Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, maart 20, 2011

De terugreis en een lekkere lentedag

Zaterdag

We hebben onze wekker voor kwart over acht gezet vanochtend. Het weerbericht klonk gisteravond allerminst belovend. De weerman vroeg zelfs, of we vandaag over zouden kunnen slaan om maar meteen naar zondag door te gaan. Rijden in de regen vind ik vreselijk en er worden ook onweersbuien voorspeld. Dit gebied staat bekend om zijn tornado's, dus dat maakt me nerveus voor de bijna 400 kilometer lange rit terug naar Kansas City.

Gelukkig is het, als we de gordijnen openen, wel bewolkt, maar helemaal droog. Tegenover het hotel ligt een Starbucks drive thru en ik geef Kai de keuze. Of eten in het restaurant van het hotel of iets ophalen bij de Starbucks.

Gelukkig kiest hij het laatste, want dat restaurant was duur en langzaam. Ik wil gewoon op weg nu en Kai kennelijk ook. Ik bestel mijn gewoonlijke misto en een kalkoenbacon met ei sandwich. Kai neemt een "artisan" sandwich met Goudse kaas en bacon en een cinnamon dolce latte.

Op de parkeerplaats eet ik mijn sandwich en dan gaan we op weg. Ik stel de GPS in op de Openbare Bibliotheek in Kansas City. Er is mij verteld, dat dit een bijzonder gebouw is en Kai en ik zijn daar nieuwsgierig naar.

Kai doet zijn muziek weer aan en wat ben ik daar blij mee! Tot vandaag hadden we ook satellietradio in de auto, maar kennelijk is dat abonnement afgelopen, want vandaag doet hij niets. Als de muziek er niet was, was ik waarschijnlijk aan het stuur in slaap gevallen!

De weg van Branson naar Kansas City is zonder twijfel de saaiste, die ik ooit heb gereden. Er is werkelijk niets, dan lege prairies en velden en de enkele boerderij te zien. Meestal kan ik de schoonheid van welk landschap dat ook wel inzien, maar hier is maar een woord voor: doodsaai!

Het wordt letterlijk mijlen tellen. Onderweg klets ik nog even bij met Rick en probeer mijn zus te bellen, die er helaas niet is. Toch gaat het vrij snel, want de snelheidslimieten zijn hier hoog en er is maar heel weinig verkeer. In de verte zie ik buien, maar wij houden het droog.

Eindelijk bereiken we, na iets meer dan drie uur en zonder stoppen, de Kansas City stadsgrens. Precies nu beginnen de druppels te vallen. Het ziet er niet eens echt donker uit, maar ik denk toch bliksem te zien. Ik hoor geen donder, dus heb het me vast maar verbeeld.

Bij de bibliotheek aangekomen zien we de parkeergarage, die bekend is. Die ziet er namelijk uit, als een rij boeken. Het is een van de weinige gebouwen ter wereld, die eruit zien, als wat ze "verkopen". Ik neem een paar foto's, maar het regent inmiddels al een stuk harder.

Die bliksem was ook geen verbeelding. Al is het echt niet warm buiten (wanneer wij in Virginia onweer krijgen), toch onweert het flink. Zo erg zelfs, dat we in een hagelstorm terecht komen. Denkend aan de tornado's en de hagel, die hier zo groot als golfballen kan worden, voel ik me niet bepaald op mijn gemak. Ons plan om het centrum van Kansas City te voet te gaan verkennen, laten we meteen maar varen.

Een ding, waar Kansas City bekend om staat, is zijn barbecue. Al ben ik daar gewoonlijk niet zo'n fan van, ik weet, dat Kai dat wel is en het lijkt me leuk om hier authentiek te lunchen.

Op de GPS zoek ik naar bbq restaurants en dat zijn er heel wat. De eerste twee zien we niet meteen uit de auto. Ik rijd er dus maar voorbij, want we zijn geen van beiden gekleed op regen. Ik bedenk me, dat we geluk hebben gehad deze week, dat dit de eerste regen is. Het had zo de hele tijd zulk weer kunnen zijn. In de late winter en lente staat dit gebied er bekend om.

Driemaal is scheepsrecht en het derde restaurant, waar de GPS ons heen leidt, blijkt heel populair. We zien er heel wat mensen binnengaan. Dat moet toch betekenen, dat het eten er goed is. Ik parkeer de auto en we rennen naar binnen bij Fiorella's Jack Stack Barbecue.

Niet onverwacht is er een wachttijd voor een tafel in de eetkamer. We kunnen ook in de bar aan een tafeltje plaatsnemen zonder te wachten. Daar is nog een tafel open, dus die nemen we.

Het moet gezegd, het eten is fantastisch! Als je ooit in Kansas City bent, ga hierheen. Ik bestel de lunch met gesneden vlees, varkensvlees en ham (ik weet het, dat is ook varkensvlees) met de hete saus. Dat wordt met patat geserveerd. Ik vraag voor extra hete saus en eet mijn vingers bijna op! Het varkensvlees smelt letterlijk op mijn tong!

Kai neemt een sandwich met "burnt ends" (vond ik niet lekker klinken, maar een hap ervan bewijst anders). Ook de barbecue rookworst is super lekker. Tot mijn verbazing smullen we echt. Mijn portie is een lunchportie, maar goed ook, want ik zie me toch een enorme borden met barbecue langskomen!

We rekken het eten zo lang mogelijk, want we hebben nog heel wat tijd, voor we echt bij het vliegveld moeten zijn. Eenmaal weer buiten plenst het nog steeds en dat wordt zelfs erger, naarmate we het vliegveld naderen.

Zonder problemen vinden we de Dollar huurautoinleveringslocatie. Alleen is daar geen enkele overdekking en het plenst. De arme medewerker is tot op het bot doorweekt en het is niet warm buiten!

We krijgen ons inleveringsbewijs en dan vraag ik, of ik de auto dichter bij de ingang mag rijden om de bagage af te zetten. Anders zouden we er zo'n honderd meter mee door de stromende regen moeten rennen. Eerst zegt hij, dat het mag, maar dan weer niet, anders zou iedereen het gaan doen. Ik zie niemand in de omgeving, maar goed. We mogen wel in de auto de bui afwachten.

Dat besluiten we dan maar te doen, maar het blijft maar plenzen. Uiteindelijk kijk ik op mijn telefoon op de radar en zie, dat er nog heel veel regen aankomt. Wachten heeft dus geen zin. Dan wagen we het er maar op. Wederom ben ik blij gisteren een regenjas te hebben gekocht, die komt nu goed te pas!

Rillend en nat lopen we het gebouw binnen. Nu moeten we nog met een bus naar de terminal. Gelukkig staat die wel onder een afdak. De chauffeur verontschuldigt zich voor het weer en helpt met de bagage, ook bij de terminal, zodat die niet doorweekt wordt.

Nu zijn we veilig, althans, ik hoop, dat de onweersbuien onze vlucht niet zullen vertragen. De check in gaat heel snel en we hebben nog heel wat tijd, dus gaan in de sportbar zitten. Daar kunnen we onze apparaten ook weer opladen, al geeft mijn netboek nog steeds geen teken van leven, helaas.

Twintig minuten voor we aan boord zullen gaan, lopen we naar de veiligheidscontrole. Daar "piep" ik en moet mijn Pandora armband en ketting uitdoen. Dat is me nog niet eerder overkomen, maar inderdaad gaat het daarna goed.

We hebben trouwens al twee keer in Washington en Houston door de controversiele "body scan" machines moeten gaan. Wat een storm in een glas water was dat! Ik heb er absoluut geen moeite mee die machine in te gaan.

Ons vliegtuig van Kansas City naar Chicago is nog kleiner, dan dat van Washington hierheen. Kai en ik hebben stoelen naast elkaar en toch nog redelijk wat plaats. Deze United Express vlucht heeft maar een flight attendant.

De vlucht is nogal turbulent, waarschijnlijk dezelfde buien, die ons zo nat maakten eerder vanmiddag. We krijgen een drankje en dan is het alweer tijd om te dalen. We zitten aan de goede kant om de Chicago skyline te zien en ik neem een aantal foto's.

Onze overstaptijd bedraagt bijna drie uur, dus we hebben ruim de tijd. We moeten wel van terminal veranderen, dus nemen het busje naar de C gates. Als ik van tevoren had geweten, hoe weinig keuze aan eten daar was, hadden we in terminal 2 gegeten. We hadden er de tijd voor.

Nu we dan in terminal 1 bij de C gates zijn, hebben we geen van beiden zin om terug te gaan. We bestellen sandwiches, Kai een reuben, die er nog redelijk uitziet, en ik een roast beef, die werkelijk verschrikkelijk is! Aan de bar bestel ik een wijntje om het weg te spoelen, die smaakt dan wel weer lekker.

Zonder computer is de wachttijd saai en lang, maar de Kindle brengt uitkomst. Ik lees een halve mystery over Dotsy Lamb uit. Eindelijk is het tijd om aan boord te gaan en ik mis net een eerste klas stoel. De twee mannen voor mij op de lijst krijgen die wel, grr!!

Kai en ik hebben economy plus stoelen, dus extra beenruimte. Dat is toch eigenlijk alles, wat belangrijk is. De vlucht van Chicago naar Washington bedraagt een uur en twintig minuten, die natuurlijk zo voorbij zijn. Voor ik het weet, zie ik de vele lichten van ons gebied weer onder ons en een kwartiertje later landen we op Dulles International.

Terwijl we door het midden westen reden, zeiden Kai en ik al regelmatig tegen elkaar, dat we blij waren met waar we wonen. We hebben een ontzettend leuke paar dagen meegemaakt, maar alles ligt zo ver uit elkaar daar! Die eindeloze mijlen met niets hebben wel wat, maar alleen om het eens mee te maken. Geef mij maar de oostkust, waar het weliswaar druk bevolkt is, maar waar alles ook lekker dicht bij elkaar ligt!

We moeten aardig lang op onze bagage wachten. Om middernacht kwamen er vier vluchten tegelijk aan, is het excuus, alsof dat niet van tevoren bekend was. Kai heeft zijn koffer al vrij snel, maar die van mij komt zo ongeveer als laatste. Ik was al bang, dat hij er niet zou zijn, dus ben blij, als ik het oranje gevaarte zie.

Buiten mocht Rick van de politie niet wachten. Ze zijn daar heel streng in. Hij moest dus rondjes blijven rijden, omdat onze bagage zo lang duurde. Toevallig komt hij net aanrijden, als wij naar buiten lopen.

Onderweg en thuis vertellen we Rick over onze avonturen, al heeft hij die gaandeweg al gehoord. Het was deze week makkelijker om hem op de hoogte te houden, omdat we ons in de VS bevonden. Ik heb echt genoten van deze bijzondere reis met mijn bijna negentienjarige zoon. Hoeveel moeders krijgen zo'n kans?

Zondag

Aangezien we gisteravond pas om twee uur in bed lagen, slapen we flink uit vanochtend. De vogels wekten mij eigenlijk al vroeg, maar al doezelend houd ik het toch tot na tienen uit.

Rick is iets eerder op en gaat meteen naar Starbucks. Grappig genoeg hadden ze gisteren de spinaziewrap niet, dus die smaakt vanochtend weer erg lekker.

Het is heerlijk weer, hoewel helaas niet zo warm, als het hier donderdag en vrijdag was (25 graden toen). Rick gaat in de tuin werken en vraagt Kai en Saskia hem te helpen. Nadat ik ben uitgepakt, ga ik naar de sportschool.

Daar ben ik van plan een uur op de crosstrainer te doen. Jeanne, mijn buurvrouw twee deuren verderop, staat op de machine naast mij. We kletsen even bij. Zij zegt, dat het zo leuk was, dat Saskia brownies had gemaakt voor haar Cameron, die donderdag zestien werd. Inderdaad is de al jarenlang durende vriendschap van Saskia met Cameron en zijn broer Parker best bijzonder.

Al lezend gaat het uur snel voorbij. Ik neem mijn telefoon bijna nooit mee, als ik ga sporten, dus ben verbaasd, als het hele gezin me bij thuiskomst begroet met "He, he, daar ben je eindelijk!". Niets bijzonders, maar ze wilden lunch gaan halen bij Noodles en wisten niet, wat ik zou willen.

Nu ben ik heel actief op Foursquare.com en Rick ook, dus zag hij zo, wat mijn favoriete gerechten daar zijn. Alleen kwam dat wat te laat, want hij had al een vegetarische sandwich besteld voor mij. Het smaakt prima, dus geen klachten hier.

Saskia heeft de afgelopen week met Rick een aantal zakjes met zaden uitgekozen om in de voortuin te zaaien. Kai wil haar daar wel mee helpen, dus met zijn tweeen planten ze van alles. Ik lees intussen mijn boek uit in het zonnetje voor. Ik mag geen foto's van de twee tuiniers nemen, dus geniet maar van hun samenwerken.

Rick heeft Saskia beloofd, dat ze vandaag voor het eerst mag rijden in zijn auto. In juni is zij oud genoeg (oef!) om haar Learner's Permit te halen en dan zijn wij ouders weer eerst officieel de rijleraar en -lerares.

Katja en Kai waren zeventien, toen ze begonnen, eerder hadden ze geen interesse. Saskia daarentegen is er nu al aan toe, drie maanden voor ze wettelijk mag. Kai en ik gaan ook mee naar de parkeerplaats bij Wolf Trap, waar "iedereen" met hun kinderen oefent.

Ook vandaag zijn er een aantal andere ouders met hun kinderen. Ricks auto, de BMW, is niet bepaald de makkelijkste auto om te leren, vind ik. Toch lukt het Saskia om al gauw goed te kunnen sturen. Ze leer meteen, hoe het gas en de rem werken.

Na een twintigtal minuten neem Rick weer over. Ik bedenk me, dat ik maar zo'n drie maanden verwijderd ben van het autolerares gedoetje. Ik kan hopen, dat ze haar theorie niet haalt, maar bij Saskia is dat onwaarschijnlijk.

Thuis maken we ons snel klaar voor het avondeten. Dit is Kai's laatste avond thuis. Hij kiest de Mad Fox Brewing Company om te gaan eten. Kai en ik bestellen beiden de pizza met vijg en balsamische azijn, erg lekker!

Saskia vindt de keuze moeilijk, want ze wil haar dieet aanhouden. Een paar stukken gewone kaaspizza moet goed zijn. Rick heeft een enorme pizza, waarvan hij maar de helft eet en de rest mee naar huis neemt.

Het is een gezellige maaltijd. Kai en Saskia kunnen het altijd zo goed met elkaar vinden tegenwoordig, erg leuk om te zien. We kijken naar de basketbalwedstrijd tussen Kai's school VCU en Purdue University. VCU wint uiteindelijk, erg leuk, want het is maar een onbekende school. March Madness kan de school veel bekendheid leveren.

Morgen gaat Kai terug naar school. We hebben een leuke week gehad samen. Ik weet niet, wanneer Alaska zal volgen, maar ik hoop snel. Dat is allemaal aan Rick, ik heb niets te zeggen over mijn vijftigste verjaardagscadeau, al kan ik wel hints geven.

In de reacties op mijn vorige blog las ik vooral de vraag of Rick en ik Nederlands spreken met de kinderen en of de kinderen ook Nederlands spreken. Ik heb dat, volgens mij, al eens besproken, maar hieronder het hele verhaal.

Toen Rick mij ontmoette, woonde ik gedwongen (visum etc.) met mijn ouders, broers en zus. Mijn broers waren college studenten in Canada, dus hen zag hij niet zo vaak. Mijn zus is tien jaar jonger, dan ik, en was dus nog thuis. Ik woonde met mijn vriendin Melanie in de kelder van mijn ouders. Voor mij visum moest ik bij familie wonen.

Rick leerde dus al heel wat Nederlands, als hij gewoon bij ons op bezoek kwam. Hij was vastbesloten te begrijpen, waar wij over spraken en leerde onvoorstelbaar snel! Hij stond er ook op, dat we van het begin afaan Nederlands zouden spreken tegen onze kinderen.

Lang verhaal kort, de kinderen, die nu tweederde volwassen zijn, spreken goed Nederlands, weliswaar doorspekt met anglicismen, maar dat kan snel verholpen worden. Aangezien mijn Noord-Amerikaanse neven en nichten enkel Nederlands verstaan, maar het niet spreken, geef ik Rick een groot applaus, want zijn Nederlands spreken heeft de doorslag gegeven.

Nu spreken Rick en ik onderling Engels, Kai en zijn zussen ook, Katja en Saskia spreken Nederlands met elkaar en Rick en ik zoveel we kunnen Nederlands met de kinderen. Hopelijk maakt dat het allemaal duidelijk, ha ha.

De laatste foto's van het reisje met Kai staan hier (ook van het Kansas City gebouw, toch interessant).

12 reacties:

Corry zei

Wat een leuk verslag weer. Ik besluit ter plekke het midwesten ALWEER over te slaan. Thnx for that!!! ;)

Petr@ zei

Jammer van de regen de laatste dag. Zo heb je een wandeling door Kansas City gemist.
Grappig hè, dat je naar een restaurant gaat, die je wat minder aanstaat en dan onverwacht heerlijk eet.

Het was weer erg leuk om je reisverslag te lezen. Op naar de vijftigste staat! Zou zeker een leuk en toepasselijk verjaardagscadeau zijn voor je vijftigste verjaardag. Help je hopen.

Nina zei

Wauw, Saskia achter het stuur! Leuk dat ze zo snel wil leren rijden.
(ik ging gisteren mijn ouders van Schiphol halen en heb voor het eerst schade veroorzaakt...reed achteruit om uit de parkeerrij (gedoe op Schiphol) te kunnen draaien, auto's achter en voor me zaten dicht op 'mij' en kedenggg, dankzij de trekhaak! niet veel schade gelukkig, maar ik voel me er wel rot over, auto is van mijn ouders...maar die doen er niet zo moeilijk over gelukkig)

In NL willen ze nu trouwens ook het begeleid rijden gaan invoeren (vanaf 17), in België hebben ze dat ook, maar ik ben er echt geen voorstander van!!

Grappig gebouw, die bibliotheek! Je heb je aangeschafte regenjas in ieder geval wel weer goed kunnen gebruiken...

Fijn dat jullie weer thuis zijn en dat de reis verder rustig is verlopen. En nu weer het 'normale leven'!

Sally zei

Ik heb weer genoten van je (reis)verslag. Al trekt het mid-westen mij ook niet. Wel ontzettend leuk dat je dit met je zoon kon doen.

marianne zei

Wow, die Saskia, stoer hoor, zo achter het stuur!

Erg grappig, die onderlinge Nederlands-Engelse dwarsverbanden bij jullie thuis :-). En knap van Rick, dat hij 'gewoon' Nederlands geleerd heeft!

Marie zei

Wat een geweldige trip heb je met Kai gemaakt, ontzettend leuk. Wat een prachtig gebouw, die Library!

wilma zei

Ik kan erover mee praten, je jongste telg achter het stuur.
Wesley is 3 weken geleden 18 jaar geworden en heeft inmiddels al 5 rijlessen gehad.

Wij hebben hem ook al stiekem 2 rijlessen geven op een rustig terrein, maar hier is het verboden.

Hoe gaat dat bij jullie in z'n werk?
Komt er nog een rijschool aan te pas?
Tegenwoordig is het hier standaard 30 praktijklessen en dan examen.
En eerst je theorie halen.

Je hebt in ieder geval weer iets leuks achter de rug om met veel plezier aan terug te denken.

Groetjes Wilma

HennyB. zei

Welkom thuis, dat waren een paar reislustige weekjes met de kids. Leuk om dat te kunnen doen, daar kun je met een goed gevoel op terugkijken, zulke mooie ervaringen (eerst met je dochter) en nu deze trip met je zoon.
Saskia achter het stuur, hoe snel kan het allemaal gaan, binnen niet al te lange tijd met haar een daagjes op pad??

Nicole zei

Jammer dat de regen jullie laatste dag een btje verpest heeft. Wel een heel leuk gebouw, die bibliotheek. Het eten klonk ook erg goed. Dat iets dat zo 'vies' klinkt toch zo lekker kan zijn.

En Saskia achter het stuur! Spannend hoor. Het lijkt me best zenuwslopend om de instructeur van je kind te moeten zijn. Ik ben blij dat dat hier door een rij-instructeur gedaan wordt.

naomi zei

Alweer welkom thuis. Ik heb genoten van je verslag en je hebt nog veel gezien en gedaan. Mooi gebouw die bibliotheek.

Leuk om te lezen hoe de taal verhoudingen zitten onderling. En knap van Rick om ook zo goed Nederlands te kunnen praten.

Nu alleen nog Alaska over om te bezoeken. En succes met de rijlessen.

Groetjes

Anoniem zei

[p]Seulement vous en votre for int茅rieur v锚tir mais aussi touchant 脿 partir et aussi entier sans difficult茅 ze donner concernant le pas du tout Poss猫de efficaces To, aus caban charbon touchant 脿 茅corce ze r茅v猫le 锚tre la selection touchant 脿 classe . Couvre-chaussures dans la derme pour obtenir agneau [url=http://www.uggfrclassictall.info]ugg bottes pas cher[/url] UGG se r茅v猫lent 锚tre abordables chaque jour au sein du secteur . Ceux-l脿 aiment un ensemble [url=http://www.frclassicuggstocker.info]pas cher ugg femme[/url] de garnis laquelle se trouvent 锚tre con?us au moment d鈥檈space compl茅mentaire avec aus slip-on relatives au look afin de presque bien-锚tre . 鈥?Je imagine uniquement c鈥櫭﹖ait un bon mishap weird, tel que je l鈥檃i mis mes bottes dans votre broche relatives au votre p茅dale celui-ci tenu au sein des coutures . Types dans la move pour obtenir laine m茅lang茅e se r茅v猫lent 锚tre un 茅l茅ment maximal de nombreuses recueil innovantes du stylisme UGG . Juste exactement ce que les fabricants australiens concernant uggs bon march茅 saisir est certainement un discret, mais le concept avanc茅 . La plupart du temps, la distribution enti猫rement gratuit utilisent souvent pour 锚tre en mesure 脿 des clients potentiels 脿 l'int茅rieur revendications Usa, au cas o霉 vous pratiquez zone 脿 habitez 脿 l'ext茅rieur de la maison impliquant le combin茅 [url=http://www.uggfr-baileybutton.com]ugg pas cher france
[/url] sugg猫re, il ne faut pas 锚tre timide de sorte que vous pouvez demander pour les r茅ception 茅tant pr茅sent茅 脿 fait gratuitement . C e d e r n i e r p o s s d e a u s s i [url=http://www.frclassicuggstocker.info]chaussure fille pas cher

[/url] a u s g r a p h i s m e l a q u e l l e s e r v l e t r e c o n ? u d e s i r e d d e s t i n a t i o n d e s d a m o i s e l l e s v o c a t i o n p l u s f m i n i n e s g r a c e n o t r e c h e v e l u r e c o n c e r n a n t l e x t r i e u r d e b o n n e s p r e s t a t i o n s d e t r o t t i n e r.[/p][p]Lisez les nouveaut茅s de sorte 脿 prendre connaissance de une bonne furthermore grande fa?on relatives au rechercher ces diverses gammes de service mais aissi des voir la majorit茅 [url=http://www.pascheruggclassicfr.com]ugg bottes pas cher[/url] des atouts d鈥檃cheter UGGs authentiques . Le domaine fabricant celui le as well as souvent rencontr茅 afin p donner touchant 脿 vrais bottes sous peau d鈥檃gneau m茅rinos ze r茅v猫le 锚tre
Bottes touchant 脿 laine m茅rinos australiens ze trouvent 锚tre incontestablement accentuation strange afin p passer concernant [url=http://www.frclassicuggstocker.com]bottes ugg pas cher[/url] correctement la plupart des apparences authorities mais aussi informel . Je pouvais sentir [url=http://www.pascheruggclassicfr.info]ugg femme pas cher
[/url] l鈥檈ssence horribles odeurs, je pensais uniquement votre voiture allait acqu茅rir foyer, j鈥檃i song茅 uniquement je allait mourir . Les divers biens茅ance se [url=http://uggfrclassictall.com]bottes ugg pas cher[/url] pr茅sentent comme concernant le magnum . Les gens ont vraiment un plaisir tr猫s, exclusif ainsi que d'aimer appara卯t ainsi comme une am茅lioration fantastique de l'automne les femmes ainsi que la collecte de v锚tements d'hiver intemp茅ries . Dans de nombreux cas, pour les points de vente dans le monde entier-web poss猫dent une page Web remises n茅anmoins ils ont rarement le soutenir . 脡tonnamment, Uggs pas cher sp茅ciaux seront 芒ges pr茅c茅dents, ainsi que sur l'ic么ne de fausser sera encore beaucoup plus intrigant.[/p]

Anoniem zei

[p]Since Kim Cattrall wear Ugg boots with wedding, it really shock the world . Internet retailers offer these boots in a variety of styles, colors and different [url=http://uggbootsgrey.webstarts.com]ugg boots grey[/url] sizes . Dip a piece of clean sponge in this mixture and wipe the boots [url=http://uggbootspink.webstarts.com] ugg boots pink[/url] with it . Now we invite your kid to be part of through three million happy Bob Textbooks audience, who can announce in pleasure, I examine the entire book! It is possible to't just jump into reading mainly because you're ready, or due to the fact the neighbor's little one is browsing, or since some relatives customer thinks it can be time . These two styles point once have UGG 70% market share, while pushing the other style is mediocre, UGG according to the material, pattern attributes to re-introduce [url=http://uggbootssaleamerican.webstarts.com]ugg boots sale american[/url] a similar style to another paragraph number for sales . I would wear UGGs, sweat pants including a North Face [url=http://ukuggsaleoutlet.webstarts.com聽]uk ugg sale outlet[/url] jacket . Here, we consider some of the outfits that look fantastic when teamed with a pair of genuine UGG boots . the most well-known winter weather boots, ever-changing boots should be amid the [url=http://uggbootsforsaleusa.webstarts.com]ugg boots for sale usa[/url] autumn, regardless of the powerful high-key show up on traditional tall shoes or boots or dapper ugg gissella exquisite short boots in more detail, at new provides coincide.[/p]