Onze webcam

Cul-de-sac Cam

maandag, september 27, 2010

Norman Rockwell

Eigenlijk hoef ik mijn ogen niet eens te openen om te weten, wat voor weer het is. De fibromyalgiepijnen, die de afgelopen maanden zo licht waren, dat ik hoopte, dat dat zo zou blijven, zijn weer in volle mate aanwezig. Levende barometer, mijn lichaam voldoet weer aan die beschrijving.

Mijn plan om Sharons core training van half negen bij te gaan wonen, laat ik varen. Liever blijf ik nog even rusten. Dan maar later alleen gewichten heffen.

Saskia voelt zich ook weer niet lekker, dus ik maak op haar verzoek een doktersafspraak voor haar. Omdat ik vanmiddag met een vriendin heb afgesproken, belooft Rick heel lief haar erheen te nemen. Ik bied aan de afspraak met haar uit te stellen, tenslotte is dat maar een leuk uitje, maar Rick wil daar niets van weten.

Daarmee realiseer ik me weer, hoeveel geluk ik heb met een man, die zoveel begrip heeft voor mijn lichamelijke pijnen en weet, dat zo'n uitje mijn gedachten daarover verzet. Gelukkig zijn ze niet (meer) zo erg, dat ik zo'n uitje niet aankan, dat was ooit ook het geval.

Bij de sportschool doe ik een routine van een half uur op de verschillende gewichtenapparaten. Alleen de binnenkant van mijn dijbenen sla ik over, die doen nog pijn van afgelopen maandag! Daarna onderwerp ik mezelf aan een interval op de stairmaster. Doordat ik toch aardig wat pijn heb, stel ik de snelheid een stuk lager in, dan gewoonlijk. Het gaat om de beweging, niet de intensiteit, vandaag.

Als ik thuiskom, heeft Saskia uitgevonden, dat ze een "F" staat voor PE & Health (gym, kortom). Dit komt niet, doordat ze te langzaam heeft gelopen of niet mee heeft gedaan, nee, het komt, doordat ze een paar formulieren nog niet door ons heeft laten tekenen en in laten leveren.

Dat is echter niet Saskia's fout, want de lerares heeft haar nog geen toegang tot Blackboard gegeven en daar staan die formulieren. Ik vind het sowieso idioot, dat een cijfer afhangt van ingeleverde formulieren. Maar dit is high school en Saskia wil dit absoluut zelf afhandelen.

Daarom wil Saskia ook toch maar naar school, ondanks, dat ik kan horen, dat ze zich ziek voelt. Ze kan zich geen "F" veroorloven, want haar wens is om in de voetstappen van haar zus te volgen en naar Virginia Tech te gaan straks. Daarvoor heeft ze een hoog GPA nodig. Vorig jaar was ze absoluut thuisgebleven met verhoging en keelpijn, maar nu staat ze erop, dat ik haar naar school breng. Prima, ik bel Scarlett, dat ik wat verlaat ben, en zet Saskia af op school.

Als ik de cul de sac weer inrijd, staat Scarlet al te wachten. Het is vrij warm, maar plenst ook. We besluiten toch alleen paraplu's mee te nemen en geen regenjassen. Gelukkig heb ik al gevraagd, of we op Claudia's oprit mogen parkeren, want zij woont tegenover de metro en als het hier regent, dan plenst het!

Dat zullen we weten ook, want de paraplu's doen niets om ons droog te houden! In het kleine stukje van Claudia's huis naar de metro worden we allebei doorweekt. Ik ben blij, dat ik een dunne capri aanheb en hoop, dat die in de metro zal opdrogen. Scarlett heeft een spijkerbroek aan, die minder snel droogt.

Scarlett woont in "the country", een half uur bij ons vandaan, en heeft al jaren niet met de metro gereisd. Ik help haar een kaartje kopen en kleddernat nemen we plaats in de al wachtende trein. We hebben enorm veel bij te kletsen, want we hebben elkaar de hele zomer niet gezien.

Scarlett is half Roemeens en net zo reislustig, als ik. Zij heeft met haar moeder een cruise over de Donau gemaakt deze zomer en ging met haar zestienjarige dochter naar Beieren om daar rond te reizen. De 18e zou ze met haar gezin naar Bermuda gaan voor een paar dagen, maar orkaan Igor gooide roet in het eten. Gelukkig konden ze al hun geld terugkrijgen.

Na een half uurtje stappen we, wonder boven wonder bijna weer droog, uit bij Metro Center. In de stad miezert het wat, maar dat is niets. Scarlett is hier al sinds de jaren tachtig niet geweest en het is nogal veranderd. Vroeger was dit een nogal louche buurt en nu is het trendy met allerlei winkels, restaurants en musea.

Voor de lunch stel ik een van mijn favoriete restaurants voor, waar ik al een tijdje niet heb gegeten: Zaytinya. We krijgen een gezellig tafeltje en een heel leuke serveerster, die zelf Grieks-Amerikaans is, en vertelt, dat het eten hier authentiek is. Ik geloof dat meteen, want mijn Grieks-Canadese schoonzus vond dat een aantal jaren geleden ook.

We bestellen allebei de avgolemeno soep, die werkelijk heerlijk is. Daarna delen we een vegetarisch kroketje bereid met wortel en abrikoos, pijnboompitten en een sausje van pistaches. Het klinkt vreemd, maar is verrukkelijk. De scallops met een yoghurt dille sausjes maken het een complete lunch. Ik ben dol op restaurants met mezze of tapas, zodat je kleine hapjes van allerlei dingen kunt proberen.

Het regent nog steeds niet, dus we lopen droog naar de overkant de National Portrait Gallery binnen. We hebben de plastic zakken voor de natte paraplu's ook niet nodig, hoe handig die ook zijn. Dit museum is ook anders, dan degenen op de Mall, je hoeft niet door een veiligheidscontrole. Dat vind ik opvallend.

We beginnen met de Norman Rockwell tentoonstelling, waar ik allang naar uit heb gekeken om te bezoeken. Ik vind zijn printen altijd zo leuk, maar heb nog nooit een origineel werk van hem gezien. We worden getrakteerd op de collectie van Steven Spielberg en George Lucas, die gezamenlijk een heel aantal Rockwell werken hebben verzameld.


Dit gaat over de tentoonstelling, het is wat lang, maar interessant

De tentoonstelling is nog leuker, dan ik had gehoopt. Zijn schilderijen zijn zo vrolijk. Hij gebruikte zulke sprankelende kleuren en de gezichtsuitdrukkingen zijn zo sprekend. Ik ben teleurgesteld, als we klaar zijn.

De rest van het museum heb ik al vaker gezien, maar Scarlett nog niet. We lopen langs de Folk Art afdeling ons afvragend, wie ooit besloot, wat kunst is en wat niet, getuige de wel heel simpele dingen, die we zien. Een kleuter had ze kunnen schilderen.

We bevinden ons aan de American Art kant van het museum, dat drie verdiepingen beslaat. Scarlett wil nog graag de portretten van de presidenten zien, die in het Portrait Gallery gedeelte op de tweede verdieping hangen.

Al die portretten heb ik al eens gezien, behalve die van Clinton. Dit portret stond er de laatste keer. Deze hangt er nu (ik lees, dat dat tijdelijk is, maar een heel knap schilderij is het zeker).


Helaas geen fotografie bij Norman Rockwell, maar hier een paar dingen uit het museum

Scarletts kinderen hebben activiteiten na school, de rest van het museum moet maar tot later wachten. De Rockwell tentoonstelling was voor mij al genoeg, die wil ik nog weleens zien. Hij blijft tot 2 januari, dus wie weet lukt dat.

De beloofde harde regen kwam kennelijk, toen wij naar de metro liepen, want het drupt wat, maar regent niet, als we terug naar de metro lopen. We moeten tien minuten op een trein wachten, wat ongewoon is. Dan krijgen we gelukkig wel een zitplaats, want het loopt al tegen het spitsuur.

Zonder oponthoud komen we terug in Vienna en Scarlett gaat meteen huiswaarts. Rick en Saskia komen al snel thuis van de dokter. Arme Saskia heeft bloed moeten geven om zeker te zijn, dat ze geen ziekte van Pfeiffer heeft. Ik zal zeer verbaasd zijn, als dit niet gewoon een nare verkoudheid is, die niet snel beter wordt door het idiote schema, dat Saskia iedere schooldag heeft. Ze kan gewoon niet in slaap komen en moet dan toch zo enorm vroeg op.

Saskia heeft dus Duits als vak. Ze vraagt mijn hulp daarbij (lees: kun jij even de antwoorden geven). Ik probeer haar tenminste "ich bin, du bist" etc. te leren opzeggen, maar zo leren ze het niet op school. Het zal mij benieuwen, hoeveel Duits zij na dit jaar zal kunnen spreken!

Het is deze week "Spirit Week" op school en iedere dag mogen de leerlingen in een ander costuum komen. Morgen is dat een zakentenue. Saskia toont ons verschillende combinaties, de meesten uit Katja's kast. Zo worden die jurken ook weer eens gebruikt. Ze kiest een leuk jurkje met schoenen van mij, die ze goed past. Hopelijk voelt ze zich morgen beter, zodat ze gewoon naar school kan. Ik heb echt met haar te doen, ze wil zo graag, maar haar lichaam werkt niet mee (heel herkenbaar voor mij, dus ik moet hard proberen niet te "projecteren").

9 reacties:

Anja zei

Leuke kleding heb je gekocht. Fijn dat Rick met Saskia naar de dokter is gegaan. Hopelijk valt de uitslag mee. Jij ook sterkte met de pijnen.

Rita Meyer zei

Heeft Saskia wel eens aan Melatonine gedacht? Zowel Yarno als ik kunnen onze gedachten niet stilzetten en dat betekent dat we 's avonds heel lang wakker liggen. We slikken nu allebei iedere avond melatonine en dat helpt super goed. Als je het nodig hebt voor inslapen kun je het een half uur voor bedtijd innemen, als je het nodig hebt voor doorslapen is het voldoende om het in te nemen als je naar bed gaat.
En verder denk ik dat gewoon iedere dag eerder naar bed gaan op den duur moet helpen als je iedere dag eerder op moet staan, iedereen komt tenslotte ooit over jetlag heen :-).

Marjon zei

Vervelend dat je zo'n last van je fibromyalgie hebt. Ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt.

Mooie tentoonstelling, die platen zijn inderdaad erg beelden getekend.

Joyce heeft ook altijd last van slapeloosheid als de school weer begint. Melatonine helpt haar soms ook (niet altijd)

Annemiek zei

Moeten ze in hun freshman jaar al gaan stressen over hun college toelating? Wel een goede stok achter de deur om een F te geven als ze formulieren nog niet afgegeven heeft om te tekenen, zo zijn ze er zelf verantwoordelijk voor. Leraren kunnen zich blauw praten tegen kinderen om aub de papieren ingevuld terug te krijgen :) Die F gaat wel weer weg.

Onze jongens hebben allemaal Duits gehad, maar ik vond niet dat ze het zo geweldig konden aan het eind. Dat zal wel aan hun zelf liggen. Ze hebben nooit veel interesse gehad in talen.

DixieChick zei

Wat vervelend toch die pijnen elke keer. Ik kan me niet voorstellen hoe vervelend dat moet zijn. Wel fijn dat je toch je uitje hebt kunnen doen!
En sja, wat betreft die vreemde talen...ik vraag me dat hier ook af hoor. De oudste heeft nu Frans, en de enige reden waarom hij het nu een beetje kan spreken is omdat ik regelmatig Frans met hem oefen. Verder lijkt het alsof het in de klas heel erg passief gaat. Ach ja, het is beter dan niets!

Ineke zei

Wat vervelend dat je weer zo'n pijn had/hebt. Fijn dat je wat afleiding had door met je vriendin op pad te gaan. Die Rockwell tentoonstelling zou ik ook dolgraag willen zien.

Nicole zei

Balen dat je weer zo'n pijnen hebt. Ik hoop dat je je snel weer beter voelt. Wel fijn dat je er toch nog met Scarlett op uit kon gaan.

En belachelijk van Saskia's F. Terecht als ze de formulieren had kunnen tekenen en inleveren. Maar nu niet. Goed van haar dat ze het zelf wil oplossen.

Wat dat slapen betreft, ben ik het met Rita eens. Melatonine helpt mij ook regelmatig met inslapen. Daar heb ik vaak nogal moeite mee.

Caroline zei

Oh, wat leuk om jouw reactie te lezen over de Norman Rockwell tentoonstelling. Ik ben van de zomer ook in de USA geweest, waaronder 4 bloedhete dagen in juli en heb toen de tentoonstelling bezocht. ( Mijn man en kinderen zaten aan de overkant in een sportsbar naar Nederland-Uruguay te kijken )Geweldig !
De schilderijen, de kleuren, zo prachtig !!

Petra zei

@Anja - Dank je

@Rita - Nee, melatonine had ik nog niet aan gedacht. Ik ken het wel voor jet lag (helpt mij geen moer), maar heb het nooit met slapen geprobeerd. Hoe weet je, wat de juiste dosis is? Katja kon ook nooit vroeger slapen, ondanks het vroege opstaan. Er zijn allerlei studies over het tienerbrein, dat "nachtuil" is, vandaar dat die schooltijden zo onverantwoord zijn.

@Marjon - Norman Rockwell heeft enorm veel geschilderd, dit was maar een kleine greep uit zijn werk. Dit is ook een heel leuke: http://picvicious.com/blog/wp-content/uploads/2010/02/rockwellgossip.jpg

@Annemiek - Voor Virginia Tech moet je een 3.85 of hoger GPA hebben, dus daar is niet veel speling. Aan de ene kant vind ik het ook goed om zo formulieren getekend te krijgen, maar dan moet zo'n leerling ze ook kunnen printen. Onze kinderen hebben wel interesse in talen, maar ik heb zo mijn bedenkingen bij de lesmethodes.

@Dixiechick - Ja, die pijnen zijn nogal demoraliserend, want ieder jaar hoop ik, dat ze niet weer terug zullen komen. Ik hoop Saskia ook wat meer Duits te leren, maar zij lijkt daar niet erg ontvankelijk voor helaas.

@Ineke - Volgens mij is Norman Rockwell niet zo of zelfs helemaal niet bekend in Nederland, of wel? Ik vind zijn werk enig, zo vrolijk en heel goed geschilderd.

@Nicole - Jij bent nu nummer drie voor melatonine, ik ga er eens naar kijken.

@Caroline - Wat toevallig, dat jij die tentoonstelling ook hebt gezien. Dat museum is er niet meteen een, waar toeristen heengaan.