National Museum for Women in the Arts

Saskia heeft vannacht weer moeite met slapen gehad. Ze heeft het zelfs in andere bedden geprobeerd, maar zonder succes. Gelukkig voelt ze zich in ieder geval niet erger.

De afgelopen week heb ik van allerlei kanten nare verhalen over de eventuele complicaties van Pfeiffer te horen en toegestuurd gekregen. Ik weet dat het allemaal goed bedoeld is, maar op Facebook heb ik al gevraagd dat niet te doen en hier ook nog maar eens. Ik maak me zonder al genoeg zorgen en we doen alles wat we kunnen om Saskia goed te laten genezen.

Samen met Saskia eet ik ontbijt. Gelukkig eet ze vandaag met smaak. Precies op tijd heeft ze haar laptop met de Sims erop terug van een reparatie. Dat gaat ze dus in bed spelen. Het lijkt ook wel of de woorden van de dokter gisteren Saskia wat rust hebben gegeven. Ze mag ziek zijn en hoeft niet te proberen toch maar naar school te gaan.

Vandaag heb ik een dubbele Max Capacity op mijn "sportmenu" staan. Het plenst buiten en ik heb met Scarlett afgesproken naar Washington te gaan. Zo'n half uur intensief eigen gewicht oefeningen doen is precies goed.

Scarlett komt om half elf en stelt voor naar Washington te rijden, in plaats van de metro te nemen. Zij loopt niet makkelijk langere afstanden en de regen komt met bakken uit de lucht. Ik vind het prima.

We gaan een museum bezoeken, waar we geen van beiden nog geweest zijn, het National Museum of Women in the Arts. Dit museum ligt middenin de stad en we vinden vrij makkelijk een parkeergarage dichtbij. Die garage hoort bij het Grand Hyatt hotel en ik ga hem in gedachten houden, want het is minder duur dan andere locaties.

Het blijkt een heel gunstige locatie, want het museum blijkt maar twee blokken verderop te liggen. Hier ben ik al ontelbare keren langs gelopen en gereden en had er geen idee van dat er een museum was. We betalen entree en krijgen dan informatie over de geschiedenis van het gebouw en instructies over hoe we de tentoonstellingen het best kunnen bekijken.

Dit museum is het enige museum helemaal toegewijd aan kunst door vrouwen. Het was vroeger een vrijmetselaarstempel en het gebouw staat op de nationale monumentenlijst. Hun oudste kunst, uit de zeventiende eeuw, zien we op de begane grond en naarmate we naar boven gaan wordt de kunst moderner.

Op de begane grond zie ik de twee Nederlandse schilderijen, die hier zijn. Een vrolijke van Judith Leyster met haarzelf naar verluid als de zangeres en een mooi stilleven van Rachel Ruysch. Judith Leyster ken ik wel, maar van Rachel Ruysch had ik nog nooit gehoord.

De speciale tentoonstelling hier op het moment en de reden, waarom ik op de gedachte kwam hierheen te gaan, heet "Royalists to Romantics" en bevat voornamelijk schilderijen (en een paar beelden) van Franse kunstenaressen te leen uit het Louvre en Versailles, o.a. Het zijn voornamelijk portretten en we vinden vooral de prachtige weergave van de textielen in verf prachtig.

De Franse geschiedenis komt er ook erg in naar voren. Zo werd een schilderes, die de kinderen van Charles X op het doek vastlegde, tijdens de Franse revolutie gearresteerd en ter dood gebracht vanwege haar relatie met de koningsfamilie. Zo wreed, ze deed enkel haar werk. Ook uit de tijd van Napoleon vind ik de schilderijen interessant. Duidelijk ben ik niet op de hoogte van de Franse kunstgeschiedenis, want geen van de namen ken ik.

Als we de tentoonstelling bekeken hebben, rammelen de magen. Gelukkig met deze harde regen heeft het museum een heel gezellig restaurantje. Het menu klinkt ook erg goed en we hebben moeite een keuze te maken.

Mijn uiteindelijke keuze, een kop broccolisoep en een halve panini met tomaat, mozzarella en pesto is heel lekker! Vooral de soep, die hier vaak erg gebonden wordt geserveerd, heeft een bouillonbasis en is dus heerlijk (ik ben niet zo'n fan van gebonden soep). Scarlett neemt een reuben sandwich, die er ook lekker uitziet, maar aan zuurkool op mijn boterham heb ik nooit kunnen wennen.

Na het eten hebben we de bovenste verdieping van het museum nog te ontdekken. Daar is de moderne kunst gehuisd en daar hebben we allebei het minst mee. Al moet ik zeggen dat ik dol ben op Georgia O'Keeffe en een van haar, naar mijn mening, mooiste schilderijen hangt hier. Ook hangt er een Mary Cassatt, nog een bekende naam voor ons.

Echt wel bijzonder, zo'n museum met alleen werken door vrouwen, we zijn blij dat we gegaan zijn. Buiten is het inmiddels droog, dus de paraplu's hoeven niet weer open. Zonder oponthoud brengt Scarlett me weer thuis en we spreken af binnenkort weer zoiets cultureels te ondernemen.

Saskia sms-t net als ik binnen kom lopen met de vraag of Jimmy mag komen. Dat mag, zolang ze het heel rustig houden en ze moet me beloven niet te zoenen. Er heerst namelijk ook een buikgriep op de school en dat is wel het laatste dat Saskia kan gebruiken! De tortelduifjes gaan in de basement een film kijken.

Nog nagenietend van al het moois, ga ik afleveringen van Tussen Kunst en Kitsch kijken op Uitzending Gemist. Het blijkt dat ik een heel aantal daarvan nog niet heb gezien. Het blijft een van mijn favoriete Nederlandse programma's, vooral de mensen met schilderijen, die opeens heel oud blijken te zijn!

Met dit regenachtige weer en Saskia's keel is een maaltijdsoep wel heel lekker. We eten een heerlijke linzensoep van Whole Foods. Rick is geen grote linzenfan, maar vindt deze ook lekker. Morgen is het alweer maart, deze winter vliegt voorbij!

Foto's van het museum staan hier.