Een "Vietnamees" middagje

In ons onderbewustzijn zijn Rick en ik kennelijk toch wel bezig met Katja's ongeluk en wat er had kunnen gebeuren. Rick droomde zaterdagnacht, dat Katja verdronk en hij haar niet meer kon reanimeren. Vannacht droomde ik, dat ik Devon (mijn 20-jarige stiefneef, wat hij in de droom deed ontgaat me), Katja en Saskia moest redden van een gijzeling. Devon en Saskia werden doodgeschoten en ik werd wakker denkend, dat ik mijn Sas nooit meer zou zien, verschrikkelijk.

Zo'n droom blijft dan de hele dag een beetje bij me hangen. Toen Katja zo overstuur belde zaterdag, bleef ik heel rustig. Die reactie heb ik eigenlijk altijd, als er iets aan de hand is. Pas later komt de realiteit dan aan.

Na een half uur gewichten en een half uur stairmaster wil ik naar buiten. Soms komen de vier muren van de sportschool op me af. Helaas is de zon van eerder vanochtend achter de wolken verdwenen, maar het is heel aangenaam warm buiten.

De herfstkleuren in de buurt zijn op het moment prachtig, dus ik neem Cosmo mee uit. Ik parkeer bij het Community Center om eens een ander deel van Vienna te verkennen. Eens kijken of men elders ook leuke Halloweenversieringen heeft. Het is ronduit warm, want ik heb lange mouwen aan, maar zeker genieten dit late nazomerweer met alle kleuren om ons heen.


Met mijn kleine toestelletje genomen, maar het geeft een idee

Als ik het huis weer inloop, gaat net de telefoon. Het is onze verzekeringsagente over Katja's auto. Gelukkig zal, op ons eigen risico na, alles betaald worden, maar er bestaat een kans, dat onze premie omhoog zal gaan. Hopelijk valt het mee. Naarder is, dat de agente, bij het horen, dat de airbag uit is gegaan, denkt, dat het wellicht een total loss zal worden. Katja is zo dol op haar Kevertje, ik hoop echt, dat dat niet zo is!

Inmiddels is het al na enen en ik verga van de honger. Mijn ontbijtyoghurtje is allang verteerd. Na het niet zo leuke telefoontje heb ik zin in "comfort food". Meteen denk ik aan de lekkere soep van Pho Thang Long. Omdat het al zo laat is, besluit ik in het restaurant te eten. Gelukkig ben ik lang niet de enige, die alleen eet.

Nu ik toch in dit winkelcentrum ben, besluit ik nog wat langer in het gezelschap van Vietnamezen te blijven en mijn nagels te laten doen. Thu en T. zijn er vandaag niet, dus ik krijg een nieuwe styliste, Lily. Ik weet bijna zeker, dat dat niet haar Vietnamese naam is, maar durf het niet te vragen. In ieder geval heeft zij dan een originelere naam gekozen, dan Trudy, Mary of Jackie. Na een uurtje zien mijn handen en tenen er weer keurig uit.

Saskia is inmiddels ook thuis en gelukkig nog springlevend. Zij wil graag haar lunches mee naar school nemen deze week, dus we gaan samen naar Safeway. Nu we met zijn drieen zijn, hebben we meestal niet genoeg nodig voor Peapod en in persoon winkelen met Saskia vind ik ook stiekem leuker en gezelliger.

We zetten de moeder-dochter gezelligheid thuis nog even door met het kijken naar de eerste Benelux top model aflevering in Aruba. Hartstikke leuk, we herkennen allerlei plekjes en de dames logeren in het Hyatt hotel daar, een van de duurste! Ik vind het ook leuk te zien, dat Saskia het allemaal moeiteloos volgt. Haar Nederlands doorspekt ze met allerlei anglicismes, maar als het erop aankomt is de basis solide.


Saskia's schoolfoto vind ik dit jaar erg goed gelukt

Vanavond eten we lekker makkelijk taco's. Op tv zijn onze favoriete sitcoms, vooral Rules of Engagement wordt steeds meer de moeite waard.

Onderstaand filmpje is zo bijzonder. De liefde straalt gewoon van de leeuw af: