Trick or Treat, smell my feet...

Zondag

Tegen de tijd, dat Rick terugkomt met ons zondagse Starbucks ontbijtje, zijn Kai en Saskia ook uit de veren. Gezellig is het om onverwachts een tweede zondag achter elkaar met zijn vieren te zijn.

Het is weer schitterend weer en zal tegen de twintig graden worden. Janet en ik besluiten weer eens een lange fietstocht te gaan maken. Het is alweer even geleden, dat we beiden op zondag tijd hadden. We hebben dus heel wat bij te kletsen onderweg.

In Washington is vanochtend de Marine Corps Marathon gaande, misschien, dat we daardoor nauwelijks hardlopers tegenkomen op het W&OD pad. Er zijn bijna alleen andere fietsers. Zo kunnen we lekker doorfietsen.

We hebben richting Herndon fikse wind tegen en ik bedenk me weer, hoe fietsen in de buitenlucht zoveel intensiever is, dan fietsen in de sportschool. De herfstkleuren zijn prachtig langs het pad, wat de rit een waar genot maakt. Na iets meer dan tien mijl (16km) keren we om en de terugweg met wind mee gaat natuurlijk een stuk sneller.

Thuis eet ik gauw lunch en ga dan een patroon uitzoeken om in onze tweede pompoen te snijden. Saskia heeft gisteren de eerste al erg mooi uitgesneden met "Boo" en spookjes. Ik kies twee uit de grond grijpende handen en een grafsteen met RIP erop.

Voor in het zonnetje op de stoep begin ik eraan. Mijn pompoen is vreselijk draderig, dus het uitscheppen van de "ingewanden", zoals ze ze hier noemen, neemt even tijd. Dan plak ik het patroon erop en ga mijn als kleuter vergaarde prikkunsten erop uitleven. Vroeger prikte ik eindeloos plaatjes uit en ook dit vind ik leuk om te doen. Je kunt het kind er toch niet uithalen, kennelijk.

Na het prikken komt het snijden en dat valt lang niet mee. Toch heb ik na een paar uur een voorstelling in de pompoen gesneden, die waarempel goed op het patroon lijkt. Hoe sommige mensen het voor elkaar krijgen om zo tien of meer pompoenen uit te snijden, is me een raadsel. Na een heb ik er meer dan genoeg van!

Het is zo lekker buiten, dat ik er blijf lezen. Het is een drukte van jewelste in de cul de sac. Alle kinderen, inclusief de tieners, zijn opgewonden over het trick or treaten vanavond. Met de jaren hebben we een hele verzameling kostuums opgebouwd en een paar buurkinderen komen die lenen. Vooral de wasmachine en droger kostuums zijn dit jaar populair. Hoe vaker ze gebruikt worden, hoe beter.

Tegen vieren nemen we weer afscheid van Kai. Het zal weer niet voor lang zijn, want hij komt waarschijnlijk over een paar weken weer thuis en daarna is het alweer Thanksgiving. Het is toch wel een heel verschil, de afstand van hier naar Richmond of van hier naar Blacksburg.

Rick en ik leggen de laatste hand aan onze "spooktuin". We zetten een mistmachine neer en Rick heeft droog ijs gehaald om in de heksenketel te doen. Verder gaat het enge creatuur, waar Saskia de afgelopen weken maar niet aan kon wennen, naast de voordeur staan. Waxinelichtjes in de pompoenen en griezelgeluiden uit de luidsprekers boven de deur en we zijn klaar voor de Trick or Treaters.

Terwijl ik de verschillende onderdelen van mijn zelf in elkaar gezette kostuum bij elkaar raap, komen Saskia's vrienden en vriendinnen langzaam binnendruppelen. Als ik verkleed weer beneden kom, zijn ze al met zijn twaalven. Ik tel drie koeien (Saskia, Laura en Aoife), zeven cowgirls, een cowboy (de tweede komt niet veel later) en een Cookie Monster.

Onze foyer ligt ook bezaaid met kussens en slaapzakken, want het gros van de dames zal blijven logeren. Al die spullen bonjour ik de basement in, want anders breken Rick en ik onze nek erover bij het uitdelen van de snoepjes.

Van Pizza Hut bestel ik drie grote pizza's voor de tienermagen en een "Veggie Lover's" pizza voor Rick en mij. Er blijft geen kruimeltje van de drie pizza's over! Als ze nog trek hadden naderhand kunnen ze aan hun Trick or Treat buit beginnen.

Als de hele groep compleet is, krijg ik ze nog net zover om voor een groepsfoto te poseren. Daarna rennen ze de nacht in om zoveel snoep, als mogelijk te vergaren.

Ricks kostuum dit jaar is een gangster en het vergt heel wat assistentie van mij om het aan te krijgen! Hij ziet er wel angstaanjagend uit, zowel met als zonder masker. Ik hang mijn camera om mijn nek en dan is mijn kostuum, een Amerikaanse toerist in Parijs, compleet.


Meer foto's staan hier.

Het Trick or Treaten komt langzaam op gang, maar tegen half acht loopt het opeens een uur lang storm. Om half negen geeft Rick onze laatste mini Hershey reep weg. Ik schat, dat we tegen de honderd kinderen langs hebben gehad. Grappig dit jaar waren de groepen tieners, die, net als Saskia's groep, een thema hadden. Een groep was Charlie Brown karakters en een andere de hele groep van Scooby Doo. Ook waren veel meer ouders verkleed, dan anders.

Zoals ieder jaar zijn we bij onze buren Denise en Michael uitgenodigd voor een feestje na het Trick or Treaten. Zij houden dat altijd in hun carport en de temperatuur is inmiddels flink gedaald. Gelukkig staat er een grote buitenhaard lekker te vlammen, zodat het goed uit te houden is.

Dit is de kans voor ons volwassenen om onze kostuums te tonen. Die van Rick en mij vangen veel complimenten. Ook erg leuk vind ik het "Tea Party" kostuum van een van de aanwezigen. Zij stelt Christine O'Donnell voor en is gekleed in een heksenkostuum met allemaal theezakjes aan de hoed geniet.

Thuis is het een drukte van jewelste. Maar liefst acht meisjes blijven uiteindelijk logeren. Wat ben ik dan weer dankbaar voor onze grote "rec room" in de basement. Zo horen Rick en ik niets van het gekakel, dat ongetwijfeld tot diep in de nacht zal doorgaan.


Filmpje van onze "spooktuin"

Maandag


Voor Rick is het een gewone werkdag, maar Saskia heeft vandaag en morgen vrij van school. Daarom hoeft de wekker niet gezet te worden en dat is toch ook wel heel lekker.

Als ik beneden kom hoor ik nog geen piep van de tieners beneden. Rick had ze rond vieren nog wel gehoord, dus veel slaap zullen ze niet hebben gekregen. Tegen half tien komt de eerste naar boven en gaat meteen naar huis. Verder is het nog muisstil.

Vanwege alle drukte van de afgelopen dagen is het er niet van gekomen om Cosmo een lekker lange wandeling te geven. Het is stralend weer, al is het een stuk koeler, dan gisteren. Ik kies eens een ander gedeelte van de buurt, waar Cosmo geen honden ken. Mijn knie voelt steeds beter, dus ik loop de heuvels op, maar ren naar beneden. Langzamerhand wil ik weer langer hardlopen gaan opbouwen. Het gaat lekker en na vijf kilometer zijn we weer thuis.

In die korte tijd zijn alle meisjes naar huis vertrokken en de basement ziet er, tot mijn verbazing, uit, alsof er niemand heeft geslapen vannacht. Saskia is zo langzamerhand een kleine drilsergeant wat het opruimen betreft, want ze weet, dat ze er anders alleen voor zal staan.

Om twaalf uur hebben we met Sharon voor personal training afgesproken. Vandaag doe ik met Saskia mee en het wordt een intensief uur! Sharon heeft een glijdende schotels mee en daar doen we allerlei flink moeilijke oefeningen mee. Die gaan op mijn Kerstverlanglijst! Het lijkt heel makkelijk, maar alle spieren worden gebruikt en het is nog cardio ook.

Na een snelle douche gaan Saskia en ik samen lunchen bij Manhattan Bagel. Ik krijg eigenlijk maar weinig een op een tijd met haar, want er is altijd wel een vriendinnetje mee, dus geniet van dit etentje samen. Daarna zet ik haar bij Tysons Corner af, waar ze met een paar nieuw op high school gemaakte vriendinnen gaat shoppen.

De representatrice van USAA, die over Katja's auto gaat, belt met toch vrij goed nieuws. We krijgen veel meer terug voor haar Kevertje, dan we hadden verwacht. Kennelijk is zo'n uniek model meer waard. Eeuwig zonde, dat ze er niet langer van kon genieten, maar ja.

Nu we ons budget weten, kunnen we serieus naar een nieuwe auto gaan kijken. Waarschijnlijk zal Katja voor het eerst in haar leven een kleine lening moeten afsluiten, wat haar ook zal helpen met het opbouwen van de hier zo broodnodige "credit history".

Onze buren hebben vanavond een buitenhaard aanstaan. Na het eten gaan we even marshmallows roosteren, maar het is mij te koud met vier graden. Zelfs de haard helpt niet. We zijn nu ook echt in de herfst beland, vannacht zal het gaan vriezen. Brrr!!

Onvoorstelbaar, dat we al de een na laatste maand van het jaar zijn ingegaan!