Onze webcam

Cul-de-sac Cam

vrijdag, februari 12, 2010

Onze "civic duty"

Alweer een schitterende winterdag met felblauwe lucht ligt voor ons. Gisteren kregen we een email van de basisschool in de buurt, of onze tieners konden helpen de school uit te graven. Saskia voelt zich niet zo lekker, anders had ze de uren goed voor haar "Civics" vrijwilligersuren kunnen gebruiken. Kai moet vandaag Pats huis weer gaan uitgraven.

Het is echter echt nodig, dat iedereen meewerkt aan het begaanbaar maken van de stoepen. Ik snap niet, dat onze county daar geen wet voor heeft. Op de meeste plekken krijg je een boete, als het niet binnen 48 uur schoon is, hier "wordt het verwacht", maar zeker de helft van de prive stoepen liggen nog bedolven.

Na het ontbijt ga ik wandelen met Cosmo. Ik heb dat een paar dagen niet gedaan, omdat hij met zijn achterpoot hinkte, maar vandaag lijkt dat helemaal over te zijn. Ik wil weleens zien, hoe de buurt eraan toe is, qua begaanbaarheid. Nou, de moed zinkt me in de schoenen. Hoe gaan we al deze stoepen klaar krijgen om bewandelbaar te worden?

De straat naar de school, Marshall Road, is druk en er zijn vrijwel geen stoepen schoongemaakt. Hierdoor moet ik op de straat lopen met een sneeuwmuur van zeker een meter aan de ene kant en snel rijdende SUV's en hun aan hun mobieltje kletsende of sms-ende bestuurders aan de andere kant. Ik voel me er niet veilig bij. Hoe moet dat, als de basisschoolkinderen, die kleiner zijn, dan de sneeuwbergen, hier moeten lopen?

Het moet wel gezegd, Vienna verdient echt een prijs voor het schoonmaken van de straten. Ok, de zijstraten doen denken aan slechte onverharde wegen met hun ijs en gaten, maar ze zijn niet glad meer. Zodra ik buiten Vienna loop, bevind ik me op een ijsbaan! Het duurde al dagen voor deze straat een ploeg zag en nu is het levensgevaarlijk er te rijden. Een paar van onze kennissen wonen er en zij zijn niet blij! Ik vraag me nu af, hoe het met de rest van de county is gesteld.

Onderweg ga ik een praatje aan met een ouder stel, dat samen hun stoep en oprit aan het schoonmaken is. Zij kennen Cosmo al, en Roger, de man, weet, dat onze trampoline heel populair is. In de winter kun je ook zo onze tuin binnenkijken.

Anne, zijn vrouw, vraagt, of ik Brits ben (dat krijg ik vaak te horen, beter, dan Duits, wat mij betreft). Als ik antwoord, dat ik uit Nederland kom, zeggen ze, dat ik dan vast aan dit weer gewend ben. Veel mensen hier denken, dat de noordelijke ligging (ver noordelijker, dan wij hier) van Nederland heel koud weer daar betekent. Ik vertel ze, dat het deze winter wel net zo is in Nederland, maar gewoonlijk meer als in Seattle.

Niet veel later zie ik Mary, die de email voor de school verstuurde, en David met hun twee honden. Gelukkig kent Cosmo deze honden, dus hij en Katie spelen even, terwijl wij kletsen. We willen allemaal, dat onze kinderen maandag terug naar school gaan, maar wat we zien doet ons daaraan twijfelen.

Thuis doe ik mijn Yaktrax aan, want het is mij te ijzig. Ik ben vastbesloten mijn bijdrage te doen aan het begaanbaar maken van onze buurt. Daartoe ga ik met onze stalen schop erop uit.

Rick heeft gisteren al de openbare stoep achter ons huis uitgegraven, maar er ligt nog een flinke ijsheuvel, die het onmogelijk maakt om over te steken. Daar begin ik als eerste aan. Na een kwartiertje komt buurman Bruce me helpen. Dan is het kwarwei zo geklaard.

We gaan verder met de stoep van onze cul de sac naar de volgende cul de sac. Rick heeft daar gisteren met de sneeuwblazer al wat gewerkt, maar er is nog zeker vijftig meter stoep onuitgegraven. Aan het eind ligt een omgevallen boom. Die is eigenlijk de verantwoordelijkheid van de mensen, die daar wonen, maar volgens hun buren is dat huis verlaten.


Eindelijk grond zichtbaar! Deze foto laat goed zien, hoe diep de sneeuw nog is

Bruce besluit korte metten te gaan maken met de boom, terwijl ik verder ga aan de stoep. Hij haalt een zaag en buurman Matt komt ook helpen. De diepe sneeuw vermoeilijkt hun werk zeker, maar na zo'n drie kwartier is de boom weggewerkt. Ik heb inmiddels ook heel wat sneeuw en ijs weggeschept.


Matt en Bruce bezig met de boom

Na iets meer dan een uur is de "tunnel" gegraven. Zo moet het echt voelen voor de kleintjes straks, want de sneeuwmuur aan de rechterkant komt tot mijn schouders! Ook is de tunnel maar net wijd genoeg voor een persoon. Maar ja, beter, dan op straat lopen, zullen we maar denken.

Bruce en Matt moeten verder met hun werk en ik heb na een uur en een kwartier er ook wel genoeg van. Toch voel ik me, zo bewegend, stukken beter, dan als ik binnen zou zitten. Ik doe het natuurlijk rustig aan, maar ben wel in beweging en dat helpt erg.

Kai gaat er voor het eerst met zijn auto op uit om Pats oprit uit te graven. Vandaag zijn de straten eindelijk schoon genoeg voor hem om te rijden. Voorlopig doet Kai alleen de oprit en de stoep van de straat naar de voordeur. Pat wil graag het deck en zwembad ook schoon hebben, maar de sneeuw is zo diep, dat Kai daar nog niet kan komen. Ik betwijfel ook of er veel mensen naar dat huis komen kijken op het moment.

Inmiddels moeten er ook weer wat boodschappen worden gedaan. Bij Whole Foods hebben ze duidelijk nog geen nieuwe voorraden aangekregen. Er zijn bijna geen garnalen, de eieren zijn vrijwel op en ze hebben onze favoriete smaak GoodBelly niet. Dan maar onze tweede keus, want tot nu toe blijft Saskia gezond. Of het met GoodBelly te maken heeft, zullen we nooit weten, maar gezond is het in ieder geval.

De winkel is wel helemaal aangekleed voor Valentijnsdag en ik kies voor Rick, denkend aan het "liefde van de man gaat door de maag" gezegde, "Love" bier (de brouwerij ligt in Charlottesville, zo'n twee uur hiervandaan) en een lekkere doos Lake Champlain chocolade. Door alle sneeuwperikelen was ik bijna vergeten, dat het zondag Valentijnsdag is!

Gisteravond bedacht ik me met schrik, dat ik vergeten was de kapster, die Saskia's haar knipte, een fooi te geven. Dat doe je eigenlijk alleen, als je niet tevreden bent over iemands werk en dan zeker niet zonder er iets over te zeggen. Ik ga dus gauw langs Lofty Salon en geef de fooi alsnog. Gelukkig had ze er niets achter gezocht, maar neemt hem wel dankbaar aan.

Thuis zie ik, dat er voor maandag alweer sneeuw wordt voorspeld! Goddank geen grote sneeuwstorm, zoals de afgelopen twee, maar wel weer 8 tot 15 cm. Ik moet toegeven, dat ik er meer dan genoeg van heb! Dan te bedenken, dat dit mijn blogtitel van 11 februari vorig jaar was:
woensdag, februari 11, 2009
Scott's Run bij zeer ongewoon warme temperaturen


Nu voelt het vandaag al lekker aan met een temperatuur van net boven het vriespunt! Ik zie mijn buurvrouw Jennifer lopen met haar sneeuwschuiver. Ze gaat een doorgang maken, zodat kinderen de weg achter ons huis kunnen oversteken. Ze vraagt, of ik wil helpen. Met zijn tweeen hakken we de stukken ijs weg.

We hebben heel wat bekijks. Iedereen, die langsrijdt, remt om te kijken, wat we aan het doen zijn. Het is misschien ook wel een ongewoon gezicht, twee sneeuwruimende huisvrouwen. Dat wordt over het algemeen toch wel als "mannenwerk" gezien. Ook in de email, die om hulp bij de school vroeg, werd specifiek om tienerjongens gevraagd. Jennifer en ik zijn in ieder geval "mans" genoeg om na een half uur een doorgang in de twee ijsmuren te hebben gehakt.

Als avondeten probeer ik een recept van Campbells uit. Ik zag het in een tijdschrift en het leek me erg lekker en vooral ook makkelijk. Het is een eenpansmaaltijd van gehakt met een blikje tomatensoep, een potje salsa, water en tortilla's in reepjes gesneden. Daaroverheen wordt geraspte cheddarkaas gestrooid. Het is heerlijk "comfort food" op een koude dag als vandaag.

Dan is het tijd voor de openingsceremonie van de Olympische Winterspelen in Vancouver. Ik vind het een goed idee om de athleten eerst langs te laten komen, zodat zij de ceremonie ook helemaal kunnen zien. Matt Lauer, een van de NBC commentatoren, is getrouwd met een Nederlandse en geeft de Nederlandse delegatie ruimschoots aandacht.

Het enige, dat ik liever niet had gezien, is het ongeluk, waarbij de rodelaar uit Georgie om het leven kwam. Zo verschrikkelijk, zo'n jong leven nog, ik moet de hele ceremonie aan zijn ouders denken, wat die nu mee moeten maken. Hopelijk worden er maatregelen genomen om die baan veiliger te maken.

De rest van de foto's van vandaag staat hier.

11 reacties:

Anja zei

Dat heet geen sneeuwpret meer, mensen wat een sneeuw hebben jullie gehad.
Fijn dat vele een handje meehelpen om de stoepen sneeuwvrij te maken.

Wij hebben ook naar de openingsceremonie van de Olympische Winterspelen gekeken. Heel naar en triest dat ongeluk met die rodelaar.

Annemiek zei

In de stad hier zijn mensen verplicht om sneeuw en ijs te ruimen, en kun je zelfs aangeklaagd worden als er iemand valt. Die Yacktracks zijn wel handig, ik loop er hier ook mee.
Het wordt steeds zwaarder om die sneeuw te ruimen als het in ijs veranderd! Het zal de nodige ruggen en harten kosten, doe maar voorzichtig.

Ineke zei

Applaus!
Goed van je

Wentje zei

Manlief vertelde net dat het in Nederland tot 5 jr terug ook strafbaar was als je je stoep niet sneeuw vrij maakte! Nooit geweten!
Maar als ik die bergen sneeuw bij jullie zie... poeh!

Wil je verder even laten weten dat ik je blog met veel plezier lees en dat ik er vaak stukjes uit voorlees aan mijn man! Sommige dingen zijn herkenbaar van die paar keer dat we in de USA waren en andere dingen zijn ook weer helemaal nieuw! Erg leuk dus!

Anoniem zei

Wat een zwaar werk, zulke sneeuwbergen verplaatsen! Zal nog wel behoorlijk wat tijd kosten voordat alles weer weg is. Hoop voor jullie dat er niet al te veel meer zal vallen.

groet,
Ingrid
CadIJ

Naomi Overdam zei

Hallo Petra

Ben trots op je om al die sneeuw zo te lijf te gaan. Wat een karwei om het weg te krijgen. Hier sneeuwt het ook weer, maar is niets vergeleken bij jouw.

De opening van de spelen was mooi maar niet veel gezien ik sliep natuurlijk. Zeker sneu van die georgische speler die overleden is. Wel mooi dat ze daarbij in de opening rekening mee houden.

Nog een vraag ben jij nu meer voor Amerika of Nederland. Of juich je voor beide landen.

Super Sven Kramer heeft zijn 1e gouden medialle gewonnen.

Groetjes Naomi

Petr@ zei

Wat een werk om een weg te banen/hakken door die berg sneeuw. Maar dat de kinderen maandag weer naar school kunnen is natuurlijk erg belangrijk.

Brin zei

Hier in Belgïe is het ook verplicht om je stoep schoon te maken bij sneeuwval. Als je dit niet doet en er valt iemand voor je deur daardoor dan ben je zelf verantwoordelijk!

Goed van je om zomaar vrijwillig de stoepen waar de schoolkinderen langs moeten te ruimen!

Hopelijk is het einde nu in zicht wat de sneeuwval betreft. Hier ligt er maar enkele centimeters en wij hebben er al genoeg van! Laat de lente nu maar komen...

Nicole zei

Wat een lading sneeuw is er toch bij jullie gevallen. Hier ligt ook nog steeds een laagje en dat ben ik al zooooo beu :-S
Goed van jullie dat jullie geholpen hebben met het sneeuwvrij maken van de stoepen en wat een hels karwei is dat. Eigelijk is het ook belachelijk dat mensen hun stoep niet sneeuwvrij maken. Hier gebeurt het ook veel te weinig. Ik heb zo te doen met mensen die slecht ter been zijn met dit weer.

De yaktrax draag ik ook nog graag. Ik heb het tweede paar cadeau gedaan aan mijn moeder die donderdag jarig was.

Martin zei

Wow, ik ben heel wat sneeuw en sneeuwstormen in Colorado gewend, maar die foto dat jullie de stoep proberen uit te graven slaat werkelijk de kroon! Niet te geloven wat een sneeuw, laat staan het werk dat er mee gemoeid is.

In Colorado waren wij als bewoners (dit volgens de gemeente, dus niet volgens de HOA) ben je inderdaad verplicht de stoep voor het huis sneeuwvrij te maken en dit moet gebreuren binnen 24 uur nadat het is gestopt met sneeuwen. Wij deden het ook vaak tijdens het sneeuwen, want als het 3 dagen achter elkaar sneeuwde, dan wil je er na 3 dagen niet eens meer aan beginnen.

Een keer waren wij niet thuis en hebben wij inderdaad een boete gekregen. De kosten voor de volle boete komt neer op $185 dollar, dus je gaat vanzelf wel sneeuwschuiven voor dat bedrag! lol

Bianca zei

Ik hoop dat het nu toch echt niet meer gaat sneeuwen bij jullie, het is wel genoeg geweest zo zeg pff.
Hier vroegen ze ook aan ons met de sneeuw of dit " koud genoeg voor ons was" alsof ik me beter thuis zou voelen hier met sneeuw en kou ha ha. Not dus, geef mij de normale warmte maar van hier.