Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zaterdag, maart 20, 2010

Eerste lenteweekend

Zaterdag

Een schitterend weekend lacht ons tegemoet. We staan lekker vroeg op om er zoveel mogelijk van te genieten. Rick en ik gaan ontbijt halen bij Starbucks en voor het eerst dit seizoen neem ik een ijskoffie, in plaats van mijn gewoonlijke "misto". Buiten in het vroege ochtendzonnetje eten we het op.

Mary Ellen belt of ik zin heb een stuk te gaan lopen. We kunnen gewoon in korte mouwen! Het is werkelijk superlekker weer. Helaas houd ik het hardlopen niet de hele vijf kilometer vol, want mijn rechtervoet doet opeens vreemd pijn. Mary Ellen vind het niet erg de laatste paar kilometer gewoon te lopen. Haar conditie is (volgens haar eigen zeggen) abominabel. Zij heeft nauwelijks kans gehad te trainen en de Cherry Blossom Ten Miler is al op 11 april!

Thuis zie ik Kai vertrekken met zijn gitaar. Op mijn vraag, waar hij heen gaat, antwoordt hij: "Naar de repetities voor de House Band". Huh? Onze stille zoon vond het niet nodig ons te vertellen, dat hij nu bij de School of Rock bij de "elite" band mee mag spelen. Dat is nogal een eer, want dat zijn de besten van de hele school. Vind ik wel knap na minder dan een jaar bij deze school. Kai oefent dan ook per dag zeker een paar uur.

Samen met Rick begin ik aan de voortuin, die er niet uitziet. We hebben van de Boy Scouts "mulch" (houtsnippers) voor de bedden besteld. De sneeuw heeft vooral de azalea's aangetast, waarvan nogal wat takken zijn afgebroken. Na een paar uur ziet alles er weer keurig uit. De narcissen zijn inmiddels ook helemaal uit. De achtertuin moet nog, maar dat is voor een ander weekend.

Het is warm genoeg (26 graden) om achter op het deck in de schaduw te gaan computeren. Rond half vijf is het tijd om ons klaar te maken voor de tiende jaarlijkse St. Patrick's Day party van Niall en Serena. Zij wonen in de straat achter ons, dus we lopen erheen. We brengen een perzik en frambozen pie van de Pie Gourmet mee.

Saskia is al eerder gegaan en heeft lol met haar vriendinnen. Het is al lekker druk, als wij aankomen. Serena's Guinness stew is ongeevenaard en zij geeft haar recept helaas niet uit. Er is Iers soda brood, heerlijke gerookte zalm, allerlei salades en natuurlijk Smithwick's bier. We hebben meteen helemaal zin om eind juni naar Ierland te gaan!

Met dit lekkere weer kunnen we allemaal de achtertuin in. Serena is daar vooral blij om, want vorig jaar stond iedereen in de keuken en dat werd wel heel krap. De kinderen spelen allerlei spelletjes en wij volwassenen kletsen wat af. De meeste gasten zijn buren, dus we kennen veel mensen. Deze buurt is verreweg de leukste, waar ik ooit gewoond heb. Er verhuizen ook veel minder mensen, dan in andere buurten.


Saskia en haar vriendinnengroepje

Rick moet morgen vroeg op, dus we blijven niet te lang. Saskia en Laura gaan met ons mee. Met Laura's moeder Lois heb ik vanavond heel wat gekletst. Natuurlijk zitten wij in een soortgelijke situatie, aangezien haar zoon Michael, een van Kai's twee beste vrienden, straks ook naar college gaat. Wij zullen dan nog maar een kind thuis hebben.

Grappig genoeg zitten al mijn buurvrouwen, die ik goed ken door kinderen van Kai's leeftijd, in dezelfde situatie. Behalve Susan, die nog twee oudere kinderen heeft, dan Charlie, Kai's vriend, zijn wij de enigen met een ouder kind al in college. Voor de anderen gaat de oudste volgend schooljaar naar college en blijft de jongste achter. We zijn het er allemaal over eens, dat de jongsten hun oudere broer flink gaan missen straks.

Zondag

Rick wordt al om zes uur door een taxi opgehaald. Ik neem afscheid van hem en val dan weer in slaap en droom vreemde dingen over een boot camp in Guantanamo Bay. Waar dat nu vandaan komt?

Voor ik het weet is het negen uur en tijd om op te staan. Het is al heerlijk warm, dus ik drink buiten mijn koffie en eet mijn Griekse yoghurt met honing. Dan vul ik mijn waterflessen en de banden van mijn fiets, want ik heb, voor het eerst in maanden, met Janet afgesproken te gaan fietsen.

Vorige winter fietsten we regelmatig, maar deze winter is het er maandenlang niet van gekomen. Volgens Janet (moet ik even nakijken) was het voor Thanksgiving, dat we er voor het laatst opuit gingen!

Op het W&OD pad is het, zoals verwacht, flink druk! Zoals altijd erger ik me regelmatig aan de racefietsers. Eentje rijdt bijna een jongetje op een step over en wordt dan nog kwaad op het jochie ook! Ook Janet krijgt wat woorden naar haar hoofd geworpen van een racende dame, die het niet nodig vindt te remmen alvorens Janet op haar padhelft en een paar wandelende dames op de andere helft in te halen. Volgens deze fietsers moeten wij allemaal het struikgewas in om hen langs te laten!

We rijden zo'n 17 kilometer tot net voorbij Herndon en keren dan om. Dat is precies lekker voor zo'n eerste rit, want ik voel dan mijn zadel al! Zoals altijd is het laatste stukje voor Vienna aanpoten, want dat gaat geleidelijk heuvel op en we hebben een fikse wind tegen. We hebben deze rit zo vaak gemaakt, maar vandaag leek hij weer helemaal nieuw!


Het oude centrum van Herndon

In Vienna besluiten we te gaan lunchen bij het Maple Ave Restaurant. Janet is daar nog nooit geweest. We moeten even op een tafeltje wachten, maar krijgen dan ook weer heerlijk (en goedkoop) eten voorgeschoteld. Ik bestel van het brunch menu, roerei met ham en ui en Koreaanse kimchi. Janet neemt de mosselen, die ik al eerder heb gehad en die ook voortreffelijk zijn. We smullen allebei. Ik ben blij te zien hoe populair dit restaurant is.


Van buiten is het niet indrukwekkend, maar hun menu is prima

Wij betalen, inclusief fooi, $10 per persoon voor onze lunch. Dat is echt niets in een restaurant, waar je bediend wordt! Toch was het genoeg eten, dus we hebben geen van beiden zin in meer.

Thuis is het een drukte van jewelste. De hele buurt staat op de trampoline! Op een gegeven moment staan er zes kinderen tegelijk op en daar steek ik een stokje voor. Saskia heeft met veel moeite beargumenteerd, dat drie kinderen tegelijk te doen is. Ik vertel de buurtkinderen, dat ze moeten luisteren, of ik stel een regel van een persoon per keer in. Dat helpt goed.


Een buurtmeisje heeft, toen Katja en ik in Mexico waren, haar pols gebroken tijdens het straathockeyen, omdat Saskia en Mary Kate op haar vielen. Die ongelukken gebeuren dus wel degelijk en Rick en ik willen niet het onderwerp van een of andere gretige advocaat worden, als een kind zich pijn doet op onze trampoline!

Iedereen heeft lol in de cul de sac, inclusief de honden. Cosmo en Diego zijn net kinderen. Ze dartelen om elkaar heen en hebben grote pret. Het verschil met de kinderen is, dat zij geen rotzooi achterlaten!


De honden samen

Saskia, Laura, Mary Kate en Susan zijn hier, plus nog onze buurjongens, Parker en Camerom, van twee deuren verderop en de kleinere kinderen uit de cul de sac. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het erg leuk, dat de kinderen zo samen spelen. Katja en Leah deden dat ook altijd.


Waterballonnen

Maar...ik vind het niet goed, dat de plastic resten van de waterballonnen op de straat blijven liggen. Iedereen neemt soda's uit onze ijskast, de andere ouders hebben het maar makkelijk. Onze snacks worden aangevallen en onze baddoeken zijn na het "zonnen" vies.

Met veel tegenzin beginnen ze alles op te ruimen, als ik dat aan het einde van de middag beveel. Een van de buurmeisjes glipt snel weg. Ik zie het, maar zij is ook degene met de gebroken pols, dus ik zeg er maar niets van. Misschien ben ik een saaie moeder, maar ik erger me eraan, dat iedereen maar zo makkelijk hun kinderen op onze schouders gooit en nooit eens wat terugdoet. Ik vind het fijn, dat iedereen het hier zo leuk vindt, maar zou het ook weleens op prijs stellen, als een andere ouder drankjes of snacks zou verstrekken. Enfin.

Na de opruimingsactie is iedereen kennelijk klaar met de trampoline. Kai komt naar beneden en wil graag op een terrasje eten. Zijn keuze valt op Uno's en hij biedt aan te rijden.

Gelukkig is er nog een tafeltje open op het gezellige terras, want iedereen wil vanavond buiten eten. De verwarmende lampen boven de tafel zijn ook wel erg lekker, want de wind is meer opgestoken, wat het koeler maakt.

De kinderen bestellen de verschillende smaken "boneless chicken wings" (kipnuggets eigenlijk met diverse pittige sausjes) als voorafjes. Al staan er nu een paar dingen op het menu, die me ook aanstaan, ik kan het toch niet laten de kreeft "BLT" (bacon lettuce and tomato) flatbread te bestellen. Wel zonder bacon en met vijf granen korst, die heel gezond schijnt te zijn. Het smaakt in ieder geval allemaal super en Kai weet nu, dat hij kreeft ook lekker vindt.

Tijdens het eten heb ik een erg leuk gesprek met de kinderen. We hebben het er onder anderen over, hoe ouders met hun tieners omgaan. Zij zien natuurlijk verschillende manieren en nemen die allemaal aan als horende bij die gezinnen. Ik ben blij te horen, dat zij Rick en mijn afkeer van "grounding" kunnen waarderen.

Dat geeft me de kans hen weer te laten weten, dat het hun lichaam en hun leven is en wij enkel kunnen leiden. Zij weten ook prima, dat wij wel degelijk zullen optreden, als het echt mis gaat. Tot nu toe is dat maar een paar keer nodig geweest. Daarin prijs ik ons gelukkig, als ik de andere moeders van tieners in mijn fitness klassen zo hoor!

Kai is onze chauffeur vanavond. Dat ga ik wel weer missen, straks. Grappig, hoe snel je aan een rijdende tiener gewend raakt. Met zijn drieen kijken we tv en de kinderen gaan vroeg naar bed.

We hebben allemaal volop van het warme weer (dat natuurlijk zo vroeg in het jaar nog niet zal duren) genoten. Ik voel me zoveel beter met dit weer, het beangstigt me bijna! Morgen gaat het regenen, maar ik heb goede hoop, dat de zware sneeuwstorm eind maart, die de Farmer's Almanac voorspelt, geen bewaarheid zal worden.

9 reacties:

Anja zei

Ook hier een heerlijk lente weekend. Ik moet er niet aan denken dat er nu nog een zware sneeuwstorm zal komen.

Wat goed dat kai in de "elite" band mag meespelen. Groot gelijk dat je geen 6 kinderen op je trampoline laat.

José zei

26 graden, buiten computeren, waterballonnen, buiten dineren; dat klinkt mij als muziek in de oren!! Laat die sneeuwstorm alstjeblieft niet waar zijn! Leuk voor Kai zeg, gaat hij in college ook bij een band? Veel plezier met dat prachtige weer, voor zo lang het nog duurt!

Petr@ zei

Heerlijk zo'n zomerweekend! Laat hier ook maar komen.
Sneeuw? Nee toch! Ik hoop het niet voor jullie.

Annemiek zei

Heerlijk dat lenteweertje.
Dat opruimen dat de kinderen moeten is al een goede start ( en ook met een gebroken pols heeft die nog 1 goede hand). Je moet zelf je grenzen stellen, misschien is eigen handdoeken meebrengen het volgende. Wat je toelaat blijven ze ook doen, en ergeren is niet leuk.

DixieChick zei

Ik vind het wel vervelend hoor, dat racefietsers zo'n pad helemaal opeisen. Zoals je misschien wel weet, doen mijn man en ik ook veel aan "roadbiken", en dit soort gedrag stoort ons echt mateloos (net als wanneer men in een peleton rijdt, en dan denkt maar door het rode licht te mogen rijden enzo..grrr..). Dus hierbij, namens onze biking community, mijn excuses :) En volgende keer als dat gebeurt, kan je natuurlijk gewoon terugroepen dat hun fiets niet voor niets een "ROADbike" heet, en geen "trailbike". Tss.

Oh ja, en wat betreft de kinderen, ik ben net zo hoor. Bij ons is het ook altijd zoete inval, en ik heb echt paal en perk gesteld aan wat men zomaar mag pakken (eerst vragen, ook bezoek!), en dat er echt opgeruimd moet worden. Het is misschien saai, maar het interesseert me ondertussen echt geen bal meer wat anderen daar van vinden. Goed dat jij dat ook zo doet! (dan ben ik ten minste niet de enige)

Ineke zei

En ook in Nl is het precies hetzelfde met die racefietsers, ze vertikken het gewoon om voor je opzij te gaan, ik kan me daar ook flink aan ergeren.

Heerlijk zo'n zomers weekend!

Larissa zei

Jeetje, wel heel apart zeg, 26 graden terwijl de bomen nog helemaal kaal zijn en de laatste sneeuw net weg is!

Ik vind het helemaal terecht dat je het niet leuk vindt dat jullie ijskast altijd maar gebruikt wordt door de buurtkinderen. Als ik daar in de buurt zou wonen zou ik mezelf schamen als ik zelf niet ook eens wat snacks zou verschaffen. Blijkbaar denken jouw buren daar helaas anders over. Kun je het onderwerp niet eens een keer subtiel aansnijden?

Bianca zei

Super hoor weer kunnen buiten leven met dat warmere weer, wij hadden gisteren zomaar ineens een winters koude dag en wat valt dat vies tegen dan. Gelukkig was het er maar 1 maar het zal de laatste hier ook nog niet zijn.
Ik zou er ook wat van zeggen van die kinderen die jullie voorraadkasten "plunderen" jullie boodschappen zijn toch niet gratis ? en ook gewoon opruimen is de normaalste zaak van de wereld. "Jong geleerd is oud gedaan" of zoiets ;-)

Kristel Holsbeek zei

Bravo voor Kai (best wel grappig dat hij het niet nodig vond het jullie even te melden)

zalig weertje en heel leuk dat je je goed voelt!!
Ik vind het maar heel normaal hoor dat ze moeten opruimen en ben volledig akkoord dat ze eerst moeten vragen voor ze iets nemen uit de frigo/kast.