Great Falls met Cosmo

Iedere keer, als Kai en ik ons voornemen naar het Shenandoah National Park te gaan, regent het in die contreien.  Tot eergisteren leek het weerbericht perfect, maar gisteren veranderde dat.  Een blik op de radar laat allerlei geel en rood boven Skyline Drive zien, dus Kai duikt zijn bed weer in en ik maak alternatieve plannen.

Het is even moeilijk omschakelen van een mooie hike in de bergen naar een gewichtenroutine bij de sportschool.  Het lukt me uiteindelijk toch wel me erheen te slepen.  Onderweg hoor ik, dat het hier ook niet droog zal blijven vanmiddag.  Dat maakt, dat ik wel naar buiten wil en niet uren hierbinnen wil zitten!  Ik werk in een half uur alle spiergroepen af en ga dan thuis Cosmo ophalen.

Great Falls wordt onze bestemming.  Er zijn een aantal natuurgebieden dichtbij, waar ik graag kom, maar dat park staat toch wel bovenaan de lijst.  De weg erheen vind ik al een tractatie.  De huizen, die daarlangs staan, zouden zo uit de Sims kunnen komen, zo perfect zijn ze!  Ik zou er niet willen wonen, want het zijn eilandjes op zichzelf, maar mooi zijn ze wel.

Net als ik de weg naar het park oprijd, realiseer ik me, dat ik nog steeds mijn kleine tasje van de reis gebruik en daar zit mijn nationale parkenpas niet in.  Even overweeg ik dan maar naar Riverbend of Scott's Run te gaan, maar besluit toch de $5 entree te betalen.  Dat geld gaat tenslotte naar het onderhoud van de parken, dus is niet weggegooid.

Het is vrij druk in het park, maar dat is altijd alleen het geval bij de uitzichtpunten en picknickweides.  Ik loop richting de dam, waar het pad vrij vlak is, maar waar ik ook de meeste wilde dieren zie,  over het algemeen.  Na even lopen zie ik een dame met hetzelfde fototoestel, als ik, om haar nek.  Zij fotografeert iets, dus ik word meteen nieuwsgierig.  Het blijkt het exoskelet van een cicade te zijn, dat aan een boom hangt.


Even later zie ik een groepje van vier net uitgekomen Eastern Tiger Swallowtails zich drogen op een strandje aan het water.  In de verte staat een reiger stokstijf en duiken Canadese ganzen onder, waardoor je alleen hun kontjes ziet.  Dat laatste maakt me altijd weer aan het lachen!  Het is zo'n koddig gezicht.




Een wandelaarster met een jonge golden retriever loopt langs en de honden maken even gezellig kennis met elkaar.  Ik ben altijd blij, als baasjes en vrouwtjes dat toelaten, want veel Amerikaanse hondeneigenaren houden hun dieren ver van andere honden (is dat in Nederland ook zo?).  Cosmo is weer helemaal in zijn element vandaag.  Het is niet te warm en er is van alles te besnuffelen.

Het vrouwtje van de golden en ik kletsen ook even en zij vraagt, of ik de herten heb gezien.  Dat is niet het geval en ze vertelt, dat ze vlak langs het water staan te grazen.  Ik loop terug en zie de fotografe ook al bezig met de dieren.  Ik zet Cosmo vast aan een boom, waar hij de herten niet kan zien, want anders zijn de fotografiekansen verkeken. 

Een mannetje met beginnend gewei en vrouwtje staan vlak aan het water te grazen.  Ze zien ons wel, maar dat deert ze absoluut niet.  In het struikgewas zie ik ook tenminste een "bambi" met witte stipjes.  Helaas verdwijnt die al gauw, dus een foto daarvan lukt niet.  De twee grazende herten maken ook mooie plaatjes met het groen en het water opde achtergrond.


De fotografe en ik kletsen intussen wat.  Zij heeft ook cursussen bij Betterphoto genomen, net als ik.  Ze geeft onderwijs op een high school en wil ooit een fotografie onderwijzen daar.  Eigenlijk wil ik vragen, of ze zin heeft eens samen te gaan fotograferen, maar dat durf ik toch niet.  Opeens mis ik Pat erg, dat was zo leuk, iemand met wie ik het goed kan vinden en die ook erg met fotografie bezig is.

Cosmo en ik lopen verder en zien, dat de groep vlinders nu uitgebreid is tot zes.  Zo bijzonder, zo'n groepje perfecte veelkleurige vlinders bij elkaar.  Als ze wat ouder worden, zijn de vleugels van de vlinders vaak beschadigd, maar deze zijn alle zes perfect.  Natuurlijk probeer ik allerlei verschillende composities om ze te fotograferen.  Zelden zitten vlinders zolang stil!


Een bezoek aan Great Falls kan voor mij niet zonder een blik op de watervallen te slaan.  Het eerste uitzichtpunt sla ik dit keer over.  Ik heb geen zin om rotsen te beklimmen.  Het tweede uitzichtpunt is altijd mijn favoriet, al staat er op de borden, dat het derde het beste uitzicht biedt. 


Het water in de rivier staat beduidend lager, dan de laatste keer, dat ik hier was.  De watervallen zijn mooi, maar kolken niet, zoals ze doen, wanneer ze echt indrukwekkend zijn.  Dat maakt het natuurlijk wel makkelijker vissen voor de reigers en die zitten dan ook overal op hun uitkijkpunten.  De rivier is nu ook des te gevaarlijker, want het lage water geeft de valse indruk, dat zwemmen kan.  Er hangen drie grote nieuwe spandoeken in het Spaans, Engels en Vietnamees (of is het Koreaans?), waarschuwend, dat er de afgelopen 16 maanden 8 mensen in de rivier zijn verdronken.


Het is te warm voor Cosmo om in de auto te wachten, dus ik breng hem eerst thuis, voor ik naar Whole Foods ga.  Daar haal ik zalm en kip kabobs voor het avondeten en voor Saskia de steak sate.  Daarbij de chipotle zoete aardappelfrietjes uit de oven, waar iedereen dol op is en worteltjes en doperwtjes en ik heb een lekker maal.

Op de terugweg zie ik zowaar een van de vossen in Sharons buurt.  Ik rijd erachteraan om te proberen een foto te krijgen.  Dat lukt niet, maar zo erg is dat ook niet, want deze vos heeft duidelijk "mange".  De gewoonlijke volle staart is haarloos met een wit puntje.  Daarom hoop ik, dat ze uit onze tuin blijven, want honden kunnen dit ook krijgen. 

Als ik naar buiten loop, hoor ik al donder in de verte.  Thuis barst het onweer helemaal los.   Katja is online en vertelt meer over haar avonturen.  Ze moet voornamelijk onkruid trekken op het eiland en is vastbesloten een klachtbrief aan de overkoepelende organisatie te sturen.  Met schildpadden werken lijkt er helemaal niet bij te zijn.  Daarentegen is er wel mango overal op het eiland en passievruchten, ananas en papaya.  Aan de foto's te zien heeft ze ook al een paar jochies als vrienden (Katja kennende zijn de kinderen dol op haar).  Ik zal morgen de URL voor haar Facebook foto's aan haar vragen.

Het onweer duurt niet lang en zodra het voorbij is, ga ik buiten zitten lezen.  De temperatuur is zeer aangenaam, maar deze barometer schommelingen zijn niet goed voor mijn spieren.  Ik heb aardig wat pijn, helaas.  Geef mij dan maar weer de warmte van vorige week zonder lage druk gebieden, maar ja, niemand verandert het weer.

Als Rick thuiskomt van de Microsoft conferentie in Washington, waar hij de hele week zal werken,  is het gelukkig ook nog steeds droog.  Rick grilt de spiesjes, terwijl ik de zoete aardappelfrietjes en groentes klaarmaak.  Het wordt een lekker maaltje.  Ik heb voor de zalmkabobs een marinade van gember, limoen en jalapeno gekocht, die werkelijk verrukkelijk is. 

Vanavond kijk ik schaamteloos (hoewel een flinke bui de sateliet er een tijd uitgooit) naar reality tv.  Eerst de Bachelorette, een show, die steeds controversieler wordt.  Daarna True Beauty, erg leuk om te zien, hoe die "mooie" mensen van binnen toch wat minder "mooi" zijn.

Meer foto's van vandaag staan hier.