Onze webcam

Cul-de-sac Cam

dinsdag, februari 21, 2012

Toch naar The Homestead

Gisteravond hebben Rick en ik ingepakt om op de bepaalde tijd van kwart voor acht richting het zuidwesten van onze staat te kunnen gaan. Om kwart over zes word ik gewekt door Saskia, die vraagt hoe laat we gaan vertrekken. Slaapdronken antwoord ik "zo snel mogelijk" en wil haar een knuffel geven.

Zij voelt zich echter nog steeds niet lekker (al een week niet). Haar keel doet pijn en gisteren haar buik ook, vandaag niet. Ik overleg met Rick, want zo wil ik niet vertrekken. Ik wil zekerheid dat er geen bacteriele infectie is, waarvan buikpijn vaak een symptoom kan zijn.

Rick moet om twaalf uur in Hot Springs bij The Homestead zijn voor vergaderingen. Daar wil ik al jaren heen, dus was helemaal blij toen ik ook werd uitgenodigd. Maar ja, ik ga niet lekker weg als mijn kind ziek is.

Saskia wil per se naar haar AP World History les en daarna kan ik haar om negen uur ophalen. Rick vertrekt volgens schema en, afhankelijk van wat de dokter zegt, zal ik hem later vandaag volgen. We kunnen om tien voor half tien bij de dokter terecht.

Zo gezegd, zo gedaan, en keurig op tijd lopen Saskia en ik bij Virginia Pediadetrics naar binnen. We krijgen al gauw een kamer en moeten dan een half uur wachten op de dokter. Haar achternaam is onbegrijpelijk, maar ze is erg aardig.

Een blik in Saskia's keel en ze wordt naar het laboratorium gestuurd. Het is zo rood dat het of bacterieel is of ziekte van Pfeiffer. Gek genoeg opperde ik die laatste mogelijkheid al op weg hierheen. Saskia dacht dat niet, want ze is helemaal (niet meer) moe. Toch blijkt die test positief, niet tot mijn verbazing.

Nu hebben alle drie de kinderen en ik Pfeiffer gehad. Ik vraag me toch af hoe. Waarschijnlijk is Jimmy tenminste een drager, want hoe anders zou Saskia het hebben gekregen? Jimmy is trouwens nu ook ziek, dus wie weet? Enfin, we zullen het nooit weten.

Het is een virus, dus geen medicijn krijgen we mee. Wel mag Saskia niet sporten en ik vergeet een doktersbriefje voor "gym" te vragen, wat ze iedere dag heeft. Gelukkig vindt haar leraar het goed als ik er vrijdag een aanvraag.

Eigenlijk wil ik haar nu niet alleen laten, maar Saskia staat erop dat ik me bij Rick ga voegen. Haar vriendin Kaylee zal vannacht bij haar zijn. Als ik na de lunch wegrijd bel ik Lorraine, onze buurvrouw, toch nog maar even.

Gisteren heb ik Lorraine en haar man Chuck al verteld dat Saskia met een vriendin alleen in huis zou zijn en Lorraine is zo zorgzaam, die let wel op. Dat geeft mij een goed gevoel, want ik vind het maar niets om zo weg te gaan. Ik ben teveel moederkloek wordt me door Saskia en Rick verweten, maar ik heb een heel levendige fantasie en kan me van alles voorstellen met die 16-jarige alleen thuis!

Als ik dan eenmaal onderweg ben is het ook wel een heel mooie rit. De I-66 leidt langzaam de heuvels van de Blue Ridge in. Natuurlijk laat een vrachtwagen op de I-81 me er weer nauwelijks in, je moet hier links invoegen, heel gevaarlijk!

Verder verloopt de rit voorspoedig. De Shenandoah vallei is altijd erg mooi en na Staunton ligt er ook opeens overal sneeuw. Mijn GPS leidt me naar de I-64 naar het westen. Die neem ik tot Covington en daarna heb ik nog een kilometer of 35 te gaan naar Hot Springs. Bij elkaar is het zo'n 375 kilometer, allemaal in Virginia.

Nu ik er meer dan 300 kilometer op heb zitten, protesteert mijn blaas ook! Ik stop bij een Exxon en tank gelijk bij. Ik koop ook een iced tea en een zakje beef jerky, wat ik altijd erg lekker vind onderweg.

Dan rijd ik de bergen in, letterlijk. Opeens neem ik haarspeldbocht na haarspeldbocht en geniet intussen van de uitzichten. Hier ligt sneeuw en op de bergen verderop ook, zo mooi! Ik moet erg op de weg letten, maar kijk zover het kan ook om me heen. Wat is dit toch een mooie staat!

De hele weg is al mooi met glooiende heuvels, maar nu wordt het ronduit schitterend. Zodra ik buiten Covington rijd worden de plaatsnamen allerlei springs. Een daarvan is een grote waterval, die uit een ondergrondse bron voortkomt, een van de hoogste watervallen in Virginia is het.

Al klimmend en dalend zie ik de mijlen minder worden en dan opeens is er het bord: The Homestead 1766. Hier is mijn afslag naar het luxe resort, waar Ricks bedrijf hun vergaderingen houden deze week. Ik kan de toren al van verre zien.

Rick heeft de kamer al, dus ik hoef alleen mijn bagage af te geven en krijg de sleutel. Het is een mooie ruime kamer op de hoek van het gebouw. Dit hotel bestaat al sinds 1766 en George Washington en vooral Thomas Jefferson waren vroege gasten van deze warme natuurlijke bronnen.

Gauw verkleed ik me en Rick vraagt of ik zijn apparatuur kom brengen. Dan zie ik pas hoe gigantisch dit hotel is! Ik had na mijn wandeling met Cosmo vanochtend 4000 stappen op mijn fitbit. Nu al meer dan 7000! En mooi dat het overal is!

Rick moet nog verder werken, dus ik ga het resort verkennen. Ik zie het schitterende zwembad met overal mozaiek, de zaal met fitnessmachines, leuke winkels en meer. Dan sms-t Rick mij om hem in de Commonwealth zaal te ontmoeten, want ik mag bij het cocktailuur zijn.

Dat is leuk, want ik ken een heel aantal van Ricks collega's en de gesprekken zijn meteen geanimeerd. Doug, de man van mijn vriendin Scarlett, is er ook en zij blijken een huis op steenworp afstand van dit hotel te hebben. Hij geeft ons heel wat tips, waar we deze paar dagen niet aan toe zullen komen. Hopelijk komen we hier ooit terug.

Na het cocktailuur gaan Rick en ik op zoek naar ergens om te eten. Bij de 1766 Grille kunnen we pas drie kwartier later terecht, maar dat geeft niet. We gaan wel even iets drinken in de Presidents' Lounge. Daar hangen portretten van de 25 presidenten, die hier op bezoek zijn geweest. Clinton was de laatste (de eerste George Washington, president nummer een).

Rick mag, bij wijze van uitzondering, zonder jasje het sjieke restaurant hier binnen. Het mag dan sjiek zijn, we zijn duizend keer beter gewend in gewone restaurants in Washington. Dat had ik al op TripAdvisor gelezen, dus het is geen teleurstelling.

Het eten is smakelijk, maar zou vele malen beter kunnen. Ik heb steak tartar (filet Americain) en dat is lekker, maar heeft een vreemde bijsmaak. De bediening doet zijn best. Al met al een prima maal, maar te duur voor wat het was.

We gaan terug naar de kamer, waar ik me in pijama kleed. Rick gaat nog even met collega's om een biertje te drinken. Als Saskie zich morgen redelijk voelt blijf ik nog, anders is dit mijn ene avond. Ik vond het al speciaal om hun grote hal te zien. Helaas is de internetaansluiting hier verschrikkelijk langzaam, dus foto's zullen moeten wachten tot onze thuiskomst.

12 reacties:

Margreet zei

Oei,ja, wat sta je dan in tweestrijd, wel of niet gaan. Nu is Saskia al 16 en een intelligent meisje met veel hulp uit de buurt. Het zal best gaan. Wel een gedoe zeg, Pfeiffer,dat heet toch ook wel de kusziekte, haha. Nah, dat lijkt me dus wel duidelijk.
Hoop dat het allemaal goed gaat en dat je toch leuke dagen hebt.

jolanda zei

Wat een dilemma, want ook al is ze al zo groot en verstandig/zelfstandig genoeg, op dat moment is ze toch een ziek kind. Beterschap! En inderdaad Pfeiffer heet ook wel de kusziekte dus ik denk dat Jimmy ook maar even langs de dokter moet. Pfeiffer is trouwens een raar virus, de een wordt er echt ziek van en de ander amper. Ik heb ooit Pfeiffer gehad zonder het te weten, er was wel een historisch beeld te zien in het bloed maar geen actief virus toen ze me op allerhandse ziektes getest hebben. Dat bleek trouwens Lyme-disease te zijn, wat ik had.

Suus zei

Goedemorgen....

Ik kan me voorstellen dat je in tweestrijd staat. Wat ik uit je verhalen hoor loopt ze niet in zeven sloten tegelijk. Maar als ik je vergelijk met mijn moeder, die reageerde altijd net zo, kan ik me er alles bij voorstellen.

Inmiddels heb ik alles bijgelezen. Ik zit tussen twee banen in, dus het valt niet altijd mee.

Een druk weekend achter de rug lees ik. En dan die sneeuw... ik ben één keer in mijn leven zo bang geweest. We waren onderweg naar Frankrijk, en in Belgie (bij Antwerpen) ging het zo hard sneeuwen dat we ipv over de zes banen, over maar twee banen reden....
Ik was zo blij dat we eindelijk Frankrijk bereikten... Bleek dat net 10 minuten nadat wij Antwerpen voorbij waren ze alles afgesloten hadden wegens de sneeuw!

Ondanks dat je je zorgen maakt, een fijne dag!
Liefs

Coralie zei

Oei. Pfeiffer! Hier in het zuiden van NL zal daar komende dagen ook wel weer een uitbarsting van komen, omdat tijdens carnaval de glazen natuurlijk minder goed schoon gemaakt worden (al krijg je steeds meer plastic bekertjes).
Ik heb het zelf nooit gehad, maar weet dat het in verschillende manieren zich kan uiten, laten we hopen dat Saskia er niet te veel lat van heeft.

Ik had op FB al een foto van het gebouw gezien, zonder het verhaal erachter, wat indrukwekkend zeg!
En blijft ongelofelijk, dat je 400km rijdt en dan nog maar 1 staat hebt gehad.

Hoop dat je er nog een nachtje aan vast hebt kunnen plakken.

Annemiek zei

Hopelijk is Saskia weer snel beter. Ondertussen geniet maar van je trip.

Anoniem zei

Wat een pech voor Saskia!
Wauw, wat een mooi hotel zeg, jammer dat het eten niet zo geweldig is.
Veel plezier nog.
Anja L.

Nina zei

Die Pfeiffer hoeft niet van Jimmy te komen! Ook glazen, bestek etc delen (met vrienden dus) kan de oorzaak zijn. Het kan ook dat Saskia het virus al eerder heeft doorgemaakt, zeker als jullie allemaal al besmet zijn geweest. En dan nog: je komt er toch niet achter. Pfeiffer kan wel enorm lang duren, (en vooral 'uitzieken' en niet te snel grenzen overschrijden, want dan loop je er langer mee...) sterkte dus voor Saskia.

Ik vind het eigenlijk wel heel goed dat je gewoon weg bent gegaan, hoe gek het misschien ook zal voelen. En hopelijk voelt Saskia zich goed genoeg zodat het voor jou niet bij dat ene nachtje blijft.

Geniet nog even van jullie uitstapje!

Anja zei

Moeilijk om dan weg te gaan maar het zal wel goed gaan. Geniet van je uitje en beterschap voor Saskia.

Petr@ zei

Hè, wat vervelend dat Saskia net nu ziek moet worden (nou ja, het is natuurlijk altijd vervelend). Kan me voorstellen dat je dan niet lekker op reis gaat. Maar het zal vast goed gaan met haar. Ze moet vooral rustig aan doen en jij kunt verder niets voor haar doen. Maar gelukkig ben je niet te ver van huis en kun je zo weer terug.

Ik zag in gedachte je route voor me, schitterend! Alleen de rit erheen is al een mini vakantie.
Prachtig resort waar jullie verblijven. Ze weten het wel bij Microsoft.
Jammer dat Scarlett niet ook is meegekomen met haar man. Dan hadden jullie er samen op uit kunnen trekken.

Veel plezier nog.

naomi zei

Hallo

Mijn complimenten voor jouw dat je eerst met Saskia naar de dokter bent gegaan en daarna toch alleen de rit gemaakt naar The Homestead. Het klinkt als een prachtige rit. Ik heb even op bookings.com naar het hotel gekeken en wat stonden daar al een mooie foto's op. Heeft echt een victoriaanse sfeer. Super dat je met Rick mee op zaken reis mag.

Kan je toch ook genieten van het hotel en je gaat toch alleen op stap. Is hot springs niet 1 van de National parken? Dat dacht ik tenminste volgens mij staat hij op een quarter ik verzamel nu de beautiful amerika quarters ( van alle NP).

Balen dat Saskia ook de ziekte van Pfeiffer heeft en dan is de kans groot dat Jimmy het ook heeft. Je geeft het met kussen door dus wie weet. Ik denk dat saskia zicg=h wel redt.

Geniet nog van je uitje.

Liefs Naomi

Bente zei

Ik zou me niet te veel zorgen om Saskia maken hoor. Ze is geen klein kind meer en Pfeiffer is vervelend maar gewoon uitzieken.
Ik ben opgevoed met een moeder die niet voor elk wissewasje thuisbleef en heb er niks aan overgehouden.

Hoop dat je een fijne tijd hebt!

Petra zei

@Margreet - Het is allemaal goed gegaan, gelukkig.

@Jolanda - Inderdaad, ze is nog echt wel een kind, maar het is allemaal prima gegaan. Ik ben wel blij dat ik haar nu weer lekker kan moederen.

@Suus - Ja, je bent toch ten eerste moeder, maar een beetje loslaten is ook goed (maar moeilijk!).

@Coralie - Het leek helemaal een andere wereld, ook de omgeving met zijn mooie natuur en kleine plaatsjes en dat inderdaad in dezelfde staat.

@Annemiek - Heb ik gedaan.

@Anja - Over dat mindere eten hebben we ons echt verbaasd.

@Nina - Ik heb de kinderen altijd op het hart gedrukt geen glazen e.d. met anderen te delen. Maar we zullen wel nooit uitvinden, waar het vandaan kwam, natuurlijk.

@Anja - Gelukkig ging het allemaal goed.

@Petra - Ze weten het zeker wel bij Microsoft. Het was een erg leuk uitje.

@Naomi - Nee, Hot Springs is geen nationaal park. Ik kan me zo ook niet bedenken, welk park er qua naam op lijkt.

@Bente - Ja, ik ben blij dat ik ben gegaan.