Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, maart 18, 2012

St. Patrick's Day weekend

Zaterdag

We slapen lekker wat uit en worden met stralende zonneschijn wakker. Met alle bloeiende bomen en struiken is het werkelijk prachtig buiten. Heel veel bomen zijn in de paar dagen dat wij weg waren uitgekomen, inclusief ons kersenboompje in de achtertuin.

Het is zelfs zo lekker qua temperatuur dat Rick en ik op het deck kunnen ontbijten! En het is pas 17 maart, heerlijk! 17 maart betekent ook dat we iets groens moeten dragen.

Het is namelijk St. Patrick's Day en die wordt hier ieder jaar enthousiast gevierd. Eigenlijk mag iemand je knijpen als je geen groen draagt, maar ik heb altijd het excuus dat er geen druppel Iers bloed in mij vloeit. Toch doe ik voor de solidariteit vandaag een groen t-shirt aan.

We hebben van alles te doen vandaag, dus mijn sporten beperk ik tot een half uur intervals op de crosstrainer boven. Intussen draait de ene na de andere was. Wat kunnen vier mensen veel vuil maken in een week!

Rick stelt voor om lunch te gaan eten bij de pas geopende Fanfare Eatery. Daar hebben ze een van de nieuwe Coke Freestyle machines. Daar hebben Kai en ik wel oren naar.

Ook hier kunnen we buiten zitten op hun terras. Bij wijze van hoge uitzondering bestel ik eens een hot dog. Je kunt er allerlei toppings opdoen, erg lekker. Ook de sodamachine is leuk om uit te proberen. Ik vind Rick's Fanta met perziksmaak het lekkerst. Dit is geen restaurant, waar je me vaak zult vinden, want hamburgers en hot dogs zijn niet bepaald mijn ding, maar zo voor een keertje is het wel grappig.

Half april zullen de Amerikaanse paspoorten van Kai en Saskia verlopen en Kai zal voor die tijd niet meer thuiskomen. Het is dus zaak dit weekend de nieuwe paspoorten aan te vragen. Als volwassene kun je dat altijd via de post doen, maar Kai en Saskia waren beiden jonger dan 16 bij ontvangst van hun oude paspoort en dan moet er in persoon vernieuwd worden.

We gaan eerst bij Moto Photo paspoortfoto's laten maken. Daar zijn we de enigen, dus het gaat vlot. Ook voor de Amerikaanse pasfoto's mag je je tanden niet meer laten zien.

Het dichtstbijzijnde paspoortkantoor is in het postkantoor in Merrifield, vlakbij ons. Het is op zaterdag tot vier uur open en het is pas twee uur, dus we denken het wel "even" te gaan klaren. Als we er aankomen zien we de rij buiten de deur staan.

Dat belooft niet veel goeds en binnen blijken de nummertjes voor vandaag op te zijn. Kom morgen maar terug, roept de vrolijke (hoe ze dat nog kan zijn is me een raadsel) medewerkster me toe. Morgen? Maar dat is zondag! Ja, hoor, dan gaan we om tien uur open, vertelt ze. Gelukkig, want anders had Kai nog speciaal terug moeten komen een dezer weekends.

Stiekem ben ik blij, want het is zulk schitterend weer met zo'n 24 graden, zonde om uren te gaan zitten wachten. Zelfs over de parkeerplaats lopen is een genot, want alle bomen daar staan in volle bloei.


Thuis lijn ik Cosmo dan ook aan voor een lange wandeling. Het fototoestel gaat mee om foto's te nemen van de bloesems. Wat is dit toch een heerlijke tijd van het jaar! Zoveel kleur om ons heen!

Zoals ieder jaar houden onze vrienden Niall en Serena een St. Patrick's Day feest. Het is "pot luck" en wij hebben opgegeven een dessert mee te nemen. Terwijl ik met de kinderen het paspoortgedoe aan het doen was, heeft Rick baklava gehaald bij Cafe Nemouneh.

Saskia is er al meteen bij aanvang met een stel vriendinnen heengegaan, want Aoife verwachtte ze. Rick, Kai en ik gaan om een uur of vijf en het feest is dan al in volle gang. Het is weer heel leuk om met een aantal oude bekenden bij te kletsen en we hebben ook een heel gesprek met Nialls broer en neef, die speciaal voor dit evenement uit Ierland op bezoek zijn.

Het eten is ook heerlijk. Serena maakt een heel lekkere Ierse stew en ik vind vooral ook een salade met van alles en nog wat erin lekker. Er is gerookte zalm, verschillende salades, soda brood en meer. Ook de desserttafel staat vol. Het lekkerst vind ik de mini banoffee pies, ik ben een enorme caramelfan en deze zijn voortreffelijk.

Er komt zelfs een doedelzakspeler langs, die net als de Rattenvanger van Hamelen een hele rits kinderen achter zich aan heeft lopen. Het is zulk lekker weer dat we de hele avond buiten kunnen staan. Dat is weleens anders geweest! Pas tegen negenen lopen we terug naar huis.

Kai heeft het ook leuk gehad, want zijn vroegere goede vriend John was er. Dat was vroeger zelfs zijn beste vriend, maar in middle school was Kai erg onder invloed van Charlie, die John niet mocht. Helaas ging het toen mis met de vriendschap, iets wat Mary, Johns moeder, en mij erg aan het hart ging.

Kai en John hebben muziek gemeen en Charlie en Michael, Kai's vroegere vrienden in high school willen opeens niets meer met hem te maken hebben. volgens hen speelt Kai teveel muziek. Ja, jongens kunnen ook hard zijn, duidelijk.

Kai sprak (met een beetje bemoediging van onze kant) John vanavond aan en ze waren meteen een paar uur diep in gesprek. Mary stootte mij aan en toastte met haar bier op de hernieuwde vriendschap van de jongens. Ze gaan nu zeker spoedig samen muziek maken, vertelt Kai op weg naar huis. Het is ook leuk voor beide jongens om hier in Vienna iemand te hebben om dingen mee te doen.

Zondag

We staan bijtijds op vanwege het paspoort "gedoe", zoals ik het maar voor het gemak noem. Rick haalt ontbijt bij Starbucks en merkt op dat de warmte weer even vertrokken is. Inderdaad is het buiten mistig en druilerig, dus we eten gezellig binnen.

Met zijn vieren vertrekken we om vijf voor tien naar het paspoortkantoor. Onderweg stapt er een hert uit iemands tuin de straat over. Ik blijf dat bijzonder vinden, zo'n wild dier gewoon in onze buurt. Het springt een paar hoge hekken over en verdwijnt weer in de bosjes.

Tot onze verbazing staat er alweer een rij voor de paspoorten, terwijl het om tien uur openging! Er zijn tien nummers voor ons, dus dat lijkt mee te vallen. We hebben echter niet op de pasfoto's nemen gerekend. Veel mensen hebben die niet mee en ze worden ter plekke nog genomen.

Het wordt nog gezellig in de wachtruimte, want onnodig moeten wachten schept een band. Meerdere mensen zijn, net als wij, gisteren al onverrichterzake gekomen. Een man is wel heel ongeduldig en komt iedere keer het nummer, dat maar niet verandert, geergerd verkondigen. Eigenlijk heel vermakelijk hoe de mensheid met lang wachten omgaat.

Tergend langzaam gaan de nummers vooruit. Het bord zegt 398, terwijl ons nummer 599 is. Als ik daar zou werken zou ik alle drie de nummers goed willen hebben! Eindelijk verandert de 8 in een 9 en is het onze beurt.

De Aziatische medewerkster heeft een heel moeilijk te verstaan accent. Zelfs Rick heeft er moeite mee. Saskia heeft haar formulier per ongeluk al getekend, maar ik had geen zin er nog een af te drukken en zij is toch minderjarig, dus Rick zal het ook moeten tekenen. Toch doet de dame er moeilijk over. Saskia moet nog een keer tekenen en doet dat net iets anders dan op het formulier. Met een grote zucht accepteert ze het toch maar.

Kai en Saskia moeten hun volle namen geven, hun adres en hun geboortedatum en dan zweren dat alles op de formulieren de waarheid is. Als dat gebeurd is mag Rick eindelijk betalen. We krijgen een papiertje met waar we kunnen checken hoever de aanvraag is en kunnen dan eindelijk weg. Al met al hebben we een uur en drie kwartier hier doorgebracht. De mensen, die na ons kwamen, hebben nog veel langer te gaan.

Thuis doe ik gauw een half uur op de crosstrainer boven. Rick gaat de tuin lenteklaar maken en Saskia heeft een berg schoolwerk om in te halen. Kai haalt nog een laatste drumsessie uit zijn drumstel voor hij weer naar school moet vertrekken.

De enige schoenen, die Saskia heeft, zijn met "bont" gevoerd. Veel te warm dus voor nu. Ze heeft leuke gympen gezien bij Van's en ik heb vorige week beloofd die vandaag te gaan kopen.

Saskia rijdt in de van naar de mall. Ik heb de "student driver" magneten opgehangen en ik merk iedere keer weer dat mensen dan toch toleranter zijn. De mensen achter ons hebben een New Jersey nummerbord en ik zie de vrouw geergerd bij ons naar binnen kijken, als ze eindelijk langs ons kunnen, maar dan steekt ze haar duim op naar Saskia. Toch leuk.

In de parkeergarage van de mall doet Saskia het goed en parkeert netjes. Dat is nog steeds een leerietsje en ik vind dat moeilijk. Hoe leer je iemand netjes tussen de lijnen te parkeren?

Bij Van's is er een enorme keuze aan schoenen, maar de lichtblauwe kleur, die Saskia wil, is niet voorradig in haar maat. Ook de donkerblauwe niet, maar de lichtgroene, die ook erg leuk zijn, wel. Blij dat ze een minder warm en leuk paar schoenen heeft gevonden, verlaten we de winkel.

Saskia wil ook nog even bij PacSun naar korte broeken kijken, maar daar zijn ze bijna uitverkocht. American Eagle heeft een betere selectie en daar vindt Saskia twee leuke korte shorts. Met FourSquare krijg ik bij deze winkel telkens 15% korting, ook leuk.

De weg naar huis rijdt Saskia ook goed, behalve als ze in onze buurt linksaf moet slaan zonder stopteken. Daar slaat zij vlak voor een andere auto af. gelukkig ging de ander niet snel en hoefde niet eens te remmen, maar ik had met zo weinig afstand gewacht. Groot leermoment en diepe zucht van opluchting bij mij dat het goed ging. Dit soort dingen vind ik dus zo moeilijk. Alles lijkt prima te gaan en dan opeens een situatie, die uit het niets opduikt en onbekend is.

Thuis slaat Saskia hard aan de studie. Rick kijkt in zijn Spartans shirt de wedstrijd tussen Michigan State en St. Louis University. Gelukkig wint Michigan State op het laatst, want het is spannend. Helaas heeft Kai's school, VCU, gisteravond verloren en zij liggen dus uit het toernooi.

Voor Kai's laatste avondmaal deze spring break gaan we op zijn verzoek naar Sweetwater Tavern. Niet voor niets is deze keten zo populair.

Het eten is heel erg goed. Ik bestel de gerookte verse zalm, die precies op de goede temperatuur wordt bezorgd. Daarbij gestoomde spinazie en hun lekkere dunne frietjes. Kai heeft de crabcakes, die er ook erg lekker uitzien, en Rick de fajita's, die nieuw op het menu zijn. De bediening is ook heel attent en de rekening na afloop is heel redelijk. Ik heb nu gezien hoe duur het zelfs in de landen om ons heen is. Uit eten gaan in de VS is over het algemeen gezien gewoon goedkoop.

Thuis pakt Kai zijn spullen in zijn auto en neemt afscheid. Deze spring break week van hem is ook weer voorbij gevlogen. De dagen in Quebec City met hem waren zo speciaal. Het is onvoorstelbaar dat over twee maanden hun college jaar alweer voorbij zal zijn. Het gaat allemaal wel erg snel, als de rimpels niet mee zouden komen, prima, maar dat laatste is nu net wel het geval, helaas.

Rick en ik houden een "Once Upon A Time" marathon vanavond, want we hebben de aflevering van vorige week nog niet gekeken. Naast mij werkt Saskia hard aan haar MacBeth project voor Engels. Gelukkig hoefde ik alleen maar "Midsummer Night's Dream" te lezen van die auteur.

Saskia lijkt haar Pfeiffer te boven te zijn. Ze is nog wel gauw moe, maar wil gewoon alles weer. Dat is moeilijk om tegen te gaan. Ik maan haar naar haar lichaam te luisteren en ze zegt dat ze dat doet, dus dat hoop ik dan maar.

Foto's van de bloesems staan hier.

Foto's van onze nieuwe meubels hier.

11 reacties:

Margreet zei

Jullie dus ook paspoortgedoe. Hier is de wachttijd ook vrij lang op het postkantoor, zelfs met afspraak. Je moet vooral niet op tijd staan.
Leuk dat St. Patricksfeest. Ik ben dol op sodabread. Fijn dat Kai het weer goed kan vinden met zijn vroegere vriend.

Petr@ zei

Buiten ontbijten, wat een heerlijke luxe voor half maart! Dat is hier nog niet aan de orde, maar het weer wordt steeds lente-achtiger.

Vreselijk, die wachttijden voor een paspoort. Maar gelukkig is het weer geregeld. Is het bij jullie ook zo dat beide ouders moeten tekenen voor een paspoort van de kinderen?

Leuk dat Kai weer contact heeft met zijn oude vriend John. Zeker omdat hun interesses hetzelfde zijn.

Fijn dat Saskia weer wat is opgeknapt. Als dat zo blijft, dan heeft ze er gelukkig niet teveel problemen mee gehad.

Anoniem zei

Ik vlei me graag volgende week op jullie nieuwe mooie bank, Petra.

Ik hoop dat de prachtige bloesems nog even 2 weken blijven bloeien.
Hier in Nederland is nog niks van bloesem te zien. Bij jullie is de natuur duidelijk verder.

Groetjes,

Anika

DixieChick zei

Zo rond spring break is het hier ook altijd een enorme drukte om je paspoort verlengd te krijgen. Alleen zijn ze hier niet zo vriendelijk om op Zondag open te zijn! Sinds vorig jaar is het postkantoor bij ons zelfs opgehouden om op Zaterdag paspoorten te "doen". Ik was zo blij dat we de paspoorten van de jongens toen net vernieuwd hadden, anders hadden we allemaal vrij moeten nemen om paspoorten te regelen! Zo raar.

Wat betreft dat parkeren...onze oudste is nu ook aan het lessen (tien jaar van mijn leven, elke keer), en wij hebben hem een paar keer naar een lege parkeerplaats meegenomen, en hem zeker een uur laten parkeren. Nu gaat het veel beter. Misschien een idee voor Saskia?

Annemiek zei

Wat ziet het er al lenteachtig uit!

Anoniem zei

Hi Petra, heb andere computer dus hopelijk komt deze boodschap wel door.... Wat een top spring break heb je gehad met Kai, denk dat er maar weinig jongens kunnen zeggen die zoiets met hun moeder ondernemen.... Mooie nieuwe meubels, fijn thuiskomen zo.....
Groetjes, Evelyn

Anja zei

Mooie nieuwe meubelen! Mooie lente foto’s, hier is de natuur nog niet zo ver.

Tineke zei

Hoi Petra, Apart dat je op st Patricksfeest iets groen's draagt, zijn er ook eet tradities? wij waren gisteren bij een english car en life style show in Rosmalen; oude engelse auto';s en daar is ook elk jaar een hele doedelzakspelersband; erg gezellig. Tineke

Bibi zei

Wat leuk dat Kai weer omgaat met John, hopelijk zetten ze door en gaan ze echt samen jammen.
Sja, die rimpels, ik smeer me een ongeluk, sommige rimpeltjes verdwijnen maar komen steeds weer terug als ik niet blijf smeren en andere rimpels zijn niet weg te werken. bah.

naomi zei

Hallo

Paspoort gedoe blijft zonde van je tijd. Hoe wel ik in november mazzel had we kunnen tegenwoordig online een afspraak maken en binnen 15 minuten stond ik weer buiten ideaal. Maar gelukkig is het gelukt en allemaal goed gekeurd.

Prachtige bloesem al overal. Ik geniet zo van je foto's en heb zo zin in de lente, maar vandaag scheen de zon maar was het toch maar 9 graden. Ik heb wel al lammetjes gezien vandaag op de kinderboerderij.

Leuk het St Patrickfeest doet me terug denken aan Las Vegas waar we in 2009 waren. Op die dag maken ze het kanaal in hotel Venetian groen en er liep ook zo'n mannetje rond. heel bijzonder hier gebeurd er niets op die dag.

Uitstraling woonkamer is erg mooi. Goed geslaagd.

Groetjes Naomi

Petra zei

@Margreet - Hier kun je niet eens een afspraak maken. Dat die medewerkers daar niet gek worden is me een raadsel.

@Petra - Deze hele week wordt het warm. Wel jammer voor mijn vriendin, die volgende week komt, want de bloesems zullen dan wel over hun hoogtepunt zijn.

@Anika - Ik spreek de bloesems gewoon toe dat ze aan de bomen moeten blijven, hi hi. Maar zonder is er ook nog meer dan genoeg te doen hier!

@DixieChick - Ja, dat heb ik een keer met Saskia gedaan en wil de tijd vinden om dat weer te doen.

@Annemiek - En dat in een week, alles is opeens uit!

@Evelyn - Ja, hoor, hij staat er! Gelukkig! Ik vind het ook speciaal dat Kai met mij op reis wilde.

@Anja - Dank je, ze zitten heerlijk!

@Tineke - Ja, groen bier (bah!) en verder allerlei Ierse gerechten, vooral stew, zoals Serena die had gemaakt.

@Bibi - Ach ja, ik denk toch maar dat ze vooral door lachen ontstaan zijn ;).

@Naomi - Ik vind het wel heel fijn dat we niet meer in persoon hoeven te verschijnen van nu af aan.