Rustdag

Zondag is rustdag. In het minder kerkelijke Nederland kregen we dat meer mee, dan hier in de religieuze Verenigde Staten. Vroeger vond ik het de saaiste dag van de week.

Wij woonden in een klein dorp in midden Nederland. Het enige vertier was de wekelijkse boswandeling, waar ik een hekel aan had, want we liepen als eendjes achter elkaar aan op altijd weer hetzelfde aangelegde pad achter andere gezinnen aan. Zodra ik oud genoeg was om thuis te blijven, deed ik dat, weliswaar onder groot protest van mijn ouders, die het nodig vonden te "luchten".

Toen mijn familie naar de VS verhuisde en ik in Utrecht woonde, bleef ik als een van de weinigen tijdens de weekends over in Utrecht. De meesten van mijn medestudenten gingen in het weekend naar huis. Het waren de zondagen, waarop ik me het meest eenzaam voelde. De stad was uitgestorven en alles was dicht.

Nu ben ik helemaal niet iemand, die gaat winkelen om te winkelen, maar gewoon het feit, dat de mogelijkheid er is, maakt al een verschil. Hier wonen wij ook wel in een gebied, dat niet zo vreselijk religieus is. De meesten van onze vrienden hangen wel een godsdienst aan, maar gaan lang niet altijd naar de kerk. Elders in de VS zal "zondag" wel nog steeds als een "rustdag" voelen.

Enfin, dit alles om in te leiden, dat deze zondag een echte rustdag dreigt te worden. Rick vindt dat heerlijk, lekker in en rond het huis bezig zijn. Ik heb die rust echter niet in mij. Ik zie van alles, dat gedaan moet worden, maar met de pijnen heb ik ook minder energie en wat ik ervan heb, wil ik niet aan opruimen e.d. besteden.

Rick haalt, zoals de meeste zondagen, ontbijt bij Starbucks. Ik ben helemaal weg van hun eiwit met spinazie wrap! We ontbijten met zijn allen en dan vertrekt Kai naar Claudia voor zijn wiskundebijles. Hopelijk helpt het, want gisteren heeft hij zijn laatste collegeaanmelding weggestuurd. Nu is het afwachten, waar hij aangenomen zal worden. Rick en ik zitten daar meer over in, dan Kai, krijg ik zo het gevoel.

Het is te koud om buiten te sporten, maar ik wil beslist iets doen om mijn spieren op te warmen. Ik heb echter helemaal geen zin! Wii Sports Active to the rescue! De "More Workouts" is niet zo intensief, als het originele programma, maar het heeft een tropisch eiland als achtergrond. Op het moment is dat, wat ik wil zien. Ik doe de 6 weekse uitdaging routine en dan nog een kwartier. Het moet maar genoeg zijn voor vandaag (volgens Rick wil ik vaak teveel, hij heeft vast gelijk).

Intussen draait de ene na de andere was. Voor de lunch vouw ik heel wat weg. Onvoorstelbaar, wat vijf mensen in een week vuil maken! Saskia lijkt zo op haar zus! Een jaar geleden moesten we haar nog aansporen tot douchen, nu staat ze er zeker eens per dag onder en gebruikt dan ook meteen twee baddoeken!

Dan stelt Rick voor om naar de film te gaan. Katja en ik hebben daar meteen oren naar, de andere twee willen thuis blijven. Al weken willen we, Disney fans, dat we zijn, "The Princess and the Frog" zien. Die speelt om half drie bij AMC in Tysons.

Naief denken we, dat deze film na al die tijd wel weinig populair zal zijn. We hebben geluk met het vinden van een parkeerplaats, want het lijkt werkelijk wel Kersttijd, zo druk is het bij de mall! De wekelijkse boswandeling van vroeger is voor veel Amerikanen de wekelijkse gang naar de mall, kennelijk.

Bij een van de automaten koopt Rick de kaartjes en gaat in de rij staan voor popcorn en soda. Katja en ik gaan "vast" een zitplaats scoren. Tot onze verrassing zit de zaal vrijwel vol! De enige drie plaatsen naast elkaar zijn op de eerste rij. Noodgedwongen nemen we ze maar.

De film is het echter helemaal waard. Op en top klassiek Disney, compleet met ouder, die vroeg overlijdt. Leuk voor Katja en mij is, dat hij in New Orleans speelt, daar waren wij net afgelopen lente en na het zien van die film heb ik zin om weer te gaan. Leuk vind ik ook, dat dit echt een Amerikaanse film is. De andere tekenfilms zijn meestal niet in de VS gesitueerd.

Het verhaal is ook voor volwassenen leuk. Zo af en toe is er een grapje, dat kinderen vast niet begrijpen, maar volwassenen wel. Al met al is het heerlijk onschuldig Disney vermaak en betrap ik mijn bijna twintigjarige erop zo af en toe hardop te lachen, als de kleintjes ook lachen. Lief is het applaus van de kinderen aan het einde van de film.

Thuis begint Rick aan de laatste muur in Saskia's kamer. Die zal met schoolbordverf en magnetische verf bedekt worden. Daarna kunnen we eindelijk naar IKEA om de rest van Saskia's meubilair te kopen. Nu lijkt het wel een verhuizing met alle dozen met haar spullen. Langzaamaan dring ik tot haar door, vandaag gaf ze zelfs toe, dat ze wel van een paar pluche dieren afscheid zal moeten nemen. Als alles klaar is, is het resultaat hopelijk een gezellige tienerkamer.

Hieronder de links naar de foto's van Katja's Egyptische vakantie:
Album 1

Album 2