenminste) een dag per jaar echt stilstaan bij waar je dankbaar voor bent?

Het helpt mij de pijnen, die ik de afgelopen weken weer zoveel heb, negeren. Ik heb namelijk ontzettend veel om dankbaar voor te zijn, wat me soms beangstigt. Zo'n gevoel, dat het niet kan duren, dat het ergste om de hoek ligt. Dat druk ik gauw weg, maar het is er wel. Genieten van al die mooie en fijne dingen is dus mijn doel.

In ieder geval wens ik al mijn Neder-Amerikaanse lezeressen en lezers een heel fijne Thanksgiving! Ook iedereen buiten de VS wens ik een paar fantastische dagen toe. Carpe diem, wat een fantastisch motto hadden ze in de Renaissance!