Nieuwe schoenen

Als ik rustig mijn koffie zit te drinken, komt Rick in paniek op MSN. Hij moet morgen naar Charlotte en dacht daarvoor vluchten bevestigd te hebben. Alleen kan hij daar niets van terugvinden en nu kosten de tickets $1300 (hoe belachelijk dat is voor zo'n relatief korte afstand zullen we maar buiten beschouwing houden).

Hij oppert al te moeten gaan rijden vanavond, wat minstens zes uur en waarschijnlijk langer zou duren vanwege het spitsuur hier. Natuurlijk baalt hij flink en belt gauw American Express. Intussen kan mijn reisagentenbrein het ook niet laten, dus ik ga op zoek naar goedkopere vluchten.

Vanuit Washington Dulles en Reagan National gaat het niet lukken, maar ik kijk ook even bij BWI. Dat is wel wat verder weg, maar geen zes plus uren. Daarvandaan kost een ticket maar $280 voor een nonstop nota bene! Gauw MSN ik Rick, die het doorgeeft aan zijn reisagente, die het eerst niet geloofde (nota bene). Ik heb nu in ieder geval een heel dankbare man, want een rit tot diep in de nacht is hem bespaard.

Blij, dat ik van dienst kon zijn, rijd ik, later dan ik wilde, naar de sportschool. Ik wilde eigenlijk een half uur cardio voor het uur personal training met Sharon doen, maar daar lukken maar tien minuten van. Dat betekent nog twintig minuten na de gewichten, zucht.

Sharon had op mijn Facebook gelezen, dat ik veel pijn heb, dus is bezorgd om die spieren niet te overbelasten. Afwisseling is ook belangrijk, vindt zij, dus we doen vooral veel machines, in plaats van losse gewichten. Ik heb toch wel het gevoel echt eraan te trekken.

De twintig minuten op de crosstrainer zijn met mijn leuke boek zo voorbij. Intussen miezert het buiten, maar ik neem Cosmo toch mee voor zijn wandeling. Zijn nagel lijkt beter, hij hinkt niet meer, maar ik zag hem vandaag wel regelmatig eraan likken. Hopelijk raakt het niet geinfecteerd.

Op mijn blog zoek ik op, wanneer ik voor het laatst nieuwe hardloopschoenen kocht. Tot mijn schrik is dat november vorig jaar! Geen wonder, dat deze schoenen geen steun meer geven, ze zijn bijna een jaar oud. Ik besluit meteen op pad te gaan voor nieuwe.

Eerst haal ik een tomaat en mozzarella sandwich en een hete passievruchtthee bij Starbucks. Het is warm, maar somber, weer buiten en dat smaakt dan extra lekker.

Bij Potomac River Running word ik meteen geholpen. Het helpt om al te weten welk merk goed zit. Met een paar New Balance 1260 schoenen vertrek ik weer. Wat een verschil, het lijkt wel of ik op een wolk loop!

Naast deze winkel ligt een Trader Joe's. Hier loop ik even binnen en vind een paar lekkere dingen. Ik wil hier altijd meer slagen, want er is van alles, maar om de een of andere reden neem ik iedere keer maar een paar dingen mee.

Op weg naar huis krijg ik een sms-je van Saskia met de vraag of we naar Michaels kunnen gaan. Natuurlijk kan dat, sms ik terug, waarop ik een "Yay!" antwoord krijg. Nu ben ik wel heel benieuwd, waarom een bezoek aan Michaels zo belangrijk is voor haar.

Het blijkt om de Spirit Day van morgen te gaan, Disney dag. Dan wil Saskia als de Mickey, de tovenaarsleerling, gaan. Daarvoor wil ze een groot rood t-shirt en "gouden" touw kopen. Nu we hier toch zijn lopen we de volle gangen met Halloween spullen ook af. We kopen alvast "spinnenwebben", want willen binnenkort de tuin versieren.


Onze appels zijn op en bij Safeway kopen we nieuwe. De "honey crisp" appels zijn werkelijk mijn favoriet! Het lijkt wel of je een kop met appelsap eet, zo sappig zijn die. Ook hier is alles in de Halloween sfeer, maar dan met snoep.


Intussen komt de zon zelfs tevoorschijn en wordt het heerlijk weer. Tijd om buiten te zitten, dus. Alleen zijn de muggen ook in ruime getallen aanwezig. Door de vochtigheid hebben we twee dingen in overvloed: muggen en paddestoelen (schimmels). Gelukkig wordt er droger weer voorspeld.

Rick komt thuis met heerlijk Indiaas eten als verrassing. Hij is me zo dankbaar, dat hij niet de halve nacht hoeft te rijden. Nou, daar ben ik ook blij om!

Hier nog een foto van 80's Day gisteren: