Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zaterdag, april 16, 2011

Naar Florida

Het zal vast zijn, omdat ik zo'n zin heb om naar de warmte te gaan, want ik ben ver voor achten klaarwakker. Om acht uur sta ik dan maar op. Rick is al op en Saskia volgt al snel.

Terwijl Saskia en ik gaan sporten, maait Rick in de al beginnende regen nog gauw het gras. Saskia wil thuis hardlopen en ik ga naar de sportschool. Het regent al flink en er wordt nog veel erger voorspeld. Hebben wij weer, als we honderden mijlen moeten gaan rijden!

Na een intensief half uur op de stairmaster haast ik me naar huis. Cosmo moet nog naar de kennel gebracht, dus dat doe ik maar meteen. Onderweg hoor ik op de radio, dat het verkeer op de I-95, onze geplande route, mijlenlang compleet vaststaat. Ook wordt het zwaarste weer in dat gebied voorspeld.

Rick en ik overleggen en besluiten dan toch maar de westelijke route te nemen. Die is wel tachtig mijl langer, maar we kunnen dan tenminste doorrijden. Bijkomend voordeel is, dat het zware weer van west naar oost trekt en wij er zo hopelijk minder last van zullen krijgen.

Om kwart over elf rijden we ons pleintje uit. Ik begin met rijden en moet flink opletten door het opspattende water en de plensregen. Toch maken we goede tijd, stukken beter, dan als we in de file hadden gestaan, natuurlijk.

Na een uurtje zijn we klaar met de I-66 en draai ik de I-81 naar het zuiden op. Het begint langzaamaan lunchtijd te worden, dus in Staunton gaan we op zoek naar een Subway. Dit is het enige fast food restaurant, waar Saskia wil eten.

Je zult het altijd zien, overal zijn Subways vlak langs de weg, maar niet bij deze afslag. We moeten helemaal het oude pittoreske stadje in, een paar mijl verderop. De broodjes zijn net gebakken en smaken werkelijk heerlijk.

De reden, dat we deze afslag namen, is een Starbucks drive thru, waar Rick een latte haalt voor we verder gaan. Hij zit nu aan het stuur en we horen het al gevaarlijk donderen. Niet veel later breekt er een waar noodweer los!

Online zie ik, dat er een tornado waarschuwing is voor de stad, waar we bij rijden. Het bliksemt links en rechts van ons en regent zo hard, dat we het niet eens zouden zien, als er een tornado kwam. Daar wordt door de National Weather Service ook voor gewaarschuwd, maar we hebben weinig keus. Ik voel me in zo'n relatief kleine van absoluut niet veilig en Saskia is ook angstig. Gelukkig blijft Rick zijn kalme zelf.

Dan begint het te hagelen, stenen zo groot als golfballen!! Het verbaast ons, dat de voorruit heel blijft. Ik hoop van harte, dat de van er niet door wordt beschadigd. Het is doodeng, zeker het zwaarste weer, waar we ooit doorheen zijn gereden! Er is echter nergens om te schuilen, behalve een viaduct waaronder al allerlei auto's stilstaan.

Het lijkt even wat minder te worden, maar dan rijden we weer een gebied met tornado waarschuwing binnen. Horen en zien vergaan ons en weer is er nergens om te schuilen. Het bliksemt zoveel en zo dichtbij, dat ik blij ben, dat een auto een kooi van Faraday is. Hier staan de gevaarlijke weerssituaties in Virginia, North Carolina (waar een zware tornado over Raleigh heenkwam) en South Carolina beschreven.

Eindelijk klaart het wat op en rijden we met de schrik in de benen verder. Kennelijk had ons klokje nog niet geslagen! Gisteren waren er in Alabama al 9 doden door dit weerssysteem en nu staat het totaal op 17. Wat kan het toch huishouden! Washington moet dit weer nog krijgen, hopelijk zwakt het tegen die tijd wat af.

Even verderop komen we in een korte file terecht. Het blijkt "rubber necking" te zijn, want er zijn op de tegenliggende weghelft twee zware ongelukken vlakbij elkaar gebeurd. We vragen ons af, of die ook met het weer te maken hadden.

Vrij plotseling is het zware weer voorbij en wordt het helemaal zonnig. Katja had me dat al ge-smst, want wij rijden nu in haar buurt. Hun stroom was een uur uit, maar nu was alles weer gewoon. We zijn blij, dat we de I-95 niet hebben genomen, want dan hadden we dit zware weer nog veel langer gehad.

Bij de grens met North Carolina (Virginia is zo groot, dat een derde van onze reis in onze eigen staat is) neem ik het stuur weer over van Rick. Het waait behoorlijk en zo af en toe heb ik flinke moeite de van recht te houden. Later zie ik op tv, dat er windstoten van meer dan 100 km/u waren.

Net na Charlotte, North Carolina, en net voor de grens met South Carolina zoeken we een restaurant voor het avondeten. Het wordt Ruby Tuesday. Daar staan ook een aantal "fit and trim" gerechten op het menu met de calorieen erbij. Perfect voor Saskia, dus, en ik bestel er ook een van.

Het moet gezegd, het eten is erg goed en ik heb gewoonlijk niet zo'n hoge pet op van Ruby Tuesday. Ik heb gegrilde tilapia met een mango salsa, spaghetti squash en tomatensalade. Saskia en Rick hebben allebei de sirloin steak en die zijn ook precies, zoals ze bestelden, gegrild.

We zetten onze tocht naar het zuidoosten voort. Gelukkig is het helemaal helder en droog en schijnt de maan vrolijk naar binnen. Rick wil tot in Georgia rijden en dan meteen een hotel zoeken.

Bij het vliegveld van Savannah staat een heel nieuw hotelpark. Bij de Hampton Inn proberen we eerst, maar die zit vol. Het enige hotel, dat volgens hen nog plaats heeft hier, is de Staybridge Suites. Gelukkig is dat zo en we krijgen een grote kamer met een queen size bed en uitklapsofa.

Opgelucht gaan we naar boven. Ik kan eerlijk zeggen, dat we nog zelden (zeg maar nooit) zo'n enerverende rit hebben gemaakt! Gelukkig is de van niet beschadigd door de hagel (wonder boven wonder!) en is het extreme weer voorbij. Morgen nog 290 mijl (475 km of zo) en dan zijn we in Disney World!

23 reacties:

Margreet zei

Oh bah, wat eng dat weer. Gelukkig is dat nu acthter de rug. Veel plezier de komende week.

Anja zei

Oh wat eng, ik kan me voorstelen dat jullie angstig waren. Gelukkig is het allemaal goed gegaan!. Nog een goede reis morgen en veel plezier in Florida!

Sally zei

Bah wat een naar weer en daardoor een enerverende reis. Hopelijk is de rest vd rit beter. En natuurlijk veel plezier in Disney World

Ineke zei

Jakkes, wat een akelig weer (deed me denken aan Nebraska, daar kregen we ook zoiets over ons heen).
Gelukkig dat alles goed afgelopen is en blijft het de rest van jullie vakantie stralend weer. Veel plezier!

Marie zei

Pfffuuhh, dat was me het ritje wel zeg! Gelukkig is alles goed gegaan en moeten jullie nog 'maar' 500k. Dat is te doen, vooral als het weer goed is! Ik wens jullie een hele fijne vakantie!

Jasmino zei

He jasses wat een naar weer zeg! Ik begrijp niet dat jullie daar gewoon doorheen gereden zijn. Wat als er iets was gebeurd? Ik zou zelf rechtsomkeert gemaakt hebben denk ik. Ik moet er niet aan denken, het lijkt me doodeng om in zo'n situatie te rijden. Maar gelukkig zijn jullie er heelhuids doorheen gekomen en kunnen jullie de zon al zien!

Unknown zei

Ik ben helemaal geen held met slecht weer achter het stuur.... Brr... Wat een barre tocht!

Jacqueline zei

Brrr. Rijden in noodweer niemands favoriete bezigheid. Hoop dat jullie de rest van de reis veel beter weer hebben. Heel plezier in de sunshine state. Over 3,5 maand gaan wij daar ook weer heerlijk genieten. Groetjes Jacqueline ook van Jaap en Suzanne natuurlijk

Anoniem zei

Gelukkig hebben jullie het slechte weer goed doorstaan. Goede reis verder en veel plezier in Florida!

Groetjes,

Marieke

Brigitte en Mark zei

Het 'rij voorzichtig' was dus niet overboden geweest!

Petra zei

@Margreet - Dank je!

@Anja - Inderdaad, onze beschermengeltjes werkten nog.

@Sally - Ik vind deze lange ritten toch al nooit zo leuk en met zulk weer is het helemaal balen. Maar ja, goedkoper, dan vliegen.

@Ineke - Ja, in Nebraska zou ik me zulk weer goed kunnen voorstellen. Gelukkig is het voor ons vrij zeldzaam, dat het zo erg is.

@Marie - LOL, maar 500km, maar het totaal is meer dan 1500, dus tweederde zit erop.

@Jasmino - Rechtsomkeerts helpt in zo'n geval niet, goede kans, dat je dan juist in de tornado terechtkomt. Als je bij zulke fronten op de radar kijkt, zie je een paarse/rode band van honderden kms. We reden niet door tijdens het ergste, maar er was gewoon nergens om te schuilen. Doodeng!

@Wendy - Ik ook niet, ik was blij, dat Rick toen net reed.

@Jacqueline - Groetjes terug aan jullie drieen!

@Marieke - Dank je.

@Brigitte - No kidding!

@

naomi zei

Hallo Petra

Nou zo als je leest zijn wij weer veilig terug in Nederland. We hebben ondanks het weer maar 1 uur vertraging opgelopen. Rond 17.00 kwam er een zware bui over Dulles heen. Veel regen, wind en onweer, zoveel regen dat je de verkeerstoren niet meer zag. We zouden om 18.00 uur vertrekken maar het luchtruim boven New York was dicht vanwege die bui en wed dus 19.00. Eerste 45 minuten erg onrustig en hobbelig daarna helemaal prima gegaan.

Vreselijk zulk rot weer onderweg misschien stieken fijn dat Rick reed. Wel doodseng en zeker als je niet kan stoppen. Nu op naar de zon, magie en Mickey.

Nog een goede reis de laatste 500km en eet ze lekker in Canada.

Groetjes Naomi

Petra zei

@Naomi - Gelukkig hebben jullie maar weinig vertraging gehad. Succes met het weer in het gareel komen!

Petr@ zei

Wat vreselijk om door zulk weer te moeten rijden. Gelukkig is het goed gegaan.
Vanaf nu beter weer gelukkig, want je moet nog een aardig stuk.
Veel plezier in Florida.

Petra zei

@Petra - Ja, op meer dan 1500 km lijkt 475 niet zoveel, maar dat is het natuurlijk wel.

Derk zei

Wat een beleving om te lezen over dat weer, maar het moet angstig zijn geweest om midden in te hebben gezeten. Gelukkig zijn jullie ongedeerd gebleven. Veel plezier in Florida!

Bibi zei

Oh vreselijk zo'n rit, gelukkig zijn jullie er zonder kleerscheuren doorheen gekomen!

cloggie68 zei

Wat naar zo'n autorit, hopelijk doen een goede nachtrust en een bezoek aan Mickey het snel vergeten. Er komen veel Hollanders aan in FL komend weekend ivm vakantie. Wij moeten nog 75 nachtjes slapen :)

Karin (dh) zei

Pheww...ben even door je blog heen geraced om te lezen of jullie een veilige reis hebben gehad na al die alarmerende berichten, gelukkig is het allemaal goed gegaan en hopelijk ben je als je dit leest weer in de 'relax mode'.
Genieten jullie maar lekker van de Sunshine State, heel veel plezier!!

Unknown zei

Nou maar goed dat je veilig op de plaats van bestemming bent gekomen.
Hier op de tv werd gewaarschuwd om nooit onder een viaduct te schuilen bij een tornado. De wind kan er onder slaan. Je kan beter in een greppel gaan liggen en de ramen van je auto op een kier voor het lucht druk verschil. Als er bij dichte ramen een raam breekt is het verschil in luchtdruk funest.

Bianca zei

Dan heb je zeker geluk gehad dat jullie en de auto geen schade hebben want hagelstenen zijn lelijke dingen.
Goede reis verder !

Pascale zei

Oef, blij dat jullie veilig door die eerste dag zijn gekomen! Hopelijk was de tweede dag minder spannend!

marianne zei

Eng hoor, zulk noodweer! Gelukkig zijn jullie weer veilig aangekomen.
Veel plezier de komende dagen.