Sneeuw en Clifton

Om half zeven schrik ik wakker. Het is nog helemaal stil in huis en gewoonlijk staat Kai dan al onder de douche. Op mijn vraag, waarom hij nog slaapt, mompelt Rick: "Schools closed" Nou, dan draai ik me ook nog lekker even om.

Dat "even" wordt maar liefst twee uur, ik ben kennelijk nog erg moe van het weekend. Als ik de lamellen opendoe, moet ik knipperen tegen al het schelle wit, dat me tegemoet komt. Er ligt weer zo'n vijftien centimeter van het witte spul, maar het is dit keer wel een mooie sneeuwval, alle bomen zijn bedekt met witte watten.

Als ik beneden kom, zie ik Rick de oprit al schoonmaken. Hij moet echter een conference call doen en moet daarna naar zijn werk, dus nog voor ik mijn koffie heb, sta ik al te schuiven. Ik wil namelijk niet, dat Rick over de sneeuw rijdt, want dan wordt die nog eens drie keer zo zwaar.

Het is een heel natte sneeuw, maar het laat zich gelukkig makkelijk opzij schuiven. Ik ben blij, dat ik gisteren het ijs heb verwijderd, anders was dit een verschrikkelijk karwei geweest!


Na een snel ontbijt lijn ik Cosmo aan. Het dooit en ik wil nog foto's kunnen maken met de sneeuw op de bomen. In het bos zijn Cosmo en ik de eersten, die voetstappen in de maagdelijk witte sneeuw zetten. Het is heerlijk weer, want er staat geen wind en het dooit lichtelijk (wat na alle vrieskou van het weekend als bijna warm aanvoelt!).

Cosmo is dol op de sneeuw en springt er als een hinde doorheen. Tot hij er, na zo'n drie kwartier, opeens genoeg van heeft en stokstijf blijft staan, als ik hem verder wil trekken. Ach, het is ook wel mooi geweest, inderdaad.


Thuis zie ik, dat Pat gebeld heeft. Zij is hier vandaag en wil samen iets gaan ondernemen. Daar ben ik natuurlijk meteen voor te vinden! Dan is er natuurlijk altjd de vraag: "Maar wat?"

Omdat er nog sneeuw op de bomen ligt, wil Pat graag naar Burke Lake. Helaas zien we onderweg hele plakkaten sneeuw naar beneden vallen en tegen de tijd, dat we bij het meer aan zijn gekomen, zijn de bomen weer bijna kaal en niet mooi meer.

We besluiten het meer te laten voor wat het is en op zoek te gaan naar een restaurant voor lunch. Ik weet in het historische plaatsje Clifton een leuk restaurant en dat is maar vijf mijl verderop. Via een prachtige Virginia Byway rijden we erheen.

Op de grote parkeerplaats bij de gerestaureerde, mooi rood geschilderde locomotief parkeren we. Helaas is vandaag uitgerekend de dag, dat het restaurant "Heart in Hand" gesloten is.

Gelukkig is er aan de overkant een nieuw cafe geopend, waar een vriendelijke dame ons naar verwijst. Bij het Clifton Cafe serveren ze zoete en hartige crepes en verschillende sandwiches. Ik bestel een volkoren sandwich met kip, feta kaas, spinazie en olijf tapenade. Die combinatie smaakt bijzonder goed, moet ik zeggen!

Na de lunch lopen we langs Main Street en lezen de verschillende verhalen achter de historische huizen langs de straat. Zo was er een een clandestiene bar tijdens de Prohibition. In een ander huis woonde een man, die tijdens de fatale reis op de Titanic meevoer en verdronk. Het enige stenen huis is gebouwd door een gangster en in een van de inns werd de screenplay voor de film "Sleepless in Seattle" geschreven.


Het zijn ook nog eens stuk voor stuk leuke, kleurige huizen, dus we maken ook een aantal foto's. Helaas is het erg bewolkt, dus moeilijk interessante belichting te krijgen. Voor we de auto instappen, wil Pat nog even naar de General Store. Daar koopt zij een zakje M&M's. Pat snapt maar niet, dat ik geen snoep wil, maar ik ben gewoon niet zo'n zoetekauw.

We nemen de lange, mooie weg terug en zien opeens een hele groep gieren langs de weg. Met de sneeuw zou dat een mooie foto maken, dus Pat zoekt naar een parkeerplek. Ze zet de auto langs de weg en met gevaar voor eigen leven, want men raast over deze weg en er is geen stoep, lopen we richting de vogels.

Van de weg hebben we al gezien, dat ze van een hertenkarkas aan het smullen zijn. Als wij naderen, vliegen er een aantal op, bij elkaar zijn het zeker vijftien turkey (met de rode kop) en black vultures. Zoveel heb ik er nog nooit bij elkaar gezien!
Na wat foto's te hebben genomen van deze eigenlijk foeilelijke vogels, zetten we onze rit voort.


Pat moet nog naar Penn Camera en ik ga graag mee naar deze fotozaak, die allerlei dingen verkoopt, waar ik in geinteresseerd ben. Was het allemaal maar niet zo duur, want laten we wel wezen, fotografie is slechts een hobby voor mij en de prijzen voor apparatuur rijzen de pan uit!

Pat zet mij weer thuis af. Saskia is inmiddels naar de mall vertrokken en Kai gaat naar zijn concertrepetitie. Het concert is vrijdag- en zaterdagavond en we duimen, dat het door kan gaan (ik dan wel voornamelijk voor Kai, want ik zie nu al tegen het lawaai op), want er wordt een enorme sneeuwstorm voorspeld.

Dat betekent, dat Rick en ik samen zijn voor het avondeten en dat grijpen we natuurlijk aan om er een "date" van te maken. Rick kiest Chef Geoff als restaurant en daar krijgen we een tafeltje naast de open haard, heel gezellig.

We delen een voorafje van hummus, pita's en olijven. Dan heb ik de mosselen, die in een heel lekker pittige kokosnoot kerriesaus worden geserveerd. Rick neemt de garnalen met grits met Goudse kaas. Hij laat me de grits (soort griesmeel) proeven en die is erg lekker! Dit is een heel leuk Amerikaans restaurant met interessante gerechten, zo hebben ze bijvoorbeeld een voorafje van popcorn met Parmezaanse kaas en truffelolie.

Bij thuiskomst bellen we Chuck en Christine om ze voor morgen sterkte te wensen. Chuck krijgt morgen een nieuwe heup, namelijk. Hij is zenuwachtig voor de operatie, Christine voor de nasleep. Hopelijk gaat het allemaal meevallen.

Dit hele sneeuwgedoe doet me hieraan denken, ik lach iedere keer, als ik het lees:

The approach of winter
December 19th, 2009
Dec. 8 5:00 p.m. - It’s starting to snow, the first of the season, and the wife and I took our buttered rum and sat by the window watching the soft flakes drift down, clinging to the trees and covering the ground. It was so beautiful.
Dec. 9 - We awoke to a big beautiful blanket of crystal white snow covering the landscape. What a fantastic sight. Every tree and shrub covered with a beautiful white mantel. I shoveled snow for the first time in years, and I loved it. I did both our driveway and our sidewalks. Later the snowplow came along and covered up our driveway with compacted snow from the street. He smiled and I waved back. I shoveled it again.
Dec. 12 - The sun has melted most of our lovely snow. Oh well, I’m sure we’ll get a little more before this lovely winter is over.
Dec. 14 - It snowed 8 inches last night and the temperature dropped to about 0 degrees. Shoveled the sidewalk and driveway again. Shortly the snowplow came by and did his trick again.
Dec. 15 - Sold our car and bought a 4×4 Blazer so we could get through the snow. Bought snow tires for the truck.
Dec. 18 - Fell on my Ass on the ice in the driveway. $23.00 to the chiropractor, but nothing was broken, thank God! The damn sky is getting dark again.
Dec. 19 - Still cold (-10 this a.m.) Icy roads making for very tough driving. Slid into a guard rail with my wife’s car. Probably a $100.00 damage or so. She’s pissed-off.
Dec. 20 - Had another 14 inches of the white shit last night. More shoveling in store for me today. That damned snowplow came by twice.
Dec. 22 - We are assured of a white Christmas because another 7 inches of that white shit fell today and with this freezing weather it won’t melt till August! Got all dressed up to go out and shovel that shit again. (Boots, snowsuit, jacket, scarf, earmuffs, gloves, etc…) then got the urge to pee.
Dec 24 - If I ever catch the son-of-a-bitch that drives that snowplow, I’ll drag him through the snow by his balls. I think he hides around the corner and waits for me to finish shovelling and then comes down the street 100 miles an hour and throws that white shit everywhere.
Dec. 25 - MERRY CHRISTMAS… they predict 12 more inches of the fucking white stuff tonight. Does anyone know how many damned shovels full of snow 12 inches is? To hell with Santa, he doesn’t have to shovel that white shit. The snowplow driver came by asking for a donation. I hit him with my ice axe.
Dec. 28 - We got 11 more inches. I must be going snowblind or have a severe case of depression.
Dec. 29 - The toilet froze and the roof is starting to cave-in. If you go outside, don’t eat the brown snow.
Dec. 30 - I torched the damned house … moving back to Florida!