Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zaterdag, maart 12, 2011

De terugreis

Iedere nacht hier heb ik heerlijk geslapen, zo ook vannacht. Als ik wakker word, hoor ik de branding van de zee. Al zien we de zee, het strand is heel breed, dus het is best ver weg. Het is wel een gezellig geluid.

Om half negen staan Katja en ik op. Ons laatste ontbijt hier is net zo lekker, als het eerste. Ik ga de verse papaya weer missen. De omeletdame hier maakt nog een laatste omelet voor ons, de mijne met tomaat, paprika en champignons. Er is vandaag ook mangosap, wat Katja vooral lekker vind.

Dit hotel vonden we allebei heel gerieflijk. De bedden waren heerlijk, het eten ook goed en de medewerkers allemaal even vriendelijk. Het enige minpuntje was de badkamer. Die was idioot klein. We konden ons er nauwelijks veroeren. Al met al hebben we een heerlijke paar dagen gehad en zouden graag nog een dag of wat zijn gebleven.

Na het ontbijt gaan we nog even aan het zwembad liggen. Ik loop ook nog naar de rand van de zee, waar de golven inderdaad vreemd hoog zijn en als een lage muur op het strand lijken te slaan. We zitten hier aan de zee van Cortez, maar ook heel dicht bij de Grote Oceaan.

Tot mijn en andere aanwezigen op het strand onsteltenis is er een man aan het zwemmen in de golven. Op een gewone dag wordt er al afgeraden hier te zwemmen, maar de golven lijken vandaag helemaal zwaar. Daarna zwemt hij zelfs verder de zee in. Een hotelveiligheidsbeambte probeert de man te bereiken, maar het geluid van de branding is veel te hard. Ik hoop maar, dat hij weer veilig eruit is gekomen!

Na een half uurtje in de zon aan het zwembad te hebben gelezen, is het tijd om voor het laatst naar de kamer te gaan. Daar zien we een waarschuwing van het hotel om vanwege de aardbeving in Japan vandaag ver van het strand te blijven. Er is een mogelijkheid op erg hoge golven.

We hebben gisteravond al vrijwel alles ingepakt. Ik douche en ga dan tijdens Katja’s douche uitchecken. Het enige, wat we nog moeten betalen, is het internet. Erg leuk om een rekening van maar $30 te hebben!

Om kwart voor elf zou de Gray Line bus komen om ons op te halen. Gisteren heb ik daar hard over moeten onderhandelen! Als hij er op de afgesproken tijd nog niet is, zeg ik tegen Katja, dat we gewoon een taxi zullen nemen, als we om elf uur hier nog staan. Gelukkig komt de bus om vijf voor elf voorgereden. Eens te meer ben ik blij, dat ik geeist heb een uur eerder te vertrekken.

Het inchecken gaat vlot. Onze bagage wordt doorgezocht, zoals bij iedereen hier, en daarna doorgecheckt. De veiligheidscontrole gaat snel en we hebben nog iets meer dan een uur voor we aan boord zullen gaan. We besluiten in het restaurant Wings boven te gaan eten.

Daar staat het nieuws aan en we kijken, terwijl we onze heel erg lekkere steak taco’s verorberen, naar de berichten over de verschrikkelijke aardbeving en tsunami’s. Nu merk ik toch, dat ik heel wat Spaans begrijp. Verschrikkelijk, wat een ramp is dit weer!

Keurig op tijd begint het boorden. Terwijl we onze boarding passen aan de agent geven, denk ik mijn achternaam te horen. Even denk ik te vragen, of dat zo was, maar de man kijkt naar mijn boarding pas en reageert niet op de achternaam. Ik zal het me wel verbeeld hebben. Katja wordt eruit gepikt om haar handbagage te laten doorzoeken, dus ik wacht buiten, nog even in de warme zon, op haar.

We zitten in verschillende rijen, wel lekker voorin het vliegtuig. Ik heb een raamplaats en Katja een gangpad. Opeens komt een van de Mexicaanse grondmedewerksters naar Katja en vraagt, waar haar moeder is. Ik blijk toch weer een stoel in eerste klas te kunnen krijgen. Wat een luxe en wat een verrassing!

Ik krijg een raamplaats en vraag een bloody mary om te drinken. We krijgen weer een bord met kaas, plakjes kalkoen, verse vruchten en een chocolaatje. Omdat ik net lunch opheb, eet ik er niet zoveel van. Ondertussen kijk ik naar de film “Love and Other Drugs” op mijn computer. Die had ik nog niet gezien en vind het een erg goede film

Voor ik het weet is het tijd om te landen. We zijn zelfs vroeg. Zo hebben we meer dan twee uur om over te stappen. Ik ben blij, dat ik onze reservering naar de vroegere vlucht heb gezet. Eens te meer, als we er drie kwartier over doen om door de immigratie, douane en veiligheidscontrole te komen! Als we de latere vlucht hadden gehad, was ik weer een nerveus wrak geweest. Ook al, omdat we een kilometer naar onze gate moeten lopen.

Katja heeft de luxe van een snack niet gehad, dus heeft flinke trek. Gelukkig is er een restaurant tegenover onze gate, waar ze een sandwich bestelt. Ook nu weer worden er vrijwilligers gevraagd om hun plaats op te geven, want de vlucht is meer dan vol geboekt. Dit is ook precies dezelfde gate als waar we vorig jaar voor dichte deuren kwamen te staan. Wat een andere ervaring is het dit keer!

Onze gate wordt nog veranderd en er is een kleine vertraging van een half uur, maar dat mag niet deren. We zijn op weg naar Washington, als ik dit schrijf, en zullen daar over een half uurtje aankomen. Onderweg hebben we weer satelliet tv gekeken, een heel fijne manier om de tijd door te komen.

Rick en Kai staan ons op te wachten en al vertellend rijden we terug naar huis. Mijn eerste reis van 2011 zit er weer op en wat een geweldige herinneringen hebben we weer! Vooral de walvistocht zal ik niet snel vergeten. We hebben genoten!

13 reacties:

Corry zei

Gelukkig een betere ervaring dan de vorige keer. Hoop dat je goed weer hebt in Vienna. Kan je lijf lekker warm blijven.
Liefs
C.

Karin L zei

Hoi Petra,

Leuk dat je me hebt geaccepteerd op facebook.Fijn dat jullie zo genoten hebben. De foto's van de walvissen zijn echt waanzinnig mooi!

Groetjes Karin

Petr@ zei

Fijn dat jullie zo'n goede terugvlucht hebben gehad.
Helaas zit jullie trip er weer op, maar binnenkort ga je weer, dus weer iets om op te verheugen.

Vreselijk hè, die aardbeving en tsunami in Japan.

HennyB. zei

Welkom thuis... Dit is een trip geweest om weer op terug te kunnen kijken. Leuke dingen hebben jullie gedaan, ik kijk uit naar de foto's. Fijn dat de terugreis goed is verlopen.
Prettig weekend gewenst!

Marsha zei

Welkom thuis, gelukkig geen vertraging deze keer! Dank je dat wij weer mochten meegenieten!

Derk (Grandu) zei

Ik moet je blog echt eens vaker lezen, ik mis veel te vaak de leuke reisblogs en de interessante weetjes over DC!

Derk (Grandu)

Anja zei

Fijn dat jullie zo hebben genoten en dat de terugreis zonder problemen is verlopen.

Bianca zei

Gelukkig dat jullie zo'n snelle terugreis hebben gehad en helemaal zo'n fijne vakantie !

Sally zei

Fijn dat de terugreis zo voorspoedig verliep. Weer een leuke vakantie om op terug te kijken.

naomi zei

Welkom thuis.
En heb de foto's op je FB gezien.
Erg mooi allemaal en zeker de walvissen wat groot zijn deze.

Gezellig dat beide mannen jullie stonden op te wachten.

Nu wassen en dan met de volgende op reis haha.

Geniet ervan.
Groetjes Naomi

www.van zei

Dank je Petra...Het helpt zeker dat er mensen zijn die mijn zoon niet vergeten ook al hebben ze hem nooit gekend. Geef Kay maar een extra knuffel. Gr Petra

Petra zei

@Corry - Het was hier dit weekend gelukkig ook heerlijk weer.

@Karin - Dank je!

@Petra - Het zal weer zo'n heel andere reis worden met Kai, maar we verheugen ons erop!

@Henny - De foto's staan inmiddels online, ik zal de links vanavond plaatsen.

@Marsha - Deze reis verliep zo ongeveer het tegenovergestelde van de vorige gelukkig!

@Derk - Binnenkort zal ik nog meer over DC schrijven, als de rondleidingen beginnen.

@Anja - Ja, dat maakte het een stuk relaxter.

@Bianca - Het was heerlijk, ging weer veel te snel voorbij!

@Sally - Zeker!

@Naomi - Die walvissen zal ik nooit vergeten, dat was echt zo'n levenservaring!

@Petra - Het is altijd moeilijk te weten, wat te schrijven. Ik heb vandaag regelmatig aan je gedacht.

Bibi zei

Wat een geweldige vakantie hebben jullie weer gehad, en voor jou moet dat zeker goed zijn, ik hoop dat je voor dit laatste stukje winter genoeg warmte hebt opgeslagen.