Nieuwe hobbies

Zaterdag

Het heeft vannacht geplensd en dat doet het nog. We slapen lekker uit, want we hoeven toch nergens heen vandaag. De regen heeft heel wat van de sneeuw weggesmolten, maar ook een mini-overstroming in de achtertuin veroorzaakt. Gelukkig wonen wij bovenop de heuvel, want onze buren aan de overkant moeten hun "sump pump" keihard laten werken, zodat hun basement niet onderloopt.

Als beweging besluit ik vandaag de Wii Fit Plus, die ik van mijn schoonzus kreeg, te proberen. Naar verluid heeft Nintendo, om met EA's Sports Active te concurreren, daar heel wat nieuwe dingen in aangebracht. Onder anderen, dat je je eigen routine kunt creeren.

Natuurlijk wil ik de nieuwe dingen uitproberen. Ik begin met fietsen, wat nog helemaal niet makkelijk is, want je moet sturen met de controller en daar ben ik niet zo handig in. Dan het hardlopen, wat wel grappig is, vooral de miniquiz aan het eind.

Het leukst vind ik echter de Kung Fu routine. Als Katja me bezig ziet, komt ze niet meer bij van het lachen! Ik daag haar uit het ook eens te proberen, want het vergt nogal wat coordinatie, maar daar waagt ze zich toch maar niet aan. Naderhand voel ik mijn armspieren, kennelijk zijn het bewegingen, die ik gewoonlijk niet maak.

Wii Fit Plus blijft voor mij meer een (actief) spelletje, dan echt sporten. Het haalt niet bij de Sports Active qua intensiteit. Ik hoop, dat het cadeautje, dat voor Nieuwjaarsdag nog voor mij onder de boom ligt, de nieuwe Sports Active is. Aan de vorm te zien niet, maar Rick is een meester in misleidende verpakkingen.

Intussen heeft Rick Saskia, Delaney en Laura naar de mall gebracht. Hij komt met een "deer caught in the headlights (hert, dat door de lichten werd gevangen)" uitdrukking op zijn gezicht terug. Hij had de mall druk verwacht, maar het was zo druk, dat hij een half uur in de file stond ernaartoe!

De combinatie van slecht weer en "Boxing Day", waarop veel mensen cadeautjes, die niet goed pasten en/of niet in de smaak vielen, gaan ruilen, maakt Tysons Corner het mekka (of is het nachtmerrie) van Noord-Virginia kennelijk. Tot Ricks opluchting halen andere ouders de meisjes straks weer op.

Katja voelt zich weer vrijwel beter, gelukkig. Met zijn drieen werken we haar enorme berg was, die zich ongemerkt voor ons, had opgestapeld in haar kamer, weg. Tenslotte zal ze veel van die kleding nodig hebben in Egypte straks.

Rick wil vanmiddag dolgraag naar de film en ik heb ook wel zin aan dit grijze, grauwe weer te "ontsnappen". We willen Tysons mijden en besluiten dus naar Fairfax Corner te gaan. Daar speelt echter onze eerste keus "Sherlock Holmes" niet en tweede keus "Princess and the Frog" is te laat.

We kiezen uiteindelijk "It's Complicated" met o.a. Meryl Streep, Alec Baldwin en Steve Martin. Katja gaat ook mee, maar Kai blijft liever thuis.

De film speelt in de Director's Hall, dus we hebben van tevoren op Movietickets.com onze zitplaatsen kunnen vastleggen. Dat is maar goed ook, want het is ook hier drukker, dan we gewend zijn en de zaal zit vol. De film blijkt een goede keuze, er wordt goed geacteerd, het verhaal is grappig en er zijn zeer humoristische momenten. Meryl Streep was vroeger altijd zo'n serieuze actrice, maar in Mamma Mia was ze al erg leuk en in deze film weer.

Thuis maakt Rick chili volgens het recept van zijn moeder, die in 2001 overleed. Ze was een bijzonder iemand en zo'n grootmoeder, die de baddoeken voor de kinderen in de droogtrommel opwarmde, voor zij uit het koude water van het meer kwamen. Dit recept vandaag heeft Rick van zijn computer geprint, maar het origineel heeft hij ook, door zijn moeder geschreven. Zij had een heel ongewoon handschrift, omdat ze op een lineaal schreef. Ik heb dat verder nog nooit iemand zien doen.

Bij de chili serveert Rick spaghetti, kaas en uitjes. Die spaghetti erbij is volgens mij iets Amerikaans. Het plaatselijke chili restaurant serveert het ook zo. Van mij hoeft de pasta niet, ik vind het een vreemde Mexicaans-Italiaanse combinatie, al zal het vast goed smaken.

Saskia's vriendinnetje Delaney eet ook mee en iedereen smult. Dit is precies de goede kost voor een koude miezerige dag als deze tweede Kerstdag (die hier niet als zodanig wordt gevierd, alles is dus ook weer gewoon open).

Zondag

De zon is weer terug! Wat scheelt dat toch, vooral in de winter, voor mijn gemoed. Ook het weer zien van het groene gras, nu de sneeuw grotendeels gesmolten is, doet me goed. Ik zou echt niet noordelijker willen wonen. Even sneeuw is leuk, maar dan moet het gauw weer wegsmelten.

Ook Rick is in een opperbest humeur. Hij gaat ontbijt halen bij Starbucks en begint dan aan Saskia's trampoline. Het is nog wel heel erg drassig in de achtertuin, maar dat mag niet deren.

Intussen probeer ik mezelf wat wegwijs te maken op mijn verkregen GPS. Het is zulk mooi, bijna lenteachtig weer, dat het me leuk lijkt mijn eerste geocaching ervaring op te gaan doen. Het valt me niet mee en ik ben er nog niet helemaal uit, maar het lukt me wel de coordinaten van een cache hier in Vienna in de GPS te laden.

Als ik Rick vertel, wat mijn plan is, wil hij ook wel mee. Dan kan hij zijn Garmin Forerunner uitproberen. De trampoline staat inmiddels, maar de netten moeten er nog omheen. Met vereende krachten (letterlijk, want het vastzetten van de palen moet met twee personen gebeuren) staat alles rond half twee en kan een opgewonden Saskia lekker gaan springen.


Even gauw proberen voor de netten eromheen gaan

Na een verlate lunch gaan Rick en ik op weg met ons beider GPS's. Verschil is, dat die van mij aftelt en die van hem optelt. Met zijn hoofd in de gebruiksaanwijzing sukkelt Rick achter mij aan, volgens mijn GPS met een snelheid van 2 mijl per uur. Gelukkig heeft hij het allemaal snel ingesteld, want ik had een energiekere wandeling in gedachten!

Online had ik al zo'n beetje de kaart in mijn hoofd van waar de cache zou zijn. Zo te zien is het vlakbij het Community Center. Inderdaad wordt de afstand steeds korter, tot we bij een stel hoge coniferen komen. Op een gegeven moment bliept de GPS, dat we bij onze bestemming zijn aangekomen.

We kijken rond bij de bomen, maar zien niets. Dan roept Rick opeens, dat hij het heeft gevonden. Er hangt een heel goed gecamoufleerde doos met plastic dennetakjes aan een van de takken. Ik maak hem open en hij bevat een logboekje, instructies en een aantal kleinigheden, zoals een groene kralenketting en een speelgoedautootje. Ik zet de datum en mijn naam in het boekje (wij zijn vandaag niet de enigen, die deze cache vonden) en zet de doos dan terug.


Heel moeilijk te zien!



Logboek

Mijn eerste geocaching "avontuur" zit erop. Deze was vrij makkelijk, maar precies goed voor een eerste ervaring. Rick vond het ook leuk en we zijn ervan overtuigd, dat de kinderen het ook zouden apprecieren. Ik moet de GPS nog wat beter gaan begrijpen, maar het begin is er.

Het is werkelijk schitterend weer en de zon is zo warm, dat ik met open jas kan lopen. Ook ben ik wat verbrand. Dan merk je toch wel, dat we hier op de hoogte van Rome zitten en dat de zon zelfs in de winter flinke kracht heeft.

Voor ik huiswaarts ga, loop ik nog even langs Serena's huis. Zij en haar kinderen hebben prachtige gingerbreadcreaties gemaakt. Het grappige is, dat ze twee dochters en een zoontje heeft. Die laatste wilde een tank van gingerbread, maar dat vonden zijn zussen te gortig. Nu is er dus een lieflijk tafereeltje met een heuse vijver en een gewelddadige gingerbread tank met schietende gingerbreadmannetjes. De tank ziet Serena maar als een tribuut aan de vele soldaten, die Kerst thuis moeten missen.


Een vredig dorpje



Jongens gingerbread

Katja gaat babysitten tot maar liefst twee uur vannacht voor onze buren, die in Philadelphia naar een diner gaan. Gelukkig treinen ze het, want anders zou ik ze vannacht helemaal niet terugverwachten. Saskia heeft een (natuurlijk) logeerpartijfeestje bij Alexandra.

Rick, Kai en ik zijn dus samen voor het avondeten en de mannen willen graag Indiaas eten. Dat vind ik ook prima en Katja wil graag, dat we een gerecht voor haar meebrengen. Bij Jaipur moeten we even wachten op een tafeltje, maar dan is het ook weer echt smullen. Ik bestel de Indiase kaas tandoori stijl met groentes en linzensoep, heerlijk!

Op de terugweg brengen we Katja haar eten en een dvd om te kijken. Ik herinner me nog goed, hoe lang en saai het was om tot na middernacht te moeten oppassen. Destijds kreeg je na het late journaal zo'n testbeeld te zien op tv. Nu zijn er tenminste dvd's en internet, maar toch... Hopelijk komen ze niet later, dan beloofd thuis, want dat is niet goed voor Katja's gezondheid.