Eerste high schooldag en alweer een gezellige "internet"ontmoeting

Gisteravond zei Saskia, dat ze om kwart voor zes op wil staan vanochtend. Zoals wel vaker, als ik weet, dat we vroeg op moeten, ben ik al om kwart over vijf klaar wakker. Ik lig te wachten tot ik Saskia hoor, maar om vijf voor zes is het nog stil. Ik ga eruit om haar te wekken. Maar goed ook, want haar wekker is niet afgegaan.

Het is nog pikkedonker buiten en ik doezel verder, terwijl Saskia doucht en zich optut. Ze droogt haar haar zelfs en heeft daarbij mijn ronde borstel nodig. Rick staat, zoals iedere schoolochtend, op om met Saskia ontbijt te eten en mij komt ze, voor ze naar de busstop vertrekt, een knuffel geven. Om tien over half zeven hoor ik de garagedeur en daar gaat onze nieuwbakken high schooler!

Rick vertrekt niet veel later naar zijn werk en dan zijn Cosmo, de katten en ik weer alleen in huis. Met een kop Douwe Egberts koffie (uit Aruba meegenomen) en ontbijtreep ga ik even in het zonnetje op het deck zitten. Het belooft weer een schitterende dag te worden.

Bij de sportschool is het tot mijn verbazing heel rustig. Sharon komt ook binnen met de opmerking "Waar is iedereen". Je zou denken, dat een nieuw schooljaar een hernieuwde wens om te gaan sporten teweeg zou brengen. Voor mij voelt een nieuw schooljaar in ieder geval meer als een "nieuw jaar", dan Nieuwjaarsdag.

Na een uur op de stairmaster te hebben gezweet, neem ik Cosmo mee voor een snelle wandeling door de buurt. Als ik langs het zwembad loop, zie ik, at het al half leeg is. Volgend jaar mei lijkt nu nog zover weg! Het loopt tegen de dertig graden en dat is te warm voor Cosmo. Hij heeft er na een paar straten dan ook al genoeg van.

Met Corry en Wijbe heb ik voor de lunch in Washington afgesproken. Precies op tijd voor de trein van twaalf uur stap ik de metro binnen. Met een half uurtje ben ik in Metro Center, het dichtstbijzijnde station op de oranje lijn voor Clyde's, waar we om een uur of een hebben afgesproken.

De metrorit ging veel sneller, dan ik had gedacht, dus ik neem mijn tijd met naar Chinatown lopen. Onderweg zie ik een verkoper van Street Sense en koop voor $1 een krantje om de daklozen te helpen. De verkoper knipmest en zegent mij en wenst mij nog meer goeds toe. Ik word er verlegen van, want die ene dollar zal toch niet zoveel verschil maken.

Goed voorbeeld doet wel goed volgen, want na mij stoppen een paar in pak geklede mannen ook om een krantje te kopen en ik zie anderen ook naar hun portemonnaie grijpen. Die willen vast ook "God's blessing" over zich heen krijgen, denk ik, een beetje gemeen.

Wat vroeg kom ik bij Clyde's aan en wacht bij de ingang. Intussen kijk ik mensen, die hier in alle soorten en maten langskomen, want Chinatown is een druk gedeelte van Washington. Ook lees ik wat in mijn krantje, tot ik "Ja, lees de krant maar!" in onvervalst Nederlands hoor.




Chinatown

Daar zijn Corry en Wijbe, vers terug van hun segway tour, die ze heel leuk vonden. Het voelt meteen weer, alsof we oude bekenden zijn. We krijgen een tafel voor zes (!) in het restaurant en kletsen erop los. Wijbe en ik nemen beiden de crabcake sandwich, die hier erg goed is. Corry neemt de jerk chicken wrap, die er ook lekker uitziet.

Voor we het weten zijn er een paar uur voorbij. Corry en Wijbe willen gaan kijken, hoe ze een tandem kunnen huren en ik leid ze naar de Bike the Sites locatie bij het Old Post Office Pavillion. Ik weet nu ook, dat een tandem $40 voor vier uur is, heel redelijk!


Corry en ik voor het Old Post Office Pavillion

Aan de overkant van de straat ligt "mijn" metrostation, Federal Triangle, dus het is weer tijd om afscheid te nemen. Corry en Wijbe, ik vond het hartstikke leuk jullie te ontmoeten en nogmaals heel hartelijk bedankt voor de lekkere lunch!

Saskia belde me in Washington al op, dat ze zo'n honger had, want de rij in het cafetaria op school was zo lang, dat ze geen lunch had gehad. Haar lunch is sowieso heel erg vroeg, om half elf al. Daardoor had ze ook hoofdpijn gekregen, maar gelukkig is die, als ik thuis kom, weer over. Morgen moet ze maar eten van thuis meenemen.

Zoals al sinds de kleuterschool traditie is, heb ik ook dit keer weer een grote hoorn met verrassingen voor Saskia gemaakt. Het blijft een favoriet van de kinderen, Katja vroeg zelfs, of zij er dit jaar weer een zou krijgen. Voor de collegestudenten heb ik dit keer echter een "care package" besteld.


Hij is groot uitgevallen dit jaar



Een deel van de inhoud

Saskia vertelt, dat de schoolbus zo vol zat, dat ze met vier anderen op een bank moest en maar met een halve bil kon zitten. De buschauffeur moest om een tweede bus vragen na hun stop, want hij zat vol. Belachelijk en gevaarlijk! Morgen brengt Shannons moeder Saskia, Laura en Aoife en ik zal de meisjes ophalen. Ik ga ook de transportafdeling van de school bellen, want dit is niet acceptabel!

Het is heerlijk warm weer en we eten buiten. Ik ben dol op dit weer, maar het is wel gortdroog. Voor morgen is er zelfs een "red flag warning" uitgeroepen, wat betekent, dat alle omstandigheden er zijn voor (bos)brandgevaar. Elders in de VS is het ook gevaarlijk droog en in Boulder woedt een enorme bosbrand, die ook al minstens 63 huizen heeft verwoest.