Kai's graduation

Omdat ik van alles op mijn "te doen" lijstje heb staan, sla ik Sharons core training vanochtend over. In plaats daarvan doe ik een snelle 35 minuten op de stairmaster en dat moet voor vandaag maar genoeg zijn.

Bij Party Mania wil ik een graduation boeketje ballonnen voor Kai halen. Tot mijn schrik zie ik, dat ik lang niet de enige ben, die op dat idee is gekomen. Gelukkig kan ik nog net de laatste ballon in de kleuren van James Madison High school, rood en zwart, scoren! Ben ik even blij, dat ik nu ben gegaan en niet vanmiddag, zoals ik aanvankelijk van plan was!

Het "DRAAKJE" staat bijna droog, dus ik gooi er snel wat vuurwater in. Bij de Shell krijg ik dit keer helaas geen korting voor de Giant aankopen, maar de benzine is op het moment wat goedkoper met $2,55 per gallon.

Thuis ga ik even rustig buiten aan mijn blog en foto's werken en vergeet prompt helemaal, dat ik Saskia vroeg uit school zou halen om zich klaar te maken voor de graduation. Dan heb ik opeens een heel vreemde gewaarwording. Ik hoor Saskia's stem "Mammie" roepen en kijk om me heen, maar realiseer me dan, dat ze nog niet thuis is. Opeens herinner ik me, dat ik haar om kwart over twaalf op zou halen en kijk op de klok: 12:10! Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt!

Katja is wakker geworden met jeukende ogen, dus ik neem haar naar Walgreens om er druppels tegen te kopen. Op de terugweg halen we wat bagels voor de lunch bij Manhattan Bagel. De tijd vliegt vandaag, dus we eten gauw met zijn allen.

Kai moet om drie uur bij Robinson Secondary School zijn om zich voor te bereiden op de graduation. Hij moet daarvoor in overhemd en das en donkere pantalon gekleed. Ik help hem zijn das omdoen, iets wat ik al jaren niet heb gedaan, maar gelukkig nog niet ben verleerd.

Tevergeefs probeer ik Kai zover te krijgen zijn baard, die hij al een paar weken heeft laten staan af te scheren. Later verneem ik pas, dat hij daar een reden voor heeft. Met zijn cap en gown in de auto haalt hij Michael op en samen rijden ze naar Fairfax.

Ook voor ons begint de tijd te dringen, want we willen vroeg zijn, zodat we goede zitplaatsen kunnen krijgen. De meisjes en ik verkleden ons en zodra Rick thuiskomt vertrekken we. Vrijdagmiddagverkeer op de hoofdwegen is verschrikkelijk druk, maar Rick kent een goede sluipweg naar Robinson.

Ondanks, dat we ruim een half uur voor de aanvang aankomen, staat het parkeerterrein al flink vol. Rick heeft mazzel, want vlakbij de ingang gaat er net iemand weg. We geven onze kaartjes af en lopen de zaal binnen. Van Kai heb ik via sms vernomen, dat hij aan de linkerkant zal zitten.

Toevallig is een van Kai's beste vrienden de broer van Saskia's beste vriendin Laura. Hun ouders kennen wij ook goed en zij hebben plaatsen voor ons vrijgehouden op de zevende rij. We zitten dus prima, al is het erg ongemakkelijk op houten bankjes met maar heel weinig beenruimte. Ik hoop maar, dat de ceremonie niet eindeloos gaat duren!

In het programma zien we, dat Kai tot onze verrassing toch een Advanced Placement diploma krijgt (onze county is een van de weinigen in het land, die die diploma's uitreiken). We wisten niet zeker of hij genoeg Honors en AP vakken had gedaan daarvoor, maar kennelijk toch wel.

Voor Rick en Saskia is dit de eerste high school graduation. Zij konden niet bij die van Katja zijn, omdat Saskia aan haar blinde darm geopereerd moest worden. Ook voor Katja is het natuurlijk anders, omdat zij nu toeschouwer is. Helaas is het Ricks vader niet gelukt dit keer te komen. Hij kan met zijn rug niet langer, dan een kwartier zitten of staan!

Om klokslag half vijf klinken de eerste tonen van "Pomp and Circumstance" (waarbij ik meteen een brok in mijn keel krijg, zo mooi vind ik dat) en lopen de principals en leraren naar binnen, gevolgd door de graduates.

Daarvan zijn er dit jaar 458. Kai valt meteen op tussen de zee van zwarte caps, zijn rode haar krult er mooi onderuit. Ook als hij gaat zitten is hij makkelijk te vinden, want het meisje achter hem doet haar cap af en heeft een paardestaart.

Als alle kandidaten hun stoel hebben bereikt, draait iedereen zich naar de Amerikaanse vlag. Een student zegt de Pledge of Allegiance, die iedereen meemompelt met de rechterhand op het hart.

Vervolgens wordt het volkslied gezongen, nog steeds kijkend naar de vlag en met de hand op het hart. Dan mag iedereen gaan zitten en beginnen de speeches. De presidente van het Student Counsel begint en vraagt aan haar medestudenten, of ze ook het gevoel hebben in Harry Potter mee te spelen. Inderdaad zouden ze zo in Zweinstein kunnen zitten.


De toespraken zijn allemaal erg grappig en duren gelukkig niet zo lang. Nadat de prijzen voor de studenten, die het meest voor de gemeenschap hebben betekend, zijn uitgereikt, begint de algemene uitreiking. De 81 graduates met een perfect 4.0 GPA, waaronder ons buurmeisje Katarina, dragen een gouden sjaal over hun gown. Verder hebben de kwastjes aan de caps verschillende kleuren, afhankelijk van de verenigingen, waar de studenten lid van waren.

Het afroepen van de namen en het uitreiken van de diploma's neemt verreweg de meeste tijd in beslag. Om me heen hoor ik ook veel mensen over het ongemakkelijke zitten klagen. Mijn billen voelen in ieder geval als van hout en ik moet in een vreemde kronkel zitten om niet met mijn knieen in de rug van degene voor mij te prikken.

Als het laatste diploma is uitgereikt, verklaart de principal de klas van 2010 "graduated" en gooit iedereen traditiegetrouw zijn cap in de lucht. Onze zoon is nu een college student, ik vind het nog moeilijk voor te stellen! Vanochtend liep ik de hele tijd aan zijn babytijd te denken, die al zolang geleden is, maar toch ook weer als gisteren voelt.

We banen ons een weg door de menigte en ik mag als eerste de trotse Kai omhelzen. We maken foto's met Kai's beste vrienden, al vanaf het begin van de basisschool, Charlie en Michael. Buiten nemen we foto's van Kai met zijn diploma en zijn twee trotse zussen.


Nu blijkt, dat Kai, Charlie en Michael hun baard expres hebben laten staan en die nu op de parkeerplaats willen gaan afscheren. Saskia moet erg nodig naar de wc, dus Rick en ik nemen haar alvast mee naar het restaurant. Katja blijft achter om foto's te nemen van deze nieuwe "traditie".


Bij het Hard Times Cafe heeft men een tafel voor vijf voor ons vrijgehouden. We krijgen een heel aardige serveerster en smullen, zoals altijd van de chili. Ik neem de salade met Texas chili, die lekker pittig is. Kai krijgt, omdat hij de graduate is, spontaan een gratis rootbeer float, zo aardig!

Thuis is het tijd voor het graduation cadeau. Kai had geen idee, wat dat zou zijn en hij slaakt een kreet van enthousiasme bij het zien van de minilaptop. Hij zal hem meteen naar Ierland kunnen gebruiken en straks hoeft hij zijn zware laptop niet iedere keer mee naar lessen te slepen.

Nadat hij zich in wat makkelijker kleding heeft verkleed, vertrekt Kai met Michael naar de "All Night Grad Party", die ieder jaar door de school wordt georganiseerd. Dit is een enorm feest met allerlei activiteiten. Ik ben blij, dat Kai erheen gaat, want volgens Katja was het heel erg leuk.

Een paar graduation filmpjes:


De graduates komen binnen



Kai krijgt zijn diploma



De caps worden gegooid