21 graden!

Gisteren schreven sommigen in de reacties over mijn gidsplannen als part time baan. Ik bedacht me, dat ik daar nog niet over geblogd heb. Er zijn een paar flinke obstakels op mijn pad gekomen. Zo blijkt het vrijwel onmogelijk om een officiele freelance gids in Washington te zijn, zonder voor een bedrijf te werken, dat voor je in kan staan. Logisch natuurlijk, er zijn zoveel concurrerende bedrijven en ze willen niet Jan en alleman als gids op straat hebben. Ik wil echter niet voor een bedrijf werken op dit moment.

Nu zal het met een groepje van vijf of minder niet opvallen, als ik mensen rondleid. Maar met een groep van 15 tot 20 is het wel duidelijk, dat het iets officieels is. Ik beraad me er nog over. Alternatief is een business license hier in Vienna te halen en excursies in de omgeving aan te bieden. Ik ben er dus nog mee bezig uit te zoeken, wat de (on)mogelijkheden zijn.

Saskia heeft al om half negen een afspraak bij de orthodontist. Ze moet een roentgenfoto laten maken en iets aan haar beugel veranderd, wat langer duurt. Terwijl ik zit te wachten belt Pat. Zij is vandaag en morgen in Vienna en vraagt of ik zin heb vanmiddag langs te komen. Natuurlijk heb ik dat!

Door het gedoe in haar mond voelt Saskia zich niet lekker. Haar gebit doet pijn, wat haar hoofdpijn geeft en misselijk maakt. Ik meld haar af op school en ze gaat terug naar bed.

Morgen heeft Saskia een schoolreis naar het Newseum in Washington, waar ze erge zin in heeft. Alleen moet het toestemmingsformulier nog ingeleverd worden. Dat breng ik dus maar even langs de school.

Daarna doe ik mijn vest met gewichten aan en ga erop uit met Cosmo. Met dit weer kan ik mezelf er niet toe zetten naar de sportschool te gaan! De buurt is lekker heuvelachtig en ik probeer sneller dan een kwartier per mijl te lopen. Na vijf mijl (acht kilometer) genieten van de uitlopende bomen en uitbundige zonneschijn, zijn we weer terug.


Bloeiende maple

Voor de schoolreis heeft Saskia morgen een klassikaal ontbijt op school. Daarvoor moeten degenen met een achternaam van A-F een dozijn donuts meenemen. Die haal ik bij Dunkin Donuts. Daar zo in de winkel staand doen mijn tanden al bijna pijn bij het zien van al die zoetigheid. Toch kan ik het niet laten voor Rick, Kai en mezelf ook een donut voor morgenochtend te kopen. We eten ze zelden, maar heel af en toe is het wel lekker.

Bij Manhattan Bagel haal ik scallion cream cheese en wat bagels. Saskia moet morgen ook lunch meenemen en dat moet iets zijn, dat niet in de koelkast hoeft. Cream cheese blijft goed en Saskia is er dol op. Natuurlijk kan ik het niet laten ook een zalm bagel voor mijn lunch mee te nemen. Verder vind ik niets superlekker op een bagel, maar die combinatie van bagel, cream cheese en zalm, daar kun je me voor wakkermaken!

Zelfs Rick, die gewoonlijk zulk soort dingen niet eens ziet, merkte gisteravond op, dat het tijd werd de sneeuwmannen in ons decor naar de zolder te verbannen. Ik ruim dus de winterspullen met plezier op en breng de lentespullen naar beneden.

Helaas heeft in een van de zakken een muis "gewoond" en zitten sommige dingen zo vol poepjes, dat ik ze meteen weggooi. De andere spullen was ik grondig af. Een paar weken geleden ving Rick een muis op deze zolder, ik hoop maar, dat er maar een was (de vallen zijn sindsdien nog leeg gebleven). Het vrolijke geel en groen van de kussens en andere accessoires vrolijkt de kamer lekker op.

Het is inmiddels al 21 graden en Saskia en ik gaan voor op het stoepje zitten lezen. Als Kai thuiskomt, komt hij er ook bij zitten. Gezellig, zo met zijn drietjes! We kijken, hoe twee UPS wagens onze cul de sac binnenrijden. Meestal is het er maar een. Kennelijk is er iets mis met een van de truck, want ze rijden met de achterkanten tegen elkaar aan en hevelen de inhoud van de ene in de andere trucks. Ik maak een paar foto's, want ik herinner me, dat de UPS wagens in Nederland al kleiner zijn dan hier, een "dubbele" wagen is helemaal groot!


"Parende" UPS wagens

Na Saskia's chiropractor afspraak fiets ik naar Pats huis. Zij heeft de wijn met lekkere hapjes al klaarstaan. Twee andere vriendinnen, Liz en Becky, die ik ook al een aantal keren ontmoet heb, komen ook. Met zijn viertjes gaan we lekker in het zonnetje op Pats terras zitten. Helaas voor Pat zijn er nog steeds geen geinteresseerden in dit huis hier in Vienna, maar, zo grapt ze, dat geeft ons de gelegenheid om zo'n impromptu feestje te hebben.

Rick en ik hebben vanavond een "date", dus om een uur of half zeven neem ik afscheid. Rick komt ook net thuis . Saskia gaat naar de International Night bij haar vroegere basisschool. Elf jaar lang stonden wij daar ook met een standje over Nederland. Ik ben benieuwd welke landen er vanavond waren.

Ons "date" restaurant wordt vanavond Bonaroti. Daar zijn we al een tijdje niet geweest, maar we worden als oude bekenden door Sergio begroet. Het eten en de bediening zijn zoals altijd voortreffelijk. Ik heb volkoren pasta met garnalen en inktvis in een pittige tomatensaus. Erg lekker! Rick heeft nog plaats voor de witte chocolade mousse cake, maar ik niet. Een heerlijk etentje als afsluiting van een fijne dag is het!