Onze webcam

Cul-de-sac Cam

dinsdag, januari 17, 2012

Naar Newburyport

Het gezellige getik van de regen wekt me vanochtend. Althans, zo in bed is het gezellig, maar straks als ik er met mijn tassen doorheen moet niet meer. Saskia neemt afscheid en gaat met Jimmy mee naar school. Ik pak nog wat laatste dingen in en sla een yoghurtje met een kop koffie naar binnen. Rick heeft al ontbeten.

Mijn vlucht naar Boston vertrekt om half elf, maar we moeten rekening houden met het beruchte Washingtonian spitsuur. Het is wel de shuttle, die ieder uur gaat, maar ik wil hem toch liever niet missen. Om half negen rijden we van huis weg. Op de I-66 geldt nog de HOV (High Occupancy Vehicle) en er moeten tenminste twee mensen in de auto zitten.

Desondanks komen we toch in de file terecht en ben ik blij dat we de extra tijd hebben genomen. Met iets meer dan een uur voor vertrek komen we bij Reagan National Airport aan. De US Airways shuttle heeft een eigen ingang, waar ik afscheid neem van Rick. Gelukkig is de regen inmiddels opgehouden, dus mijn tas en kussen zullen niet nat worden.

Het inchecken gaat werkelijk razend snel. Het is duidelijk dat ze hier voornamelijk met zakenmensen, die haast hebben, te maken hebben. Ook de veiligheidscontrole verloopt soepel. Al is al het gedoe met schoenen en jas uit veel ingewikkelder in de winter, want ik draag laarzen en een lange jas. Ik moet door een van de roentgenmachines en kan dan door naar de gate.

Ook het boarden gaat heel soepel. Ik krijg een raamplaats en verder niemand naast me. De vlucht is allerminst vol. Helaas vertrekken we niet in de richting van Washington, zodat we de mooie gebouwen niet uit de lucht kunnen zien. Al gauw vliegen we boven de wolken, dus van de rest van de oostkust is niets te zien.

Bij ons drankje krijgen we zowaar een zakje pretzels, waar ik dankbaar om ben, want mijn yoghurtje is allang weer verteerd. Later zal ik er helemaal dankbaar om zijn. Voor ik het weet wordt de landing alweer ingezet. Waar we in de auto negen uur over doen wordt per vliegtuig slechts anderhalf uur. In Boston ziet het er koud uit en er ligt wat sneeuw.


Mijn zus moet haar jongste nog uit school halen, dus ik ga op mijn gemak mijn bagage halen. Zij wonen ongeveer een half uur rijden van het vliegveld af, dus ik pak mijn Kindle en ga lezen (en mensen kijken, ook altijd een leuk tijdverdrijf). We hebben afgesproken samen te gaan lunchen, maar mijn zus komt in de file terecht en is er pas om half twee. Nu zegen ik die pretzels in het vliegtuig dus helemaal!

Kleine S, die intussen ook alweer bijna vier is, ligt achterin te slapen. Eenmaal in Newburyport rijden we dus gauw door de drive thru van Panera. Wat smaakt dat als ambrosia! Wat is dit toch altijd een leuke plaatsje met al zijn typisch New England huizen.

Al gauw is het tijd om de twee oudste kinderen van school te halen. Zevenjarige (wat een echt schoolmeisje is zij alweer) N gaat met een vriendinnetje mee naar huis. We zetten negenjarige S, die flink de lucht in is geschoten sinds ik hem voor het laatst zag, af bij een vriendje en dan zijn we weer alleen met S.

Er zijn adelaars in dit gebied en mijn zus will bij Audubon vragen, waar we die het beste kunnen gaan zien. We krijgen een paar locaties aangewezen, die we morgen willen bezoeken. Aan de overkant is het Parker River National Wildlife Refuge.

We kijken even in het interessante bezoekerscentrum rond en zien daar dat de “snowy” uilen er op het moment zijn. Het is miezerig weer, maar we besluiten toch even de weg af te rijden in de hoop een van die mooie dieren te zien. Het is een prachtige natuurgebied, maar we zien alleen maar watervogels en meeuwen.

We halen S weer op en N wordt thuisgebracht. De kinderen zijn dolblij met de kleurboeken en gaan meteen aan de gang. Dan spelen we een spelletje Boggle. Wat een verschil maakt anderhalf jaar bij kinderen van deze leeftijden toch.

Het is weer erg leuk ze allemaal te zien. Ik ben blij dat ik dit reisje heb gepland.

Foto's van vandaag staan hier.

13 reacties:

Marieke zei

Geniet van je familiebezoek!

Anoniem zei

Wat heerlijk om weer wat tijd met je zus en haar familie door te brengen. Geniet ervan!

Jasmino

Anoniem zei

Veel plezier Petra,
Groet, Evelyn

Alice zei

Wat fijn zo bij je familie!
Heerlijk toch.
Geniet er maar met volle teugen van!

Annemiek zei

Het zal leuk zijn om ze allemaal weer te zien. Veel plezier!

soraya zei

Fijne tijd samen!

Petr@ zei

Wat heerlijk om weer bij je zus en haar kinderen te zijn! Geniet ervan.

Becs zei

lekker genieten van je familie bezoek!!

Nicole zei

Jeetje wat is Sascha alweer groooooot!! Ik kan me nog zo herinneren dat ze geboren is. Time really does fly. Ik ben benieuwd naar de foto's van de andere twee kinderen van je zus.

Geniet nog van je familiebezoek!!

naomi zei

Hallo

Wat een leuk familiebezoek. Ik vroeg me af hoe je zus aan die niet zo Hollandse naam komt? En spreek je met je nichtjes en neefje engels of nederlands?

Fijn dat je zo'n goede vlucht hebt gehad. Leuk dat jullie al plannen voor vandaag hebben gemaakt. En ik vindt sneeuwuilen zulke mooie beesten.

Geniet ervan Groetjes Naomi

Anja zei

Veel plezier tijdens je familiebezoek!

Anja zei

Veel plezier met je zus en haar familie! Geniet ervan!!

Petra zei

@Marieke - Dank je, het zit er alweer op :(

@Jacqueline - Het was inderdaad heerlijk.

@Evelyn - Dat is gelukt!

@Alice - Dank je!

@Annemiek - Het ging weer veel te snel.

@Soraya - Hebben we gehad!

@Petra - Hebben we gedaan.

@Becs - Het ging weer veel te snel!

@Nicole - Ze is echt al groot en zo spraakzaam!

@Naomi - Mijn zus is genoemd naar de hoofdpersoon in het boek "She" van Rider Haggard. Zij en ik spreken Nederlands met haar kinderen, maar zij spreken Engels terug. I.t.t. onze kinderen, die wel NL spreken, maar ik geef Rick daar de credit voor.

@Anja - Het was zeker een plezier.

@Anja - Dat is gelukt.