Met Christine op avontuur

Zaterdag

Al om half acht hoor ik Saskia bezig. Die is zo gewend aan vroeg opstaan, dat ze niet meer uit kan slapen. Dat is wel anders, dan haar zus en broer, die gerust tot twaalf uur in hun bed liggen!

Zelf ga ik er een half uurtje later uit, want Christine komt vanochtend aan. Gauw eet ik ontbijt en neem koffie mee in de auto. Christine heeft een vlucht naar het Baltimore Washington International vliegveld, dat een uurtje rijden bij ons vandaan ligt.

De rit erheen is rustig en mooi, want de herfstkleuren zijn zo ongeveer op hun hoogtepunt. Ruim op tijd arriveer ik bij het vliegveld, dat ik niet ken, dus ik heb geen idee waar het handig is om te parkeren voor Airtran. Ik zet de van dus maar op de eerste verdieping van de A toren neer. Natuurlijk blijkt, dat dat zo ongeveer het verst weg van de Airtran baggage claim is, als maar kan.

Maar goed, ik zie op de monitors, dat de vlucht een beetje vertraagd is, dus ik heb heel ruim de tijd. Lang hoef ik niet te wachten voor Christine belt, dat ze geland zijn. Tien minuten later zie ik haar aan komen lopen, zo fijn elkaar weer te zien!

Christines koffer is er al en we slepen hem weer helemaal naar de andere kant van het vliegveld naar de van. Voortaan kijk ik even online, waar het het beste parkeren is hier! We hebben alweer een beetje van onze beweging gehad, zullen we maar denken.

De terugweg verloopt, al kletsend, zonder oponthoud. Nadat Rick Christines bagage naar binnen heeft gebracht en zij zich wat heeft opgefrist, gaan we een wandeling door de buurt maken met Cosmo. Christine geniet van alle leuke voor Halloween versierde tuinen, dat kennen zij in het religieuze Zuiden niet zo.

Intussen geeft Rick Saskia weer eens een rijles, de eerste door de straten van de buurt. Wij zien ze onderweg en het lijkt goed te gaan. Later zegt Rick, dat hij een enkele keer vreesde, dat Saskia een geparkeerde auto zou raken. Ik weet uit ervaring, dat die aan de passagierskant dichterbij lijken en met zo'n beginnende chauffeur de neiging geeft de handgreep in de deur stevig vast te grijpen. Zonder kleerscheuren komen ze weer thuis, eerste officiele rijles dus voorbij.

Christine en ik gaan naar Vienna voor de lunch. We kiezen Noodles & Company en nemen allebei de Japanese pan noodles. Daarna lopen we naar de Vienna Vintner, waar we meedoen aan een gratis wijnproeverij. Twee van de wijnen vinden we lekker en kopen er een fles van. Het is een gezellig begin van onze week.

Om de calorieen er wat af te lopen, nemen we Cosmo weer mee voor een wandeling. Dit keer gaan we naar Nottoway Park om te genieten van de herfstkleuren. Het is lekker, koel wandelweer. Als we langs het hondenpark komen, wil Cosmo er graag naar binnen, al zijn er geen andere honden. Christine en ik gaan op een bankje genieten, terwijl Cosmo het park verkent.

Rick heeft Saskia en Laura mee naar Party City om Halloween costuums uit te kiezen. Rick kiest gelijk ook een costuums voor ons tweeen.

Christine moest vanochtend heel vroeg op, wat ze nu begint te voelen. We gaan dus vroeg eten. Kai en Saskia hebben de Dogfish Head Alehouse uitgekozen. Het wordt een heel gezellige maaltijd. Ik neem pizza met crab en asperges, die erg lekker is. Laat maken we het vanavond niet, want morgen hebben we weer een vol programma.

Zondag

Alweer hoor ik Saskia vroeg opstaan. Omdat ik weet, dat Christine ook een vroege vogel is, sta ik ook maar snel op. Inderdaad zitten zij al beneden.

Omdat Rick nog slaapt, besluiten we met zijn drieen naar Starbucks te gaan. Ik weet Ricks bestelling toch wel, een grande skinny hazelnoot latte en een kalkoenbacon sandwich.

Het is druk bij Starbucks en we moeten even op onze bestelling wachten. Met een misto met extra koffie voor mij (kost niet meer, want het is tenslotte gewoon koffie, als ik die zonder melk zou vragen) en twee skinny vanilla lattes voor Christine en drie kalkoenbacon sandwiches gaan we weer huiswaarts.

Inmiddels is Rick ook op, maar Kai ligt nog op een oor. Die wilde toch niets van Starbucks, dus we eten met zijn vieren ontbijt. Dan maken Christine en ik ons klaar voor een lange powerwalk door de buurt.

Het is schitterend weer, zonnig en nog koel. We lopen naar het Community Center, zoveel mogelijk heuvels. We genieten van elkaars gezelschap, de herfstkleuren en de Halloween versieringen. Na vijf kilometer zijn we weer thuis.

Na afscheid van Kai, die om drie uur terug naar Richmond zal gaan, te hebben genomen, gaan Christine en ik op pad. De anderen gaan zich ook vermaken, want Rick zal de kinderen meenemen naar het Hard Rock Cafe in Washington voor de lunch.

Christine en ik halen een picknick bij Whole Foods. We gaan een sandwich met rosbief delen en daarbij hebben we vers fruit en kaas. Nu zijn we klaar voor onze rit naar de wijngaarden van Virginia.

Deze staat is nummer vijf van de wijnproducerende staten in de VS. Alleen Californie, New York, Oregon en Washington hebben meer wijngaarden. Loudoun County, de county naast de onze, heeft prachtige landschappen en een groot percentage van die wijngaarden.

Tot Leesburg nemen we de tolweg en daarna worden het al gauw kleinere wegen. Virginia Byways zijn mooie (land)wegen met schitterende natuur. Het is dus al een genot om hier rond te rijden.

Al gauw komen we door Hillsboro, een schattig historisch plaatsje uit 1752. De eerste wijngaard, die we gaan bezoeken, ligt net buiten het plaatsje.

De Hillsborough wijngaard heeft prachtige uitzichten. Wij nemen onze picknick mee en lezen, dat we die alleen op het gras in de Adirondack stoelen mogen opeten, niet op hun terras. Prima, geen probleem, die stoelen zijn ook erg comfortabel.

Binnen worden we vriendelijk ontvangen en Christine trakteert op een glas rose. Dat dragen we met het eten naar buiten, waar we nog een paar stoelen open vinden. We kijken uit over de wijngaard en de heuvels erachter, waar de herfstkleuren prachtig zijn. Het valt niet te beschrijven, hoe mooi het hier is.

Het zonnetje schijnt en het is warm genoeg om zonder jas te zitten. We ontspannen ons helemaal hier en voor we het weten zijn er een paar uur voorbij. We willen nog meer zien, dus hijsen onszelf met moeite uit de stoelen en gaan weer op pad.

Het plaatsje Hillsboro is heel klein, maar ook heel fotogeniek. Ik wil er graag even stoppen om te fotograferen. De enige parkeerplaats is bij de Stoneybrook Farm markt. Hier staat ook een bandje Ierse muziek te spelen.

Het is erg gezellig. Er staan gemakkelijke stoelen, waar mensen in zitten te luisteren met een drankje. Hieronder een stukje van de muziek:


Christine en ik lopen door het oude hoofdstraatje al fotograferend. Ieder huis is uniek en mooi. De oudste stamt uit circa 1760! Op de achtergrond zien we heuvels met schitterende herfstkleuren. Het voelt echt alsof we op vakantie zijn.

We kijken nog even in het marktje rond, maar zien niets van onze gading. Het wemelt hier van de wijngaarden en wij hebben zin om er nog eentje te bezoeken. Dat wordt de Doukenie wijngaard, die ook heel mooi gelegen is.

We worden heel hartelijk ontvangen door een van de eigenaressen, Hope. Zij vertelt ons hoe de wijngaard naar haar moeder is genoemd en "Doukenie" betekent "Hertogin". Hope zelf is ook niet meer de jongste, haar zoon en schoondochter zijn degenen, die de wijngaard runnen. Voor we aan de wijnproeverij beginnen fluistert Hope ons nog toe, dat we, als we een fles kopen, een stukje van haar beroemde baklava krijgen.

Renee neemt het over voor de wijnproeverij. Omdat ik moet rijden proef ik alles en spuug het dan uit. Eigenlijk vind ik alleen de dessertwijn, die met frambozen is gemaakt, lekker. Christine ook, dus daar nemen we een fles van mee naar huis om vanavond na het eten te proeven. Rick houdt ook van zoete wijn.

Via allerlei kleine weggetjes langs mooie boerderijen rijd ik terug naar de tolweg. Het lijkt of we in een andere wereld zijn geweest vanmiddag. Toch zijn we maar een uurtje van ons huis vandaan gereden. Daarom houd ik zo van Virginia, er is zoveel geschiedenis en natuur.

Rick en Saskia hebben bij Whole Foods avondeten gehaald. We smullen van de kipspiesjes, gegrilde asperges en olijfbrood (dat laatste is zo ontzettend lekker!!!). Het was werkelijk een fantastische dag geweest. We hebben volop genoten en het weer had niet mooier kunnen zijn.

Op tv is er een nieuwe show, die we allemaal erg leuk vinden, Once Upon A Time. Het gaat over sprookjesfiguren, die nu in de "echte" wereld wonen. Een interessant verhaal, dus die serie gaan we volgen. Het was weer een superweekend en Christine en ik hebben een superweek om naar uit te kijken!

Foto's van vandaag staan hier.