Onze webcam

Cul-de-sac Cam

maandag, maart 08, 2010

Dag 1: timeshare presentatie en zwemmen

Het moet gezegd, dit hotel, het Fiesta Americana, voldoet helemaal aan zijn vier diamanten van AAA. Niet alleen hebben we prachtig uitzicht en zijn de tuinen en het zwembad heel mooi aangelegd, de bedden zijn ook zeer gerieflijk.

Zo gerieflijk, dat ik zo diep slaap, dat ik niet eens weet, waar ik ben, als ik wakker word. Dat overkomt me maar heel zelden! Ook Katja ligt voor Pampus. Heel stil sta ik om acht uur op, dan ben ik echt klaarwakker (het is hier een uur vroeger, dan thuis).

Onder het genot van een kop meegebrachte Starbucks Via (hun oploskoffie, die in pakketjes voor een mok komen) ga ik op het balkon genieten van het uitzicht op de vroege morgen. Ik ben blij, dat ik de koffie mee heb genomen, want die is op de kamer niet gratis! Dat heb ik nog nooit meegemaakt in een hotel. $3 voor een kop slappe koffie heb ik er niet voor over.

Inmiddels is Katja ook op en terwijl zij zich klaar maakt, bel ik Ecotours om een reservering voor een walvisvaart te maken. We kunnen woensdagmiddag mee, prima! Katja en ik verkiezen dit bedrijf, boven de commerciele bedrijven, die we waarschijnlijk goedkoper zouden kunnen krijgen na onze timeshare presentatie. Zij zijn een van de weinigen, die een speciale vergunning hebben en er kunnen maar 12 mensen mee in hun boten.

Bij onze Expedia package hoort ook een 25% korting op al het eten en drinken in het hotel, alleen kregen we die gisteren niet. Toen ik daar bij de balie naar ging vragen, bleek, dat ik mijn reservering uit moest printen om dat te laten zien. Ik neem altijd een copie van mijn reserveringen mee, maar om de een of andere reden was de helft niet afgedrukt dit keer. In het business center druk ik het, tegen betaling van een paar dollar, nog eens af en nu krijgen we de korting, wat toch flink scheelt.

Inmiddels is het bijna kwart voor tien, de afgesproken tijd om Kino, de man, die ons gisteren zover kreeg naar de timeshare presentatie te gaan, te ontmoeten. Hij betaalt een taxi voor ons naar het Velas Vallartas. Voor we instappen vraagt Kino mij voor deze gelegenheid "single" (ongetrouwd) te zijn. Ik moet mijn trouwringen afdoen, want anders zien ze zo, dat er aan mij niets te verdienen valt. Dat voelt vreemd!

Eenmaal bij het timeshare resort aangekomen, worden we meteen meegenomen naar een tafeltje. Ik weet meteen weer, wat een hekel ik aan dit soort dingen heb. Die onechte vriendelijkheid en het constante handjes schudden. Bovendien moeten Katja en ik dus ook het toneelstuk van ongetrouwde moeder met dochter spelen.

Dat laatste valt me niet zo zwaar. Ik besluit er maar een leuk verhaal van te maken en Katja speelt mooi mee. Ik ben weer reisagente van beroep en Katja en ik reizen voornamelijk samen, ook is zij mijn enige kind. Heel slecht van ons, maar nu komt ons Nederlands ons goed van pas.

Marco vertelt ons van alles over het resort en laat een van de studio's (ik ben er niet erg van onder de indruk, al ziet het er keurig uit) zien. Daarna neemt hij ons mee naar het ontbijtbuffet, dat tot mijn verrassing echt lekker is. Er zijn een aantal Mexicaanse gerechten, die Katja en ik niet kennen en heerlijke verse papaya en ananas. We laten het ons goed smaken, want het is inmiddels al na tienen.

Na het ontbijt worden we aan John voorgesteld. Die gaat duidelijk over de ware verkoop en heeft ook echt van die verkoopgrapjes en trucjes. Ik vertel hem, dat ik niet geinteresseerd ben, want als reisagente krijg ik allerlei deals, die beter zijn, dan zo'n timeshare.

Oh, zegt hij, ben je reisagente? Dan zijn we uitgepraat, want wij mogen niet verkopen aan tour operators en reisagenten. Even vrees ik, dat onze goedkope tours ons nu ook door de neus geboord zullen worden, maar dat is niet het geval. Zonder verdere verkooppogingen worden we naar de tour afdeling geloodst voor onze "cadeautjes". Jee, dat ging makkelijk! Voortaan ben ik altijd reisagente!

Gisteren was ik nogal skeptisch over de zogenaamde cadeautjes, die Kino ons allemaal beloofde, maar veel ervan blijkt toch waar te zijn. We kunnen voor morgen een paardrijrit en voor donderdag een canopy tour boeken voor ver onder de gewone prijs (ik heb van tevoren op het internet gekeken, wat die zou zijn). We besparen zo meer dan $150! Daar had ik dat ongemakkelijke verkooppraatje wel voor over!

Ook blijkt de vriend van het meisje, dat ons helpt, een gids te zijn. Wij willen graag wat van de stad zien, maar iedere rondleiding duurt vijf uur of langer en dat hebben we er niet voor over. Haar vriend is bereid ons tweeen voor een fractie van de prijs een drie uur lange rondleiding met zonsondergang te geven op donderdagavond.

Zo hebben we de activiteiten, die we hier willen doen, voor goede prijzen gereserveerd. Een gratis taxi brengt ons weer terug naar ons hotel. Daar kleden we ons meteen om in onze badkleding voor een middagje zwembad.

We zonnen en zwemmen met veel genoegen. Wat is het heerlijk na zoveel maanden weer in een warm zwembad te duiken! Het is een heel mooi zwembad met watervallen en "bankjes" met een laagje water, waar ik heerlijk ga zitten lezen.

Als we trek krijgen, gaan we weer naar Chula Vista, het restaurant aan het strand hier. Dit keer neem ik de ceviche op Vallartaanse manier bereid. Katja neemt de ceviche, die ik gisteren had. Allebei smullen we, het is een heerlijke, lichte lunch.

Helaas lees ik mijn boek uit en heb het vervolg niet mee (de Amelia Peabody serie is werkelijk de moeite waard!). Het loopt al tegen vijven, dus ik ga me boven klaarmaken. Katja volgt al gauw.

Terwijl zij doucht, loop ik naar de supermarkt, die in een winkelcentrum vlakbij het hotel blijkt te liggen. Morgenochtend moeten we vroeg weg, dus ik ga op zoek naar een makkelijk ontbijt om op de kamer te eten. Eigenlijk mogen we geen buiten het hotel gekocht voedsel meenemen, maar dat lap ik aan mijn laars.

Het is leuk in zo'n echte Mexicaanse supermarkt rond te lopen en ik ben blij toch wat Spaans te kennen, zodat ik alles snel vind. Katja heeft ook deodorant nodig en ik neem wat drinken mee. In het schap met pikante sauzen kies ik de lekkere saus, die ze ook in het restaurant hier hebben, om mee naar huis te nemen.

Na een kort telefoongesprek met Rick, gaan Katja en ik met een taxi het oude gedeelte van Puerto Vallarta in. Deze stad is tegen een berg aan gebouwd, dus de straatjes zijn heel stijl en van keien gemaakt. Na heel wat gehobbel komen we bij het restaurant Barcelona Tapas aan. Dit staat hoog aangeschreven in onze Fodor reisgids.

Om bij het restaurant te komen moeten we een heel aantal trappen op. Dan komen we in een gezellige, Spaans aandoende, eetzaal terecht. Er is een dak, maar geen ramen. We zijn net op tijd voor een spectaculaire zonsondergang, waarvan we gauw wat foto's nemen.

In ons gebied hebben we een aantal tapas restaurants, dus we zijn bekend met het concept. We krijgen een lekkere aardappelsalade als gratis voorafje. Dan bestellen Katja en ik gerechten om te delen: tonijn canneloni, scallops met chorizo en dadels, gegrilde asperges en een mini portie van paella met garnalen, mosselen en baby inktvis. Het smaakt allemaal even goed.

De atmosfeer is gezellig en Katja en ik kletsen lekker bij. We laten ons zelfs ompraten en bestellen een flan als dessert. Dat is toch wel erg Mexicaans en deze wordt door de "vrouw des huizes" gemaakt, volgens het verhaal. Het smaakt ook prima.

Toen ik de reservering maakte, werd me verteld, dat dit restaurant alleen American Express aanneemt, geen andere credit cards. Prima, ik heb mijn AmEx mee. Maar als ik die geef, zegt de serveerder opeens, dat we, omdat de paella een "special" was, de hele rekening contant moeten betalen. Zoveel pesos heb ik niet mee, want ik heb nog geen geld gepind. Dan moeten we de volle prijs voor het gerecht betalen, zegt hij. Dat blijkt maar zo'n $5 meer, dus vooruit. Ik vraag me af, wat voor andere excuses ze bedenken voor niets vermoedende gasten om onder de vrij hoge American Express kosten uit te komen!

Toch was het een heel lekker diner met goede service en alles bij elkaar genomen niet zo duur (ik vergelijk toch altijd met een soortgelijk restaurant in onze omgeving). Onderaan de trap staan allemaal kinderen, die kauwgom proberen te verkopen. Ik zou best iets kopen, als ik klein geld had, maar $10 voor een pakje kauwgom of het openen van onze taxi deur is me te gortig.

Onze taxi chauffeur racet terug naar het hotel. Daar gaan we nog even lekker relaxen en dan naar bed, want morgen moeten we relatief vroeg op.

De foto's tot nu toe staan hier.

8 reacties:

Petr@ zei

Daar kwam je mooi van het verkooppraatje af én toch je korting voor de excursies behouden. Superdeal toch?!

Leuke foto's. Het ziet er echt authentiek Mexicaans uit, veel meer dan in Playa del Carmen.

Anoniem zei

Lijkt me een heerlijke vakantie!
Afgelopen weekend sprak ik nog met een kennis uit Ontario die net teruggekeerd was van een vakantie daar. Ze was dolenthousiast. "De eerste keer in mijn leven dat ik ben gaan shoppen met een taxi! Heen en terug!". Spotgoedkoop volgens haar, en zeker voor herhaling vatbaar.
Ik kijk dus uit naar jullie vervolg!

Anoniem zei

vreselijk die timeshare verkopers,wij hebben ons een keer laten meenemen op de Dominicaanse republiek,doe ik echt nooit meer,ik heb een hekel aan die praatjes.maar dat was een goed idee van je om te zeggen dat je travelagent was.wat een vreemd verhaal in dat restaurant dat je meer moet betalen omdat de paella een special is,dat zijn echt van die verhalen die je vaker hoort in spaanse landen,en kinderen die kauwgum verkopen,doet me erg denken aan b.v cran canaria,en Cozumel.Zijn er ook veel verkopers die b.v langs de boulevard of langs het strand lopen om dingetjes te verkopen?wist je trouwens dat viola holt daar ook ergens een restaurant heeft,ik weet niet wat de naam is,maar heb dat een keer op t.v gezien.leuk de walvissen tour die jullie gaan doen,nog heel veel plezier samen!
karin uit Bonaire

Natasja Valentijn zei

Haha, gelukkig duurde het timeshare verhaal voor jullie niet lang. Met als resultaat een lekker ontbijtje en een goede deal v.w.b. de tours! Goed geregeld hoor Petra!

Petra zei

Oh, heerlijk in de zon! Ik ben jaloers.
Veel plezier samen met de tours die jullie gaan doen.

Anoniem zei

Het ziet er armoedig uit.
Elsje

Anja zei

Als reisagente kwam je mooi van het verkooppraatje af, goed bedacht!! Geniet van het warme weer!

Petra zei

@Elsje - Inderdaad, er is hier heel wat armoede. Des te erger, dat veel mensen niet naar dit land, dat veel verdient aan toerisme, willen reizen. Het is een heel interessante cultuur en de mensen zijn heel vriendelijk.