Wat is het toch heerlijk om op te staan en buiten felblauwe lucht en lentegroene bomen te zien. Het is wel koud geweest vannacht, maar gelukkig is de "beloofde" vorst vannacht niet gekomen. Ik zou het zonde vinden, als de azalea bloesems zouden bevriezen. Ik hoop deze week nog naar het arboretum te kunnen gaan.
Gisteren heb ik niet gesport en vanochtend voel ik dat aan de stijfheid en pijn in mijn spieren. Gelukkig gaat Sharon er flink tegenaan met de gewichten. Je zou niet zeggen, dat ze zaterdag een halve marathon heeft gelopen! Na de klas ga ik een half uur op de stairmaster.
Mijn boek is bijna uit en enorm spannend. Ik kan het niet wegleggen, dus ga daarna nog een half uur op een fiets zitten, zodat ik me niet schuldig voel. Dan dwing ik mezelf het boek dicht te doen en huiswaarts te gaan. Daar kan ik, na met Cosmo gewandeld te hebben, de verleiding toch niet weerstaan en ga voor het huis verder lezen. Gek, hoe een boek soms zo verslavend kan zijn en natuurlijk ben ik teleurgesteld, als ik de laatste pagina omsla.
Bij Whole Foods zie ik, dat de "Australische" Wallaby yoghurtjes halve prijs zijn. Ik vind de gewone Amerikaanse yoghurt niet lekker, veel te dik! Deze yoghurt heeft frisse smaken en kan bijna gedronken worden.
Voor het avondeten neem ik hamburgers voor de anderen mee. Ook die zijn afgeprijsd en het vlees bij Whole Foods is zonder antibiotica e.d.. Hamburgers zijn niet mijn favoriet, dus voor mezelf neem ik een stuk van hun heerlijke zalm mee. Ook kan ik het niet laten hun meergranen stokbrood mee te nemen. Dat zit vol zaden en is een van mijn favoriete broodsoorten hier.
Het is zulk schitterend weer, dat ik iets raars doe: ik neem mijn stapel was mee naar buiten voor het huis om op te vouwen. Nu er weer bladeren aan de bomen zitten, kunnen onze buren mij niet meer zien zitten en gewoonlijk komt er zo vroeg in de middag niemand langs.
Natuurlijk is dat vandaag wel het geval. Eerst komt de Agro Lawn man langs, die wil, dat ik koppen van het sproeisysteem aanwijs. Jee, geen idee, waar die zitten, tenzij het aanstaat en alleen Rick weet, hoe dat moet. Ik bedenk me, dat ik eens moet leren, hoe dat ding werkt. Ik beloof de Agro meneer, dat Rick het vanavond zal doen, zodat hij morgen terug kan komen om zijn werk te doen.
Aan de bordjes in de tuinen zag ik het al, er komt binnenkort weer een "town council" (vergelijkbaar met de gemeenteraad) verkiezing. Het is niet ongewoon voor verkiesbare mensen om langs de deuren te gaan en zich persoonlijk voor te stellen aan de bewoners.
Edythe Frankel Kelleher kiest daar vanmiddag voor. Ze vindt het een superidee om buiten was op te vouwen. We kletsen wat en ik beloof voor haar te stemmen. Zij is ongeveer van mijn leeftijd en iedereen onder de zeventig in dat town council is meegenomen!
Voor Saskia en mij heb ik een afspraak bij de nagelsalon gemaakt vanmiddag. Maar Saskia moet nablijven op school en zal de late bus nemen. Ik besluit mijn nagels toch te laten doen, want ze zijn me veel te lang. Intussen lees ik Margrieten van vorige zomer, die Karin me heeft gegeven. Hoe oud ook, zo'n Nederlands tijdschrift is altijd leuk. Als ik ze uitheb, geef ik ze weer door aan een van de andere Nederlandse dames hier.
Tot slot een paar filmpjes, die ik erg leuk vond vandaag over dieren:
Watch CBS News Videos Online
Deze eendjes wonen bij het Witte Huis
maandag, april 19, 2010
Maandag
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
10 reacties:
Wat een goed idee van je, om buiten de was op te vouwen. Dat kan ik hier ook wel doen (achter het huis dan). Ik vind het altijd zo zonde om met mooi weer binnen in huis bezig te zijn!
Prima idee om buiten de was te vouwen, ik doe dat eigenlijk heel veel. Niemand die mij kan zien, wij wonen in een duplex appartement op de bovenste verdieping. En ik ken dat gevoel van 'teleurstelling' als een super boek uit is. Jammer. Trouwens, 'lees' jij wel es audiobooks? Ik heb er nu eentje in de auto: Nora Ephron leest haar boek 'I Feel Bad About My Neck'. Ken je het? Genieten lekker van het mooie weer & groet uit Zwitserland!
Met mooi weer sta ik altijd buiten de was op te vouwen en te strijken. Het is zelfs zo bont dat we in het nieuwe huis een stopcontact op het terras hebben laten maken zodat ik niet met haspels hoef te sjouwen. En de kinderen zijn ook blij dat ik buiten ben, dus iedereen blij!
Op het moment zit in de eenvoudige boeken waarbij ik 's avonds mee in mijn handen in slaap val, dus iedere avond lees ik hetzelfde stuk opnieuw :-)
groeten,
Anne-Marie
Ik heb een stopcontact in de tuin, heel handig! De was vouwen en (eventueel!) strijken die ik zomers ook buiten, heerlijk. Wat een heerlijk filmpje over de vriendschap tussen de olifant en de hond met als leuze: If they can dot it, what's our excuses.....
Zo is het maar net!!!
Ja, die was, heerlijk toch, buiten vouwen? In CA hing ik zelfs de was buiten (niemand kon het zien hoor) en hier hang ik nog steeds de was op, is gewoon een tic, denk ik! Nu wel binnen trouwens, anders is het teveel gesleep.
Welk boek vond jij zo spannend, trouwens? Ik heb net deel 2 uit van Stieg Larsson's Millenium serie en wacht nu tot deel 3 uitkomt in de VS (in NL schijnt ie al wel uit te zijn!).
Groetjes,
Margreet
Heerlijk hè, om helemaal in het boek te zitten. Sommige verhalen pakken je gewoon. Ik heb eens een boek in 1 middag uitgelezen. Kon het gewoon niet wegleggen!
@Allemaal - Grappig te lezen, dat ik helemaal niet uniek ben met buiten was opvouwen (ik kan jullie verzekeren, dat ik dat in deze buurt wel ben ;)).
@Marie - soms doe ik audioboeken, als ik een langere afstand moet rijden. Ken dat boek niet, ik ga het opzoeken.
@Anne-Marie - heel herkenbaar dat telkens hetzelfde stukje lezen 's avonds!
@Margreet - Het was The Magic Circle van Katherine Neville. Haar boek The Eight is nog beter.
Oh, wat lief die eendjes. En moedereend gaat er zomaar vandoor, wat een moederliefde. Zouden ze het nog gehaald hebben die hoge trede?
Mijn moeder streek en vouwde vaak was buiten. Waarom mag niemand dat zien? :)
Heel herkenbaar die teleurstelling als een goed boek uit is. De was vouw ik ook regelmatig buiten op.
Een reactie posten