Tropische storm Nicole veroorzaakt flinke overlast

Het is alweer een hele tijd geleden, dat de overblijfselen van een orkaan of tropische storm over ons heenkwamen en ik was vergeten, wat ze met "torrential rains" bedoelen!  "Nicole" komt zo hard naar beneden, dat er een letterlijk riviertje van onze oprit loopt en dat uren achtereen.  Gelukkig zijn de windvlagen geen tropische storm sterkte meer.

Overal zijn dan ook plotselinge overstromingswaarschuwingen (de beste vertaling voor "flash flood warning", die ik me kan bedenken) en Rick belt me, dat hij vaststaat, want op de weg, die hij gewoonlijk naar zijn werk neemt, staat een halve meter water.  Er staan enkele auto's in en de inzittenden moesten ze ontvluchten.

Soortgelijke verhalen hoor ik op het nieuws vanuit het hele gebied.  Niemand zal vandaag op tijd hun werk zijn.  Treinen zijn vertraagd en overal staan files.  Rondom ons onweert het ook flink en het verbaast me weer eens, hoe plaatselijk dat is.  Washington is hier nog geen twintig kilometer vandaan en daar wordt een tornado waarschuwing afgeroepen vanwege een heel zwaar onweer, terwijl het bij ons wel plenst, maar ik geen donder of bliksem waarneem.

Arme Cosmo heeft een hekel aan regen en loopt de hele tijd te schudden.  Hij zal toch zijn behoeftes moeten doen, dus neem ik hem mee rond de cul de sac.  Hopelijk droogt het vanmiddag wat op, zodat hij een langere wandeling kan krijgen.

Zonder overstromingen rijd ik naar de sportschool, waar ik twee keer een half uur interval op de stairmaster doe.  Op die manier is de interval twee minuten intensief, twee minuten "bijkomen", als ik een uur tegelijk instel, is het vier minuten van ieder en vier minuten intensief houd ik niet vol!

Na de nagels moeten mijn haren natuurlijk ook aan de beurt komen voor onze reis, want ik kan Rick geen stinkdier streep in mijn haar aandoen zondagavond.  Mona's salon heeft een "special" voor de maand oktober: een roze lok in je haar voor $10.  Alle opbrengsten gaan naar de Susan G. Komen Foundation voor borstkanker. 

Mona heeft zelf net een roze lok en haar medewerksters ook.  Het staat best leuk, maar wel erg opvallend.  Mona probeert mij ertoe over te halen er ook een te nemen, maar dat lijkt me niet zo'n succes met Ricks belangrijke reis voor de boeg.  Kirsten heeft toevallig tegelijkertijd met mij een afspraak en weigert ook.  Ik ben er eigenlijk nog niet over uit of ik het wel of niet wil doen en ben blij met mijn excuus.  Ik altijd later in de maand teruggaan, misschien dichter bij Halloween of zo.  Wat denken jullie?

Het vreemde van zo'n tropische storm is, dat het buiten heel warm is.  Als ik uit de kapsalon kom, is het zowaar droog.  Er staat een keiharde wind, het is 27 graden en de zon probeert even tevoorschijn te komen.  Ik haast me naar huis om Cosmo zijn wandeling te geven.

Maar goed ook, want Nicole weet niet van ophouden.  Een tweede ronde harde regen volgt al gauw en de mogelijkheid voor tornado's is ook terug.  In North Carolina zijn er helaas levens te betreuren door deze storm.  Ik ben wel heel blij, dat we dit weer vandaag hebben en niet morgen als we moeten vliegen!

Terwijl Saskia bij haar personal training met Sharon is, ga ik gauw naar Giant.  Saskia zal voor de katten zorgen de komende dagen, maar Cosmo gaat naar zijn vrienden bij de kennel.   Ik vind het dan altijd fijn om botjes voor hem mee te geven, zodat hij iedere dag een traktatie heeft.  Die vind ik bij Giant en Saskia's yoghurt voor morgen ook. 

Dan rijd ik door de drive thru van de bank om geld voor Saskia voor volgende week te halen.  Wat kan ik zo'n drive thru zegenen met deze keiharde regen, zeg!!  Er is vandaag al meer dan 8 centimeter gevallen en er komt nog veel meer aan.  Gelukkig is de Shell ook overdekt, want ik heb hard benzine nodig.  Met onze Giant kaart krijg ik 20 cent korting op iedere gallon.  Dat scheelt nogal, want een gallon (ongeveer 4 liter) kost nu maar $2,48.

Na Saskia weer te hebben opgehaald, begint zij aan haar huiswerk en pakt in om bij Aoife te gaan logeren.  Ik pak mijn spullen zover dat kan al in.   Het voelt nog steeds zo onwerkelijk, dat we overmorgen in Frankrijk zullen zijn.  Ik denk, dat ik het niet echt zal geloven, tot we in het vliegtuig naar Frankfurt zitten.  Een snoepreisje noemen mijn Nederlandse vriendinnen hier het.  Een woord, dat ik allang was vergeten, maar dat de lading inderdaad helemaal dekt. 

Foto's van de overstromingen in dit gebied van vandaag kun je hier zien.  Degene met Fairfax County tekst is hier vlakbij.