Naar "Wicked" met Saskia

Eindelijk schijnt de zon weer eens bij het opstaan. Het is de afgelopen dagen wel warm geweest, maar met veel bewolking. Met een vrolijk zonnetje de dag beginnen vind ik toch altijd wel heel fijn.

Het is zo gezellig met Kai en Saskia thuis, de tijd zonder Rick vliegt voorbij. Ook vandaag zijn zij bijtijds op en eten we samen ontbijt. Daarna vertrekken Saskia en ik weer richting Anytime Fitness. Daar zien we Sharon, die Saskia alweer een tijd niet heeft gezien. Natuurlijk krijgt Sas van haar een groot compliment over hoe ze eruit ziet.

Bij Target heeft Saskia vorige week het nieuwe Women's Health boek gekocht met allerlei gezonde recepten en tips en ook hele workouts. Een daarvan gaan we vandaag doen. Ik vind het zoveel makkelijker om zo'n routine te volgen, dan zelf maar wat te doen. Dit boek gaat ook mee naar Italie.

Na een half uur gewichten doen we nog een half uur cardio. Saskia doet het rustig aan vandaag en gaat fietsen. Ook ik maak het niet te zwaar, want we gaan vanavond uit en dan wil ik niet doodmoe zijn. Een half uur op een lagere stand op de crosstrainer is goed genoeg.

Thuis halen we Kai op en gaan naar Whole Foods. Hier kopen we spullen voor het avondeten en andere benodigdheden. Het perziken seizoen is begonnen en die kosten maar $1 per pond, dus daar gaan er een aantal van mee.

Vanmiddag wil ik dolgraag naar het zwembad en even lijkt het erop, dat ik Kai en Saskia ook mee zal krijgen. Maar dan belt Shannon en daarmee wil Saskia vanmiddag doorbrengen. Zin in zwemmen hebben de dames niet. Kai ziet wat wolken en besluit op het laatste moment ook maar niet te gaan. Dus loop ik alleen naar de overkant.

Het zwembad is heel rustig. Ik zie maar een paar mensen, die ik ken. Dat is sowieso vaak het geval de afgelopen jaren. Vroeger kende ik vrijwel iedereen, omdat onze kinderen kleiner waren en de ouders mee moesten voor supervisie. Nu komen die kinderen alleen en kennelijk gaan veel volwassenen dan niet meer.

Tijdens het kwartier pauze, dat zwemmers onder de vijftien (het is Saskia's eerste jaar, dat ze erin mag blijven!) ieder uur moeten nemen, trek ik een tiental baantjes. Het water is heerlijk! Ik ben zo door, maar het is nog niet te warm. Verder lees ik lekker lui tijdschriften onder een parasol.

Na een uurtje komt buurvrouw Chris bij me zitten. Ook haar is het opgevallen, dat zo weinig mensen van ons buurtgroepje nog komen zwemmen. Natuurlijk is het wel een weekdag, maar veel mensen zijn dan ook thuis in deze buurt. We kletsen bij over onze families en dan is het alweer tijd voor mij om naar huis te gaan.

Daar maken Saskia en ik ons klaar om naar de schouwburg te gaan. We gaan vanavond "Wicked" zien bij het Kennedy Center. We hebben die musical al eerder in New York gezien en Saskia en ik waren er weg van. Kai niet, dus die functioneert als onze chauffeur.

Een musical bijwonen in het Kennedy Center is een hele belevenis. Deze gigantische schouwburg is werkelijk prachtig. Er zijn meerdere zalen en Wicked speelt in de grootste, het Opera House. Saskia en ik hebben allebei een rok aan en zijn daar blij om, want iedereen is keurig gekleed.

Na wat water voor tijdens de voorstelling te hebben gekocht (het enige, wat mee naar binnen mag), zoeken we onze plaatsen op. We hebben de allerlaatste rij in de hoofdzaal, die bestaat uit losse stoelen. Hier hebben we prima zicht op het podium, alleen zien we de draak, die erboven hangt niet, omdat het plafond van het balkon boven ons dat zicht blokkeert.

Duidelijk is de voorstelling uitverkocht. Het is heel terecht zo'n populaire musical. Tegelijkertijd een beetje een verdrietig verhaal over een meisje, dat wordt verworpen vanwege haar uiterlijk (de groene Elphaba, "wicked witch of the West"), maar ook een positief verhaal over vechten tegen onrecht en natuurlijk winnen de goeden uiteindelijk.

"Elphaba", de hoofdrolspeelster, speelde die rol ook lange tijd op Broadway en heeft werkelijk een superstem! Ook de actrice, die "Glinda" speelt, zingt erg goed, beter, dan degene, die we op Broadway zagen. De costuums en speciale effecten zijn fantastisch en Saskia en ik genieten.

In de pauze wil Saskia in de zaal blijven zitten. Ik heb van tevoren een wijntje besteld, wat erg handig is, want het staat al klaar. De rijen voor drankjes zijn meteen flink lang, weet ik uit ervaring. Ik loop naar buiten de warmte in, waar de zon net boven Georgetown aan het ondergaan is. Een meisje vraagt of ik een foto van haar wil maken, het is haar eerste bezoek aan Washington. Zo'n "dat ik dit toch weer mag meemaken" gevoel overvalt me.


Het tweede gedeelte van de musical vind ik nog veel beter, dan het eerste. Ik was vergeten hoeveel verbloemde grapjes over "The Wizard of Oz" erin zaten. Feitelijk is het de voorgeschiedenis van dat toneelstuk (film). Nu zien we hoe de tinnen man en de vogelverschrikker ontstaan. Het is ook ontroerend en alweer wordt er zo mooi gezongen. Ik vind het verschrikkelijk jammer, als het voorbij is. Dit blijft een van mijn favoriete musicals aller tijden.

Kai komt ons ophalen en we denken zo laat makkelijk de interstate te nemen. Maar dit is de tijd van de wegwerkzaamheden en we komen al snel in een file terecht. We nemen de eerstvolgende afrit en rijden binnendoor naar huis. Zoals altijd na een musical neem ik me voor veel vaker naar het theater te gaan!