En dan is het weer maandag

De afgelopen dagen stonden in het teken van weinig sporten en veel eten, dus ik haast me vanochtend naar de sportschool! Mijn knie doet alleen nog pijn, als ik erop ga zitten, dus ik ga er flink tegenaan. Eerst Sharons uur met gewichten en dan doe ik voor het eerst in een paar weken weer een half uur interval op de stairmaster. Tot slot nog een half uur op de fiets, die ik flink zwaar afstel, en ik heb weer het gevoel goed bezig te zijn geweest.

De warme temperaturen van vorige week zijn weer even vertrokken, maar het is wel schitterend zonnig weer. Met een jasje aan voelt het toch heel aangenaam en ik neem Cosmo mee voor een lange wandeling door Southside park. Het valt me op, dat het prille lentegroen al plaats heeft gemaakt voor het donkere zomerse gebladerte.

In het park moet ik uitkijken geen poison ivy aan te raken, want die lijkt dit jaar wel heel uitbundig aanwezig te zijn! Ik weet niet of ik er allergisch voor ben, want heb nog nooit een besmetting gehad, maar uitproberen doe ik dat liever niet.

Het is een nare plant, waarvan de olie zich ongemerkt overal verspreid en pas na ongeveer een dag tot een pijnlijke uitslag leidt. Omdat je je vaak niet bewust bent van een aanraking, zit het tegen die tijd al overal. Ik hoorde ooit een Nederlander poison ivy met brandnetels vergelijken, maar de eerste is vele malen erger. Hier zijn wat verhalen te lezen van mensen, die ermee in aanraking zijn geweest. Ik raad iedereen, die hier in de VS gaat wandelen of hiken aan precies te weten, hoe poison ivy of poison sumac eruit ziet!

Na een snelle douche ga ik Vienna in. Vanavond hebben we ons maandelijkse etentje met de Nederlandse vriendinnen en ik moet een voorafje meenemen. Aangezien Karin spaghetti gaat maken, wil ik iets Italiaans. Op Facebook heb ik naar ideeen gevraagd en er een aantal gekregen en ik ga eens op zoek. Veel tijd heb ik alleen niet en noch de Italian Gourmet (waar ze salmiakdrop verkopen!), noch Whole Foods heeft de spullen, die ik zoek.

Bij Whole Foods kom ik Sharon tegen, die me vraagt, of ik zin heb het nieuwe Thais/ Vietnamese restaurant, Pho n More, te proberen. Daar heb ik wel oren naar. We bestellen hun vissoep, die lekker pittig is. Voor $8 krijgen we een zwembad vol! Het smaakt goed, maar ik vind het andere pho restaurant lekkerder. Misschien omdat dat echt Vietnamees is en dit restaurant een Thaise eigenaar heeft.

Het is ook weer hard nodig om mijn nagels te laten doen, dus ik heb een afspraak met Phuong. Als ik haar vertel, dat er een nieuw restaurant met Vietnamees eten is, zegt ze, dat ze bijna iedere avond "pho" maakt en dat dan ook als lunch eet. Als ik vraag, of dat niet saai is, begint ze te lachen. Blijkbaar zijn er eindeloos veel pho recepten.

Met keurige nagels loop ik een uurtje later naar de Safeway. Daar zie ik, dat je een rol mozzarella kunt kopen en die dan kunt vullen. Ik koop wat prosciutto en maak thuis mozzarella en prosciutto "wieltjes". Daarbij wat gemarineerde mozzarella, druiftomaatjes en olijven en klaar is het voorafje.

Zo meteen ga ik dus naar Karin met hapjes en mijn uitgelezen Nederlandse tijdschriften mee. Die laatsten zullen zeker gretig aftrek vinden, de eersten hopelijk ook. Het hele groepje, inclusief vriendin uit Montreal en heel drukke vriendin, die bijna nooit kan, zal er zijn. Ik heb er weer zin in!