Dagje Amersfoort

Alweer heb ik heerlijk geslapen! Na de eerste nacht hier vond ik het zo stil, want ik ben thuis gewend met een fan boven ons hoofd te slapen. Dus zocht ik online naar een MP3 van een fan en vond er een, die precies als onze fan klinkt. Wat een verschil! Ik slaap nu als een roos en moet mezelf dwingen om wakker te worden. Die gaat voortaan mee op reis!

Om een uur of acht ben ik goed uitgeslapen en ga naar beneden. Petra is al klaar en na het ontbijt gaan we op weg naar de sportschool. In Petra's buurt is het spekglad en zo kan het gebeuren dat remmen niet helpt. Petra's auto glijdt door, de auto, die van links komt, glijdt door en met minieme snelheid komen ze tegen elkaar aan stil te staan.

Eerst lijkt er niets aan de hand te zijn, want er is geen blikschade. Maar als Petra wegrijdt wordt de reden daarvan duidelijk. Haar linkerwiel staat niet meer recht, waardoor ze nog wel kan rijden, maar verder dan de sportschool zeker niet. Gelukkig is Petra's moeder bereid ons vandaag haar autootje af te staan.

Petra zet mij af en ik ga mijn cardio op de machines doen. Petra zelf trotseert de vrieskou en gaat buiten hardlopen. Onderweg ziet ze voor de tweede keer achter elkaar een aantal reeen. Ik heb gelukkig een leuk boek, want zulk vertier heb ik op de trapmachine en crosstrainer niet. Toch vliegt het uur voorbij.

Na ons thuis klaargemaakt te hebben, lopen we naar het huis van Petra's moeder. Daar mogen we haar Fiatje meenemen. We hebben om twaalf uur afgesproken bij bloglezeres Evelyn thuis in de binnenstad van Amersfoort.

Evelyn blijkt in een schattig 19e eeuws huisje in het centrum te wonen. Van haar krijg ik een paar Suske en Wiskes, die ik wonder boven wonder gisteren niet gekocht heb, en saucijzebroodjes voor Rick (die ik mee ga smokkelen). Na een rondleiding door haar mooi gerenoveerde pand, lopen we richting ons lunchrestaurant. Onderweg wijst Evelyn van alles aan en ik herken het een en ander ook weer.

Tijdens mijn middelbare schooltijd bij het Johan van Oldenbarnevelt Gymnasium hier, gingen we regelmatig met tussenuren naar het centrum. We besteedden vooral nogal wat tijd bij 't Hoekje, dat nu Rumours heet.

Voor de lunch hadden we met Marianne, middelbare schoolen studentenvriendin van mij, afgesproken bij Christea's. Helaas blijkt dit restaurant op dinsdag gesloten, dus stelt Evelyn Grand Cafe Halewijn voor. Ik bel Marianne, die dat ook meteen oppert, dus we spreken af elkaar daar te ontmoeten.

We nemen het tafeltje aan het raam in het gezellige cafe. Het gesprek is meteen zeer geanimeerd. Het is zo leuk Evelyn nu in persoon te ontmoeten en met Marianne lijkt het of de jaren zo wegvallen! Ook het eten is super lekker. Mijn broodje met tonijnsalade heeft zoveel zaadjes erop, heerlijk!

Na de lunch neemt Evelyn ons op een rondleiding door het centrum. Wat is Amersfoort ook weer ontzettend leuk! Al het Middeleeuwse, de poorten (hoewel de binnenpoort niet zo oud is) en de vaart met boten en schaatsers.

Het is wel berekoud, want er staat een scherpe wind. Ik weet wel weer waarom ik Amersfoort ook altijd zo'n gezellige stad vond. Helaas is de Amersfoortse brouwerij De Drie Ringen gesloten. Dat had me zo leuk geleken voor Rick, maar helaas.

Marianne's dochter heeft vandaag de eerste CITO toets, dus zij neemt afscheid. Evelyn, Petra en ik gaan nog iets drinken in In Den Kleinen Hap .

Evelyn en ik bestellen een Keistad gluehwein, die met een scheutje amaretto wordt geserveerd. Wat een heerlijke smaak heeft die! Iets om te onthouden. Petra houdt het bij een warme chocolademelk.

Dan is het alweer tijd om terug naar Evelyns huis te lopen. Daar nemen we hartelijk afscheid. Zo leuk om nu alweer de persoon achter de reacties op het blog te weten! Evelyn, ik hoop je ook eens in onze buurt rond te leiden.

Op de terugweg rijden we de weg, die ik vroeger altijd naar school fietste. Daaraan is nog maar erg weinig veranderd, maar aan Leusden-Zuid, het dorp waar wij woonden, wel degelijk. Niet de huizen, maar onze basisschool is er niet meer en er wordt nu een enorm complex gebouwd op wat vroeger weilanden waren.

We parkeren nog even bij het hofje, waar wij vroeger woonden. Daar staat nog steeds de yucca boom, die mijn vader ooit plantte in de tuin. Dat ding is nu hoger dan de huizen en doet alles eigenlijk nog kleiner lijken. Toch grappig om het weer te zien.

Binnendoor via Woudenberg, Maarsbergen en Doorn rijdt Petra terug. Wat een prachtige bosachtige omgeving is dit toch! Het was weer echt leuk nog meer oude "stomping grounds" terug te zien.

Tegen vijven komt mijn nichtje me ophalen. Zij woont in Doorn en heeft me uitgenodigd te komen eten. Mijn tante en oom zijn er ook. Erg leuk om iedereen weer te zien. We eten boerenkool met worst, wat zal ik dat weer missen. Het wordt een gezellig avondje bijkletsen.

Zo eindigt alweer mijn een na laatste dag in Nederland. Wat vliegt de tijd toch!

Foto's van vandaag staan hier.