Onze webcam

Cul-de-sac Cam

maandag, januari 03, 2011

Washington Monument en Sushi

Saskia's nieuwe jaar begint niet goed. Ze heeft keelpijn, is verstopt en heeft wat verhoging. Ze blijft vandaag dus maar thuis uit school.

Rick is nog een dag vrij, want zijn werk geeft de vrije dag voor 1 januari vandaag. Hij brengt rond acht uur Sushi en Meike naar de dierenarts. Ik maak me enorm zorgen om Sushi, het is niet niks een tumor in zo'n klein bekje. De meest ervaren dierenarts daar zal opereren, maar het blijft riskant.

Op Ricks terugweg heeft hij Starbucks gehaald. Dat is nog eens luxe, ons zondagse ontbijtje op een gewone maandag!

Voortaan (tenminste gedurende de winter) zal ik iedere maandagochtend om tien uur personal training van Sharon krijgen. Al kletsen we tussendoor, ze ontziet me allerminst. Ik ga opwerken naar twintig pond in iedere hand voor mijn schouders en biceps. Nu is vijftien pond nog zwaar, dus het zal wat training vergen, maar geeft ons een doel. Na het uur met gewichten ga ik nog een half uur op de crosstrainer.

Als Rick zo een dag doordeweeks vrij heeft, probeer ik altijd iets te bedenken in Washington, wat hij of nog nooit heeft gedaan of vele jaren geleden. Iets ondernemen zal ook onze gedachten verzetten en het wachten op nieuws over Sushi wat minder lang maken. Kai offert zich op om Saskia gezelschap te houden.

Het is vandaag een staalblauwe kraakheldere dag en begin januari is de stad heel stil. Ik stel dus voor te kijken, of we kaartjes voor het Washington Monument kunnen krijgen. Daar is Rick meteen voor te vinden, want daar is hij enkele tientallen jaren geleden voor het laatst ingeweest.

Zonder enig verkeer rijden we naar de stad, waar we wonder boven wonder vlakbij het Washington Monument een drie uur gratis parkeren plaats vinden. Dat zegt al wat over hoe weinig toeristen er op het moment zijn. Om ons heen horen we ook bijna alleen buitenlanders, Frans, Spaans, Brits, maar vrijwel geen Amerikanen op de Mall.

Als eerste lopen we naar het monument om te zien of er ueberhaupt nog kaartjes te krijgen zijn. Dat blijkt het geval en wel voor half drie. Dat geeft ons nog ongeveer anderhalf uur om te gaan lunchen, helemaal perfect, dus!

Rick is dol op Elephant and Castle, dus daar strijken we neer voor de lunch. Ik vind het ook wel lekker, want ondanks het zonnige weer waait er een venijnige wind en is het berekoud. Dit restaurant is gezellig en lekker warm. De kip flatbread en uiensoep smaken me bijzonder goed.

Na de lunch hebben we nog een goed half uur voor we bij het monument moeten zijn. Rick is ook nog niet bij het American History Museum geweest, sinds het gerenoveerd is. We hebben nog net tijd om de Star Spangled Banner tentoonstelling te zien en de galajurken van de first ladies.

Bij het monument moeten we even wachten voor we door de veiligheidscontrole kunnen. Het is berekoud buiten, maar we brengen de tijd al foto's makend door. In de lift, die 70 seconden duurt, krijgen we wat informatie over het Monument te horen. Het is nog steeds 's werelds hoogste vrijstaande gemetselde gebouw.

Boven kunnen we zo ver het oog reikt zien. Helaas zijn de raampjes vooral aan de kant van het Tidal Basin erg vies, daar staat ook de zon op, maar het Witte Huis en Capitool zijn goed te zien. Ik leer zelfs nog iets aan een van de rangers, die niet wist, dat FedEx Field, het Redskins stadion in de verte te zien is.

Na ettelijke foto's gaan we weer naar beneden. In de lift kunnen we de verschillende stenen, die de staten, steden, universiteiten en andere instellingen hebben gedoneerd, zien. Ik wil al heel lang eens de wandeling naar beneden langs al die stenen onder leiding van een ranger doen, maar die zijn er niet zo vaak.

Omdat ik de foto's op dit blog vaak zo klein vind, heb ik de foto's van vandaag op Facebook gezet. Zo is er beter detail te zien. Hier kun je ze bekijken.

Gisteren in How do You Know zagen we een restaurant, dat we herkenden, naast het appartementengebouw, waar een deel van de film speelde. Rick wil daar graag even langsrijden, want het is aan deze kant van de stad. Het is heel grappig om dat gebouw in het echt te zien, inderdaad.

Op weg naar huis belt de dierenarts. Sushi's operatie is op zich goed gegaan, maar hij klinkt helemaal niet optimistisch over de prognose. Hij heeft tenminste een derde van onder haar tong weg moeten snijden en is er vrijwel zeker van, dat de tumor kwaadaardig is. Toch mogen we haar over een uur ophalen. De dierenarts wil echter niet, dat Katja haar mee naar Blacksburg neemt, voor we zien, hoe Sushi het verder doet.

We stellen Katja daarvan op de hoogte en zijn toch voorzichtig optimistisch. Dat optimisme vervliegt helemaal, als de dokter een uurtje later weer belt. Rick is net op weg om de katten op te halen. Hij begint met "slecht nieuws" en het hart zinkt me in de schoenen.

Sushi leek het erg goed te doen en werd constant in de gaten gehouden en toch speelde ze het klaar om opeens bijna haar hele tong door te bijten. De dierenarts heeft nog nooit zoiets meegemaakt en klinkt dan ook erg ontdaan. De tong is er bijna helemaal af en kan er niet weer aangenaaid worden.

Als Rick aankomt, mag hij Sushi zien en zelfs de eeuwig optimistische Rick belt met tranen in zijn stem uit de auto, dat het heel erg is. Sushi zal geen tong meer hebben en dus waarschijnlijk niet meer zelf kunnen eten en drinken. Ze krijgt nu een buisje in haar maag, waardoor we haar zullen moeten voeren.

Omdat de kanker vrijwel zeker kwaadaardig is, raadt de dokter aan geen verdere behandeling daarvoor te zoeken en te zien, hoe Sushi het verder doet. Ze is nu nog in het dierenziekenhuis. De dierenarts vindt het ook vreselijk en, al is het een schrale troost, we hoeven niet voor de dure operatie te betalen.

Rick praat met Katja, we hopen, dat die toch naar huis kan komen om met haar poesje te zijn. Het is maar zelden, dat ik Rick, zoals vanavond, zie huilen. Het is zo onwerkelijk en eng ook, een poes, die haar tong afbijt, en hij heeft dat net gezien.

We hebben er ook vooral moeite mee, dat Katja dit nieuws in haar eentje zonder steun van vrienden of ons moet verwerken. Sushi en zij zijn zo close, dat heb ik zelden met een poes en een mens gezien, zo'n band. Het zal heel moeilijk voor haar zijn om afscheid te nemen. Hopelijk hoeft dat voorlopig nog niet.

Edit: Katja is, zodra ze van ons hoorde, hoe erg het was, in de auto gestapt met alleen haar contactlensspullen mee. Ze is nu thuis en morgen gaan we Sushi bezoeken. In ieder geval zijn we samen. Voor mensen, die dit allemaal heel overdreven vinden, Sushi is meer dan de helft van Katja's leven haar constante compagnon geweest. Voor iemand van twintig, die op haar negende dit katje kreeg, is dit serieus en zwaar.

Katja leest dit blog ook. Ik hoop dan ook op reacties, die dat in beschouwing nemen. De kosten van de operatie bijvoorbeeld, zoals de eerste reactie gisteren (gratis is het antwoord), is niet het soort vraag, waar we nu op zitten te wachten.

54 reacties:

Anoniem zei

Als de tong verdoofd was dan is het niet zo verwonderlijk dat de poes de tong heeft afgebeten.
Het zelfde heb je als je naar de tandarts gaat en de verdoving heeft een gedeelte van de tong geraakt of de binnenkant van je wang dan kan je ook zonder enig gevoel je tong of wang stuk bijten.

Helena.

Brin zei

Wat een droevig nieuws voor Katja. Misschien, al is het dan weliswaar voor niet lang, hoeft ze nu nog geen afscheid van haar lievelingsdier te nemen. Kan ze zich hier wat op voorbereiden. Hopelijk kan ze haar poes nog voor een tijdje bij haar houden...

Petra zei

@Helena - Volgens de dierenarts was de verdoving uitgewerkt. Hij denkt, dat alles haar gewoon teveel werd in haar bekje :(. We zullen het nooit weten.

@Brin - Dat hopen wij ook. Als Katja thuis kan komen en bij haar kan zijn zal Sushi een stuk rustiger zijn. We hopen, dat Katja iets kan regelen met haar rescue squad.

Ymkje zei

Wat ontzettend zielig. Ik hoop dat Katja naar huis kan komen voor Suchi.

Natasja Valentijn zei

Arne Sushi, arme Katja, arme jullie allemaal! Ik heb het met jullie te doen. Sushi is een deel van de familie. Ik hoop dat jullie Sushi nog even kunnen vertroetelen. Sterkte!!

Becs zei

Wat een ontzettend verdrietig nieuws!! Ik wens jullie, maar vooral Katja veel sterkte. Hopelijk gaat Sushi nog een tijdje mee met het buisje in haar maag.

Bianca zei

Ach wat zielig ! ik kan me voorstellen dat jullie helemaal van streek zijn, ik hoop dat ze nog bij jullie kan blijven, tenzij het leven voor haar een lijdensweg wordt maar dat zullen jullie haar niet aandoen. Maar het is wel heel erg, we leven met jullie mee en veel sterkte gewenst ! want jullie houden net zoveel van jullie 4-voetige "kinderen" als wij doen.
Grote hug van hier !

Anja zei

Oh wat verdrietig, arme Sushi. Hopelijk kunnen jullie haar nog een tijdje vertroetelen. Ik wens jullie veel sterkte!

Margreet zei

Ach, nou ja, nee toch? Wat een verdrietig nieuws. Daar heb ik echt nog nooit van gehoord, een poes die haar tong doorbijt. Het was Sushi allemaal teveel dus.
Veel sterkte voor allemaal.

Pascale zei

Zo verdrietig, zulk nieuws. Heel veel sterkte toegewenst aan jullie allen.

Bianca zei

Wat fijn dat Katja naar Sushi komt zodat jullie steun hebben aan elkaar ! En wat voor anderen misschien "het is maar een beest of een kat is" geldt gelukkig niet voor Sushi en jullie. Ik ben heel nieuwsgierig (op een postieve manier) hoe het morgen met Sushi is en wat de dierenarts ervan zegt.
Sterkte nogmaals jullie allemaal !

naomi zei

Wat vreselijk ik zit dit te lezen met kippenvel en een brok in mijn keel. Je dieren zijn net je kinderen. Heel veel sterkte allemaal en fijn dat Katja thuis is. Ik geloof dat Sushi in goede handen is.
Ik denk aan jullie.

Liefs Naomi

Gabrielle (otje) zei

Wat een vreselijk nieuws ! Ik was er al een beetje bang voor, gezien de plaats van de tumor.

Sterkte met alles de komende dagen en weken !

Jasmino zei

Oh wat verdrietig! Zeker als je opgroeit met zo' beestje kan ik me voorstellen dat het nog extra moeilijk is om zo'n beestje te verliezen. Het zijn toch net kinderen?! Ik moet er ook niet aan denken ooit een van mijn honden te moeten laten gaan, ik zou ook kapot zijn van verdriet.

Heel veel sterkte voor jullie allemaal!

Anoniem zei

Wat kan een mens zich toch enorm hechten aan dieren.
En wat een gemis voor mensen die dat niet kunnen......
Het worden ook echt je maatjes, zeker als je zo'n beestje als kind gekregen hebt.
Heel veel sterkte!
Marjon

Ella Rook zei

Getver, wat een nieuws, voor niemand leuk. So sorry. Poor Katja!Hoe is Sushi er aan toe? Heeft ze nog lol in het leven? Vind ze knuffelen nog lekker? Kan ze nog genieten van een heel speciale snack? Voor mij is part of good parentship van een huisdier the art of saying goodbye. Dat doet soms flink zeer......(moeilijk uit te leggen in goed nederlands)
Geniet van Sushi, make (the rest)of her life special.

Petr@ zei

Hè, wat een vreselijk nieuws over Sushi! Logisch dat jullie hier verdrietig over zijn. Je gaat je enorm hechten aan zo'n beestje.
Wat fijn dat Katja naar huis kon komen om samen met Sushi te zijn.
Heel veel sterkte voor jullie allemaal.

ps. mooie foto's van Washington. Fijn dat jullie ven de gedachten hebben kunnen verzetten door een uitje te plannen.

Wilma Reijnhoudt zei

Wat een drama voor jullie allemaal....het is echt triest als je een kameraad ( want dat zijn onze huisdieren toch?) in deze toestand ziet. Hopelijk kunnen jullie toch nog een tijd genieten van Sushi en Sushi van jullie. Vertroetel haar maar lekker, ze verdient het!
Veel sterkte voor jullie allemaal en voor Katja in het bijzonder.

Unknown zei

Heel veel sterkte!

Suus zei

Lieve allemaal, wat een verdrietig nieuws. Ik vind het echt erg om te horen.... ikzelf ken de vriendschap tussen poes en mens, en ik heb mijn kat met verhuizen naar de andere kant van het land bij mijn ouders achtergelaten omdat ze zo dol is op mijn moeder.

Ik wil je dan ook veel sterkte wensen!


Liefs uit Nederland

Mark en Katja zei

Oh wat verschrikkelijk, ik hoopte vanaf de eerste berichten over Sushi al dat het mee zou vallen. Wel fijn dat Katja naar huis kon komen, ook voor Sushi die zich toch wel wat beter zal voelen als haar "mama" erbij is.

En natuurlijk doe je alles wat je kunt doen om je huisdier te laten genezen/overleven, ze is een onderdeel van het gezin. Ik heb het helaas zelf ook mee moeten maken, dus ik voel heel erg met jullie mee. Sterkte!

manon zei

Las al een berichtje op facebook en moet bekennen dat ik al een tijdje niet gelezen had hier.
Wat naar zeg :-( helemaal begrijpelijk dat jullie er ondersteboven van zijn. Het is dan wel 'maar' een kat, maar het hoort wel bij je, je houdt van dat beestje en wil hem gewoon niet kwijt.
Ik wil jullie allen en vooral Katja heel veel sterkte wensen om alles te verwerken en hopelijk kunnen jullie Sushi nog een tijdje bij je houden.

Liefs, Manon

Marion2 zei

Oh Petra, wat ontzettend zielig van jullie poes. Ik schrik er gewoon van.

Wij hebben een konijn waar we allemaal gek op zijn. Hij is al oud en elke ochtend kijken we bezorgd in zijn hok om te zien of hij er nog wel is. Als we hem dan zien, zijn we opgelucht.

Toen hij laatst verkouden bleek te zijn (het was uiteindelijk longontsteking) hebben we honderden euro's aan de dierenarts uitgegeven. In de ogen van menigeen vreemd, maar wij hadden er desnoods nog véél meer voor overgehad.

Ik kan me dus heel goed voorstellen hoe het voor jullie is en leef met jullie mee. Ik hoop dat het misschien toch nog een beetje meevalt. Soms gebeuren er kleine wondertjes.

Jeanny zei

Ik leef met jullie mee. Heel veel sterkte!!!

marijke zei

Wat een droevig nieuws. Het ergste is nog dat je altijd moet proberen het beste te doen voor het huisdier, ook al is dat iets wat je eigenlijk liever niet zou willen doen. Veel sterkte aan de hele familie.

Anoniem zei

Heel veel sterkte allemaal! Helaas hebben mijn ouders gisteren hun hond moeten laten inslapen. De kinderen waren behoorlijk verdrietig...Het was ook hun maatje.
Hopelijk kan Katja haar nog een tijd vertroetelen!
Groetjes, BiancaF

Michelle zei

Lieve familie Engle en in het bijzonder Katja! Wat naar om dit te lezen! Ik hoop dat jullie veel steun vinden bij elkaar en dat jullie Sushi snel kunnen knuffelen! Sterkte! Groetjes, Michelle

HennyB. zei

Lieve mensen, wat een droevig nieuws zeg! Ik hoop dat Sushi nog een tijdje verwend kan worden door jullie. Heel veel sterkte hiermee en met name voor Katja, dit valt niet mee, je staat zo machteloos als je beestje ziek is!

Marion zei

Het is zó niet nodig om uit te leggen of te verontschuldigen hoe zwaar het is voor Katja. Het is echt meer dan begrijpelijk en iedereen die het overdreven zou vinden heeft het empathisch vermogen van een lantaarnpaal.
Natuurlijk is het verschrikkelijk voor Katja en het lijkt me voor jou ook zo afschuwelijk om inderdaad mee te moeten maken dat ze alleen is als ze dat nieuws krijgt, niemand heeft die haar daadwerkelijk en fysiek op vangt. En dan hebben we nog geluk met de middelen van tegenwoordig waardoor je elkaar toch makkelijker spreekt of even ziet.

Het is goed dat ze meteen in de auto is gestapt en is teruggereden. Dan is ze er tenminste, in de buurt van Sushi en bij jullie. Dit soort momenten hoor je samen door te maken, elkaar op te vangen en te steunen.

Fijn ook dat zowel Rick als jij invoelen hoeveel impact dit heeft.

Zoals je zelf al zegt: het ziet er niet goed uit. Ik hoop oprecht dat jullie deze tijd zo goed mogelijk doorkomen. Echt heel veel sterkte voor jullie allemaal maar vooral voor Katja!!!

Marion

Anoniem zei

Wat een vervelende start van het nieuwe jaar voor jullie! Ik wens jullie veel sterkte.

Groetjes,
Marieke

Tink zei

Het is moeilijk woorden te vinden voor iets dat me zo na aan het hart ligt. Wanneer je maatje ouder wordt realiseer je je ook vaak de betrekkelijkheid van dit leven en dat je eens afscheid zal moeten nemen. Dieren geven hun leven lang niets anders dan 'unconditional love' en voor die laatste fase in hun leven kijken en vertrouwen ze op jou. We hopen dat Sushi nog kan genieten van de tijd samen met die waar ze het meest van houdt. Anesthesie doet rare dingen met een dieren brein, ik wel meer van dit soort dingen mee gemaakt. Heel veel sterkte lieve Katja, ik weet hoe moeilijk het is je gevoel uit te zetten en rationeel te denken wat het beste is voor Sushi. Wat een schier onmogelijke taak! :-( Ik leef met jullie mee en stuur positieve gedachtes en vooral veel wijsheid en kracht.

Annemiek zei

Sterkte ermee!

Karin (dh) zei

He, wat een vervelend nieuws over Sushi, ik kan me voorstellen dat jullie allemaal heel ontdaan zijn, eerlijkheidshalve zit ik hier ook met tranen in mijn ogen. Je voorbereiden op afscheid nemen van je huisdier is zwaar, de enige schrale troost die je eigenlijk hebt is dat je zoiets voor je dier tenminste kunt doen, ingrijpen om verder lijden te besparen bedoel ik; hopelijk knapt Sushi toch nog een beetje op, zodat het allemaal niet zo abrupt hoeft. Veel sterkte ermee, ik denk aan jullie en in het bijzonder aan Katja.

Evy zei

Ik zit dit verhaal ook met tranen in mijn ogen te lezen. Ik vind het altijd zo vreselijk als er iets met je huisdieren aan de hand is. Je raakt zo gehecht aan die beestjes dat als ze iets mankeren je echt alles probeert om ze zo lang mogelijk bij je te houden.

Sterkte in deze tijd en hopelijk mag Sushi toch nog een tijdje bij jullie blijven.

Evy

Anja zei

Wat ontzettend erg, dit! Ik zit hier met tranen in mijn ogen je blog te lezen, wat moet dit verschrikkelijk zijn voor Katja...

Wat fijn dat ze meteen naar huis is gekomen en niet alleen in Blacksburg zit.

Hopelijk werkt het voeden via het buisje goed voor Sushi en kan ze zo nog een tijdje bij jullie blijven!

Heel, heel veel sterkte voor jullie alllemaal, maar in het bijzonder voor Katja!!

Nel zei

Lieve allemaal

heel veel sterkte met Sushi, wat een akelig verloop van alles. Ik hoop dat jullie dit kunnen handelen en met de hele situatie kunnen omgaan. Vooral Katja.

Ik weet wat er nu door jullie heengaan en denk aan jullie.

Anoniem zei

Ik zit met tranen dit verhaal te lezen, gadverdamme wat zielig, vooral voor Sushi en Katja.
Mensen die alleen mekkeren over geld begrijpen hier niets van, hier weegt niets tegenop.
Heel veel sterkte, Bea

Christa de Vries zei

Hoi,

Allereerst wil ik zeggen dat je niets moet aan trekken van mensen die dit onzin vinden. Je voelt zelf je verdriet en zal dit moeten verwerken! Voor iedereen is of kan dit anders zijn.

Heel veel sterkte voor Katja en jullie allemaal!!!! Ik vind het vreselijk om te lezen en ik hoop dat het allemaal naar omstandigheden verder goed gaat komen!!!

Groetjes,
Christa

Sandra zei

Lieve Petra en Katja,

Wat een verdrietig begin van 2011! Huisdieren nemen altijd een speciale plek in in ons leven, en zijn de trouwste metgezellen die er bestaan. Ik denk aan jullie en aan kleine Sushi. Veel liefs, Sandra

Ineke zei

jakkes, wat een akelig nieuws.

Sterkte voor de komende tijd.

Bibi zei

Wat een verdrietige toestand, ik leef met jullie mee! Heel veel sterkte!

Wilma zei

Ik leef oprecht met katja mee, gelukkig heeft ze jullie nu om haar heen.Een huisdier wat je al meer als de helft van je jonge leven vertroeteld, zou je het liefst altijd bij je willen houden.

Was Sushi destijds speciaal voor Katja? Of is die sterke band zo gegroeid?

Heel veel knuffels voor jullie van over de oceaan.

Groetjes Wilma

Elke zei

Dit verdriet is de reden waarom wij gezinsuitbreiding met onze hond enkele jaren hebben uitgesteld. Ook mijn man heeft ooit zijn goede maatje af moeten geven op een trieste manier, en dat verdriet vond hij zo vreselijk dat hij dat onze zoon niet aan wou doen. Dit soort berichten mag ik dus thuis niet vertellen...
Ik vind dit zo triest voor jullie! Ik veronderstel dat Sushi pijnmedicatie krijgt? Heel veel sterkte in ieder geval voor de komende moeilijke periode! En geef haar maar lekker veel knuffels, Katja! Zo'n lief baasje als jij hebben, dat is al een hemel op aarde!

DixieChick zei

Oh wat verschrikkelijk! Ik zit hier echt met tranen in mijn ogen te lezen. Huisdieren zijn bij ons echt volledige gezinsleden, dus ik kan me voorstellen hoe verschrikkelijk dit moet zijn. Wat verdrietig zeg, en ik hoop toch echt op een wonder..heel veel sterkte.

Sally zei

Las het al op facebook. Wat een ellende. Huisdieren zijn ons ook zo dierbaar. Sterkte, vooral voor Katja.
Een rot begin van 2011.

Veronique zei

Petra, zoals ik al zei op FB, ik vind dit zo erg. Je weet wel dat ik volledig begrijp dat iemand dit voor hun huisdier doet, aangezien we zelf net $3000 aan Billy hebben uitgegeven. Ik hoopte zo dat het net zoals bij Billy (voorlopig) goed nieuws zou zijn ... Arme Katja, ze zal nooit een tweede Sushi vinden. Hopelijk vindt ze het in zich om dankbaar te zijn voor wat Sushi haar al die jaren heeft gegeven. Een band met een dier kan zo speciaal zijn. Ik hoop dat Sushi het nog even rekt ...

kirsten van Grootheest zei

Beste Petra / Katja en rest van de Familie,

Ik zit op het AA-forum en lees ook af en toe Petra haar blog..
Vindt het verschrikkelijk wat er is gebeurd met Sushi..

Kan me jullie verdriet goed voorstellen, wij hebben onze kat nog maar 2 jaar (nu 12 jaar uit het asiel) en zou me werkelijk op dit moment niet kunnen voorstellen dat er iets met hem gebeurd! Hij is echt ons katte-kindje! ;-)

Ik wens jullie dan ook heel veel sterkte toe de komende tijd!

marianne zei

Wat een naar nieuws. Een huisdier (dreigen te) verliezen is altijd heftig, en helemaal als je ze al zo lang hebt. Sterkte voor Katja en jullie allemaal!

syl zei

dan mag onze kat wel eens verwensen, maar hoe zeer hij ook zijn eigen leven leidt en ons echt alleen maar nodig heeft voor zijn eten, ik zou het toch wel gek vinden wanneer hij weg zou zijn.

En wanneer je opgegroeid bent met een huisdier dan is de band ook heel erg intens. Zo kreeg ik op mijn 12e een parkietje dat heel erg tam was. Op mijn 21e viel hij van zijn stokje af.... en ik vond het zo erg! Dat beestje hoorde er naar mijn gevoel helemaal bij, had van alles meegemaakt in een belangrijke periode van je leven.

Heel veel succes, al kunnen ze Sushi niet meer beter maken, hopelijk nog wel even genieten van elkaar.

Sandrah zei

Ach, dit is zo treurig. Heel veel sterkte voor jullie!

Sandra

Ingrid en Michael zei

Ik begrijp jullie verdriet heel erg goed. En dat ook Rick zo is aangegrepen, dat kan ik me voorstellen na het bericht over de tong. Echt een hele moeilijke tijd voor jullie. Een huisdier is gewoon onderdeel van je leven en je gezin, bijna een vriend. En je wilt het niet diertje niet zien lijden. Veel kracht en liefde en ik hoop dat Sushi nog even een fijn leven verder mag leven.

Petra zei

Met een brok in mijn keel heb ik jullie reacties gelezen. Dank jullie wel voor alle lieve woorden! Het lukt me even niet om iedereen een persoonlijk berichtje te schrijven, maar ik heb Katja ook telkens voorgelezen, wat jullie schreven. Het is fijn te weten, dat zoveel mensen meeleven!

Bas N. zei

Veel sterkte toegewenst!

Anja L. zei

Ik vind helemaal niet dat jullie overdreven reageren. Ik weet nog heel goed hoe het is om je kat een spuitje te laten geven. Gelukkig mocht ik haar op schoot houden tot ze helemaal weg was maar je houdt nou eenmaal van zo'n beest dus het blijft heel erg om mee te maken.
Katja (en de rest van de familie) heel veel sterkte!
Groetjes,
Anja L.