Alweer woensdag (en nog maar 16 dagen voor Kerst)

Omdat Rick rond het middaguur een vlucht naar San Diego heeft (waarom mag hij nu telkens naar die lekker warme plekken reizen, zucht!), gaat hij vandaag niet naar zijn werk. Zo kunnen we gezellig samen bij Starbucks gaan ontbijten.

Het heeft vannacht enorm geregend, bijna tien centimeter is er gevallen in zo'n korte tijd! Gecombineerd met de sneeuw zorgt dit voor overstromingen, zelfs, voor het eerst ooit, in onze achtertuin. Het wordt vandaag dus zaak Cosmo uit zijn geliefde achtertuin te houden. Voor we gaan ontbijten nemen we hem dus vast mee voor een wandeling. Gelukkig is het inmiddels wel droog.

Bij Starbucks is het, zoals altijd, flink druk! Opvallend vind ik dat wel. Het maakt niet uit hoe laat het is, er zijn altijd mensen in de Starbucks winkels in Vienna! In de winter vind ik het ook vooral een heel gezellige plek om even iets warms te drinken of eten.

Na het ontbijt gaan we nog even naar Safeway om verjaarskaarten voor Saskia te zoeken. Ik bedenk me, dat dit al zo'n gewoonte is voor mij, die ik niet meer vergeet, terwijl ik niet met kaarten geven ben opgegroeid. Ik moet er altijd even bij nadenken er geen te kopen, als ik voor een Nederlandse vriendin een verjaarscadeautje breng. Amerikanen brengen altijd een kaart mee bij verjaardagen, vaak zonder iets anders. Een cadeautje is alleen de gewoonte bij heel goede vriendinnen of speciale verjaardagen.

Thuis doe ik een Wii Sports Active routine, terwijl Rick inpakt. Mijn knieen doen gelukkig geen pijn meer, maar voelen wel nog stijf aan, dus ik doe er voorzichtig mee. Terwijl ik zo bezig ben, wordt me opeens de reden voor de knieproblemen duidelijk.

Toegegeven maakte ik me best zorgen om het feit, dat mijn beide knieen opeens zoveel pijn deden. Ik heb wel vaker pijn aan mijn knieen, maar nooit zo erg en ook niet allebei tegelijk. Ik was echter vergeten, dat ik maandag wel degelijk iets nieuws had geprobeerd. Ik heb een aantal minuten zijdelings op de stairmaster gelopen. Natuurlijk gebruik ik die spieren en pezen nooit, dus die protesteerden hard een aantal uren later. Opgelucht neem ik me voor dat nooit meer te doen!

Na afscheid van Rick te hebben genomen, ga ik naar het centrum. Mijn eerste stop is het postkantoor. Ik heb twee pakjes om naar Nederland te sturen en 57 Kerstkaarten om van postzegels te voorzien.

Het is lunchtijd, dus ik verwacht drukte. Tot mijn verbazing is het echter het rustigst, dat ik het ooit gezien heb. Ik ben meteen aan de beurt. De postzegels neem ik mee naar de van. Wat is het toch heerlijk, dat het tegenwoordig stickers zijn! Ik herinner me nog de vieze smaak na het likken van al die postzegels. Nu zijn al die kaarten onderweg en zal de volgende Kerstkaart, die wij mogen ontvangen, van iemand komen, aan wie ik er geen heb gezonden.

Bij Gamestop hebben ze het cadeautje, dat Kai graag aan Saskia wil geven: Monopoly voor de Wii. Daar zo wachtend tot de klant voor mij is geholpen, verbaas ik me over de enorme hoeveelheid electronische spelletjes, die er zijn! Gamestop heeft ze voor alle systemen, zowel klein, als groot.

Voor Laura komt om mij een massage te geven, wil ik onze online Kerstkaart maken. Intussen luister ik naar het Trans-Siberian Orchestra via Zune. Ik ben dol op hun Kerstmuziek, vooral Christmas Canon Rock en Ghosts of Christmas Eve.

Laura heeft heel wat te doen vandaag. Niet alleen de enorme knopen tussen mijn schouders, die door het koude weer nog erger zijn, maar ook mijn knieen. Soms doet het zoveel pijn, dat ik niet kan ademen, maar na afloop voelt het allemaal een stuk beter. Daar doe ik het voor en daarom blijf ik bij Laura. Andere masseurs zijn al gauw bang, dat ze me teveel pijn doen, terwijl dat juist nodig is.

Na de massage ben ik wel altijd uitgeteld. Gelukkig hoeven we nergens meer naar toe. We eten makkelijk maaltijdsoep en hangen dan voor de televisie, waar de ene Kerst sitcom na de andere te zien is.

Buiten huilt de wind om het huis. Er is een "wind advisory". Dat betekent ook weer het enige nadeel van Kerstversieringen in de tuin: twee sneeuwmannen zijn omgeblazen en de lichtjes van de vlinderstruik gevallen. Ik wacht maar tot morgenavond om het allemaal weer een beetje op orde te brengen.

Hierbij wens ik iedereen, die hier meeleest, een heel fijne Kerst en een super 2010! Onze online kaart aan jullie (wel verkleind om op dit blog te passen, als je hem ware grootte wilt, laat het dan even weten):