De langste dag van het jaar

Alsof er messen in steken, zo voelen mijn nek en schouders bij het wakker worden. Ik haat het om met zo'n scherpe pijn en het gevoel alsof er een klem om mijn hoofd zit de dag te beginnen! Het bed is dan een martelwerktuig, geen enkele positie biedt verlichting, dus ik sta al heel vroeg op.

Ook Saskia moet nog vroeg op, want haar zomervakantie is als enige nog niet begonnen. Door de vele sneeuwdagen is het schooljaar met enkele dagen verlengd. Niet dat ze nog iets doen, want de data van alle testen en examens zijn niet mee veranderd. Natuurlijk vindt Saskia het nu leuk om naar school te gaan. Er worden alleen maar films gekeken en spelletjes gedaan.

Om me heen hoor ik heel wat ouders klagen, dat het verspild geld is, want de schoolbussen inzetten kost heel wat. Beter was geweest, als ze de schooldag met een half uur hadden verlengd, maar daar protesteerden de ouders met sportende kinderen keihard tegen een paar maanden geleden. Ach, klagen heeft nu geen zin meer, dat had destijds moeten gebeuren.

In de hoop mijn spieren wat los te krijgen ga ik naar Sharons core training. Als ik haar vertel, dat mijn nek en schouders zo vast zitten, denkt ze, dat het misschien door de water aerobics komt. Daar zat inderdaad heel wat schouderwerk bij. Ik houd vanochtend de gewichten maar aan de lichte kant.

Na afloop laat ik de stairmaster voor vandaag maar staan en doe een half uur op de crosstrainer. Daarbij gebruik ik mijn armen ook, dus dat helpt mijn spieren wat.

Thuis heeft Katja de schattige Katie weer meegenomen. Die vindt onze dieren prachtig en is inmiddels absoluut niet meer bang voor Cosmo. Katja neemt haar mee naar het zwembad en ik ga op pad om wat dingen van ons "voor we vertrekken" lijstje af te werken.

Bij Fair Oaks Hospital haal ik Katja's nieuwe contactlenzen en mijn reserveset op. Ik moet de auto best ver weg parkeren en loop door de letterlijk zinderende hitte naar het gebouw. Iedereen klaagt over de extreem warme temperaturen, maar ik vind het heerlijk! Vooral als er, zoals vandaag, relatief weinig luchtvochtigheid is.

In Fairfax ga ik naar de Petco om Cosmo's eten en botjes voor in de kennel te kopen. Ik wil graag, dat hij zijn eigen merk eten krijgt en iedere dag een botje om te knauwen. De paar keer, dat ik die niet meegaf, merkte ik, dat er aanmerkelijk meer aanslag op zijn gebit zat.

Thuis maak ik lunch voor Katja en mij en maak voor Katie ook een boterham met pindakaas. Ik neem de picknick mee naar het zwembad, waar de dames hongerig aanvallen.

Katja's laatste oppasdagen zijn aangebroken. Na Ierland heeft zij maar twee dagen om zich klaar te maken om naar St. Eustatius te gaan en zal pas 14 augustus weer thuiskomen. Dan is er nog maar een week voor ze terug naar school moet. Ze heeft in ieder geval lekker veel verdiend de afgelopen maand!

Na de nodige huishoudelijke taken te hebben volbracht, besluit ik het officiele begin van de zomer in het zwembad te gaan vieren. Deze zomer is ongekend warm begonnen. Voor de hele rest van de week worden weer temperaturen van boven de dertig graden voorspeld. Het zwembadwater voelt dan ook precies zoals ik het lekker vind: een beetje koel, maar je bent meteen "door".

Eigenlijk zou Saskia naar de chiropractor moeten, maar ze voelt zich goed en wil liever zwemmen. Ik bel dus af en maak pas weer een afspraak voor na de vakantie. Dan moet ik het er ook echt eens over hebben om haar schema naar eens per maand te zetten.

We luieren lekker langs en in het zwembad tot ik naar huis moet om me klaar te maken voor het laatste Nederlandse damesavondje voor iedereen op vakantie gaat. Dit keer is het bij Lilian. Rick en de kinderen gaan naar een speciale avond bij Gordon Biersch, waar ze gratis het nieuwe menu mogen uitproberen.

Bij Lilian zitten we lekker buiten en eten kipspiesjes met pindasaus, heerlijk zelfgebakken brood en een salade. Als toetje heb ik een perziktaart meegenomen van de Pie Gourmet.

Rick komt me tegen half tien ophalen en vertelt me, dat ik jaloers ga zijn. Op de terugweg van de mall hebben ze wel een half uur staan kijken naar twee spelende vosjes in Sharons buurt!

Thuis treffen we de kinderen Bananagramsspelend aan. Dat hebben ze net vanavond gekocht. Het is leuk ze zo met zijn drieen bezig te zien, tv uit, geen computers! Zo te horen zijn ze aan elkaar gewaagd.

Voor mij is het straks Mineral Ice tijd, hopend, dat die vannacht zijn werk doet en morgen de pijnen minder zullen zijn. Ik moet er niet aan denken met deze pijn in een vliegtuig te gaan zitten!