Eclipse

Het lijkt wel of het hele gezin in stroop vastzit, vanochtend!  Met moeite kom ik om kwart voor negen mijn bed uit.  Ondanks de airco was het toch flink warm en ik slaap niet goed in warme kamers (zou het met een hittegolf in Nederland dus helemaal niet uithouden).  Tot mijn verbazing is Rick zelfs nog niet op!

De afspraak van tien uur, om de van naar Merchant's te brengen, halen we ternauwernood.  Ik ga alvast vooruit en Rick zal me daar ontmoeten.  Als ik bij de Merchant's zaak hier in het centrum van Vienna aankom, staat mijn naam niet op het lijstje met afspraken.  Ik leg uit, dat ik gisteren met George heb gesproken.

Oh, George, die werkt bij hun andere zaak in Vienna.  Die is een paar kilometer verderop.  Gauw bel ik Rick, dat hij daarheen moet rijden.  Mentale notitie: check ook het adres, als je op Bing "Merchant's Vienna" intikt.  Gelukkig is de andere zaak ook vlakbij en valt het spitsverkeer mee.  George, de manager, die trots is op de goede prijs, die hij mij kon bieden, checkt mij zelf in.  Hij belooft mij, dat ik straks het gevoel van een heel nieuwe van zal hebben.  Ik ben benieuwd!

Saskia staat te popelen om haar nieuwe sportschoollidmaatschap te gebruiken.  Ze heeft nog nooit op een crosstrainer gestaan, dus ik stel die voor haar in op een kwartier op niveau 2.  Ze vermaakt zich prima met de televisie van het apparaat en het kwartier vliegt voorbij.  Daarna zet ik haar een kwartier op de fiets en kwel mezelf met een kwartier stairmaster op niveau 9, hoger, dan gewoonlijk. Tot slot doen we buikspieroefeningen met een bal van 2kg, die we naar elkaar gooien.  Het is nog leuk ook. zo met mijn dochter sporten!

Doordat we vanochtend zo langzaam op gang kwamen, is het inmiddels al lunchtijd.  We rijden langs Noodles & Company en Saskia heeft erge zin in hun maccaroni met kaas (waarvan de kleine portie verbazingwekkend laag in calorieen is).  Ik protesteer wat, maar ze merkt terecht op, dat ik ook vaak met Katja lunch.  Stiekem geniet ik ook van deze tijd alleen samen met mijn jongste, want meestal is er een vriendin van haar bij.  Ik bestel de linguine met asperge en garnalen, die echt heerlijk is.

Het weer is iets minder heet, dan gisteren, maar door de luchtvochtigheid voelt het bijna hetzelfde aan.  Ik heb besloten om, als het even kan, iedere dag tenminste een uur naar het zwembad te gaan, zo ook vandaag.  Omdat ik "maar" een half uur cardio heb gedaan vanochtend, begin ik met baantjes trekken. 

Het water is zo warm, dat het bijna als badwater aanvoelt.  Zo warm kan ik het me niet herinneren.  Vreemd genoeg maakt het het baantjes trekken moeilijker.  Toch heb ik na een half uur een kilometer gezwommen en ben daar tevreden mee.

Saskia helpt intussen onze overbuurmeisjes mee met een limonadestandje.  De opbrengst zal naar de Vanessa Pham Memorial Foundation gaan.  De moord op hun schoolgenote heeft de kinderen diep geraakt.  De hele buurt is ervan ondersteboven en overal hangen politieberichten, die getuigen vragen naar voren te komen.  Verscheidene restaurants houden ook inzamelingen voor haar familie, voor wie een mooie begrafenis te duur was, dus een deel van de opbrengsten werd voor Vanessa's uitvaart gebruikt.  Ik vind het altijd hartverwarmend hoe de omgeving samenkomt om families in moeilijke tijden te helpen.  De meisjes halen in minder dan twee uur $50 op.

Shannon komt (terug) en de meisjes en ik rijden in Katja's kevertje naar Tysons Corner.  Daar kopen we kaartjes voor Eclipse.  Ik vergeet iedere keer hoe enorm de soda's bij deze bioscoop zijn en met een teil vol Coke Zero en een "small" popcorn, die een half leger kan voeden, nemen we plaats in de zaal.  De film is onderhoudend en beter, dan de eerste twee.  Het boek wordt redelijk goed gevolgd, de speciale effecten zijn geloofwaardiger.  Ik ben heel benieuwd naar de verfilming van het laatste boek (wat twee films gaat worden, hoorde ik).

Inmiddels is de van klaar en Rick brengt me naar Merchant's Tire om hem op te halen.  George heeft niets te weinig gezegd, het is alsof ik een nieuwe van heb!  Ik had er geen idee van, dat de banden er zo slecht aan toe waren.  Het voelt nu alsof ik gewoon over de weg glijd, heerlijk!  Mag ook wel voor de prijs van de banden, maar goed.

Saskia is met mij meegekomen, want op de terugweg stop ik bij Rite Aid om al (vijf!) Kai's recepten op te halen.  Drie daarvan zijn van de dermatologe, twee van de kaakchirurg alvast voor volgende week.  Wat de meisjes met hun shampoo en conditioner doen, weet ik niet, maar die van Saskia is nu alweer op.  Ik doe maanden met die flessen!  Ok, mijn haar is korter, maar ik was het dagelijks.  In ieder geval zal Saskia's haar de komende tijd een kokosnoot en vanille geur hebben (die ruikt zo lekker, Mammie!).

Kai is al weken op zoek naar een baantje zonder succes.  Nu is dat niet ongewoon, want de meeste high school en college studenten, die wij kennen, hebben deze zomer niets kunnen vinden en Kai heeft eigenlijk maar bar weinig tijd om te werken. 

Vandaag kreeg Kai eindelijk een interview bij Vector, niet wetend, wat het precies is.  In keurige professionele kleding, overhemd en das, ging hij ernaartoe.  Het "interview" duurde meteen drie uur!  Het is echter gewoon weer een huis aan huis verkoopbedrijf en Kai zou om te beginnen $150 moeten betalen als "borg".  Dat heeft hij niet en de kans, dat hij die terug zal verdienen deze zomer is vrijwel nihil.  Hij gaat er dus niet mee door, maar krijgt zo wel ervaring met interviewen, wat ook waardevol is.

Mijn Amerikaanse vrienden en kennissen beginnen iedere keer over het feit, dat Nederland in de finale van de World Cup zit.  Dat vind ik al erg leuk, maar de post brengt vandaag iets nog leukers.  Pat is net op vakantie in Aruba geweest en stuurde mij een t-shirt van Moomba Beach, een restaurant, waar we daar regelmatig hebben gegeten.  Zij keken daar de match tussen Nederland en Brazilie en zij moest aan mij denken.  Het t-shirt is oranje met Moomba Beach op de voorkant en het Fifa Zuid-Afrika embleem op de achterkant (zie hun website).  Dat doe ik zondag zeker aan (dan kan Rick mijn oranje voetbalshirt dragen).  Zo lief van Pat!

De dokter, die Rick gisteren bezocht, werkt ook aan een onderzoek bij Georgetown University hospital over hoe probiotica helpen bij het nemen van antibiotica.  Rick heeft zich opgegeven om aan dat onderzoek mee te werken.  Vandaag is daarom zijn bloed afgenomen en materiaal afgegeven om de komende twee weken zijn ontlasting mee op te vangen (ik zal de walging daarover van de kinderen maar niet beschrijven).  Voor het meedoen krijgt Rick ook nog eens $150, de moeite waard, dus.

Nu ben ik al heel lang voorstandster van probiotica, vooral als er antibiotica in het spel zijn.  Voor mij en de kinderen heeft het altijd gewerkt.  Ik ben dus heel benieuwd naar de resultaten van deze studie.   De GoodBelly's, die Saskia en ik bijna dagelijks nemen (de rest van het gezin wil het niet) zijn ook gedeeltelijk probiotica.  Ik zou het prachtig vinden, als mijn bevindingen bewaarheid worden en zelfs skeptische Rick er niet meer omheen zal kunnen!

We eten wraps als avondeten.  Saskia maakt quesadilla's voor zichzelf en voor Rick en Kai heb ik kip, salsa en kaas als vulling.  Voor mezelf en Rick besmeer ik de meergranen tortilla met cream cheese, gerookte zalm, tomaat, ui en kappertjes.  Ik ben dol op de combinatie van zalm en cream cheese en het is een lekker luchtig maal met deze warmte.

De rest van de avond hangen we voor de tv.  Die bestaat nu voornamelijk uit reality tv, maar dat is precies het breinloze vertier, waar ik nu nog zin in heb.