Onze webcam

Cul-de-sac Cam

donderdag, februari 23, 2012

Terug door lieflijk Virginia

Om kwart voor zeven krijg ik een sms van Saskia met de vraag hoe laat we thuis denken te komen. Dat zal rond of na lunchtijd worden, want Rick heeft nog een korte vergadering met een klant voor we kunnen vertrekken. Saskia heeft enorme last van haar keel en ik bied aan haar ziek te melden op school. Dat wil ze niet, maar wel dat wij haar meteen ophalen, als we terug zijn.

Omdat de vergadering pas om negen uur zal plaatsvinden, draai ik me nog eens lekker om. We hebben weer ontbijt in de kamer besteld dat prompt om acht uur wordt bezorgd. Nu we weten dat het ontbijt bij de kamerprijs is inbegrepen, hebben we wat meer besteld. Ik heb weer gepocheerde eieren, dit keer ook met een plak Virginiaanse ham (waar onze staat bekend om is) en een bakje bosbessen en aardbeien. Rick vindt zijn eten ook een stuk lekkerder dan gisteren.

Rick maakt zich klaar voor zijn afspraak en ik loop naar de fitnesskamer. Dat alleen is meer dan duizend stappen, want onze kamer ligt compleet aan de andere kant van het hotel. Alweer ben ik de enige en stel de crosstrainer op een half uur interval in. Ik weet niet hoe lang Ricks vergadering zal zijn en ik wil zo snel mogelijk op pad, zodat we Saskia op kunnen halen.

Eenmaal terug in de kamer is er van Rick nog geen spoor. Ik douche en pak in en dan klopt Rick op de deur. Tien minuten later is hij ook klaar en nemen we de bagage mee naar beneden. Rick checkt uit, terwijl ik de van haal en de tassen met behulp van een van de medewerkers inlaad.

Na Ricks auto te hebben opgehaald en besproken te hebben dat we de route, die Rick hierheen nam, zullen gaan volgen, gaan we op pad. Die route blijkt werkelijk prachtig te zijn. Iemand schreef in de reacties van dinsdag dat de rit alleen al een minivakantie was, dat is vandaag wel helemaal zo!

Eerst rijden we door Warm Springs, waar we gisteravond hebben gegeten. Daar zie ik ook de befaamde Jefferson Pools, twee bronnen, waarin in het weekend en 's zomers iedere dag gebaad kan worden. Er is een mannen- en een vrouwenbad.

Na Warm Springs rijden we de bergen in en via haarspeldbochten zien we het ene na het andere prachtige uitzicht. Dat is wel een voordeel van geen bladeren aan de bomen, anders zie je de bergen erachter niet.

We komen door uitgebreide onbewoonde stukken in het George Washington National Forest. Die worden afgewisseld met glooiende heuvels met typisch Amerikaanse boerderijen: een of meerdere houten silo's, een "Oma Duck" schuur en een oud woonhuis. In de weides liggen vooral koeien, maar we zien ook een long horn stier en alpaca's.

Saai is het uitzicht geen moment. De Appalachen zijn toch wel een schitterend mooi gebied! Hoe anders het hier ook is dan in "ons" noordelijke Virginia blijkt wel als Rick benzine moet tanken. Bij dit kleine merkloze tankstation kun je ook jachtvergunningen krijgen. Niet alleen om op herten te jagen, maar ook voor kalkoenen en beren. Alles zal zijn seizoen wel hebben.

De rit is werkelijk een genot en voor ik het weet rijden we Staunton, de geboorteplaats van president Woodrow Wilson, binnen. Dit plaatsje ligt aan aan interstate 81, dus we rijden er meestal keihard langs.

Dit keer komen we echter door het historische centrum en dat smaakt naar meer, want het ziet er hartstikke leuk uit. Ik neem me meteen voor hier eens een speciaal bezoek te gaan brengen, ook om Wilson's bibliotheek te bezoeken.

Vandaag hebben we daar echter helemaal geen tijd voor, natuurlijk. De I-81 en I-66 zijn beiden rustig en we schieten goed op. Ik sms Saskia dat we in de buurt zijn en ik haar op zal komen halen. Rick stelt voor om dan intussen lunch voor ons te gaan halen bij Panera. Prima, want het is al na enen en mijn maag rommelt.

Bij de school belt Saskia mij dat ik naar binnen moet komen om haar uit te schrijven. Ik vertel dat zij "mono" (de verkorting van mononucleosis, zoals ziekte van Pfeiffer hier wordt genoemd) heeft en waarschijnlijk de komende week vroeg van school zal worden gehaald. Daar moet ik dan iedere dag een briefje voor schrijven, pfff! Dat is natuurlijk om spijbelen te voorkomen, maar ik ga morgen toch vragen of ik niet een brief kan geven met uitleg voor de komende week althans.

Saskia mag ook twee weken geen gym doen, wat ik dinsdag aan de gymleraar schreef. Die heeft daarvoor een doktersbriefje nodig, dus zodra ik thuis ben bel ik de dokter. Men belooft dat briefje naar de school te faxen.

Het is zulk schitterend weer, maar liefst achttien graden, dat we lunch buiten eten. Saskia gaat daarna naar bed en Rick aan het werk. Ik stel mijn uitpakken uit tot vanavond, want dit weer is te speciaal eind februari!

Op het bankje voor ons huis ga ik zitten lezen. Na een uurtje zie ik Lorraine thuiskomen en zij komt vragen hoe het met Saskia is. Ze heeft, zonder dat de meiden het doorhadden, opgelet. 's Avonds controleerde ze of de garage wel dicht was en 's ochtends of ze op tijd naar school waren vertrokken.

Ze verwachtte ook half dat Saskia haar op zou bellen om haar vroeger van school te halen. Saskia wist dat dat kon, maar heeft er geen gebruik van gemaakt. Ik bedank Lorraine hartelijk en ben ook echt dankbaar voor zo'n buurvrouw. Het is een gewoon een heel lief iemand.

Als de zon achter de huizen verdwijnt, ga ik naar binnen. Daar zie ik dat Cosmo mank loopt. Hij lijkt iets aan zijn voorpoot te hebben, maar ik zie er niets bijzonders aan. Hopeljk is het morgen beter.

Rick haalt Thais eten en we hangen de rest van de avond voor de tv. Opeens ben ik heel moe, zo'n lange rit vergt erg veel van mijn lichaam. We hebben zo'n 300 kilometer zonder stoppen gereden en dat vinden vooral mijn nek en schouders niet fijn. Straks dus maar lekker met mineral ice naar bed. Toch ben ik blij dat ik gegaan ben en ben trots op Saskia dat ze het samen met Kaylee zo gerooid heeft hier!

Foto's staan hier.

7 reacties:

Tineke zei

bijzonder hotel, leuk met de sfeervolle inrichting passend bij de stijl van het hotel.
Beterschap voor Saskia toegewenst. Ik zie dat jullie vandaag zelfs 22 graden krijgen, heel bijzonder. Hier lijkt het ook al lente rond de 11 graden; mijn hele tuin staat vol sneeuwklokjes en de krokussen komen ook al, vogels die 's morgens al weer fluiten. groet, Tineke

Suus zei

Je mag ontzettend trots zijn op Saskia, zich niet lekker voelen... en gewoon doorgaan met alles (is natuurlijk ook niet altijd de beste weg, maar in ieder geval een hele mooie inzet!)

Wat een prachtig gebied... Wauw.... echt zoals ik me voorstel als je verteld.. zo ziet het op de foto's er ook uit!

Een fijn weekend!
Ik hoop dat Saskia weer een beetje opknapt!

Liefs Suus

Petr@ zei

Leuk dat ook de terugreis zo mooi was als de heenreis, of nog mooieren zelfs.

Wat een gedoe hè, om kinderen ziek te melden op school. Ik hoor van collega's dat het hier op de middelbare school ook een stuk moeilijker gaat dan vroeger. Goed natuurlijk, om spijbelen tegen te gaan.

Wat fijn dat de buurvrouw Saskia zo goed in de gaten heeft gehouden. Dan kun je met een goed gevoel een paar dagen weg.

Fijn weekend met hopelijk dezelfde aangename temperaturen.

Sandrah zei

Schitterend hotel! Fantastisch hoe ze zo de sfeer weten te bewaren.

Ellendig dat Saskia zich zo beroerd blijft voelen. Wel knap dat ze gewoon naar school is gegaan. Hopelijk knapt ze snel weer op.

Sandra

jolanda zei

Arme Saskia, wens haar maar beterschap. Dat blijft een gedoe, die briefjes schrijven. Aan de ene kant is het goed dat ze het controleren, maar aan de andere kant als het echt een ziekte is dan zou een briefje per week toch moeten volstaan en als ze twijfelen dan bellen ze toch even op?

Anja zei

Fijn zulke oppassende buren!! Beterschap voor Saskia, hopelijk knapt ze snel weer op.

Petra zei

@Tineke - Die 22 graden kwamen er helaas niet van. Leuk he, die lentetekenen?

@Suus - Zeker zijn we trots op haar! Virginia is inderdaad erg mooi.

@Petra - Ja, de goeden moeten zoals altijd onder de kwaden lijden. Ach, zo erg is een briefje schrijven eigenlijk ook niet.

@Sandra - Een bijzonder hotel is het zeker, ik ben blij het eens meegemaakt te hebben.

@Jolanda - Dat zou je denken, maar ja er zijn 2000 studenten, dus ergens kan ik me het dan wel weer voorstellen.

@Anja - Dank je!