"Eeuwige" vriendschappen

Zaterdag

Het weekend begint met schitterend weer en Mary Ellen belt of ik zin heb een stuk te gaan lopen. Dat laat ik me geen tweede keer vragen en we nemen eens een andere route langs het Community Center. In Vienna is het, zoals iedere zaterdag, een drukte van jewelste. Op ieder veld wordt gesport, mensen joggen, fietsen en laten hun hond uit en de farmer's market is populair.

Na ongeveer vier mijl zijn we weer terug. De rest van het gezin is inmiddels ook in het land der levenden en we lunchen met zijn vijven buiten. Kai en Saskia zijn ook blij hun zus terug te hebben. Vroeger, toen ze elkaar regelmatig in de haren vlogen, had ik het niet gedacht, maar de zussen en broer hebben een hechte band.

Rick moet tot vanavond laat werken bij dezelfde show, waar hij gisteren de lezing van Bill Clinton bijwoonde. Ik ga ook richting Washington om daar mijn vriendin M. op te halen. M. is een van mijn beste vriendinnen uit mijn studententijd in Utrecht en eigenlijk nog de enige vriendin uit mijn jeugd in Nederland, waar ik contact mee heb. Wij hebben elkaar al tien jaar niet gezien.

M. logeert in het Hilton Embassy Row hotel en is hier maar een paar dagen. Met sommige mensen maakt het niets uit, of je elkaar tijden niet ziet of spreekt, en zij is daar een van. Zodra ik haar aan zie komen vallen de jaren weg en we zijn meteen druk in gesprek.

Op weg naar huis rijd ik via de National Mall om die nog even aan M. te laten zien. Er bestaat een kans, dat zij en haar gezin hierheen zullen verhuizen en dat zou ik echt fantastisch vinden! Ik durf er echter nog niet te hard op te hopen, want het hangt van allerlei omstandigheden af.

Alle drie de kinderen zijn thuis en vooral Katja herinnert zich M. nog. Hoe lang geleden het is, dat we elkaar zagen is eigenlijk het beste te meten aan de leeftijden van de kinderen toen. Katja was tien en zat nog op de basisschool!

Buiten op het deck staan onze monden niet stil. Er is ook zoveel te vertellen wederzijds, want we hebben wel zo af en toe aan de telefoon of via Facebook gesproken, maar dat is natuurlijk bij lange na niet hetzelfde, als in persoon. De tijd vliegt voorbij!

Voor we het weten is het tijd voor het avondeten. Kai gaat naar een concert, maar de meisjes gaan mee. We willen graag buiten zitten en de keuze valt op Mexicaans bij Chevy's. Het terrasje daar zit vol, dus we krijgen een "beeper".

Het kan wel een half uur duren, dus M. en ik gaan even kijken, of er plaats is op de terrasjes van de andere twee restaurants hier, maar die zitten ook vol. Als we teruglopen, zie ik bij Chevy's een tafeltje vrij en maak de hostess daarop attent. Inderdaad mogen we daar meteen plaatsnemen.

M. neemt een "kleine" aardbeienmargarita en ik een Corona Light, op zijn Mexicaans. Die kleine margarita blijkt nog een hele bak te zijn, maar zo te zien wel erg lekker. We kiezen beide fajitasalades, die aan ons tafeltje worden geprepareerd, en verrukkelijk smaken. Katja neemt de zalm en kip fajita's met haar zo geliefde extra avocado en Saskia de quesadilla. De meisjes bestellen nog een mini (kinder) ijsje als dessert.

Katja vertrekt met vriendinnen en Saskia gaat bij Aoife logeren. M. en ik kletsen nog even na en dan bel ik een taxi om haar naar het vliegveld te brengen, want ze zal de nachtvlucht terugnemen. Ik had gehoopt, dat een van de kinderen chauffeur zou kunnen spelen, aangezien ik niet in het donker kan rijden, maar M. vindt het gelukkig niet erg om een taxi te nemen.

Het bezoek is omgevlogen en het afscheid weer moeilijk, maar de hoop is groot, dat het dit keer veel minder dan tien jaar zal duren, voor we elkaar weer zien. Dat onze vriendschap "eeuwig" is, is wel weer gebleken. Er zijn maar heel weinig mensen bij wie ik me zo mezelf voel.

Het is nog heerlijk buiten en ik ben nu opeens alleen thuis. Ik installeer me met laptop op het deck om wat afleveringen van Tussen Kunst en Kitsch te gaan kijken. Maar ik ben eigenlijk helemaal niet alleen thuis. Cosmo heeft zijn favoriete bal gevonden en eist mijn aandacht op. Soms zijn honden net kinderen!

Tegen tienen komt Rick thuis en niet veel later Katja. Natuurlijk heeft zij een stel vriendinnen mee. Het is leuk Katja's vroegere high school vriendinnen weer te zien. Kai komt rond middernacht terug en we kletsen nog even na en gaan dan, voor mij eigenlijk veel te laat, slapen.

Zondag

Na de late avond van gisteren is het even moeilijk opstaan. De zon schijnt weer uitbundig de kamer binnen, zo erg, dat ik mijn deken over mijn hoofd trek. Maar dat mooie weer geeft me ook energie en om negen uur ben ik uitgeslapen.

Rick ook en hij gaat naar Starbucks. Dit is al zo'n zondagtraditie geworden, dat Katja er vroeg voor uit haar bed komt. Alweer is het lekker genoeg om buiten te ontbijten, zo'n luxe.

Janet is met haar gezin naar Duitsland, dus ik ben mijn fietsmaatje "kwijt". Gelukkig vond Mary Ellen het gisteren een prima idee om vanochtend een stuk te gaan fietsen. Zij komt me ophalen en we rijden naar het W&OD pad, waar het beredruk is, vooral met fietsers.

Net gisteren vond ik het fietsfilmpje uit Nederland hieronder op het internet. Ik zette het op mijn Facebook en kreeg vooral veel Nederlandse reacties. De enige Amerikaanse reactie was "What I find interesting is no helmets". Inderdaad heeft niemand in dat filmpje een helm op en iedereen op het W&OD pad wel. Ook dragen heel veel mensen "officiele" racefietskleding met reclame en al. Al zijn er in dit gebied meer mensen, dan elders in de VS, die naar de metro of zelfs helemaal naar hun werk fietsen, het gros van de Amerikanen ziet fietsen vooral als een recreatiesport.

Insane Rush Hour In Netherlands - Watch more Funny Videos

Onderweg wanen we ons soms in een parfumerie, zo sterk is de geur van de kamperfoelie, die uitbundig langs het pad bloeit. Ik zou willen, dat je een geur online kon plaatsen. Voor ik doorhad, dat het de kamperfoelie was, vroeg ik me af, waarom al die voorbijgangers zo'n sterke zoetige lucht opgespoten hadden. Bijzonder, dat een plant zo sterk geurt.

Thuis hebben Rick en de kinderen besloten, dat ze bij Chipotle willen eten. Katja is bezig met haar typische "alles, wat ik de afgelopen maanden heb gemist" ronde en vindt daarin makkelijke volgers. Ik vind het prima, maar ben geen Chipotle fan. Gelukkig ligt Noodles & Company er vlak naast, dus daar haal ik Japanese Pan Noodles met garnalen en asperge. Op het terras van Chipotle eten we alles op.

Daarna doen we iets, wat we ook al in jaren niet hebben gedaan: boodschappen doen met zijn vijven. We gaan vanavond grillen, dat staat vast. Bij Giant halen we steaks, verse maiskolven, benodigdheden voor salade en meer. Mijn "vrees", dat het karretje vol met allerlei onnodige dingen zal worden gegooid wordt gelukkig niet bewaarheid (waarschijnlijk mede door mijn waarschuwingen van tevoren).

De meisjes en ik lopen naar de overkant naar Norm's Beer and Wine. Daar hebben ze een heerlijke (en ook belangrijk goedkope) rose. Die wijnsoort is hier nog (lang) niet zo populair, als ik zou willen.

We nemen ook een paar zakken van onze nieuwe favoriete zoutjes mee. Smart Fries komen in een aantal smaken en wij vinden vooral azijn met zout en honey dijon erg lekker. Ze zijn een heel goede vervanging voor chips, knapperig en zoutig zonder het vet.

Na het wegleggen van de boodschappen ga ik met mijn Amelia Peabody boek (inmiddels al nummer zes in de serie) "bubbelen" in de hot tub in de achtertuin. Wat een luxe is dat toch, ik maak er veel te weinig gebruik van. Het is heel ontspannend en als ik eruit kom zie ik eruit als een pruim! Het verbaast me, dat Saskia er niet bijkwam, maar die blijkt heel veel huiswerk te hebben.

Na een snelle douche bereiden we met zijn allen het avondeten. Ik maak de salade met "butter lettuce", die, volgens mij, dezelfde sla is, als we in Nederland aten, augurk, komkommer, minitomaatjes en Goudse kaas. De kinderen zorgen, dat de mais precies goed is.

Rick grilt de steaks heel bekwaam. De mijne is zo lekker, dat ik serieus kan zeggen, dat Rick een betere "rare" steak maakt, dan menig peperduur steakrestaurant. De filet mignon van Giant is ook nog eens zo mals als het kan voor $7. Ik bestel al sowieso niet graag biefstuk in een restaurant, nu weet ik helemaal, dat ik het thuis net zo of zo niet lekkerder, kan eten.

Katja krijgt een sms, dat iedereen bij Wendy's samen zal komen vanavond. Dat was ook hun high school "hangout". Kai heeft allerlei concerten binnenkort en Saskia het ene schoolprojekt na het andere (tot haar ongenoegen).

Rick en ik gaan "bankhangen" (die uitdrukking lees ik vaak bij andere Nederlanders). Eerst de Miss USA verkiezing, waar Miss Virginia derde wordt, waarschijnlijk het hoogst, dat zij in lange tijd is geeindigd, en Miss Michigan (Ricks thuisstaat) wint. Daarop volgt de finale van Celebrity Apprentice. Donald Trump heeft het maar druk.

Dit is een artikel over Aruba, wat goed beschrijft, waarom wij het zo'n fijn eiland vinden.