Hamsteren voor de storm

Gisteravond was Rick niet blij. Er wordt een gigantische sneeuwstorm voorspeld voor morgen en zaterdag en Rick had gehoopt een sneeuwblazer op de kop te tikken. Maar alle winkels, die hij bezocht of belde, waren uitverkocht.

Groot is Ricks blijdschap dan ook, als onze buurman Chuck in alle vroegte opbelt, dat hij een sneeuwblazer heeft gevonden. Rick neemt mijn van om hem op te gaan halen (helaas blijkt de blazer er nog niet te zijn en moet hij morgen opgehaald, hopelijk voor Rick (en de andere buurmannen) komt hij aan).

Vandaag neem ik dus Ricks auto naar de fitness. Sharon gaat er hard tegenaan tijdens de interval klas! Het springtouw komt eraan te pas en allerlei nieuwe oefeningen. Daardoor gaat het uur lekker snel voorbij. Ik vind het nog steeds een hele verbetering over de Pilates.

Thuis begin ik eens serieus met uitzoeken, wat de benodigdheden zijn om een bevoegde professionele gids in Washington te worden. Als ik in de stad in oktober een grote groep mensen wil rondleiden moet ik een tour guide license halen. Daar schijnt ook een test bij te horen. Helaas vind ik online niet de informatie, die ik nodig heb, en tijd om op te bellen heb ik niet. Dat ga ik morgenochtend dus meteen doen.

Al tijden willen Jeanine uit Richmond en ik weer eens samen wat ondernemen. Al wonen we maar twee uur bij elkaar vandaan, het is letterlijk jaren geleden, dat we elkaar voor het laatst zagen. We hebben nu in Washington afgesproken.

Nadat ik de auto op Claudia's oprit heb geparkeerd, steek ik over naar het metrostation. De trein staat al klaar en iets meer dan een half uur later stap ik bij het Federal Center SW station midden in de stad uit. Bovenaan de lange roltrap staat Jeanine al te wachten.

We lopen naar het American Indian museum, waar Jeanine nog nooit is geweest, maar over in mijn blog heeft gelezen. We maken wat foto's van de mooie hal en gaan dan naar het restaurant.

Duidelijk hebben we een soortgelijke smaak qua eten, want we kiezen beiden de venison (hertenvlees). Daarbij neem ik gegrilde sunchokes (de plant van de zonnebloem) en de wilde paddestoelen met zongedroogde tomatensalade. Jeanine neemt de twee bijgerechten, waar ik ook over twijfelde.

We smullen en kletsen gezellig bij. Jeanine geeft me ook de vers van de pers nieuwe cd van hun band (nogmaals bedankt, Jeanine!). We delen ook de hobby fotografie, dus na het eten gaan we op weg om plaatjes te schieten.


Mooi lijnenspel bij het American Indian museum

Omdat Jeanine om drie uur een afspraak heeft, blijven we een beetje in de buurt. We nemen het Capitool als "model" vandaag. Dat blijft een van de mooiste gebouwen in Washington voor mij, zowel van buiten, als van binnen. Grappig is altijd, dat het tegen de witte sneeuw bijna geel lijkt.


Het standbeeld van James Garfield voor het Capitool met wat winterse kleur ervoor

We lopen om het gebouw heen en nemen ook foto's van de Library of Congress en het Supreme Court. Aan de voorkant van het Capitool komen net allemaal mensen uit de officiele uitgang van het Huis van Afgevaardigden. We kijken, of er misschien nog bekende politici tussen zitten, maar herkennen niemand.


Een grillige boom

Herhaalde malen wordt ons gevraagd, of we een foto van andere toeristen willen maken. Aan eentje vraagt Jeanine of hij een foto van ons tweeen voor het Supreme Court wil maken. Dat wordt een leuke foto!


Aan de andere kant van het Capitool zien we eekhoorntjes hard bezig. Een ervan is duidelijk een nest aan het bouwen in een hol in een boom. De eekhoorntjes in Washington zijn duidelijk meer aan mensen gewend, dan die bij ons in de buurt, dus we maken een heel stel foto's.


Dan is het alweer tijd om terug te gaan naar de metro. Jeanine rijdt tot Metro Center met mij mee en dan nemen we afscheid, want haar afspraak is op Union Station. Terug in Virginia heeft de mooie blauwe lucht plaatsgemaakt voor bewolking.

Omdat het weerbericht steeds verontrustend verergerd, besluit ik mijn voor morgen geplande boodschappen vanmiddag maar te gaan doen. Gelukkig heeft Rick gistermiddag al veel gehaald, want we hebben zondagavond een Super Bowl feestje.

De regering heeft geadviseerd voor drie dagen "shelter in place" te hebben, wat betekent, dat je voor drie dagen proviand in huis moet hebben. Dat heeft iedereen kennelijk ter harte genomen, want er staat een file op de Safeway parkeerplaats! Dat heb ik nog nooit gezien.

In plaats van dichtbij de winkel te proberen te parkeren, parkeer ik de auto in de eerste vrije plaats, die ik tegenkom. Er zijn geen karretjes meer, dus ik loop naar een van de "huisjes" op de parkeerplaats, waar mensen hun karretjes terugbrengen. Ik heb geluk, net voor drie andere mensen krijg ik het enige karretje daar.

So far so good... Ik werk mijn lijstje af en denk dan, dat er vrijwel geen rij staat voor de self checkouts. Een man fluit mij terug, hij wijst mij erop, dat hij de volgende in de rij is. Ik kijk naar de rij en die strekt tot achterin de winkel (en dit is een van de enorme supermarkten hier).

Kijkend naar de andere rijen bij de "gewone" kassa's zijn die net zo lang. Er zijn acht self checkouts, dus "mijn" rij gaat vrij snel. Al met al sta ik na een half uur weer buiten. Dat is veel sneller, dan ik had verwacht! Op het nieuws zie ik later ook lege schappen, maar dat was bij Safeway ook niet het geval. We zijn nu in ieder geval klaar voor de sneeuw en de party voor de Super Bowl!

Thuis komt Saskia enthousiast vertellen, dat de scholen morgen al dicht zullen zijn. Misschien wel een goede beslissing, want het zal, volgens de voorspellingen, rond het middaguur gaan sneeuwen en de kinderen vervroegd uit school halen is een heel gedoe. Fairfax County heeft de grootste schoolbussenvloot van de VS. Daar gaat weer een vrije dag: 12 april.

Kai gaat nog naar zijn repetitie vanavond, maar zijn concert voor morgen en overmorgen is al afgelast. Hopelijk zal het op een latere datum gehouden worden, want ze hebben er zo hard voor geoefend!

Saskia eet snel vooraf, want ze gaat naar het toneelstuk bij haar oude school. Naderhand blijft Aoife bij ons logeren. Saskia vroeg eerder, of haar vriendinnetje Susan, die verder weg woont, kon blijven. Dat zag ik niet zitten, want ik wilde niet het risico lopen, dat Susan niet terug naar huis zou kunnen. Aoife kan lopend naar huis. Inmiddels wordt er met zekerheid tussen de 45 en 60 centimeter sneeuw voorspeld morgen en zaterdag.

De rest van de foto's van vandaag staat hier.