Notenkraker ballet

Gisteravond werd Katja geinterviewd door een plaatselijke journaliste en bij het ontbijt kunnen we het artikel lezen. Katja is blij met hoe haar woorden zijn gebruikt en wij zijn trots op onze Hokie dochter. Alleen hopen we ten eerste al dat er geen volgende keer zal zijn, maar mocht die wel komen dat ze dan niet naar het raam loopt om te kijken, wat er aan de hand is! Het artikel staat hier.

Net op tijd haal ik Sharons klas, waar iedereen ook bezorgd vraagt hoe het Katja gisteren is vergaan. Ik denk, afgaand op eerdere dingen, die Katja mee heeft gemaakt, dat zij het vooral verschrikkelijk vindt voor de familie van de overleden politieagent, maar zelf al gauw over de schrik heen zal zijn.

Het uur gewichten heffen gaat snel voorbij en dan sta ik in tweestrijd. Of een half uur cardio op de crosstrainer, of met Cosmo wandelen, wat zal het worden? Cosmo wint, want het is wel koud, maar mooi zonnig weer en zo krijgt hij ook goede beweging. Het is wel even wennen, temperaturen onder de tien graden, na de warme afgelopen paar weken.

Dit koude weer vraagt om Pho en ik moet toch bij de Michaels in dat winkelcentrum zijn, dus dat komt mooi uit. Ik word al als een oude bekende bij Pho Thang Long ontvangen en krijg de vraag of ik de vissoep weer wil. Dat is mijn favoriet en het is weer smullen. Daarbij drink ik een "bubble" ijskoffie. De tapioca balletjes daarin vind ik nu heerlijk, gek hoe je toch een smaak ergens voor kunt ontwikkelen.

Met de koffie loop ik naar Michaels. Het is een enorm winkelcentrum, maar voor de Fitbit heb ik de stappen nodig, dus waar ik voorheen even over de parkeerplaats dichterbij reed, loop ik dat nu. Een van onze sneeuwmannen voor het huis is "uit", voor hem koop ik een nieuw snoer witte lichtjes.

Verder wil ik eigenlijk twee grote zijden Kerstrozen voor ons huis zetten. Er is een uitverkoop van en er is er nog maar een over. Terwijl ik met mezelf sta te delibereren over een alternatief, hoor ik mijn naam. Het blijkt Saskia's preschool lerares te zijn, die ik al zeker tien jaar niet heb gezien.

We kletsen bij en ik doe gelijk een goed woordje voor Saskia, die graag op die school zou werken. Ze hebben tieners in dienst om 's middags na de officiele lessen buiten te spelen met de kleintjes. De lerares zegt dat er vooral in de lente grote kans is dat ze Saskia zullen kunnen gebruiken.

De Kerstrozen worden het dus niet, maar ik vind een paar leuke mini Kerstboompjes als vervanging. Er staat uitdrukkelijk op dat ze voor binnen zijn, dus we zullen zien hoe lang ze het buiten gaan uithouden.

De tijd gaat alweer erg snel, dus ik haast me naar Just $1. Hier koop ik Kersttassen en -dozen om de cadeautjes in te pakken. Ik heb een hekel aan pakpapier en vind het ook leuk dat het niet meteen duidelijk is wat er in zit, als het in een tas of doos is gepakt.

Bij Tuesday Morning ernaast neus ik ook even rond. Die winkel heb ik pas ontdekt en ze hebben er van alles en nog wat. Ik ben op zoek naar sneeuwpoppen voor de winterverzameling en vind daar een paar leuke.

Op tijd herinner ik me dat Cosmo bijna geen eten meer heeft. Nu Petco open is hier in het centrum van Vienna is de zak Eukanuba zo gehaald. Ik koop ook gelijk twee katten"stockings" voor Flapjack en Zorro.

Saskia en ik moeten vanavond heel vroeg eten. Bij Yama haal ik een sushi maaltijd, wel zo makkelijk en natuurlijk mijn absoluut favoriete eten! Ook hier kennen ze mijn voorkeuren (sashimi in plaats van sushi voor de zalmcaviaar, bijvoorbeeld) al.

De rest van de middag besteed ik o.a. met het inpakken van de cadeautjes, die al zijn aangekomen. Zo hebben we morgen meteen wat onder de boom te leggen. Verder surf ik het internet op zoek naar leuke cadeautjes, vooral voor Katja, die ik dit jaar erg moeilijk vind. Iemand nog goede ideeen voor een 21-jarige collegestudente/EMT?

Saskia en ik eten al om vijf uur, want we hebben kaartjes voor het Notenkraker ballet in het Warner Theatre in Washington. Dit is alvast deel van de viering van Saskia's zestiende verjaardag (zondag) en Laura gaat ook mee.

Rick rijdt ons erheen en het is maar goed dat we ruim de tijd hebben genomen. Het verkeer naar de stad is werkelijk verschrikkelijk! Dit is de tijd van de Kerstfeestjes en -borrels en dat is te merken. Ongeveer een kwartier voor de voorstelling begint zet Rick ons voor de schouwburg af. Hij gaat bij een van zijn favoriete restaurants hier in DC, Matchbox, eten.

Na een paar flesjes water te hebben gekocht, gaan we onze stoelen opzoeken. Die blijken helemaal aan de zijkant bijna bovenin het theater te zijn. De "nosebleed section", zoals ze dat hier zo grafisch noemen. Toch hebben we goed zicht op het toneel, alleen de zijkanten, waar zich ook dingen afspelen, kunnen we niet zien.

Gelukkig is het hierboven helemaal niet druk, dus een half uurtje na aanvang komt een medewerkster ons vertellen dat we mogen gaan zitten, waar we willen. Zo aardig! We kiezen stoelen in het midden met prima uitzicht op alles.


Het interieur van deze schouwburg is ook heel erg mooi

Deze versie van de Notenkraker hebben we nu een paar keer gezien en ik blijf hem leuk vinden. Hij is namelijk uniek voor Washington. Het speelt in een huis in Georgetown en een van de gasten is een belangrijke historische figuur van de stad, Frederick Douglass.

De Notenkraker is George Washington en de Rattenkoning Koning George III. De uniformen van de notenkraker- en rattenlegers stammen uit de Colonial tijd (zie ook het filmpje). Na de pauze is het decor veranderd in de beroemde kersenbloesems. Erg leuk allemaal, de tijd vliegt dan ook en voor we het weten valt het doek weer.


De hoogtepunten uit het ballet

Katja is vanavond naar de "vigil" voor de gevallen politieagent geweest. Ze was er erg van onder de indruk, vooral ook over hoeveel mensen er waren. Het is een hechte gemeenschap daar.


Taps voor officier Crouse

Er is voor het gezin van officier Deriek Crouse een inzamelingsactie voor Kerst opgezet. In overleg met Katja hebben wij besloten ons budget, dat we gewoonlijk aan de "Engel" uit de Kerstboom van het Leger des Heils geven, te schenken aan deze familie.