Ach, ja, het is nog maart

Gisteravond bemerkte ik tot mijn schrik, dat mijn rechtercontactlens niet meer in mijn oog zat. Waar ik hem verloren heb, weet ik niet. Mijn lenzen zijn niet zo sterk, maar wel genoeg, dat ik ze echt nodig heb. Ik draag zuurstofdoorlatende harde contactlenzen en was ervan overtuigd, dat ik geen reservelenzen meer had.

Flink balen, want om nieuwe te krijgen moet ik terug naar de oogarts en de kans op een afspraak deze week, voor we op vakantie gaan, is vrijwel nihil. Met een lens kan ik wel leven, maar bijvoorbeeld niet Rick helpen met rijden dit weekend. Ik begin mijn dag dan ook met nog een flinke (vergeefse) speurtocht naar de lens.

Met enige (wan)hoop zoek ik toch mijn (vrijwel bodemloze, hoe vullen die dingen zich toch op?) toilettas door. Daar vind ik een zakje met een contactlensdoosje van de oogarts. Tot mijn grote blijdschap zit daar een nieuwe, weliswaar heel oude, maar mijn sterkte is al jaren niet veranderd, rechterlens in! Vandaag kan niet meer stuk!

Gisteravond klaagde ze al over keelpijn en vanochtend heeft Saskia wat verhoging, keelpijn en hoofdpijn. Ik houd haar dus thuis. Het is wel weer tijd voor allergieen, dus ik geef haar Zyrtec, in de hoop, dat dat zal helpen.

Hoewel het nog wel vrij warm is, heeft het mooie weekendweer plaatsgemaakt voor af en toe regen. Ik ga dus naar de core training. Sharon is jarig en we zingen met zijn allen "Happy Birthday" voor haar. We liggen natuurlijk dubbel om ons gebrek aan muzikaal talent. Daarna sporten we echt wel, maar lachen heel wat af, kennelijk verbroedert samen (slecht!) zingen erg.

Het uur vliegt dan ook voorbij. Ik doe nog een half uur op de stairmaster en ga dan huiswaarts. In de stromende regen, compleet met donder en bliksem, probeer ik de garage vanuit de auto te openen. Laat nu uitgerekend vandaag die stomme garage kuren hebben! Ik moet eruit om hem te openen en binnen de minuut ben ik doorweekt! Gelukkig ben ik nog in sportplunje gekleed.

Vorige week vond ik het zonde om ergens binnen te gaan zitten en stelde dus mijn kappersbezoek uit tot vandaag. Het is nu ook wel echt hard nodig, ik lijk wel een omgekeerd stinkdier met een grijze streep midden over mijn hoofd! Mona belooft dat ik dit keer niet terug zal hoeven komen, zoals de afgelopen paar keren.

Saskia vertelde, dat Vienna Animal Control vanochtend belde om ons eraan te herinneren, dat Cosmo's hondenpenning is verlopen. Jee, ze moeten het geld erg nodig hebben, want zo'n penning kost welgeteld $5! Om de hondsdolheidsgeldigheid kan het niet gaan, want die hoeft pas volgend jaar vernieuwd.

Meteen rijd ik dus maar even langs de Town Hall en betaal. Kennelijk ben ik niet de enige, want de baliemedewerkster vraagt al, voor ik mijn mond heb geopend, of de Animal Warden ons heeft gebeld. In ieder geval heeft Cosmo nu weer een geldige penning om zijn nek hangen, want ik had opeens van die hondenvanger visioenen, zoals je weleens in de Disney tekenfilms zag.

Saskia voelt zich inmiddels een stuk beter. Goed genoeg om ons oorspronkelijke plan voor vandaag ten uitvoering te brengen. Omdat zij bijna geen zomerkleding heeft, gaan we naar Tysons Corner. Bij Old Navy kopen we nieuwe sokken voor Sas en ik koop een sportcapri voor $15. Hun prijzen zijn altijd ongelooflijk, jammer, dat hun kleding me nooit echt goed zit.

Voor Delia's heb ik een coupon van $20 en Saskia vindt er een jeans korte broek en een heel leuk creme met rood gestreept vest. De Gap heeft niets van onze gading. Ook Hollister valt tegen, maar bij American Eagle hebben ze wel erg leuke dingen. Die laatste winkel vind ik voor de meisjes het leukst qua kleding en hun prijzen zijn niet zo hoog, als bij Abercrombie en Hollister.

Onze laatste stop is bij Victoria's Secret. Daar zijn de onderbroeken in de uitverkoop, 7 voor $25. Dat is te merken, want het is beredruk!

Op de terugweg ga ik langs Virginia Pediatrics. Kai moet met zijn college acceptatie een formulier met de data van zijn vaccinaties meezenden. Ik geef het af en zal over vijf tot zeven dagen gebeld worden. Gelukkig is het voor 5 april nog gratis. Ik vind het werkelijk belachelijk $10 te betalen voor iets, dat hooguit een paar minuten tijd neemt.

Het weer lijkt waarempel wat op te klaren, maar net als we thuis zijn, wordt het weer aardedonker. Dit keer hagelt het zelfs, terwijl de bliksemschichten en donderslagen elkaar rap opvolgen. Binnen de kortste keren is de achtertuin, die toch al meer modder, dan gras is, veranderd in een vies roodbruin meer! Spectaculair vind ik die onweersbuien hier altijd, zolang ik binnenzit, althans!

Tussen de buien door heb ik wat foto's genomen van de magnolia en narcissen in de voortuin:






En meer hier.