Onze webcam

Cul-de-sac Cam

maandag, april 05, 2010

Kersenbloesems

Hier in de VS kent men geen tweede Paasdag, dus vandaag is weer gewoon een werk- en schooldag voor Rick en de kinderen. We hebben met open raam geslapen en het is weer gezellig om door het gezang van de vogels gewekt te worden. Die hoorden we in New Orleans niet (het raam kon ook niet open, maar ik denk niet, dat er zoveel vogeltjes waren, daar). Van mij mogen de vogels wel ietsje meer uitslapen, alleen, ze begonnen al om vijf uur!

Bij het opstaan is het al warm genoeg om buiten koffie te drinken en ontbijten. Ongekend voor begin april! Toch vreemd, zo'n koude sneeuwerige winter gevolgd door zulke abnormaal hoge temperaturen, maar heerlijk is het natuurlijk wel.

Na in New Orleans vrij weinig aan sporten te hebben gedaan en twee dagen vrijwel nonstop in de auto, heb ik echt zin er tegenaan te gaan. Sharon ook, want ook zij heeft in Florida weinig ondernomen. Alle spieren komen weer aan de beurt en na afloop doe ik nog een intensief half uur op de elliptische machine.

Daarna gauw naar huis en douchen, want ik wil naar Washington om de kersenbloesems, of wat er nog van over is, te gaan bekijken. Met dit warme weer staat alles tegelijk in bloei en is de bloeiperiode ook korter. Gisteravond heb ik expres al zoveel mogelijk uitgepakt en gewassen, zodat dat vandaag niet meer hoeft. Het helpt daarbij enorm om oudere kinderen te hebben, want Kai en Saskia hebben hun eigen spullen opgeruimd.

Om een uur of elf fiets ik door de kleurig bloeiende buurt naar de metro. Daar staat de trein al te wachten. Het is druk met toeristen, die het Cherry Blossom Festival zijn komen vieren. Na wat oponthoud vanwege een medisch noodgeval een paar stations verderop, stap ik bij het Smithsonian station uit.

Boven zie ik, dat het ook hier een drukte van jewelste is. Ik loop in de richting van het Tidal Basin en zie al, dat de boompjes zeker over hun hoogtepunt heen zijn. Gelukkig zijn er nog genoeg bloesems om erg mooi te zijn. Sommige bomen zitten nog helemaal vol, dus ik probeer mooie plaatjes te schieten.

In plaats van helemaal rond het Tidal Basin te lopen, besluit ik tot het Franklin D. Roosevelt Memorial te lopen. Van voorgaande jaren weet ik, dat het uitzicht op het Jefferson Memorial en het Washington Monument van die kant het mooist is. Ook in het FDR Memorial staan allerlei boompjes in volle bloei.

Van daaruit loop ik terug in de richting van het World War II Memorial. Hier staan geen kersenboompjes, maar de boomsoort hier ziet er bijna uit, alsof hij in bloei staat met felgroene blaadjes. Een hele laan van deze bomen leidt langs de "reflecting pool" naar het Lincoln Memorial. Zo mooi allemaal, ik word helemaal vrolijk van alle kleur in de natuur.

Het is ook wel erg warm en al bijna twee uur, ik krijg dorst en honger. Ik weet een Cosi en een Pot Belly aan 17th Street, vijf blokken van waar ik ben. Nu moet je je bij een blok in dit gedeelte van Washington ongeveer het dubbele van een blok in een andere stad voorstellen, dus het is nog een hele wandeling.

Onderweg zie ik allemaal keurig uitgedoste kinderen met Paasmandjes lopen. Het eieren zoeken bij het Witte Huis is net voorbij. Daar schijnen maar liefst 30.000 mensen uitnodigingen voor te hebben gekregen. Dat verklaart de enorme drukte hier dus wel.

Ook bij Cosi is het druk, ondanks dat het lunchuur wel officieel voorbij is. Ik bestel een tandoori kip sandwich met worteltjes. Dit is Ricks dagelijkse lunch en ik snap hem, want hun dunne brood is erg lekker. Ik neem een stoel aan het raam en vermaak me met mensen kijken. Dat zou ik urenlang kunnen doen!

Al te gauw is het tijd om naar het dichtstbijzijnde metrostation te lopen. Dat is Farragut West, dat onder het gebouw ligt, waar ik jarenlang werkte. Het is grappig er weer eens te lopen.

Thuis stap ik meteen in de auto om Cosmo op te halen. Die heeft weer een bad gehad en ziet er tip top uit. Hij is superblij mij te zien en dat gevoel is wederzijds. Op reis mis ik hem altijd erg. Helaas ziet Rick het nooit zitten hem mee te nemen, anders zou ik dat dolgraag doen. Misschien als alle kinderen het huis uit zijn, ooit.

Saskia en Kai zijn inmiddels ook thuis uit school. Saskia's vriendinnen hebben haar gemist en strijken dus neer in onze tuin. Het wordt een gekwek en trampoline gespring van jewelste. Ik installeer me met de laptop op het dek. Inmiddels is het maar liefst 29 graden in de schaduw, veel warmer, dan voorspeld.

Rick is lid van de Gordon Biersch Steinclub (voor $5 eenmalig lidmaatschap, zeer de moeite waard, als iemand hier meeleest, die een GB in de buurt heeft). Daarvoor wordt hij elk kwartaal uitgenodigd om hun nieuwe menu toevoegingen en het bier van het seizoen te proberen.

Natuurlijk zeggen we geen nee tegen een gratis dinertje! Het eten is erg lekker. Er is o.a. in macademia noot gebakken mahi mahi met mango salsa, een salade met gegrilde tonijn, gegrilde groentes en meer. Na al het eten in New Orleans weerhoud ik mezelf er (met moeite) van de zwaardere gerechten te proberen.

De biermanager, Mike, onze gastheer, komt ook nog even bij ons tafeltje praten. Ik vind het interessant te horen, hoe het achter de schermen vergaat bij zo'n microbrouwerij- en restaurantketen. Gordon Biersch dacht bijvoorbeeld niet, dat een locatie in een mall veel bier zou verkopen, dus zijn brouwlokaal is te klein, want dat blijkt juist wel het geval. Dat vermoeilijkt Mike's werk, want hij moet meer brouwen met minder ketels.

Als we thuiskomen zijn er allerlei buren buiten. Dat is het leuke van zulk zomers weer, iedereen komt even buurten. Onze naaste buren, Don en Wendy, heten ons welkom thuis. Volgens hen was vrijwel de hele cul de sac op vakantie vorige week. Net bekeek ik het weerbericht en de komende paar dagen blijft het zo warm, hoera!

De foto's van vandaag staan hier. Een ding, dat me opviel, is, dat de bloesems beduidend rozer worden, naarmate ze uitbloeien (merkte jij dat ook, Natasja?).

10 reacties:

Anja zei

Prachtig die bloesemfoto's!!
Wat een heerlijk weer bij jullie, geniet er maar van! Hier was het een grijze regendag en nu sneeuwt het, grrr.

Corry zei

Mooie foto's. Hier was het ook prima weer. Niet zo warm als bij jullie maar toch aangenaam. De stad was erg druk met toeristen.

Majon zei

Prachtige bloesems weer Petra!

En wat een heerlijk weer is het bij jullie. Ik mis nog dat echte lente gevoel met dat druilerige weer dat wij de laatste dagen hebben, hoewel alles hier ook al in knop staat.

Petr@ zei

Wat heerlijk om Cosmo weer bij je te hebben!

Ik blijf het prachtig vinden, jouw jaarlijks terugkerende foto's van de kersenbloesems in Washington.

Ineke zei

Prachtig die bloesem foto's. Ik zag vanmiddag dat er hier nu ook wat Prunusbomen in bloei beginnen te komen. Wat een hitte ineens bij jullie, ik zag net dat het 32 gr is. Geniet er maar lekker van.

Bibi zei

Toch jammer dat ik er dit jaar weer geen tijd voor kon maken om het zelf te zien, maar gelukkig maak jij er mooie foto's van:-)

HennyB. zei

Mooi de bloesemfoto's, daar zal mijn collega blij mee zijn dat ze nog bloeien, zij is gisteren vertrokken naar Washington voor 10 dagen, speciaal voor het Cherry Blossom Festival!

HOLLAND HOUSE zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Natasja Valentijn zei

Hoi Petra,

Het was mij ook opgevallen dat ze nu rozer zijn dan een week geleden. Ik ben vandaag dus geweest en bij dezelfde meneer (David), waarmee jij ook op fotosafari bent geweest. Het was erg bewolkt vanochtend en we hebben onderweg naar Washington zelfs een spatje regen gehad. De zonsopgang viel daarom best tegen. De tour was verder wel leuk, maar ik ben wel blij dat ik afgelopen vrijdag met John nog een keer ben geweest. Toen zagen de bloesems er beduidend voller uit. Het was wel lekker rustig, maar ja het was ook 6:15am! Mooie foto's heb je toch nog kunnen maken! Het blijft wel een leuk onderwerp om te fotograferen. Geniet deze week maar lekker van de warme dagen! Dat doe ik ook!

Groetjes!

8:19 PM

Cisca zei

Wat een weertje he. En inderdaad na al die sneeuw. Een grotere overgang kan bijna niet.