Onze webcam

Cul-de-sac Cam

donderdag, augustus 05, 2010

Dag 5: Pedernales en Rick hier!

Alweer gaat de wekker om kwart over zeven, maar ik ben allang wakker. Om de een of andere reden slaap ik hier niet zo goed, of misschien juist wel heel efficient, want moe ben ik verder niet.

Katja weet niet zeker, of ze weer om acht uur bij de duikschool moet zijn, dus ik bel ze om het te vragen. Zo grappig, Katja heeft een hele maand alles zelf moeten regelen, maar nu opeens laat ze mij hiervoor bellen. Ze heeft inderdaad vanochtend ook weer les, dus vertrekt om kwart voor acht.

De andere twee liggen nog op een oor en ik besluit een korte wandeling te gaan maken. Ik druk Kai en Saskia op het hart vooral binnen het halve uur op te staan, want Saskia moet duiken en wij gaan snorkelen.

Vandaag loop ik de tegengestelde richting van gisteren op. Hier hangen hangmatten en staan kleurige stoelen, leuk fotografiemateriaal, dus. Zo vroeg op de ochtend is het nog lekker rustig en komen de kleuren ook mooi uit.

Boven tref ik Kai wakker aan, maar van Saskia is geen spoor te bekennen. Katja blijkt haar te hebben opgehaald om als "dummy" te helpen bij haar rescue diving. Kai en ik pakken onze snorkelspellen en lopen dan naar Unique, waar we onze formulieren om te snorkelen tekenen.

We zijn nog veel te vroeg, dus gaan Katja en Saskia gadeslaan, die in het zwembad allerlei reddingsoefeningen moeten doen. Het moet gezegd, Saskia kan heel goed voor dood spelen! Het arme kind moet nogal wat ondergaan, waaronder door Katja uit het water worden gehesen. De rand van het zwembad is hard!

Net voor tienen zijn ze klaar en lopen we snel naar de duikboot. Daar gaan de meisjes door met hun cursus. Jerry spreekt afwisselend Nederlands en Engels met ze en ze lijken beiden even goed te verstaan. Het is goed, dat ze deze paar weken zoveel Nederlands van anderen horen.

Toch is het hier niet goed voor het zelfvertrouwen van de meisjes, want de Nederlanders doen nogal minachtend over het Nederlands, dat Katja en Saskia spreken. Jerry grapte tegen ze, dat het niet "echt" Nederlands is. Gelukkig was Katja zo adrem om te zeggen, dat ze het toch maar spreken, ondanks, dat ze nooit in het land hebben gewoond. Ik moet eerlijk zeggen, dat ik dan zin heb om zo'n vent door elkaar te rammelen. Heb ik daar hun hele leven hard gewerkt om ze mijn taal bij te brengen, zal hij ze te verlegen maken om die te spreken!!!

Enfin, terug naar het duiken en snorkelen. We gaan naar het Pedernales wrak en zodra de duikers het water in zijn, springen Kai en ik erin.

We zwemmen naar het wrak, waarop de kleurigste koralen groeien. Het merendeel van de boot ligt te diep om interessant te zijn voor snorkelers, maar het deel, dat wel mooi is, is dan ook erg mooi. Vooral de school queen angelfishes met hun fluorescerend blauwe en gele kleuren zijn schitterend.

Na een uurtje zijn we uitgekeken en zijn de duikers ook vrijwel allemaal weer terug, behalve Katja, Saskia en Jerry. Die komen beduidend later weer boven, maar het is allemaal goed gegaan. Tot mijn schrik ging mijn onderwaterbescherming van mijn fototoestel bij het op de boot gaan open. Het fototoestel viel er bijna uit in het water! Het is wel nat, maar lijkt niet verder beschadigd.

In tegenstelling tot wat ze gisteren hoorde, moest Katja vanochtend wel tijdens de duik rescue dive handelingen verrichten. Nu moet ze zaterdagmiddag nog een duik doen en dan is ze waarschijnlijk klaar. Van wat ik zo in het zwembad zag, is het bepaald niet eenvoudig!

Terug aan Palm Beach besluiten we bij Bugaloe, naast de duikboot, te lunchen. De meisjes hebben maar een uurtje, dus zo vlakbij is wel makkelijk. We bestellen ook eens een portie bitterballen. Erg lekker, weer eens!

Als Katja en Saskia de boot weer op zijn, lopen Kai en ik terug naar het hotel. We willen eigenlijk graag een kayak huren, maar de persoon, die daarover gaat, heeft net zijn lunchpauze. Hij zou om twee uur terug moeten zijn.

In de tussentijd dobberen we wat in de zee, wat ook heerlijk ontspannend is. Om kwart over twee gaan we eens kijken, of hij terug is. Kennelijk zijn lunchpauzes ook op "Aruba tijd" (zoals ik hier veel hoor), want hij is er nog niet. Aangezien we nu binnen het uur weg moeten om Rick op te halen, laten we de kayak voor vandaag maar zitten.

Niet getreurd, we vermaken ons zonder ook prima. We gaan in het zwembad liggen lezen. Een prachtige leguaan loopt er rond en Kai probeert hem te vangen. Dat is hem weleens gelukt, maar deze leguaan is Kai te snel af. Het zijn wonderlijke dieren, ze doen zo prehistorisch aan.

Al gauw wordt het mij te warm in de zon en ik zoek een plekje in het zwembad om verder te lezen. Ik vind het perfecte "bankje"! Hier zou ik wel uren kunnen zitten, maar al gauw is het tijd om naar boven te gaan.

Online zie ik, dat Ricks vlucht op tijd is, dus we haasten ons naar de auto. Onderweg zien we een vliegtuig landen en ik zeg tegen Kai, dat dat Rick weleens zou kunnen zijn. En jawel, een paar minuten later sms-t hij, dat ze zijn geland. Leuk!

Op het vliegveld moeten we toch even wachten, want zijn bagage neemt nogal wat tijd. Dan zien we die geliefde lach weer verschijnen. Rick is zo blij om weer bij ons te zijn en wij om hem te zien! Zijn conferentie was wel heel leuk, omdat hij ook flink in het zonnetje is gezet vanwege zijn twintig jaar bij Microsoft.

Het is raar voor Rick om mij in Aruba te zien chaufferen. Voor mij is het een nieuwgevonden vrijheid. Ik was er van tevoren vreemd zenuwachtig voor, maar het valt alles mee.

Voor we naar het vliegveld gingen, heb ik de schoonmaakster gevraagd onze suite eerst te doen. Op het bed heb ik een fooi achtergelaten en ik denk niet, dat ze dat hier gewoon zijn, want de suite is werkelijk superschoon! Daarmee maakt het nog meer indruk op Rick.

Gauw kleedt hij zich in zijn "Aruba" kleding (zwembroek en t-shirt) en we lopen naar Unique in de hoop de meisjes te onderscheppen. Helaas zijn die net weg en vinden we ze in de bar bij het hotel. Saskia heeft nu officieel haar open water duikbrevet en dat vieren we met een drankje.

Daarna heeft Rick zin om frietjes te gaan eten bij Piet's Bar, op de pier bij het Hyatt hotel. Hun frietjes met pinda, kerrie, mayonnaise en ketchup zijn niet te versmaden!

Vorig jaar was ze er niet, maar dit jaar wel, Luz, een Colombiaanse, die hier al jaren werkt. Ze herkent ons meteen en we krijgen een welgemeende "hug". Zoals Rick opmerkt is dit een van de dingen, die Aruba voor ons zo speciaal maken. Dezelfde mensen in het hotel, bij het duikcentrum en bij restaurants, die zich ons herinneren.

Boven in de kamer maken we ons klaar en zien de mooiste zonsondergang tot nu toe. Helaas geeft mijn fototoestelletje nu toch wel blijk van beschadiging. Gelukkig heb ik mijn grote camera nog, want het is echt schitterend. Hopelijk droogt het kleine toestelletje op en functioneert weer, want ik gebruik dat ontzettend vaak.

Het avondeten vanavond is bij Bingo!. Dit is een Nederlands restaurant en we worden heel Nederlands begroet. Even later komt de serveerster wel terug en zegt, dat we vast al heel lang buiten Nederland wonen, want we klinken niet Nederlands. Zij wel, zegt ze, op mij wijzend.

Na mijn uitleg, dat geen van de andere vier ooit in Nederland heeft gewoond, vindt zij het super knap van ze, dat ze het zo goed spreken. Hopelijk geeft dat wat tegenwicht op Jerry's uitspraken voor de meisjes.

Het eten is prima, al moet ik zeggen, dat Cafe Rembrandt naar mijn mening beter en minder duur was. Mijn varkensvlees was te doorbakken, zodat het droog werd. Voor mij was dit niet de beste maaltijd bij Bingo, maar de anderen smulden wel.

Rick is doodmoe van zijn drukke week en ik moet toegeven, dat de vroege ochtenden en buitenlucht mij ook slaperig maken. De kinderen zijn ook al gauw stil. Zon, wind, zee en warmte, het maakt gauw loom en moe en helaas zit er dus alweer en dag op.

Foto's van vandaag staan hier.

14 reacties:

Anoniem zei

Het zou jammer zijn als je kinderen geen Nederlands meer durven te spreken doordat een persoon vindt dat het niet "echt" Nederlands klinkt . Ik vind dat je er heel trots op kunt zijn, dat ze het durven te spreken. Ik ken genoeg buitenlanders die al jaren in Nederland wonen, al vele taalcursussen gevolgd hebben en nog steeds geen woord Nederlands praten.

Fijne vakantie verder.

Groetjes, Marieke

Anja zei

Kan me voorstellen dat Rick blij was om er nu ook te zijn. Het was voor hem natuurlijk niet zo leuk dat hij niet meteen mee kon.

Hopelijk laten de meisjes zich niet afschrikken door de opmerkingen m.b.t. hun Nederlands. Je zou zo'n mensen toch... Ik vind het enorm knap dat ze het kunnen spreken. Nederlands is een moeilijke taal om te leren, zeker als je het niet regelmatig hoort of spreekt. Ze kunnen heel trots zijn dat ze het wel kunnen!!

Gefeliciteerd voor Saskia met haar duikbrevet!

Anoniem zei

ik vind dat altijd zo irritant als mensen iets te zeggen hebben over hoe je een andere taal spreekt,of dat ze je gaan verbeteren.jouw kinderen spreken het wel tenminste.ik heb het ook wel eens meegemaakt dat ik een briefing deed op de boot en een British guy me ging verbeteren.toen vroeg ik hem,wil je liever dat ik het in het Nederlands doe,of mischien in het Duits?Want dat spreek jij uiteraard ook allemaal.....toen was hij stil.
nee hoor ik heb alle respect voor mensen die meerdere talen machtig zijn,en zal nooit iemand verbeteren of uitlachen,heel in vind ik dat.

gefeliciteerd met het behalen van Saskia's o.w brevet!leuk voor haar.
Wat betrefd de Rescue course van Katja,ik vind het erg vreemd dat ze dat in het zwembad doen,officieel mag dat niet in het zwembad hoor.in de standards and procedures staat dat alle skills,rescues en scenarios in de zee uit geoefend moet worden.

Geniet nog van een fijne tijd met elkaar op Aruba.

Groetjes Karin uit bonaire

Petra zei

@Marieke en Anja - Inderdaad, Nederlands is geen makkelijke taal en het is nogal logisch, dat iemand, die er geboren en getogen is, het beter spreekt, dan mensen, die er nog nooit hebben gewoond.

@Karin - de skills werden ook tijdens de duiken uitgevoerd, in het zwembad was het puur oefenen.

Bianca zei

Hopelijk is je toestel niet beschadigd na opdrogen !
Vreselijk van die mensen die zich dan geroepen voelen om anderen te bekritiseren om hun uitspraak, inderdaad Nederlands is een moeilijk taal met veel scherpe klanken maar iedereen die moeite doet een andere taal te spreken verdient eerder bewondering dan kritiek.

Fijn dat Rick er ook is nu en superfoto's weer hoor !

DixieChick zei

Wat een typisch Nederlandse reactie zeg op het Nederlands van je kinderen! Ik kan me je reactie ook helemaal voorstellen, ik kan me daar zo boos om maken! Manlief spreekt veel slechter nederlanders dan jouw kinderen, maar hij durft het ook nooit te gebruiken omdat hij, als hij dat doet, meteen gecorrigeerd en verbeterd wordt..al is het al op de uitspraak. En dan vinden mensen het raar dat hij nooit Nederlands spreekt..tss..

Petr@ zei

Wat een domme opmerking van Jerry. Ik vind het juist knap dat ze het zo goed kunnen, ook al is het dan misschien niet perfect! Een taal goed leren spreken zonder dat je het continue gebruikt of om je heen hoort is hartstikke moeilijk.

Heerlijk dat Rick er weer bij is. Kan hij ook lekker genieten van het Arubaanse leven.

Saskia, gefeliciteerd met je duik brevet.

Anja L. zei

Ik vindt het juist heel erg goed van de kinderen dat ze Nederlands praten. Zeker omdat ze er nooit gewoond hebben! Laat ze zich niets aantrekken van zo'n knul.
Fijn dat jullie weer compleet zijn, geniet maar lekker van de vakantie en ik hoop dat je fototoestel het weer gaat doen want je foto's zijn zo mooi.
Groetjes, Anja L.

Anja zei

Wat een vervelende opmerking van Jerry, hopelijk trekken je kinderen er zich niets van aan.
Fijn dat Rick nu ook van een welverdiende vakantie kan genieten.

Bente zei

Niet leuk die ontmoedigende opmerkingen over hun Nederlands, maar helaas blijf je accenten nu eenmaal horen. Het is vaak het eerste wat mensen hier tegen mij zeggen: "I love your accent". Grrrr, ik wil helemaal geen accent hebben.

Fijn dat Rick er nu ook is!

Bibi zei

Geweldig dat Saskia haar duik brevet heeft gehaald, van harte! Ik ben wat dat betreft een beetje een bangert in het water, hopelijk hoeft ze mij nooit te redden hahaha.
Ik vind het ook harstikke goed dat je je kinderen de nederlandse taal hebt geleerd en die Jerry mag zich eigenlijk wel diep schamen voor die stomme opmerkingen. Typisch.

José zei

Pas maar op! Ik zie Katja al zo daar wonen en duikinstructrice worden! :)

Natuurlijk wel een reden om een paar keer per jaar op vakantie te gaan naar Aruba: Je dochter bezoeken :)

Veel plezier nog in het lekkere weer daar! Genieten!

Nina zei

Ik sluit me bij alle andere reacties aan wat betreft de opmerkingen over Nederlands spreken. Opvatten als een grapje dan maar... Ik vind het eng om Engels te spreken, haha!!

Heb net je blog weer bijgelezen, was op 'vakantie'. Grappig om mijn naam terug te lezen als persoon op je blog. Nina de duikinstructrice... Deze Nina kwam niet verder dan Open Water, behaald in Spanje. Ik was destijds in korte tijd 'verslaafd' aan duiken, maar terug in Nederland heb ik het helaas nooit meer opgepakt. Voorlopig is het voor mij nog een te dure sport...

Fijn dat Rick nu ook op Aruba is, al was het zo te lezen ook gezellig met z'n vieren. Veel plezier met elkaar!!

Kristel Holsbeek zei

Ik heb net dezelfde emoties als jij Petra...hier krijg ik dat regelmatig. Ik word er zot van, maar ik geef een repliek in de genre van Karin...dit weliswaar afhankelijk van wie, wat en welke situatie.