Wat een water!

Gisteren schreef ik al over de problemen met de overstromingen, die de familie van Dijk in New York heeft. Ik weet, dat hier een aantal mensen meelezen, die Petra's blog ook lezen. Er is een Paypal account en een bankrekening opgezet voor degenen, die de familie financieel willen helpen. De informatie daarvoor staat op dit blog: http://helpdevandijkjes.blogspot.com

Intussen houdt het hier ook behoorlijk huis en zegen ik weer eens het feit, dat we op een heuvel wonen. Onze overburen zijn hard aan het pompen, want het water stroomt net zo hard hun basement in, als zij het eruit krijgen. Het komt dan ook werkelijk met bakken van centimeters per uur naar beneden!

De afgelopen twee dagen hebben we vijftien centimeter regen gehad en "Lee" gaat nog vrolijk door. In een stortbui rijd ik naar de sportschool, waar ik maar in de garage ga staan en naar binnen hol. Deze garage is een verdieping onder de grond en later hoor ik, dat hij vandaag is overstroomd. Gelukkig niet, toen mijn van er stond!

Sharon wacht me al op en we doen een intensief uur mix gewichten en cardio. Na afloop voelen mijn spieren als pap, dus ik vind het wel genoeg sport voor de dag. Het regent eventjes iets minder, dus ik neem de gelegenheid waar om Cosmo gauw zijn wandeling te geven. Ondanks mijn regenkleding word ik toch doorweekt, vooral mijn voeten, want veel stoepen zijn snelstromende beekjes geworden.

Katja belt, dat ze onderweg is. Gelukkig is het in dat deel van het land droog, dus hopelijk kan ze lekker opschieten. Het is moeilijk voor te stellen, dat het ergens mooi weer is, zo gaat het hier te keer! Arme Cosmo is weer helemaal nerveus.

Als ik naar de Whole Foods rijd, gaat het ene weeralarm na het andere af op de radio. Flash flood warnings vliegen ons om de oren en allerlei grotere wegen, zelfs sommige plekken op de interstates, zijn onbegaanbaar door het hoogstaande water. Dat zal wat worden met het spitsuur straks, want er wordt nog veel meer verwacht. Ik maak me wel zorgen om Rick, want veel van die wegen liggen op zijn weg terug naar huis.

Er dreigen nog een aantal stormen uit het Caribisch gebied en de Golf van Mexico te komen. Maria en Nate zijn al sterk genoeg om een naam te dragen. Mijn benzinetank is bijna leeg en ik besluit hem toch maar te vullen, nu zijn de prijzen goed en ik krijg bij de Shell maar liefst 40% korting met onze Giant kaart. Voor $3,29 per gallon gooi ik de tank vol. We hebben het nog niet gehad dit jaar, maar benzine kan door die stormen opeens schaars worden.

Als laatste stop ik bij de bank en moet letterlijk drie meter door de regen lopen. Het lijkt werkelijk wel of er een harde douche op me staat, ik ben meteen doorweekt! Helaas is de atm geen drive thru, anders had ik daar zeker gebruik van gemaakt.

Na de lunch belt Christine en we kletsen gezellig bij. Intussen raap ik alvast wat dingen bij elkaar om in te pakken. Ik vind het moeilijk, want er moet nette kleding mee voor 's avonds, regenkleding en zowel warme, als koelere kleding voor overdag. Dat zal morgen nog even puzzelen worden met de bagage.

Intussen houd ik ook de gesloten wegen in de gaten en breng Rick daarvan op de hoogte. Inderdaad zijn de wegen, die hij gewoonlijk neemt, onbegaanbaar. Gelukkig is er nog de tolweg, die wat hoger ligt, die kan hij naar Tysons Corner nemen. Een omweg, maar beter, dan gered moeten worden uit diep, snelstromend water, zoals het lot van een aantal mensen in de omgeving was.

Een persoon zag er toch de humor wel van in en ging met zijn tube over Lee Highway, de hoofdweg langs onze buurt, "surfen". Echt een gek, want er zijn daar vier banen en veel verkeer. Hier het filmpje:


Omdat ik geen hint van grijs haar op mijn hoofd wil hebben op mijn vijftigste verjaardag, heb ik een afspraak met Mona om mijn uitgroei te kleuren. Heel schappelijk rekent ze me daar niets voor. Het is mijn verjaarscadeau, zegt ze, erg aardig.

Saskia wil naar de mall om een cadeautje voor mij uit te zoeken. Ik breng haar erheen en Rick zal haar op zijn terugweg ophalen. Zelfs op de hogergelegen wegen stroomt het water als een rivier, gelukkig niet zo diep, dat we er niet kunnen rijden. De meeste tuinen lijken meer op een meer, het gras niet te zien. Zo'n erge regen een paar dagen achter elkaar heb ik nog nooit meegemaakt!

Gelukkig lukt het Rick zonder veel problemen naar de mall te komen. Het duurt wel lang voor ze thuis zijn, want overal staat het verkeer muurvast. Op Facebook zie ik een foto van waar Rick gewoonlijk rijdt en dat is een rivier in plaats van een weg! Great Falls is gesloten en Alexandria heeft flinke overstromingen. Ik ben blij, dat ik deze week geen rondleidingen heb geboekt!

Het regent maar en dondert constant. Zo'n onophoudelijk onweer is ook zo onwerkelijk. Het onweert al bijna ononderbroken sinds gisterochtend! Op het moment, dat ik dit schrijf, is er vandaag 8,5 centimeter regen gevallen. Dat maakt dus bijna een kwart meter de afgelopen drie dagen en we zijn nog niet klaar! Onze droogte is in ieder geval ruim weggewerkt! Hopelijk wordt het morgen iets beter.

Late toevoeging, door alle overstromingen heeft Saskia morgen geen school. We hebben vandaag een historische regendag meegemaakt, die nog niet voorbij is. Zoiets heb ik hier nog nooit ervaren, in ieder geval, zelfs niet met Isabel in 2003.  De scholen zijn ook nog nooit zo vroeg al gesloten geweest door het weer.

De Beltway, de ringweg rond Washington, is zelfs gesloten. En een 12-jarig kind is hier in Vienna verdronken, omdat hij werd meegetrokken door een uit zijn voegen gestroomde beek. Echt ongekende overstromingen hier en in de rest van het noordoosten!

Foto's van hier.