Onze webcam

Cul-de-sac Cam

woensdag, maart 31, 2010

Voodoo en alligators

Vandaag wil ik echt even goed sporten, want dat hebben mijn spieren nodig. Op de derde verdieping bevindt zich de "health club" en tot mijn verbazing is die best groot. Er staan vier lopende banden, drie elliptische machines en fietsen en een stairmaster (van een ander merk, dan ik gewend ben). Ik kies de laatste en doe daar een interval op van een half uur. Daarna doe ik nog wat oefeningen met gewichten en heb me dan goed ingespannen.

In de kamer tref ik Kai en Saskia nog in diepe rust aan, maar Rick is nergens te bekennen. Ik maak de kinderen wakker en zij frissen zich op. Rick komt terug van zijn hardlopen. Hij heeft ook meteen een bayou tour voor ons gereserveerd en heeft Bruce Willis bezig gezien op de film set hier dichtbij.

Rick en ik besluiten onze douches uit te stellen, zodat we eerst kunnen gaan ontbijten. Het is al bij tienen, dus het is meer brunchen. De vorige keer, in 2003, dat ik hier was met Kai en Saskia, logeerden we bij het Royal Sonesta hotel. Daartegenover lag de Olde Nawlins Cookery, waar ze de lekkerste "pain perdu" hadden.

Kai was toen negen, maar herinnert zich dat ontbijt en wil daar ook erg graag weer heen. Nu is Olde Nawlins Cookery deel van het Oceana restaurant, maar de pain perdu staat nog op het menu. We krijgen een tafeltje op het terras, want het is erg lekker weer vandaag.

Alle vier bestellen we de pain perdu, een soort "wentelteefje" met stokbrood. Rick wil er ook de Cajun corned beef hash bij en daar wil ik ook wel wat van proeven (let op het laatste woord: proeven, een of twee hapjes). Maar Rick wil niet delen, dus ik bestel mijn eigen portie.

Van Rick mag ik dit specifiek schrijven voor dit restaurant: bestel een ontbijt per twee personen en bestel een Cajun corned beef hash voor de tafel! De porties zijn abnormaal groot! Maar het smaakt wel heel, heel erg lekker! Kai is de enige, die alle pain perdu op kan. Het is allemaal wel echt aan te raden, want de keuken is hier erg goed.

Met volle buiken lopen we terug naar het hotel. Onderweg stoppen we bij de Mask Factory voor een nieuw maskertje voor onze wc (de oude is stuk). Saskia vindt ook een leuk masker voor aan de muur van haar kamer. Ik ben dol op de maskers en zou er zo nog tien meer mee kunnen nemen!

Verderop zien we, dat House of Blues ongelimiteerde crawfish voor $15 biedt vanavond, daar gaan we dus eten. Rick stopt nog bij Radio Shack en we gaan "boven" onze benodigdheden halen voor de bayou tour.

We denken nog ruimschoots de tijd te hebben. Terwijl Rick de auto haalt, bestellen wij een lichte lunch bij Krystal. We zijn wat laat en denken hiermee tijd te winnen. Vergeet het maar! Het duurt eeuwig voor de oudere dame, die de "grill" bedient, onze bestelling klaar heeft.

Rick zit al te wachten in de van en we moeten nog veertig mijl rijden. Ik bel Cajun Encounters om te vertellen, dat we verlaat zijn. Dat blijkt geen enkel probleem en we komen dan ook nog voor half drie, het zogenaamde vertrek van de tour, aan. Al met al gaan we pas tegen drieen op de boten.

Wij krijgen "captain" Bishop (voornaam), die opgegroeid is in de bayou. Regelmatig sta ik erbij stil, hoe verschillend levens kunnen zijn. Deze man is opgegroeid in een familie van garnalenvissers. Hij hielp daar als tiener bij mee, waar besloot een andere weg in te slaan. Hij ging naar college en volgde zijn eigen weg.

Nu is hij dus gids hier op de bayou en weet duidelijk heel veel van alles af. We gaan de Pearl (zo genoemd, omdat de vroege Amerikaanse Indianen oesters visten en de parels gewoon teruggooiden) Rivier op en zien een aantal flinke vrouwelijke alligators. (Mannelijke) Alligators zijn territoriaal en dit is het gebied van Big Daddy, die zo'n twintig vrouwelijke "vriendinnen" heeft.

Even later komen we in het gebied van "Big Al", die vorig jaar door stropers is aangevallen. Dat gebeurt hier nog erg, al zijn er allerlei regels en zijn de alligators niet per se beschermd. Behalve alligators zien we mooie witte vogels, de Common Egret en de White Egret en meer. Ik vind het super me in deze natuur te bevinden.

Eindelijk gaan we de werkelijke bayou in. Hier is veel Spaans mos en de bomen zijn vooral Bald Cypress . Het is zo anders, dan bij ons, ik geniet! Wel had ik liever meer wild gezien, maar de meeste dieren komen pas 's nachts tevoorschijn.

Als laatste laat Bishop ons een Cajun dorpje zien. Tijdens de tocht vertelde hij ook regelmatig over de invloed van de orkaan Katrina hier. In dit dorpje zien we dat echt, de helft van de "huizen" hier is overspoeld. Toch zijn er ook een aantal (weer) staande. Deze huisjes zijn enkel per boot bereikbaar.

Dat beeingdit onze tour (het laatste gedeelte heb ik aangevraagd, want ik wilde een Cajun dorpje zien). Rick geeft Bishop een goede fooi en dan rijden we terug naar New Orleans. In de kamer halen we jasjes voor als het koud wordt en lopen dan naar House of Blues.

Daar blijkt, dat we een reservering hadden moeten maken. Heel vreemd, want het halve restaurant lijkt leeg te zijn. We nemen plaats in de bar en Rick bestelt de crawfisch voor mij. Een teil met rivierkreeftjes krijg ik voor gezet, waardoor de anderen geen plaats hebben voor hun drankjes. Ik geniet van de lekkernijen, maar het duurt wel erg lang voor we een tafeltje krijgen. Het blijkt, dat de hostess ons van de lijst heeft gehaald, omdat ik al aan het eten was. We zullen het volgende tafeltje krijgen.

Dat gebeurt inderdaad. Ik bestel een tweede laag rivierkreeftjes (het is "all you can eat") en een salade, de anderen nemen hun favorieten. Het wordt een lekkere maaltijd, zeker voor mij, want die rivierkreeftjes vind ik heerlijk!

We zijn allemaal moe. Iedere avond hebben we grootse plannen en dan is de energie er toch niet. Onze ervaringen laten in ieder geval wel zien, dat New Orleans ook erg leuk is overdag, niet alleen na zonsondergang!

Foto's volgen later, ik ben te moe vanavond

11 reacties:

Petr@ zei

Het lijkt me geweldig om eens zo'n bayou tocht te maken. Inderdaad een compleet andere wereld.

Mmm, rivierkreeftjes. Die vind ik ook zo heerlijk.

Natasja Valentijn zei

Zo'n Bayou tocht lijkt me ook erg leuk om te doen. Dat hebben wij toen niet gedaan...weer een reden om nog een keer naar New Orleans te gaan. Jullie weten de restaurantjes ook wel te vinden hè. Ik ga er van watertanden!

Martin zei

Haha, Rick wilde niet delen klinkt mij heel erg bekend in de oren! LOL!

Ik bestel ook altijd wat ik lekker vind of vind lijken en Tova (mijn vrouw) wil ook altijd 'proeven'. Ik wil ook nooit delen, dan bestel ze het zelfde maar. :)

Ineke zei

Wat leuk zo'n bayou tocht, jammer genoeg zijn we daar toen niet aan toegekomen.

Bente zei

Klinkt alsof jullie je goed vermaken.
Ik heb nog wat tips. Copy-paste uit de lokale mailinglist:

Thursday, April 1, 2010
Ernie Vincent and the Top Notes
plus Crawfish boil
6:00pm - 10:00pm
Ernie K Doe's Mother In Law Lounge
1500 N. Claiborne Ave

Weet niet of jullie van Ernie K-Doe gehoord hebben, maar hij was een zeer bekend NOLA artiest. De MIL Lounge is een kleine gezellige bar en ze hebben een erg fijne tijd. Zeer geschikt met dit weer.
----------------------------
Bugs, Buds and Bands
Free Concerts on Thursdays
APRIL 1-MAY 27
5:00 PM - 8:00 PM
Fulton Square

Thursday, April 1st, 2010
Nathan & The Zydeco Cha-Chas
Crawfish Boils, Beer, and Music

Is achter Harrah's casino.
-------------------------------
Thursday April 1, 8:00 to 11:00 pm
Palm Court Jazz Cafe, 1204 Decatur
Leroy & Katja w/ Crescent City Joymakers

Palm Court is een erg fijne plek om te eten en ze hebben er ook nog eens goede jazz. Ik kan Katja en Leroy erg aanraden!
PC zit om de hoek van de French Market op Decatur.
-----------------------
Als je vrijdaag of zaterdag nog even uit wilt na het eten. Zit recht in het FQ.
Ik kan beide heren aanbevelen!

Fri, April 2nd - Shannon Powell Trio
Sat, April 3rd - Glen David Andrews
www.antoines.com
WHERE: Hermes Bar at Antoine's Restaurant -
713 St. Louis Street
WHEN:
Fri, April 2nd (Shannon Powell Trio)
Sat, April 3rd (Glen David Andrews )
1st Set: 9:30 P.M. / 2nd Set: 11:00 P.M.

Shannon Powell Trio- Friday, April 2nd
"I had a hell of an upbringing in New Orleans-rich, rich, rich,"
declares Shannon Powell. The drummer, who shows off his prowess as
vocalist on his recording debut as leader, Powell's Place, is most
assuredly a product of his environment. Powell digs into his huge bag
of resources and influences acquired through a lifetime of living in
the Tremé.

Glen David Andrews - Sat, April 3rd
In New Orleans, the city that gave the world jazz, a young trombone
player and vocalist is proudly taking that style of music into the
21st Century. Glen David Andrews has one foot planted in the more
contemporary, funky sounds that define today's New Orleans brass band
scene; meanwhile, Andrews shows his elders the respect he believes
they deserve, as his other foot rests firmly in the music's
time-honored traditions.
No cover charge!

Bente zei

Hmmm. "tijd" bij MIL Lounge moet "tuin" zijn.

HennyB. zei

New Orleans blijft geweldig, het is al weer enkele jaren dat wij er waren en de sfeer daar vind ik zo heerlijk. Als we er nog een keer komen, gaan we zeker ook de Bayou tocht doen. Wij hebben toentertijd zo'n boottocht gemaakt naar de katoenplantages, was ook erg leuk!
Nog veel plezier verder.....

Cisca zei

Ook zonder foto's komt de sfeer en het gevoel wat ik had tijdens mijn bezoek aan New Orleans helemaal terug.

Bianca zei

Ik zie nu pas dat jullie in New Orleans zijn, wij hebben genoten van NO (het jaar voor Katrina) en ik heb nog spijt dat het eten van rivierkreeftjes daar er niet van gekomen is ha ha
Heel veel plezier daar nog !!
Super van Rick dat hij niet wil delen ha ha, als ik iets heb wat echt zooooo lekker is deel ik wel maar het kost me erg veel moeite en ik doe het liever niet maar dat durf ik dan niet te zeggen ha ha

p.s. die nachtrondleidingen over de kerkhoven schijnen ook geweldig te zijn.

Petra zei

@Bente - Dank je voor de suggesties. Helaas ben ik de enige in ons groepje, die vis lekker vindt, anders zou ik dolgraag naar zo'n boil gaan! Lijkt me fantastisch. Volgende keer toch maar Katja weer meeslepen ;) (grappig trouwens, die Leroy en Katja). Toevallig zagen wij Marva Wright vandaag nog zingen in Hurricane on the Bayou. Wat een gemis, zo'n mooie stem!

Anja zei

Wat leuk zo'n bayou tocht. New Orleans staat ook nog op ons wens lijstje.