Onze webcam

Cul-de-sac Cam

woensdag, september 07, 2011

Een saaie plensdag

Alweer moet Rick Saskia naar school brengen. Dit keer kwam de schoolbus kennelijk veel vroeger, dan op het schema staat. Ze was op tijd bij de halte, maar er stond niemand meer en er kwam geen bus. Het is geen lange route, haar schoolbusroute, dus hopelijk heeft de chauffeur het morgen goed.

Het onweert ook flink, als we opstaan. Het regent zo hard, dat er binnen het uur vijf centimeter water valt. Gelukkig wonen wij op een heuvel, want de ene na de andere weg wordt afgesloten door razende vloedwateren. Ook in Washington zijn allerlei wegen onbegaanbaar.

Het is nog lang niet zo erg als ten noorden van ons, waar hele dorpen worden weggespoeld in New York, Vermont en New Jersey. Mede-blogger Petra in Upstate New York heeft haar motel moeten evacueren, omdat er een lading water in de kamers staat. Dat gezin kan alle goede gedachten gebruiken op het moment, dus vraag ik die hier.

Door de donder is Cosmo ook weer helemaal zenuwachtig. Ik doe hem zijn Thundershirt aan, maar hij wil alleen maar bij mij zijn. Nu heb ik een dilemma, want het blijft maar onweren en ik wil naar de sportschool.

Hopend, dat het toch over zal trekken, haal ik Flapjack naar beneden en vermaak me met hem fotograferen en de interacties tussen hem en Cosmo gade te slaan. Iedere keer, als Cosmo langsloopt, krijgt hij een "klap" van Flapjacks pootje. Dat is voor Cosmo net als een vlieg, dus die reageert niet. Het is kostelijk om te zien, hoe het katje de hond uitdaagt en hoe die er absoluut niet op reageert.

Als het gedonder eindelijk een beetje minder wordt, waag ik het erop Cosmo alleen te laten. Mijn eerste stop is de UPS Store om mijn Olympus camera weg te brengen. Deze camera heb ik vorig jaar in Aruba gekocht en hij zou waterdicht moeten zijn.

Zodra ik hem vorig jaar met snorkelen ging gebruiken, kwam er water in en functioneerde het "raampje" niet meer. Hij nam nog wel foto's, maar als je niet kunt zien waarvan, heeft het niet veel zin. Direct na terugkomst van die vakantie stuurde ik hem naar Olympus en kreeg hem een paar weken later terug. Ik legde hem in water om te checken of hij nog lekte en dat leek niet het geval te zijn.

Fast forward naar onze Aruba vakantie dit jaar, de eerste keer, dat ik het toestel weer ga gebruiken. Al na de eerste keer snorkelen hield het raampje ermee op. Ontzettend balen, want dit was de enige onderwatercamera, die ik meehad. Gelukkig was Rick zo lief de zijne regelmatig aan mij te lenen.

Enfin, vorige week belde ik Olympus daarover op, want duidelijk was het vorig jaar niet gemaakt. Nu is de garantie verlopen en ik zit met een kapotte camera, die nooit goed gefunctioneerd heeft. De medewerker was zeer meelevend en stuurde een email met de instructies om de camera op hun kosten terug te sturen via de UPS Store. Daar zouden ze het zelfs voor mij inpakken.

Lang verhaal kort(er), in de stromende regen loop ik de UPS Store in Vienna binnen en laat de email zien. Oh, zegt de medewerkster (die ik al vaker heb gehad en niet mag), wij kunnen die wel opsturen, maar op kosten van de klant. Ik laat nog zien, waar heel duidelijk staat, dat Olympus garant staat voor de kosten. Daar wil ze niets van weten, dus ik vertrek weer met camera en al.

Bij Anytime Fitness stel ik de crosstrainer in op een zwaarder niveau, dan gewoonlijk. Ik doe vijf kilometer op de machine en kijk intussen het nieuws. Door het weer waarschijnlijk is er een kraan omgevallen bij de National Cathedral. Wonder boven wonder is er niemand gewond en zijn alleen auto's beschadigd.

Het plenst en plenst maar, wat een regen komt er uit die Lee!! Het onweert nog steeds, volgens mij het langste onweer, dat ik ooit heb meegemaakt. Cosmo lijkt gelukkig iets rustiger.

Online zie ik, dat er nog een UPS Store is, zelfs dichter bij. Ik bel die winkel en vertel mijn Olympus verhaal. En ja, hoor, ik kan gewoon komen en zij zullen verder zorgen, dat de camera op zijn plek terechtkomt. Ik heb zin om morgen naar die andere winkel terug te gaan en die dame eens even goed te vertellen, dat ze het bij het verkeerde end had, want die houding van haar stond me niet aan!

Het is zulk donker en vies weer en ik heb veel pijn en ben drie deuren verwijderd van Pho Thang Long. Soep is precies de goede lunch vandaag. Ik bestel de vissoep en tot drie keer toe herhaalt de man "beef stew". Hoe hij dat uit "seafood" krijgt, is me een raadsel, maar ik probeer het nog eens met "fish" en dat lijkt hij te begrijpen.

Als de soep eenmaal komt, zegt de caissiere "nummer 15". Ik vraag voor de zekerheid toch maar, of dat dan de vissoep is. Nee, zegt ze, het is de beef stew. Argh! Gelukkig op tijd bemerkt, want ik heb hun "beef stew" een keer gehad en vond die niet lekker. Met vissoep en extra hete saus ga ik niet veel later blij huiswaarts.

Cosmo is meegeweest in de auto om hem even wat verandering van omgeving te geven. Het plenst telkens zo, dat hij maar een paar minuten buiten wil lopen om zijn behoeftes te doen. Gelukkig is Flapjack er ook om hem af te leiden.

Gelukkig gaat de schoolbus vanmiddag wel goed en Saskia komt ermee thuis. Ook vandaag was weer een goede dag. Nog even over de vakken, die ze heeft, want dat gaat hier anders, dan in Nederland, vooral de exacte vakken. In plaats van een beetje van ieder vak elk jaar, krijgen ze hier het hele vak in een jaar. Vorig jaar had Saskia biologie, dit jaar scheikunde, volgend jaar natuurkunde.

De rest van de middag relaxen we, want zij heeft nog niet veel huiswerk. Door het weer voel ik me niet zo lekker, dus lees mijn boek uit. Intussen proberen de oudere dieren aan Flapjack te wennen.

Regelmatig liggen we dubbel om de interacties tussen hem, Meike en Cosmo. Snickers houdt zich wijselijk afzijdig. Het grappigst is nog, als ik Cosmo eten geef. Opeens hoor ik hem niet meer eten en zie, dat Flapjack zich tegoed doet aan Cosmo's eten. Cosmo weet niet, wat hij daarmee aan moet en staat erbij te kijken. Kostelijk, maar ik haal de kitten toch maar weg, zodat de arme hond van zijn maaltijd kan genieten.

Rick heeft de hele dag door dit rotweer moeten rijden en belt, dat hij doodmoe is. Hij heeft zin in Thais eten en gaat dat halen bij Natta Thai. Hun "wild pork" is mijn favoriet, dus ben ik helemaal voor.

Inmiddels dondert en bliksemt en plenst het weer flink. Arme Cosmo! Hopelijk wordt het morgen minder, maar de voorspelling geeft meer onweer aan.

Katja vertelt me net, dat ze morgen "even" naar Michigan State gaat rijden om Seth en haar andere vrienden uit Ecuador te bezoeken. Dat is bijna tien uur rijden, dus weer een groot "loslaten" voor mij en Rick. Ze gaat het in een keer doen, slik. Gelukkig is het in dat gedeelte van het land rustig weer, dus hopelijk krijgen we morgenavond een telefoontje, dat ze goed is aangekomen.

Foto's van Flapjack (en Cosmo en Meike) staan hier.

9 reacties:

Bente zei

Wat een ellende die schoolbussen in het begin van het jaar he! School 1 had het dit jaar voor het eerst meteen goed, maar die hebben dan ook amper iets aan de route gewijzigd.
In NOLA veranderen de scholen ook vaak van schoolbus company en dat staat garant voor chaos.
Bij school2 duurde het een week voor we 's ochtends de bus haalden. Eerst 3 dagen op de verkeerde plek staan wachten, toen reed de bus vroeger dan het schema zei. Maar nu hebben we het mobiele nummer van de chauffeuse en belt ze als ze ons niet ziet.

Lee is hier gelukkig voorbij. Het hele weekend is verregend.

Kristel Holsbeek zei

Wat een ellende die regen en dan zijn er zoveel plaasten waar ze regen kunnen gebruiken!! ;-((
Hihi de fotos van Flapjack zijn super...echt een deugeniet, en dan Cosmo zo braaf, ongelofelijk;-)
Wow das idd heel even slikken en loslaten...pfff grote stap en toch wel lang rijden hé!!

De Gulle Aarde zei

Tegen onweer kan onze hond Kaila ook niet, ze kruipt helemaal tegen je aan, en regen hebben wij hier ook genoeg, de vissen zwemmen letterlijk de vijver uit. Dat loslaten......blijft moeilijk hè? Heb ook twee dochters en een zoon van dezelfde leeftijd, ik weet hoe je je voelt!

petra timmer zei

Dank je wel Petra voor jullie support...Het is hier net een oorlogs gebied op moment. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt en dan ben ik nog 1 van de gelukkige waarvan mijn motel en huis er nog staat. Er spoelen hier hele huizen de rivier in. Gewoon weg..een gat open latend of een hoop ingestort huis waar de helft van weggespoelt is..

Petr@ zei

Stom hè, dat bussen niet in een keer goed kunnen rijden. Hier hebben we dat elk jaar weer met de gymbussen.

Hopelijk is de regen gauw voorbij. In sommige delen van Amerika is het inderdaad vreselijk (las net het blog van Petra/NY).

Anja zei

Tja dat loslaten, moeilijk kan dat soms zijn. Ik zou het ook niet prettig vinden als een van onze kinderen die afstand alleen moet rijden.
Hier ook veel regen maar gelukkig niet zo erg als bij medeblogger Petra.

Petra zei

@Bente - Jee, het klinkt nog erger bij jullie! Vandaag ging het zonder problemen.

@Kristel - Ja, heel lang rijden, maar ze is er veilig, nu nog terug ;).

@Hanneke - Grappig, dat we de hond en de kinderen gemeen hebben. Gelukkig kwam Katja goed aan.

@Petra - Ik zou willen, dat ik iets meer concreets kon doen, maar hopelijk helpen de kleine beetjes wat.

@Petra - Het is hier nu ook vreselijk, de scholen zijn morgen dicht en enorme delen van dit gebied zijn overstroomd. Ik ben zo blij, dat wij op een heuvel zitten, onze buren hebben enorm veel problemen.

@Anja - Wij zitten gelukkig hoog en droog, maar dat geldt niet voor veel mensen in dit gebied :(.

Herna zei

Het kan zijn dat Flapjack gewoon honger had. Mijn kitten is nu al 5 maanden maar eet de hele dag! Schijnt normaal te zijn zeiden ze bij het asiel waar hij vandaan komt.

Petra zei

Ja, inderdaad, hij eet ook de hele dag. Maar onze kater Snickers vindt Cosmo's eten ook erg lekker en die is al elf ;).